ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[แป้งน้ำ]

ความรักจากคุณเป็นเหมือนสายฝน
หลั่งมาชโลมดินจนชุ่มชื้น
มอบชีวิตให้ต้นไม้ใบหญ้าได้หยัดยืน
บรรยากาศบนโลกสดชื่น .. . ในพริบตา

แต่แล้วลมฝนกลับสงบนิ่ง
เหลือไว้เพียงต้นไม้รอแตกกิ่งก้านสาขา
ความรักจากคุณจึงโหดร้ายกับฉันเสมอมา
เติมเต็มชีวิตในวันอ่อนล้า . .. แล้วปล่อยให้ตายอย่างช้า ~ ช้าเพราะการรอคอย

ความรักของฉันเหมือนต้นไม้
นานวันยิ่งหมดกำลังใจ . . . และท้อถอย
"รัก" ของเราจึงมีแค่ความทรงจำฝังรอย
รอวันยับย่อย . .. กับกาลเวลา~*

[rit sriduang]

สวัสดีครับ คุณแป้งน้ำ
ขอแจมด้วย และมอบกลอนชุดนี้ให้คุณแป้งน้ำ

ฝนตก
ดูซิฟ้ามืดมิดมาอีกแล้ว
คงไม่แคล้วกระหน่ำจนฉ่ำฟ้า
ชั่วนับหนึ่งถึงสิบเพียงพริบตา
ก็สาดซ่าซัดซู่ลงสู่ดิน
ซิมโฟนีบรรเลงบทเพลงฝน
ที่เวียนวนฤดูมิรู้สิ้น
เป็นทั้งนาทีแห่งชีวิน
แหละนาทีกลืนกินทำลายล้าง

มาเถิดเริงระบายกลางสายฝน
ล้างรอยมลทินหยาบและคราบด่าง
นานแสนนานเหลือเกินการเดินทาง
นานจนใจกระด้างดังกรวดทราย
แห้งแล้งเหลือเกินทางเดินนั้น
ฝุ่นเถ้ากำมะถันเป็นควันสาย
แดดส่องเม็ดกรวดเป็นประกาย
มีความตายอยู่ทุกขณะใจ

เธอเห็นฝนอึงอื้อนั่นหรือเปล่า
ถอดรองเท้าเถิดเธออย่าเผลอใส่
ให้สองเท้านิ่มเนื้อนุ่มละไม
สัมผัสไอน้ำฝนแต่หนเดียว
แล้วเธอจะหลงรักฤดูฝน
จะหลงมนต์ดอกไม้ใบไม้เขียว
เมื่อรอยปวดเจ็บปร่าถูกยาเยียว
เธอจะไม่เปล่าเปลี่ยวอีกต่อไป

ดูซิน้ำแห่งฟ้าเมื่อปรากฏ
โลกในบางบริบทช่างสดใส
ฝนรินบนใบไม้ทีละใบ
รอการกำเนิดใหม่ของสายรุ้ง

ฟ้าหลังฝนสวยเสมอหากเธอฝัน
เป็นความมหัศจรรย์ของวันพรุ่ง
จับมือเถิดเพื่อนยากเพื่อพยุง
เพื่อขี่รุ้งแสนสวยไปด้วยกัน…

๕ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๕

[Music]

ท่ามสายฝน.กลางกรุง.ยิ่งฟุ้งซ่าน
กลัวทุกด้าน.เพิ่งประสบ.พบปัญหา
ยังเหน็บหนาว.ในกมล.ฝนก็มา
ขาดเยียวยา.ผีซ้ำ.ยังด้ามพรอย

ตัวเปียกฝน.บนแก้ม.ถูกแต้มแต่ง
น้ำตาแห่ง.ความเสื่อม.สุดเอื้อมสอย
รักก็เลือน.เพื่อนก็ลา.น้ำตาปรอย
เฝ้ารอคอย.ความหวัง.หลังม่านฝน

 

[พิมพ์วาส]

เมฆมืดครึ้มอึมครึมครึ้มฝนฟ้า     หยาดลงมาพาหล่นบนถนน
เปียกปอนเสื่อเหลืออุ่นละมุนบน     หนาวเหน็บทนล้นอเหลือจุนเจือไป

