มองไม่เห็นด้วยตา...สามารถเก็บ
ทำให้เจ็บ...เมื่อสะกิดว่าผิดหวัง
คิดทีไร?...น้ำตามาประดัง
เพราะว่ายังลืมไม่ลง..และคงคอย
คอยในส่วนขมขื่น...ตื่นจากฝัน
รอนับวันล้าเสื่อม...จะเอื้อมสอย
หวังในสิ่งที่เหมือน...จะเลื่อนลอย
น้ำตาปรอย...เปล่าประโยชน์...แต่โปรดปราน
มิว........สิค
พี่มองเห็น ด้วยตา สามารถเก็บ
คงไม่เจ็บ ให้ระวัง อย่าพลั้งเผลอ
คิดทีไร หวังมาก หากได้เจอ
พวงพะเรอ อกร่อง ที่จ้องคอย
เก็บมาบ่ม ชมชื่น ระรื่นฝัน
พี่รอวัน สุกเลื่อม ไม่เสื่อมถอย
ข้าวเหนียวมูน กูลเกื้อ เมื่อได้จอย
น้ำตาปรอย หายโลด สุดโปรดปราน น้องมิว ขโมยมะม่วงบ่ม ไปป่ะจ๊ะ อุส่าห์บ่มน่ะ ....................