ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สุนันยา]

สลักถ้อยร้อยรักมาฝากฝัน
ใต้เงาจันทร์ พราวพร่าง กลางเวหา
คิดถึงกัน วันห่าง ร้างไกลตา
ฝากเตือนคำสัญญา อย่าเปลี่ยนไป

สลักรัก ถักร้อย เป็นสร้อยสรวง
คล้องแดดวง รักมั่น มิหวั่นไหว
รอเวลา คืนกลับ ซับห้วงใจ
ด้วยสายใย แห่งรัก ปักตราตรึง

พระพายเคล้า เย้าหยอก ไอหมอกหนาว
ละอองพราว ขาวนวล ชวนคิดถึง
หยดน้ำค้าง พร่างพรม ลมรำพึง
หวนคำนึง สองเรา เฝ้าเชยชม

สลักสร้อย ร้อยถัก ด้วยรักชื่น
อย่าเปลี่ยนใจ เป็นอื่น ให้ขื่นขม
ใจประสาน มั่นอยู่คู่ภิรมย์
ชื่นสุขสม รักเคียง ....เพียงสองเรา

"สุนันยา"

<a href="http://www.youtube.com/v/BMe6nQqpplI&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/BMe6nQqpplI&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[nisakorn]

สลักถ้อย ร้อยคำฉ่ำอักษร

เป็นบทกลอน หวานรส หมดความเหงา

เป็นคำรักปักตรึง ซึ้งสองเรา

สิ้นโศกเศร้า ผสม ระทมหาย

 

[สุนันยา]

ก็ว่ากัน ตามกลอน ฉะอ้อนบอก

ยามนึกออก หวานขม พรมเป็นสาย

เพียงลีลา งามศิลป์ จินต์พลิ้วพราย

จุดประกาย ร่ายรักษ์ อักษรา....


"สุนันยา"

[Music]

<a href="http://www.youtube.com/v/u6wBd_0PgR0&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/u6wBd_0PgR0&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

ความงดงามบทกวี...ที่ชื่นชอบ
จึงขอมอบเพลงนี้ลง...จงอย่าเศร้า
ถ้าแม้นเป็นเนื้อคู่...อย่าหูเบา
จะกล่อมเกลาความรู้สึก...ระลึกรัก
 

[สุนันยา]

ขอบคุณภาพจาก Pixdaus ครับ

จึง.เป็นเหมือนถ้อยสลักรักฝากฝัน
อาจ.เหมือนจันทร์พราวพร่างต่างสรรหา
เป็น.สิ่งซึ่งสร้างสรรค์พรรณา
เพราะ.เรามั่นศรัทธากว่าสิ่งใด

เรา.อยู่ในโลกกว้างใช่ต่างถิ่น
คู่.งานศิลป์แม้จะลับหรือหลับใหล
กัน.แสงหรือก็มีบ้างยามร้างไกล
มา.บรรจบพบได้ในทุกครา

แต่.มิใช่เพียงยามนี้ที่ฟูมฟัก
ชาติ.นี้ยังประจักษ์รักนักหนา
ไหน.จะไกลหากถวิลจินตนา
จะ.รักษาเอาไว้ให้นิรันดร์

รัก.ด้วยใจซึ้งค่ายิ่งกว่ารัก
เธอ.ตระหนักพบได้ใช่เพียงฝัน
ตลอด.ช่วงนานเนิ่นของคืนวัน
ไป.ผูกพันความคิดของสิทธิ์เรา

เป็น.อย่างที่ดวงใจใฝ่ฝันหา
ลม.พัดพาอย่างไรก็ไม่เหงา
หาย.ใจด้วยไออุ่นกรุ่นสองเรา
ใจ.สองดวงยังเฝ้าและเข้าใจ

ของ.สิ่งใดมั่นคงก็จงห่วง
กัน.สองทรวงรวมกันไม่หวั่นไหว
และ.ผูกพันสานก่อวันต่อไป
กัน.ใช่ไหมเมื่อใจปองเพียงสองเรา



รการตติ

จะ.รับเอา ร้อยกานท์ อันหวานชื่น
รัก.รินรื่น เรียงร้อย ถ้อยคลายเหงา
รัก.อักษร สื่อสาส์น กานท์แนบเนา
เธอ.หยอกเย้า ด้วยมนตร์ คนกวี

ตลอด.ทั้งฤดี ที่ขานขับ
ไป.ชั่วกาล ลาลับ กับวิถี
เป็น.คู่กลอน อ้อนหวาน ผ่านวจี
ลม.วลีโลมไล้ มิหน่ายลง
 
หาย.ห่างบ้าง บางครา อุราร้าว
ใจ.เหน็บหนาว แทรกแซม แจมประสงค์
ของ.ความเจ็บ เก็บไว้ไม่อาจปลง
กัน.ไว้คง เพียงช่วง ห้วงเวลา

และ.แล้ววัน เหล่านั้น ก็พลันหาย
กัน.ห้องใจ ให้รับ กับหรรษา
เพียง.ร้อยกรอง รองรับ ซับน้ำตา
สองเรา.พา ชื่นนัก ด้วยรักครอง...