"ฝนตกลงมาแล้วสิ ...ฉันไม่รู้เป็นอะไร ทั้งหนาวและอุ่นไปพร้อมกัน
หรือข้างตัวมีเธออยู่เคียงข้างฉันกันเล่า..
ดูไปแล้วความหนาวก็บันเทาให้คนเหงาเหงามีเธออยู่ข้างใจ"

ครามองหน้าพาใจหวิวไหวซึ้ง     ให้คะนึงถึงฝนที่หล่นไหว
แผ่ความอุ่นคุ้นเคยมาเชยไป     ฝนที่ไหลไกลห่างเมื่อข้างเธอ

"อุ่นจัง อยู่ข้างๆพี่มะมิว อยากนอนอยู่อย่างนี้
ให้พี่คนดี กอดให้หายหนาวเสมอ
ความทุกข์ทนอย่าให้ได้เจอ เพราะมีพี่มะมิว อยู่เสมอ คอยเคียงข้างกัน"

ปัจฉิมลิขิต พิมพ์วาสอำเล่นนะคะ พี่มิวสิคอย่าเคืองกันเลยค่ะ

[ดาว อาชาไนย]

ความรักจากคุณเป็นเหมือนสายฝน
หลั่งมาชโลมดินจนชุ่มชื้น
มอบชีวิตให้ต้นไม้ใบหญ้าเพียงชั่วข้ามคืน
บรรยากาศบนโลกสดชื่น .. . ในพริบตา

แต่แล้วลมฝนกลับสงบนิ่ง
เหลือไว้เพียงต้นไม้รอแตกกิ่งก้านสาขา
ความรักจากคุณจึงโหดร้ายกับฉันเสมอมา
เติมเต็มชีวิตในวันอ่อนล้า . .. แล้วปล่อยให้ตายอย่างช้า ~ ช้าเพราะการรอคอย

ความรักของฉันเหมือนต้นไม้
นานวันยิ่งหมดกำลังใจ . . . และท้อถอย
"รัก" ของเราจึงมีแค่ความทรงจำฝังรอย
รอวันยับย่อย . .. กับกาลเวลา~*

ขอคุณจงประจักษ์ในสายฝนแห่งความรักของผม
ว่ามากมายสมกับความหมายให้คุณซึ้งถึงคุณค่า
มากมายเสียจนท่วมท้นบ้านเรือนไร่นา
ก็เพราะว่า..ผมรักคุณมากมายเหลือเกิน

จึงจำใจต้องเป็นฝนหยาดสุดท้าย
ก่อนจะถูกสาปแช่งให้ตาย..ไร้ผู้สรรเสริญ
เอาเถิด..ผมจะหลั่งจากฟ้าลงมาใหม่ให้คุณได้เพลิดเพลิน
ขอคุณอย่าได้หมางเมิน..เพราะผมจะหลั่งลงมารดใจคุณคนเดียว

ดาว อาชาไนย

[กฤษการกลอน]

พรำพรำพลันซู่ฝนซ่า
รักรักพลันลาเราเศร้า
หนักหน่วงตกอ่วมท่วมเอา
บางเบาใจเราเขาโยน

ฝนซาฟ้าสวยสดใส
รักใหม่แม้ไม่โลดโผน
ล้วนถูกจังหวะจะโคน
รักโอนอ่อนผ่อนพิงกัน

[แป้งน้ำ]

จึงจำใจต้องเป็นฝนหยาดสุดท้าย
ก่อนจะถูกสาปแช่งให้ตาย..ไร้ผู้สรรเสริญ
เอาเถิด..ผมจะหลั่งจากฟ้าลงมาใหม่ให้คุณได้เพลิดเพลิน
ขอคุณอย่าได้หมางเมิน..เพราะผมจะหลั่งลงมารดใจคุณคนเดียว

