ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Charlie]

เธอจากไป  โดยไม่ลา  เมื่อคราก่อน
ฉันนึกย้อน  ความรู้สึก  ยังนึกฝัน
ว่าระหว่าง  เราทั้งสอง  ต้องจาบัลย์
ความสัมพันธ์  ที่แนบแน่น  เริ่มแคลนคลาย

ทั้งที่เคย  เอ่ยคำรัก  ฝากดินฟ้า
ทำสัญญา  คู่ชีวี  มิหนีหาย
จะรักกัน  ตลอดไป  ร่วมใจกาย
ฟ้าสลาย  ดินลาลับ  ไม่กลับคำ

แต่บัดนี้  รักที่เคย  เอ่ยคำหวาน
ต้องกลับควาน  หวานไม่พบ  จบไม่ขำ
เธอกลับลำ  ทำไฉน  ช่างใจดำ
ไม่จดจำ  คำสัญญา  เคยว่าไร

ทิ้งให้ฉัน  นั้นซึมเศร้า  เหงาอย่างนี้
ช้ำชีวี  สุดจะเผย  เอ่ยคำไข
เธอจากไป  ไม่เคยเหลือ  เผื่อเยื่อใย
คงมีใคร  ถึงลืมเรา  แฟนเก่าเดิม

ทุกทุกวัน  ยามฝันตื่น  สะอื้นหา
ในอุรา  สุดชอกช้ำ  ระกำเสริม
เชื้อไฟรัก   หยุดพักลา  ไม่มาเติม
เหมือนเคยเริ่ม  เมื่อก่อนนั้น  วันสองเรา

ทุกราตรี  ที่คิดถึง  คะนึงหา
ปาดน้ำตา  จากสองปราง  กับข้างเสา
คิดถึงคน  เคยอิงแอบ  เคยแนบเนา
บัดนี้เขา  นั้นจากไป  หนใดกัน

โอ้คิดถึง  คะนึงหา  ครั้งคราเห็น
บัดนี้เร้น  ไร้ร่องรอย  คล้อยเพียงฝัน
รักที่พบ  กลับมาพลัด  เกินหยัดยัน
ความผูกพัน  ที่คิดนั้น  ก็ผันเลือน

นั่งมองฟ้า  ก็ฟ้าหม่น  ของคนเศร้า
นั่งมองเขา  ก็ไร้เขา  เนาเป็นเพื่อน
นั่งมองน้ำ  ไร้น้ำใจ  ไม่มาเยือน
มองเสาเรือน  ขาดเสาหลัก  พักพิงกาย

นั่งมองไฟ  โอ้ไฟรัก  มาหักหล่น
นั่งมองคน  ไร้คนคู่  รู้เธอหาย
นั่งมองนก  นกเจ้าบิน  ผินเดียวดาย
นั่งมองควาย  ควายขาดเขา  เราขาดเธอ

โอ้ที่รัก  หักใจลา  คิดหาใหม่
สุขกับใคร  ถึงลืมฉัน  อย่างนั้นเหรอ
รู้บ้างไหม  ว่าใครช้ำ  จำจนเบลอ
นั่งมองเหม่อ  ที่ข้างเตียง  เคยเคียงนอน

แต่บัดนี้  ไม่มีเธอ  เคยเผลอรัก
เมื่อเตียงหัก  รักของฉัน  เพียงฝันหลอน
รักของเธอ  เคยเปรอปรน  จนอาวรณ์
คำออดอ้อน  ก็ยังจำ  ย้ำฝังใจ

แต่บัดนี้  ไม่มีแล้ว  สิ้นแววรัก
ใจเคยภักดิ์  ไปสุขล้น  อยู่หนไหน
คงไปมี  คนนอนหนุน  ให้อุ่นไอ
ลืมสายใย  วันเก่าเก่า  เราย้อนคืน

ปาดน้ำตา  ที่ยังไหล  บนใบหน้า
น้ำจากตา  ก็รินหลั่ง  ทั้งอยากฝืน
เธอห่างไกล  ไปจากฉัน  วันกล้ำกลืน
ทรวงสะอื้น  เกินฟื้นสู่  เพื่ออยู่เคียง

