ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[panthong.kh]

ไม่เคยหลอก ลวงใคร ให้ได้ช้ำ
การกระทำ อาจผิด คิดใหม่ได้
จะคืนกลับ สลับช่วง ห่วงสายใย
อย่าพึ่งไป อยู่ก่อน อ้อนวจี

จะทิ้งน้อง ปองนุช สุดสวาท
ด้วยหมายมาด กลัวต้อง มัวหมองศรี
หวนคืนกลับ มาคู่ สู้ชีวี
เปลี่ยวฤดี เหลือหลาย ชายมาเมิน
พันทอง

[ไม่รู้ใจ]

พร่ำรัก

ในรู้สึกตรึกดูในรู้สึก
ประกายพรึกรอพร่างมาวางพร่ำ
วาจาแจ้วจึงเจรียงแต่เพียงคำ
รัก รัก รัก ฝากย้ำมาร่ำไร

ไร้เหตุผลดลเจตน์ไร้เหตุผล
รู้แต่รักจักล้นสุดทนไหว
อยากจะเต้นเผ่นโผนกระโจนไป
กระซิบใกล้กรรณแก้วแวววาวกานต์

รัก รัก รัก จักพร่ำเช้าค่ำดึก
ประกายพรึกวิบไหวหัวใจหวาน
เติมเต็มทั่วหัวใจให้สะท้าน
ซึ้งกำซาบตราบนานตระการรัก

กามนิต

เพ้อ เพ้อ เพ้อ พิไรร่ำรำพันพ่อ
โอ้ละหนอคลอเคียงเรียงสลัก
เป็นสำนวนครวญใฝ่หทัยภักดิ์
หมายปันปักทรวงศรีสตรีใด

รัก รัก รัก พร่ำฝากมากมายแท้
กอบดวงแดมอบวางหญิงบางไหน
สาวบางคล้าบางคลอนคงอ่อนใจ
หรือบางไหลบางหลงอัสดงครวญ

ไม่รู้ใจ

(ขำ ขำ นะ น้องกามนิต, น้องอัสดง)

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

พร่ำรัก

ในรู้สึกตรึกดูในรู้สึก
ประกายพรึกรอพร่างมาวางพร่ำ
วาจาแจ้วจึงเจรียงแต่เพียงคำ
รัก รัก รัก ฝากย้ำมาร่ำไร

ไร้เหตุผลดลเจตน์ไร้เหตุผล
รู้แต่รักจักล้นสุดทนไหว
อยากจะเต้นเผ่นโผนกระโจนไป
กระซิบใกล้กรรณแก้วแวววาวกานต์

รัก รัก รัก จักพร่ำเช้าค่ำดึก
ประกายพรึกวิบไหวหัวใจหวาน
เติมเต็มทั่วหัวใจให้สะท้าน
ซึ้งกำซาบตราบนานตระการรัก

กามนิต

เพ้อ เพ้อ เพ้อ พิไรร่ำรำพันพ่อ
โอ้ละหนอคลอเคียงเรียงสลัก
เป็นสำนวนครวญใฝ่หทัยภักดิ์
หมายปันปักทรวงศรีสตรีใด

รัก รัก รัก พร่ำฝากมากมายแท้
กอบดวงแดมอบวางหญิงบางไหน
สาวบางคล้าบางคลอนคงอ่อนใจ
หรือบางไหลบางหลงอัสดงครวญ

ไม่รู้ใจ

(ขำ ขำ นะ น้องกามนิต, น้องอัสดง)

พร่ำ พร่ำ พร่ำ คำรักสลักไว้
โอ้ดวงใจให้เจ็บเหน็บโหยหวน
ร่ำ ร่ำ ร่ำ คำจากพรากเนื้อนวล
รักรัญจวนครวญคร่ำร่ำอาลัย

จะบางรักบางร้างต่างก็เจ็บ
เหมือนเนื้อเล็บฉีกขาดเลือดสาดไหล
เพียงหญิงอื่นหมื่นแสนหวงแหนใย
พี่(กามนิต)รู้ไหมอัสดงยังหลงครวญ

พระอาทิตย์อัสดง

"เจ็บแต่ก็รัก" 

[กามนิต]

สูงสุดในหล้าควรค่าถนอม
ใคร่ดอมควรได้ใส่ใจตระหนัก
บางคราอาจขื่นสะอื้นฮักฮัก
บางคราชื่นนักคือรักนะเอง

ปรายแสงแห่งฝันดวงนั้นสิพร่าง
ฟ้ากว้างทางฝันรุกรันระเร่ง
มุ่งมั่นวันคืนหวานชื่นเลบง
ร้องเพลงพราวพร้อยเรียงร้อยสราญ