ดาว อาชาไนย

ความคิดถึงจากคุณ . . ฉันซึ้งค่า
แต่ขออย่าหลั่งฝนกรดลงมา . .. เดี๋ยวใจดวงล้าจะยิ่งห่อเหี่ยว
อย่าปล่อยให้ความรู้สึกวันนี้ . . กลายเป็นสีจางซีดเซียว
ความรู้สึกของคนที่ถูกทิ้งไว้คนเดียว . .. ช่างเปล่าเปลี่ยวเหลือใจ

อยากได้ความคิดถึงแบบพอดี
ไม่มากไม่น้อยแต่คงที่ . .. รู้ใช่ไหม
อยากได้ความ "เชื่อมั่น" . . มากกว่าการเป็นเจ้าของหัวใจ
อยากเป็นคนที่พูดเต็มปากได้ . . . ว่าเมื่อไหร่ "ก็ยังมีคุณ"~*



. .. แหะๆ แป้งแต่งมั่วเลย . . ลงเ-ียวมันต่อย๊ากยาก . ..

[ลมหนาว]

ละอองฝนหล่นจากบนฟากฟ้า
เสียงซู่ซ่าลมพัดสะบัดหนุน
เย็นชุ่มฉ่ำน้ำฟ้ามาการุณย์
บรรยากาศละมุนดูคุ้นเคย

ลมพัดโรยโชยมาพาเหน็บหนาว
คิดถึงสาวเคียงอยู่คู่เขนย
หากมีเจ้าเคล้าคลอหนอทรามเชย
คงเสบยอารมณ์สุขสมใจ

สายฝนพรำฉ่ำฟ้าพาฉันเศร้า
มิเห็นเงาคนดีนี่ไฉน
แสนปวดร้าวหนาวเหน็บเจ็บฤทัย
น้ำตาไหลพร้อมฝนที่หล่นมา

[ดาว อาชาไนย]

อ้างถึง"คุณแป้งน้ำ"

รู้อยู่เต็มอกว่าไม่อาจครอบครอง..เป็นเจ้าของหัวใจ
แต่ไม่รู้ว่าทำไม ?...เพียงได้นึกถึงจึงอบอุ่น...
อาจเป็นเพราะความรู้สึกอย่างหนึ่งง..ซึ่งคุ้นคุ้น
ฉะนั้นทุกคราวที่นึกถึงคุณ...จึงรู้สึกเหมือนมีแป้งน้ำหอมกรุ่นชโลมกาย

รู้อีกอย่างว่า..คุณมิได้มั่ว..แต่รู้ตัวเมื่อยามตอบ
และยังรู้อีกว่า..ความรู้สึกที่มอบแด่คุณ..มิใช่เพียงแค่ชอบ..คือความหมาย
แต่มันเกินกว่าจนไม่กล้าบรรยาย
ขอฟังคำตอบสุดท้าย...จากคุณ

ดาว อาชาไนย

..........................

แหะ ๆ..หวัุงว่าส่งท้ายคงต่อไม่ยากใช่ไหมฮะคราวนี้

[panthong.kh]

ละอองฝนหล่นจากบนฟากฟ้า
เสียงซู่ซ่าลมพัดสะบัดหนุน
เย็นชุ่มฉ่ำน้ำฟ้ามาการุณย์
บรรยากาศละมุนดูคุ้นเคย

ลมพัดโรยโชยมาพาเหน็บหนาว
คิดถึงสาวเคียงอยู่คู่เขนย
หากมีเจ้าเคล้าคลอหนอทรามเชย
คงเสบยอารมณ์สุขสมใจ

สายฝนพรำฉ่ำฟ้าพาฉันเศร้า
มิเห็นเงาคนดีนี่ไฉน
แสนปวดร้าวหนาวเหน็บเจ็บฤทัย
น้ำตาไหลพร้อมฝนที่หล่นมา

ถ้าสายฝน เปรียบเป็น เช่นความรัก
คงต้องหนัก หน่วงจิต คิดอิจฉา
ปีที่ผ่าน น้ำนอง เต็มทุ่งนา
ฝนจากฟ้า มาท่วม อ่วมธานินทร์

สายฝนพรำ ฉ่ำนัก รักเลยแย่
ช้ำดวงแด แพ้พ่าย บ่ายหน้าหนี
งานวิวาห์ พาล่ม จมวารี
รออีกสอง สามปี นี้ไม่นาน