แว่วหวิดหวิว  ที่พริ้วพรม  หนาวลมพัด
โบกสะบัด  สัมผัสใจ  ได้ยินเสียง
เหมือนเพลงลา  ว่าจากนี้  มิร่วมเรียง
เหลือแต่เพียง  ภาพความหลัง  ที่ฝังใจ

แม้ในฝัน  ฝันมีเธอ  เผลอเคียงข้าง
คลายอ้างว้าง  ยามนิทรา  คราหลับไหล
แต่พอตื่น  ชื่นในฝัน  พลันหายไป
พร้อมหทัย  แสนเจ็บช้ำ  ย้ำฤดี

ฝากถึงเธอ  โอ้เธอจ๋า  มาได้ไหม
มารับใจ  สายสัมพันธ์  ฉันคนนี้
ซึ่งห่วงหา  พาละห้อย  น้อยใจฟรี
คอยกี่ปี  เธอไม่กลับ  ลับเลือนลาง

ตื่นจากฝัน  วันนิทรา  ผวาจิต
ใจยิ่งคิด  ใจยิ่งคอย  ร้อยวันสาง
ภาพความหวัง  รักฝังใจ  เยื่อใยบาง
ต้องฝันค้าง  ทุกวันคืน  สะอื้นรอ

 

[my smile]

นั่ ง นั บ วั น
ที่ยังหมุนเวียนเปลี่ยนผัน..อย่างช้าช้า
กลางคืนนอนดูดาว..สุดสายตา
ตะวันโผล่พ้นขอบฟ้า..เฝ้าแต่อธิษฐานให้เธอกลับมา..ไวไว

ร อ อ ยู่ เ ส ม อ
คนที่เป็นเธอ.ฉันรอเจอในเช้า..วันใหม่
เมื่อไรจะกลับมาให้หายคิดถึง..ให้ปลื้มหัวใจ
บางทีคนเราก็น่ะ..บ้า..นั่งรออะไรอะไร..ได้เป็นวันวัน

[ลมหนาว]

จากกันไปไกลห่างต่างฟากฟ้า   
โอ้ชะตาลิขิตชีวิตหนอ               
พบแล้วพรากจากลาน้ำตาคลอ 
ใจทุกข์ท้อถวิลถิ่นเคยเนา
       
ทุกวันคืนกลืนกล้ำระกำจิต         
เฝ้าครุ่นคิดถึงเธอเหม่อเงียบเหงา
ยินสำเนียงเสียงเพลงบรรเลงเบา
สุดแสนเศร้าอาลัยใจระทม

ภาพความหลังครั้งเก่าเราทั้งสอง
เคยเคียงครองร่วมทางช่างสุขสม
เสียงเพลงรักปักตรึงซึ้งอารมณ์
กอดเอวกลมประคองจ้องสบตา

ยังจดจำคำมั่นสัญญาไว้
มิเคยจางจากใจใฝ่โหยหา
รักยืนยงคงมั่นดั่งจันทรา
เยือนฟากฟ้าราตรีนี้คู่กัน

วอนสวรรค์ชั้นฟ้าเมตตาด้วย
โปรดจงช่วยให้สมภิรมย์ฝัน
ฟ้าหลังฝนหม่นหายคลายจาบัลย์
หวังสักวันได้อยู่คู่เคียงครอง

[Charlie]

โอ้จันทร์จ๋า  ราตรี   มิมีเจ้า
เพียงดาวเปล่าเปลี่ยวผจญทั้งหม่นหมอง
เมฆทมึนงำประกายคลายเรืองรอง
แม้แสงส่องก็พลอยมัวสลัวลาง

จันทร์ไปไหน  ไม่มา  เยือนฟ้าถิ่น
ไปโบยบิน  อยู่แห่งไหน  ตราบใกล้สาง
ปล่อยทิ้งดาว หนาวเหน็บ  เจ็บจนคราง
ต้องอ้างว้าง  เดียวดาย  ตายทั้งเป็น

