ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ปู่ริน]

   กลอนสักวามีมาแต่ก่อนเก่า  เด็กปัจจุบันไม่รู้จัก ไม่เคยเห็นการเล่นสักวาด้วยซ้ำ น่าเสียดาย  ดังนั้นสักวาจึงไม่ได้รับความนิยม เพราะคนที่่เล่นสักวานั้นจะต้องต่อกลอนกันสด ๆ  เกรงว่ากลอนสักวาจะสูญหายไป  อนุชนรุ่นหลังจะไม่รู้ควรอนุรักษ์ และส่งเสริมให้รู้รุ่นต่อรุ่นไป
   กลอนสักวา   ขึ้นต้นด้วยคำว่า  "สักวา"  และลงท้ายด้วยคำว่า "เอย"
   กลอนสักวา  ๑ บท ๔ คำกลอน  หรือ  ๘ วรรค  ๑ วรรค  นิยม  ๗ - ๑๐ คำ

   เชิญชวนร่วมส่งเสริม กลอนสักวา  ดีกว่าอนุรักษ์อย่างเดียว  ร่วมเขียนกลอนสักวาให้มากที่สุดในประเทศไทย

                      สักวากราบคุณครูผู้สอนสั่ง          ยกย่อนั่งนบนอบไหว้ใจเรียกหา
                 คุณครูกลิ่น ครูอินสอนแต่ก่อนมา      ท่านต้องลาลับล่วงไปแห่งใด
                 ท่านจับมือถือดินสอไม่ท้อถอย         ท่านเฝ้าคอยฝึกหัดดัดนิสัย
                 ครูท่านอื่นเร่งสานต่อไม่ท้อใจ          ผมอยู่ได้ทุกวันนี้ครูดีเอย


                      สักวาโลกร้อนนอนไม่หลับ          กระส่ายกระสับคิดถึงซึ่งปัญหา
                 พวกมนุษย์นี้ไซร้ไร้ปัญญา                 ต้องพึ่งพาพัดลมแอร์แค่ผ่อนคลาย
                 สภาวะน้ำท่วมแผ่นดินไหว                 อัคคีภัยวาตภัยเกิดเสียหาย
                 ช่วยปลูกป่าเพื่ออยู่รอดไม่วอดวาย     ประหยัดใช้ลดโลกร้อนผ่อนคลายเอย

                                                                           ริน ดอนบูรพา
                                                                               ๑ ก.พ. ๕๕

                                                           
                               ขอบคุณครับ...ที่่ช่วยกันสานต่อ เอกลักษณ์ไทย

[ดุลย์ ละมุน]

                                       สักวาน้ำพาความปวดแสน
                             ทั่วถิ่นแดนแค้นใจอันใดหรือ
                            จึงพลัดหลากพรากซ้ำไม่ลามือ
                            ทิ้งไว้คือซากโศกให้โลกครวญ

                             ยอดดวงใจหายไปกับสายน้ำ
                               ยิ่งระกำย้ำใจให้ใคร่หวน
                              น้ำว่าร้ายมิเท่าใจที่เรรวน
                           แม่เนื้อนวลป่วนใจช่างร้ายเอย


                                  ดุลยภาพแห่งลำนำ

[สล่าผิน]

สักวาสาวงามตามถนน
ช่างน่ายลยิ่งนักน่ารักใคร่
เธอเดินผ่านหน้าพี่แสนดีใจ
รับกลิ่นไอหอมกรุ่นละมุนทรวง
อยากเดินตามน้องไปให้ถึงบ้าน
จะรำคาญหรือไม่ใจเป็นห่วง
เห็นเธอยังไร้คู่เพื่ออยู่ควง
พี่ไม่ลวงหรอกหญิงจริงจริงเอย

สล่าผิน

[บูรพาท่าพระจันทร์]

สักวา อาลัย ฤทัยถอน
ห่วงอาวรณ์ ร้อนเล่ห์ เสน่หา
ด้วยฤทธิ์รัก มรรคผล เช่นมนตรา
ลวงวิญญาณ์ พาหลง พะวงครวญ

ยากตัดลด ปลดปลง ความหลงใหล
ยากตัดใจ ไร้จิตต์ ไม่คิดหวน
คิดขึ้นมา คราใด หทัยรวน
พักตรานวล ชวนซึ้ง คะนึงเอย.../


 


บูรพาท่าพระจันทร์

[unclekaew]

สักวา  ก ไก่  แก่เกิดก่อน
เกร่นกาพย์กลอน กลกานท์ ก็เก่งกล้า
เกร็ดเก่าเก่า กลมกล่อม ก่อนไก่กา
เกิดเกียรติกว่า ก่อกิจ การเกิดกรรม

ไก่กับกบ เกลอกัน กินก้อยกุ้ง
กับแก้วกรุง ก็เกือบ กุกกักกล้ำ
ก่อกิจการ เกื้อกูล กอบเกี่ยวกำ
เกลียด เกินก้ำ กอบโกย โกงกิน เอย

แก้ว กรุงเก่า
 

[กามนิต]