เพราะนาข้าว เสาไห้ ตายไปหมด
จำต้องชด ใช้หนี้ ช่วยที่บ้าน
กู้เขามา มากเหลือ ดอกเบี้ยบาน
รวมเงินต้น เป็นล้าน อานเลยนา

ถ้าพี่รอ ไม่ไหว หาใหม่เถิด
น้องนี้เปิด ทางให้ ไม่กันท่า
พบหญิงสวย รวยทรัพย์ งามจับตา
จงวิวาห์ กับเขา อย่าเฝ้ารอ
พันทอง

[สิงขร]

จงวิวาห์ กับเขา  อย่าเฝ้ารอ
      พันทอง


สงสัยมีใหม่ใช่ไหมเอ่ย
ทรามเชยเลยไล่ไม่งอนง้อ
ความสัมพันธ์นั้นเล่าเจ้าดักคอ
ไม่ให้รอขอแล้วแก้วสาริกา

พี่เคยบอก  หลอกเจ้า  เอาที่ไหน
ว่าพี่ไป  ทวงหนี้  ที่สงขลา
บัดนี้  พี่ได้  ย้ายเงินมา
เพื่อจะพา  เจ้าไป  ใช้หนี้กัน

       สิงขร

[แป้งน้ำ]

รู้อีกอย่างว่า..คุณมิได้มั่ว..แต่รู้ตัวเมื่อยามตอบ
และยังรู้อีกว่า..ความรู้สึกที่มอบแด่คุณ..มิใช่เพียงแค่ชอบ..คือความหมาย
แต่มันเกินกว่าจนไม่กล้าบรรยาย
ขอฟังคำตอบสุดท้าย...จากคุณ

ดาว อาชาไนย
..........................

แหะ ๆ..หวัุงว่าส่งท้ายคงต่อไม่ยากใช่ไหมฮะคราวนี้

ในวันที่ฝนโปรยอ่อน
ฉันโหยหาความอาทร . .. ของแสงแดดอุ่น
คิดถึงกลิ่นฟางหญ้า . . คิดถึงดอกไม้บานรับอรุณ
คิดถึงนัยน์ตาคู่หนึ่งซึ่งหวานละมุนจับใจ

แววตาซึ่งเหมือนสายฝนโปรย
ปัจจุบันได้ร่วงโรยหมดแล้ว . .. ความหวานไหว
ให้คำตอบตัวเองไม่ได้สักที . . ว่าอีกกี่อึดใจ
จะเริ่มต้นผูกพันกับใครได้อีกที

ในวันที่ฝนโปรยอ่อน
มีคนนั่งกอดหมอนร้องไห้ . . . อยู่ใต้ฟ้าผืนนี้
สายลม . . สายฝน . . อยู่เป็นเพื่อนคนหมองหม่นเหมือนเช่นทุกที
แล้วทำไมต้องคิดถึงคนที่เขาไม่ไยดี . . ไม่เข้าใจเลย~*


. .. ง่า มันก็ยากน้อยกว่าหน่อย แต่ความยากมันอยู่ตรงที่เราต้องบังคับให้ลง . ..
. .. พอบังคับให้ลง มันก้เลยต้องบังคับเนื่อหาไปด้วย . . เลยแต่งออกมาคนเรื่องแถมหักอกคุณสายฝนเฉยเลย . ..
. . แต่ยังไงก็สนุกกว่าเขียนคนเดียวค่า . ..