หนาวน้ำค้าง  กลางหมอก  หยอกไอหนาว
แสนปวดร้าว  ทุกนิทรา  ไม่มาเห็น
เธอไปขลุก  อยู่กับใคร  ช่างใจเย็น
ช่างหลบเร้น  หลีกไกล  ไยหมางเมิน

คิดถึงเธอ  เพ้อพร่ำ  รำพันบอก
สุดเอ่ยออก  อ้างว้าง  ยามห่างเหิน
ความเงียบกุม  สุมใจ  ได้เผชิญ
เหมือนดังเดิน  คนละทาง  ยิ่งห่างไกล

ศศิธรพรากฟ้าดาราเหงา
ก็เหมือนเราขาดเธอนั่งเผลอไผล
เพียงแต่จันทร์นั้นหากเมื่อจากไป
ก็ย้อนคืนมาใหม่ในบางวัน

ผิดกับเธอที่เพ้อหามานานแล้ว
ไร้วี่แววเธอว่ามาหาฉัน
เฝ้ารอคอยเธอสู่อยู่อย่างนั้น
แม้ในฝันวันนิทราอย่าหมายเจอ

โอ้ความรักความหลังทั้งความฝัน
สิ้นผูกพันวันเก่าเนาเสนอ
ภาพความหลังลางเลือนเหมือนละเมอ
เมื่อขาดเธอ ก็ขาดใจ ขาดไฟรัก

การรอคอย  สิ้นสุด  ตรงจุดจบ
มิอาจพบ  คนที่รอ  ก็ตระหนัก
เสียแรงหลง  คงปลื้ม  ลืมใจภักดิ์
ได้ประจักษ์  ว่าเธอนั้น แค่ฝันลวง

[yaguza]

โอ้เจ้ายอด ผธู รู้ไหมว่า
พี่มาหา ไม่ได้ ใช่มิห่วง
อยากจะบอก ความจริง สิ่งทั้งปวง
ขอพุ่มพวง จงฟัง อย่างตั้งใจ

เพราะติดคุก ขี้ไก่ ในพม่า
ไปลักปลา ของเขา เข้าใจไหม
ไม่สังเกตุ ว่าข้ามเขต ประเทศไทย
เลยจำใจ อยู่พม่า ซะห้าปี


......ยากูซ่า......

[ดาว อาชาไนย]

กินข้าวเคล้ากลิ่นขี้ไก่ไม่วายเว้น
ชินจนเช่นน้ำหอมพร้อมแหกหนี
แต่เพราะไม่มีอัฐให้พัศดี
ต้องทู่ซี้ทนทุกข์ติดคุกนาน

พ้นโทษมาก็ยังหวังร่วมห้อง
มาพบน้องมีครอบครัวผัวทหาร
ลืมผัวเก่าเป็นคนจนดักดาน
พี่ซมซานมาง้อขอคืนดี

ดาว อาชาไนย

[บูรพาท่าพระจันทร์]

โอ้เจ้ายอด ผธู รู้ไหมว่า
พี่มาหา ไม่ได้ ใช่มิห่วง
อยากจะบอก ความจริง สิ่งทั้งปวง
ขอพุ่มพวง จงฟัง อย่างตั้งใจ

เพราะติดคุก ขี้ไก่ ในพม่า
ไปลักปลา ของเขา เข้าใจไหม
ไม่สังเกตุ ว่าข้ามเขต ประเทศไทย
เลยจำใจ อยู่พม่า ซะห้าปี


......ยากูซ่า......

ขอส่งใจ ไปยัง ฝั่งพม่า
เพื่อบอกว่า หาสาว เพริศพราวศรี
ด้วยพม่า ว่ากัน นั้นนารี
ผิวสวยดี มีพรรณ ลือกันมา

เก็บเป็นทุน ดุลย์ไทย มิได้เสีย
แถมได้เมีย เคลียเคล้า เฝ้าหรรษา
ทั้งวันคืน ชื่นชม สมอุรา
ให้ตะหงิด อิจฉา พี่ยานัก.../

 

บูรพาท่าพระจันทร์