ไม่หวั่นครั่นคร้ามตามอุปสรรค
หาญหักสู้ได้ด้วยใจสมาน
สองใจเป็นหนึ่งใจจึงตระการ
ชื่นบานเบิกหล้ามรรคาเจริญ

สูงสุดในหล้าเจิดจ้าไฉน
หัวใจจึงมั่นควรสรรเสริญ
เฟื่องฟุ้งรุ่งเรืองใช่เรื่องเผอิน
โลกเดินโดยจักรแห่งรักอนันต์

กามนิต - ๑๙ เม.ย.๕๕
 

[กามนิต]

รัก...อย่าอภัย

หนุ่มสาว
เธอก้าวสู่จุดประดุจฝัน
กรีดกรายพรายแสงแข่งตะวัน
คว้าดาวน้าวจันทร์ประดับใจ

เธอแสดงแสร้งสร้างอย่างที่เห็น
เธอเพ็ญโดยเผยแต่ผ่องใส
เธอดีเธอเด่นประเด็นใด
เธองำรำไรบางเงื่อนเงา

หากเธอเผลอรับกับบางร้าย
สุดท้ายจักจรในร้อนเร่า
เพียงคบยังร้ายมิบรรเทา
หากแต่งจะยิ่งเศร้าเผาอุรา

อย่าคิดปิดบังในบางแง่
รับแล้วค่อยแก้จักแย่กว่า
รับแล้วรับเลยรำเพยพา
ชีวาจักย่ำในจำทน

ฉะนี้ควรเผยเฉลยแง่
เธอแย่ฉันแย่ในบางหน
รับได้แก้ได้ก็ร่วมชนม์
ไม่รับปรับตน-อย่าทนทุกข์

หากรักอย่าให้อภัยผิด
ชีวิตจักเศร้าไร้เงาสุข
ด้วยรักจักหลงสู่กรงคุก
จงปลุกใจกล้า-อย่าอภัย.


กามนิต - ๒๐ เม.ย.๕๕

 


(มีคนมาปรับทุกข์ว่าจะเลิกกับแฟนดีไหม แล้วก็บ่นว่าแฟนเขาไม่ดีอย่างนั้น เลวอย่างโน้น จุดจุดจุด ก็เลยแนะนำว่าแค่เป็นแฟนยังเลวอย่างนี้แต่งงานจะขนาดไหน ทางที่ดีให้เลิกไปเลยเด็ดขาด ดีกว่าต้องทนทุกข์ตลอดชีวิต ... หายไปสามวัน กลับมาบอกว่าคืนดีกันแล้ว ... โอ้บร๊ะเจ้าจ๊อดมันยอดมาก 555)

[ไม่รู้ใจ]

หม่นรัก

เมื่อความหวังพังพ่ายรักกลายกลับ
จวนย่อยยับอับจนใจหม่นหมาง
เหมือนกวินสิ้นแสงแห่งรางชาง
ดั่งโลกร้างคว้างเหงาอยู่เปล่าดาย

เมื่อวังวนหม่นหมองยังครองอยู่
จะชื่นชูไหนหนอเฝ้ารอหาย
เคยอิงแอบแนบข้างก็วางวาย
เจ็บมิคลายหมายมาดมาขาดรอน

ไม่รู้ใจ

[บูรพาท่าพระจันทร์]

 


เพียงเจ็บกายภายนอกมิชอกช้ำ
แต่เจ็บย้ำซ้ำซากพรากสมร
ดุจชีวาลาไกลให้อาวรณ์
ทิ้งที่นอนหมอนหนุนกลิ่นกรุ่นอวล

จะหักใจอาลัยลาน่าอนาถ
ยากเด็ดขาดสวาทให้ไร้กำสรวล
ตัดอันใดไม่ระกำจนคร่ำครวญ
ตัดรัญจวนนวลน้องมากหมองตรม...



 

บูรพาท่าพระจันทร์

[กามนิต]

มาขาดรักยามรวนหรือควรรับ
รู้ยากกลับมากลายหมายเมื่อก่อน
จะใคร่ครวญโลกเคียงเพียงละคร
หรือจะซ้อนบทซ้ำสะเทือนทรวง

สะเทือนซากบางสิ่งที่ทิ้งซาก
รักฤๅหากทิ้งหายให้หวงห่วง
ฤๅเลือนรางบางเรื่องราวเรื่องลวง
ฤๅจะล่วงบางลับมิลับลา

กามนิต, ๓๐ พ.ค.๕๕