 
"สุนันยา"

[addy]

เพียงหนึ่งเดียว...คือเธอ...ฉันเพ้อหา
เพียงหนึ่งเดียว...คือดวงตา...พาชวนฝัน
เพียงหนึ่งเดียว...ใกล้ชิด...สนิทกัน
เพียงหนึ่งเดียว...เท่านั้น...ที่ฉันมี

   เพียงสองเรา...ต่างก็มี...หน้าที่หลัก
   เพียงสองเรา...ตระหนัก...ในศักดิ์ศรี
   เพียงสองเรา...เกิดมา...มีราคื
   เพียงสองเรา...เท่านี้...ไม่มีใคร(รักจิง)

[กาญจนธโร]

รูปอนงค์แน่งน้อย              กระไรดล
ผุดผ่องทองวิมล                เช่นคล้าย
แลใดเล่ายวนยล                เทียมพิศ แม่นา
นางทิพย์ฤๅละม้าย            ลุ่มแล้วชายหลง

ปลงหทัยใฝ่เจ้า                  นงราม
หาใช่เพียงเหตุตาม           รูปน้อง
จิตนวลแต่งเติมงาม          จึงมั่น ปองแฮ
มาดแต่บุพเพพร้อง           เร่คล้องครองขวัญ

จำนรรจ์กรองกลั่นแล้ว       กรึกทาน
สรรสู่หทัยกานต์                พี่นี้
วอนเจ้าอย่าเห็นพาน          เพียงพล่อย ปากนา
ล้วนแก่นแกนกระพี้            กล่าวชี้ฤดีหมาย

สวาสดิ์สายแดงดั่งด้าย       รอยเพรา
ปางก่อนหากแนบเนา         มิ่งแก้ว
ขอบุญช่วยหนุนเรา             ครองคู่ กันนอ
ปางเก่าขออย่าแคล้ว            คลาดร้างทางหวน

ปภัสร์
๓๑ มกราคม ๒๕๕๕
ขอบคุณ ภาพงาม งาม จากอินเตอร์เน็ต ครับ
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

[สุนันยา]

เพียงหนึ่งเดียว...คือเธอ...ฉันเพ้อหา
เพียงหนึ่งเดียว...คือดวงตา...พาชวนฝัน
เพียงหนึ่งเดียว...ใกล้ชิด...สนิทกัน
เพียงหนึ่งเดียว...เท่านั้น...ที่ฉันมี

   เพียงสองเรา...ต่างก็มี...หน้าที่หลัก
   เพียงสองเรา...ตระหนัก...ในศักดิ์ศรี
   เพียงสองเรา...เกิดมา...มีราคื
   เพียงสองเรา...เท่านี้...ไม่มีใคร(รักจิง)

เพียงรับรู้  จากจิต ว่าคิดรัก
เพียงรับรู้  ถ้อยทัก ฝากหวามไหว
เพียงรับรู้   ผู้คอย แอบน้อยใจ
เพียงรับรู้   ความนัย ใครกล้ำกลืน

เพียงมีเรา  เข้าใจ ในทุกสิ่ง
เพียงมีเรา  แอบอิง ใช่สิ่งฝืน
เพียงมีเรา เคล้าคลุก ทุกวันคืน
เพียงมีเรา  หยิบยื่น คงชื่นทรวง..


"สุนันยา"
 

[สุนันยา]

รูปอนงค์แน่งน้อย              กระไรดล
ผุดผ่องทองวิมล                เช่นคล้าย
แลใดเล่ายวนยล                เทียมพิศ แม่นา
นางทิพย์ฤๅละม้าย            ลุ่มแล้วชายหลง

ปลงหทัยใฝ่เจ้า                  นงราม
หาใช่เพียงเหตุตาม           รูปน้อง
จิตนวลแต่งเติมงาม          จึงมั่น ปองแฮ
มาดแต่บุพเพพร้อง           เร่คล้องครองขวัญ

จำนรรจ์กรองกลั่นแล้ว       กรึกทาน
สรรสู่หทัยกานต์                พี่นี้
วอนเจ้าอย่าเห็นพาน          เพียงพล่อย ปากนา
ล้วนแก่นแกนกระพี้            กล่าวชี้ฤดีหมาย

สวาสดิ์สายแดงดั่งด้าย       รอยเพรา
ปางก่อนหากแนบเนา         มิ่งแก้ว
ขอบุญช่วยหนุนเรา             ครองคู่ กันนอ
ปางเก่าขออย่าแคล้ว            คลาดร้างทางหวน

ปภัสร์
๓๑ มกราคม ๒๕๕๕
ขอบคุณ ภาพงาม งาม จากอินเตอร์เน็ต ครับ
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ดุจลมหวนล่องพลิ้ว................เพลงพรหม
พัดกล่อมนวลคราวตรม............หม่นไหม้
ดลรักก่อภิรมย์......................ครองอยู่
เคียงคู่เนาแนบไซร้.................พรั่งพร้อมเคียงครอง

เพียงสองเราค่ำเช้า.................มิคลาย
หยิบยื่นรักเรียงราย..................จับจ้อง
ฤดีบ่มีสลาย.........................ไกลห่าง
ขอซื่อเพียงหนี่งน้อง.................เท่านี้เพียงพอ

คงรอคำรักร้อย......................ชายเดียว
แนบแน่นดุจขันเกลียว...............แน่แท้
มิผันเปลี่ยนใดเชียว..................ดังเอ่ย
รินร่ายไร้ข้อแม้......................เปี่ยมล้นดวงใจ

ยามไกลใจห่วงให้...................กังวล
ดวงจิตคิดสับสน.....................พี่เจ้า
รักเอยเอ่ยเวียนวน....................เพียงหนึ่ง
รอชื่นเพียรหยอกเย้า.................มอบแล้วดวงแด.ฯ


สุไม่ถนัดโคลงเท่าไหร่เลย
ผิดพลาดประการใด ชี้แนะ ด้วยนะคะ
 
"สุนันยา"