ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Music]

...เจ็บเพราะรอ...

กระจกบางขวางกั้น...วันฟ้าเศร้า
น้ำตาคลอเต็มเบ้า...เขาไม่เห็น
เจ็บเพราะรอ...ความหมายตายทั้งเป็น
ทุกเช้าเย็น...เฝ้าชะเง้อเพ้อรำพัน

การเงียบหายหมายเมินเผชิญหน้า
เมื่อรู้ว่า...ลับลอบขอบฟ้ากั้น
เธออยู่ทาง..ฉันทาง..แล้วบางวัน
มีใครกันเคียงชิด..เมื่อนิทรา

ยอมวางใจได้บ้าง...เพื่อสร้างภาพ
ศิโรราบ..เสกสรรค์รำพันหา
ความรู้สึกที่เก็บ..มันเหน็บชา
รอเวลาสำนึก..ให้ลึกลง

เจ็บที่เจอแล้วจาก...ยากจะบอก
เหมือนกินน้ำใต้ศอกเขาหลอกส่ง
จะเรียกร้องของใครใจต้องปลง
สักวันคง...จบการรอ..ทร..มาน

<a href="http://www.youtube.com/v/6Wi6dFyr3Tk&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/6Wi6dFyr3Tk&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[Prapacarn ❀]

แม้ว่ารัก หักสะบั้น สัมพันธ์เลื่อน
คำว่า”รอ” คงเลือน เฝื่อน..ไม่หวาน
หากหลงรอ ต้องท้อใจ ไปอีกนาน
ทรมาน หมองหม่น เพราะทนรอ

ไยคำรัก ต้องมี “ร” ให้ ”ศ” โศก
แล้วยัง “ย” โย้โยก โศกจริงหนอ
แค่ “จ” จบกันไป ยังไม่พอ
ปล่อยให้ “ง” งี่เง่า มาเผาใจ

แม้ว่าจบ จะเจ็บ จนต้องจาก
คงไม่ยาก เท่า “ร+อ” นั่นใช่ไหม
ไม่อยากจะ จดจำ กลัวช้ำใน
อยากจะไป..ก็ไป..จะไม่รอ

แซมค่ะ
 

[บูรพาท่าพระจันทร์]

...เจ็บเพราะรอ...

กระจกบางขวางกั้น...วันฟ้าเศร้า
น้ำตาคลอเต็มเบ้า...เขาไม่เห็น
เจ็บเพราะรอ...ความหมายตายทั้งเป็น
ทุกเช้าเย็น...เฝ้าชะเง้อเพ้อรำพัน

การเงียบหายหมายเมินเผชิญหน้า
เมื่อรู้ว่า...ลับลอบขอบฟ้ากั้น
เธออยู่ทาง..ฉันทาง..แล้วบางวัน
มีใครกันเคียงชิด..เมื่อนิทรา

ยอมวางใจได้บ้าง...เพื่อสร้างภาพ
ศิโรราบ..เสกสรรค์รำพันหา
ความรู้สึกที่เก็บ..มันเหน็บชา
รอเวลาสำนึก..ให้ลึกลง

เจ็บที่เจอแล้วจาก...ยากจะบอก
เหมือนกินน้ำใต้ศอกเขาหลอกส่ง
จะเรียกร้องของใครใจต้องปลง
สักวันคง...จบการรอ..ทร..มาน

http://www.youtube.com/watch?v=6Wi6dFyr3Tk#noexternalembed&vq=medium

เจ็บเพราะจาก พรากลา น้ำตาไหล
ร้าวหทัย ให้สลด หมดสุขศานติ์
เคยภิรมย์ ชมชื่น รื่นสำราญ
แต่ไม่นาน กาลกลับ แยกลับลา

ดั่งต้องมีด กรีดคม ระบมอก
เช่นวิหค ผกผิน บินถลา
ด้วยคมศร ย้อนสลัก ปักอุรา
จิตต์วิญญาณ์ ลาพราก ทิ้งจากจร

ถึงจะนาน กาลเคลื่อน วันเดือนคล้อย
ใจดวงน้อย คอยชื่น เจ้าคืนหมอน
มาสดับ รับสำเนียง เสียงเพลงวอน
กล่อมน้องนอน อ้อนรำพัน ให้ฝันดี.../


 


บูรพาท่าพระจันทร์

[สุนันยา]

กระวนกระวายคล้ายคนบ้า
เฝ้าห่วงหา อาลัย ไร้สุขศรี
จะทิวา หรือช่วง ห้วงราตรี
ใจดวงนี้ คำนึง คิดถึงเธอ

เมื่อไหร่หนา จะย้อน มาอ้อนขวัญ
ได้พบกัน เช้าค่ำ ย้ำเสมอ
ทรมาน สุดท้อ ด้วยรอเจอ
ได้แต่เพ้อ เพลงครวญ ชวนเศร้านัย

โอ้อกเอ๋ย คนดี สุดที่รัก
ยังคงภักดิ์ ดวงแด แม้หลับใหล
คะนึงครวญ หวนหา ยอดยาใจ
ฟากฟ้าไกล กางกั้น สัมพันธ์เรา

ฝากแสงดาว พราวฟ้า ว่าคิดถึง
เพ้อรำพึง ฝากฝัน ในวันเหงา
คราก่อนนี้ เราสอง ปองแนบเนา
วันนี้มีเพียงเงา..เฝ้าคอยเคียง...

"สุนันยา"
 

[Music]

เป็นการรอ.ทรมาน.กว่าการจาก
เพราะเธอฝาก.ข้อความ.ในน้ำเสียง
"จะไม่มีใครต่อ..รักพอเพียง"
พร้อมเรียบเรียง.บทกวี.ร่วมชีวา

ด้วยเปิดฟัง.ข้อความ.อยู่ซ้ำซาก
ให้คิดมาก.อ่านโพย.อันโหยหา
อยากยอมเจ็บ.ครั้งเดียว.เสี้ยวน้ำตา
รอบัญชาจากสวรรค์...ว่าฝันไป

ไยเธอคอย.เหนี่ยวรั้ง.ให้ยั้งหยุด
ณ ที่สุด.ตอบสนอง.คือหมองไหม้
จากให้รอ...ทรมาน.กันปานใด
จากให้ใจ...ทรยศ...ไม่ลดเลย

 

[panthong.kh]

นั่งมองทาง พลางคอย น้อยใจนัก
สุดที่รัก จากไกล ไร้แม้เสียง
แสนเงียบเหงา เศร้าสร้อย ร้อยสำเนียง
ได้ยินเพียง  เสียงใคร ใต้ภวังค์

จะจ่อมจม ขมฤทัย ให้ท้อทุกข์
หมดสนุก ลุกเดิน เกินบ้าคลั่ง
โอ้ยอดดวง ยี่หวา อย่าชิงชัง
สุดเสียงสังข์ ยังมี พี่คนเดียว

ฝากบทเพลง ล้ำค่า เข้ามาปลอบ
แม้นถ้าชอบ ตอบพลัน หันมาเกี้ยว
เก็บหัวใจ ไว้ด้วย ช่วยเลยเชียว
แม้หญิงใด มาเอี่ยว ห้ามเกี่ยวดอง
พันทอง

ตกสัมผัสมาช้ากว่าพี่มิวเส้นยาแดงผ่าแปด  ฮ่า...ฮ่า..

[/b][/font][/size][/color]