[amika29]

ในวันที่ฝนโปรยอ่อน
ฉันโหยหาความอาทร . .. ของแสงแดดอุ่น
คิดถึงกลิ่นฟางหญ้า . . คิดถึงดอกไม้บานรับอรุณ
คิดถึงนัยน์ตาคู่หนึ่งซึ่งหวานละมุนจับใจ

แววตาซึ่งเหมือนสายฝนโปรย
ปัจจุบันได้ร่วงโรยหมดแล้ว . .. ความหวานไหว
ให้คำตอบตัวเองไม่ได้สักที . . ว่าอีกกี่อึดใจ
จะเริ่มต้นผูกพันกับใครได้อีกที

ในวันที่ฝนโปรยอ่อน
มีคนนั่งกอดหมอนร้องไห้ . . . อยู่ใต้ฟ้าผืนนี้
สายลม . . สายฝน . . อยู่เป็นเพื่อนคนหมองหม่นเหมือนเช่นทุกที
แล้วทำไมต้องคิดถึงคนที่เขาไม่ไยดี . . ไม่เข้าใจเลย~*

โ อ๋. . .โ อ๋. . .อ ย่ า ร้ อ ง ใ ห้ เ ล ย น ะ จ๊ ะ
ขอโทษที่ปล่อยปละ...ทำนิ่งเฉย
ไม่ส่งข่าวคราว...เหมือนอย่างเคย
ไม่มีแม้แต่จะเอ่ย...ทั้งที่คิดถึงสุดหัวใจ

ต้ อ ง โ ท ษ พ ร ะ จั น ท ร์ บ น ฟ า ก ฟ้ า
เค้าฝากความรักไว้นี่นา...ไม่ยอมส่งให้
เลยทำให้คุณมีน้ำตา..เพราะว่าน้อยใจ
แล้วก็คิดไปไกล...ว่าไม่สนใจใยดี

ก ลั บ ม า แ ล้ ว . . . พ ร้ อ ม ค ว า ม อ า ท ร
เสริฟให้ในวันที่สายฝนโปรยอ่อน...เพียงคุณคนนี้
อย่าด่วนตัดรอน...หรือแสนงอนเลยนะใจที่มี
ขอร้องถ้าจะผูกพันกับใครอีกที...ขอให้เป็นฉันคนนี้...ก็แล้วกัน

เอ-มิ-กา

[Prapacarn ❀]

อร่อยจัง...ความอาทร.... ♫♥♫
รสชาติ หวานอ่อนอ่อน...คล้ายคล้าย..ขนมชั้น
เก็บเข้าตู้หัวใจ...ไม่อยากแบ่งปัน
เพราะมันเป็น..ขนมชั้น ♥ ไม่ใช่..ขนมใคร..

แซมค่ะ
 

[แป้งน้ำ]

ก ลั บ ม า แ ล้ ว . . . พ ร้ อ ม ค ว า ม อ า ท ร
เสริฟให้ในวันที่สายฝนโปรยอ่อน...เพียงคุณคนนี้
อย่าด่วนตัดรอน...หรือแสนงอนเลยนะใจที่มี
ขอร้องถ้าจะผูกพันกับใครอีกที...ขอให้เป็นฉันคนนี้...ก็แล้วกัน

เอ-มิ-กา

. .. ขอบคุณพี่pracarnที่มาช่วยต่อค่า . . งั้นแป้งแต่งต่อจากพี่เลยนะคร้า . ..

อร่อยจัง...ความอาทร.... ♫♥♫
รสชาติ หวานอ่อนอ่อน...คล้ายคล้าย..ขนมชั้น
เก็บเข้าตู้หัวใจ...ไม่อยากแบ่งปัน
เพราะมันเป็น..ขนมชั้น ♥ ไม่ใช่..ขนมใคร.. (แซมค่ะ^_^)

ลงโทษพระจันทร์บนฟากฟ้า
เทศกาลคราวหน้า . . ไม่ซื้อขนมไหว้พระจันทร์แล้วรู้ไหม?
แอบงุบงิบ “ความรัก” ของคนอื่นเขาอย่างนี้ได้ไง
เอาคืนมาเลยนะ “หัวใจ” . .  ไม่งั้นจะให้ราหูอมจันทร์ทันที

เช็ดน้ำตาจนหมดคราบแก้ม
ขอบคุณรุ้งขีดแต้ม . .. ทั้งเจ็ดสี
ขอบคุณ “ความรัก” ที่กลับมา . . ขอบคุณ “ความอาทร” แสนดี
ซบแสงตะวันอ่อนจากใจคุณนี้ . . . แล้วใช้ช่วงเวลาทั้งชีวิตที่มี “บันทึกความผูกพัน”~*