สักวาสักวันฉันจะหล่อ
ถึงแม้พ่อจะจนคนทำสวน
ผมจะหยิกผิวจะดำก็ดำล้วน
ดำทุกส่วนเว้นใจที่ไม่ดำ

หล่อนิดนิดก็พอหล่อนิดนิด
หล่อจากจิตขอจ้อพอขำขำ
หล่อวาจาแจ้วแจ้วพูดแล้วทำ
หล่อกำยำอย่าแย่งกันแช่งเอย

กามนิต - ๒ ก.พ.๕๕
 

[panthong.kh]

สักวา อยู่เดียว อย่างเดี่ยวโดด
ครองความโสด โปรดปราน มานานเนิ่น
ทั้งหุ่นสวย รวยทรัพย์ นับกันเพลิน
จะเดินเหิน เกินใคร ไม่เคยแคร์

คิดอยากมี ชีวิตคู่ ดูแลบ้าง
ไม่อยากกอด หมอนข้าง อ้างว้างแย่
หน้าหนาวนี้ มีใคร ใคร่ดูแล
มอบดวงแด แน่นอน ขอวอนเอย
พันทอง

[♥หทัยกาญจน์♥]

สักวาวาดหวานกานท์แห่งรัก
มาร้อยเรียงเคียงทักปักคำหวาน
ขีดแต้มแต่งแจ้งคำล้ำตำนาน
ฝันตระการแกร่งกล้าว่ารักเธอ

หนึ่งคือรัก...รักล้นกมลนี้
สองคือรัก..รักคนดีกวีเสนอ
สามคือรัก...รักล้นใจให้พบเจอ
นั้นคือรัก..รักเสมอรักเธอเอยฯ...


หทัยกาญจน์
๒ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๕๕๕

[unclekaew]

สักวา ขอ ขัด คอ ไขข้อคิด
ควายเขาขวิด คาคอก เคืองเขาข่ม
เข้าขัดขวาง คืนค่ำ คำคนคม
ความขื่นขม เคืองแค้น ค่อยคลี่คลาย

ใครขาดคู่ เคียงข้าง คงข้องขัด
ความเคร่งครัด ของเขา คนค้าขาย
ใครคับแค้น คำคม ขื่นขมคาย
คงเข้าข่าย ขอขอบคุณ คิดครุ่น เอย

แก้ว กรุงเก่า

 

[ปู่ริน]

  สักวายาเสพย์ติดพิษชั่วร้าย              บ่อนทำลายประเทศชาติศาสนา

แม้นว่าใครหลงผิดไปติดยา                จะนำพาชาติไทยให้ล่มจม

หากพวกเรายังรักประะเทศชาติ            ไม่ควรพลาดจับผู้ค้าให้สาสม

คบคนชั่วมั่วติดยาพาระทม                 ครอบครัวล่มล้มหายวอดวายเอย


    สักวาเสพยาบ้าคราชีวิต                ชั่วเป็นนิดทำลายชนคนเป็นบ้า

โดดน้ำตายฆ่าตัวตายวายชีวา             เพราะนำพาชีวิตมืดมิดลง

ทั้งยาม้ามหาภัยแพร่ไปทั่ว                 ใครขืนมั่วเสพมันพลันหลุ่มหลง

ติดตู้เกมตู้ม้าพาพะวง                      เหมือนเจาะจงผลาญพร่าฆ่าเด็กเอย

                                                                ริน ดอนบูรพา
                                                                    ๗ ก.พ. ๕๕

                                                                       

[ลมหนาว]

สักวายาเสพติดพิษมหันต์
พาชีวันมืดลับดับสยอง
หากหลงผิดคิดใฝ่ใคร่ลิ้มลอง
จะมัวหมองชีวาพาระทม

ดูมากมายหลายหลากจากตัวอย่าง
ต้องวายวางด้วยฤิทธิ์พิษยาขม
เดินทางหลงลงคลองต้องตรอมตรม
ช้ำระบมวอดวายตายทั้งเป็น..เอย

[ลมหนาว]

สักวายาดีที่วิเศษ
เป็นสาเหตุไร้โศกโรคห่างหาย
ทุกวี่วันสรรค์สร้างให้ร่างกาย
สุขสบายแข็งแรงแกร่งคณา

ใช้เงินทองลองซื้อถือมิได้
แต่ต้องใช้ร่างกายหมายแลกหา
แสนสนุกสุขีคือกีฬา
พาชีวาสดชื่นรื่นรมย์เอย

สักวาฟ้าสางสว่างแล้ว
เสียงเจื้อยแจ้ววิหคร้องผกผิน
แสงสุรีย์สีทองผ่องเมฆินทร์
ทั่วแดนดินสดใสวิไลตา

ลมพัดเย็นเห็นหมอกละลอกขาว
วับแวววาวน้ำค้างพร่างพฤกษา
รวยระรินกลิ่นนวลมวลผกา
ชื่นอุรางดงามยามเช้าเอย

[rit sriduang]

สักวาดอกรัก
สักวาโปรดบอกเถิดดอกรัก
กิ่งเจ้าหักเองหรือน้ำมือข้า
นั่นน้ำค้างเปื้อนช้ำหรือน้ำตา
ข้าก็ปร่าปวดร้าวดังเจ้าเป็น
ดอกรักเคยดุจดาวทั้งขาวม่วง
รอจนร่วงไฉนข้าไม่เห็น
อยู่ตรงหน้าข้าพเจ้าทั้งเช้าเย็น
พอโรยเร้นข้าไห้เสียดายรัก

ลอยไปเถิดลอยไปสู่ไพรโพ้น
เมล็ดอันอ่อนโยนเพิ่งพ้นฝัก
โลกใบนี้ความจริงงามยิ่งนัก
รอเจ้าจักงอกเงยเพื่อเผยใบ
วันหนึ่งดอกจะงามจากน้ำฟ้า
ถ้าค้นพบปรารถนาจงคว้าไขว่
ถ้าหากเจ้าหวาดกลัว..ถามหัวใจ
จงอย่าได้เป็นข้าที่ช้าเอย…
๗ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๕

[กฤษการกลอน]

สักวาเลนไทน์ใกล้มาแล้ว
เพชรเม็ดแพรวแวววาวราวหลักแสน
กับกุหลาบสดใสไปหาแฟน
หวังมอบแหวนแทนคำที่สำคัญ

สักวายุมาเวลาบ่าย
หอบดอกไม้ลอยไกลไม่กลับหัน
วิ่งตะครุบแหวนผลุบหล่นท่อพลัน
โอ้รักฉันเสียหายหลายวาเอย

[กามนิต]

สักวา ความรักหรือความใคร่
วาเลนไทน์ เวียนมาพากระสัน
คอซองเพลินพลีพล่าพรหมจรรย์
ผู้เฒ่าต่างตะลึงงัน โลกผันแปร

ความรักเคยเบิกบานด้วยการให้
ถูกพล่าด้วยความใคร่ตามกระแส
เมื่อมนุษย์สูญธรรมประจำแด
ก็เป็นแค่สัตว์กระสันสืบพันธุ์เอย

กามนิต - ๑๐ ก.พ.๕๕

[ลมหนาว]

สักวาวาเลนไทน์ใจคึกคัก
มอบความรักแก่กันวันสดใส
ดอกไม้ที่สีสวยด้วยจริงใจ
อวลอุ่นไอความรักสลักจินต์

ตาสบตาตราตรึงซึ้งแสนหวาน
ใจเบ่งบานด้วยรักภักดิ์ถวิล
ขอรักจงคงอยู่คู่ฟ้าดิน
มิพังภินท์สุขสมภิรมย์เอย

[ช่วงนี้ไม่ว่าง]

สักวาทศิลป์ไม่สิ้นขลัง
คนได้ฟังหวานหูอยู่ไม่หาย
มวลมนุษย์สุดหลงตรงน้ำลาย
ให้งมงายงุ่มง่ามไปตามคำ

คนพูดจาจริงใจไม่ไพเราะ
เขายิ้มเยาะมองข้ามไม่งามขำ
เรียกว่าหลงลมปากยากกลับลำ
ต้องเจ็บช้ำภายหลังดังกล่าวเอย

[ปู่ริน]

สักวาวาเลนไทน์วันแห่งความรัก
ควรร่วมรักถักใยให้สู่ความฝัน
เราทั้งสองครองคู่อยู่นานวัน
ด้้วยความรักผูกพันและห่วงใย

ความรักนั้นเป็นสิ่งที่มีค่า
ที่ทุกคนเสาะหามาใช่ไหม
รักรอบครัวรักยิ่งกว่าสิ่งใด
ทุกคนใช้เป็นสื่อรักถักใจเอย

                  ริน ดอนบูรพา
                      ๑๒ ก.พ. ๕๕

                                                   

[ปู่ริน]

สักวาอาหารมีหลายหมู่
โปรทีนอยู่ในเนื้อและนมไข่
กินไปเถิดเกิดประโยชน์ไม่มีภัย
แล้วแต่ใครจะเลือกจะชอบกิน

หวานเป็นลมขมเป็นยาเขาว่าไว้
จะทำใหกายแข็งแรงสมถวิล
ทั้งหมูเห็ดเป็ดไก่ตั้งหลายชิ้น
รู้จักกินมีประโยชน์ไร้โทษเอย

                         ริน ดอนบูรพา
                             ๒๘ ก.พ. ๕๕

                                                           

[แป๊ะยิ้มคุง]

สักวา รักเหน็บ เจ็บเกินถอน
จิตอาวรณ์ ยังรอมั่น มิหน่ายหนี
ยังนั่งไห้ ร้าวเพราะรัก มิปราณี
ดั่งรวี เอามือบัง ก็มิรอน

รักฝังใจ แม้นกายจาก มิพรากรัก
เปรียบประจักษ์ เสื้อเปื้อนเลือด จำซักถอน
ทิ้งรอยจาง รอยรักร้าง เป็นรอยรอน
แม้ตัดตอน ถอดลงซัก รอยรักเอย.. .


แป๊ะยิ้มคุง.. 29 กุมาภาพันธ์ 2555