ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[มานพ]

นวลอยากคืน ทุ่งทอง ท้องนาเขียว
จับด้ามเคียว เคียงคู่ อยู่เคียงฝัน
อยากมีคน รู้ใจ ใกล้ชิดกัน
ติดพี่นั้น ยังไม่ง้อ ขอคืนดี

พี่สมปอง รอนวล อย่าด่วนหนี
มาง้อสิ อยากคืนถิ่น แผ่นดินนี้
สู่ท้องทุ่ง บ้านเรา เหงาไม่มี
กลับถิ่นที่ ทุ่งทอง ท้องนาเรา

ผู้หญิงดินๆ

 

หากนวลคืนทุ่งทองท้องนาเขียว
มาคนเดี๋ยวได้ไหมใจยังเศร้า
ทิ้งมานพพบสมปองน้องไม่เบา
ลืมรักเก่ากลับนาจะบ้าตาย

มีสมปองแล้วนวลควรจะปลง
พี่นี้งงกับน้องสองความหมาย
นี่มานพนะคนดีนี่พี่ชาย
รักสลายสุดเหงาเศร้าฤดี

[มานพ]

จะถนอมนวลเนื้อเพื่อรอพี่
อีกกี่ปีเฝ้าภักดิ์สมัครสมาน
อ้อมใจพี่อิงแอบแนบนงคราญ
ทั้งห้วงมานมอบรักแทบตักเธอ...

อ่อนละมุนอุ่นอ้อมถนอมจิต
วางมัดจำจุมพิตคิดครวญเสมอ
ในความฝันหวานล้ำพร่ำละเมอ
อย่าให้นวลต้องรอเก้อ..นะคนดี

แซมค่ะ
 

 

น้องถนอมนวลเนื้อเพื่อพี่นพ
น้องจะพบสุขสันต์วันสุขี
เอาอ้อมใจอิงแอบแนบชีวี
รักที่มีหวานล้ำฉ่ำถึงทรวง
 
วางมัดจำจุมพิตสนิทเนื้อ
แม่บุญเหลือคนดีพี่แสนห่วง
ในความฝันหวานนักรักพุ่มพวง
สุดาดวงคนดีพี่รักเธอ

[มานพ]

นวลไม่ได้หายไปที่ไหนนี่
อยู่ตรงนี้อยู่ใกล้ใกล้ชายในฝัน
ยังคิดถึงแต่พี่ทุกวี่วัน
ไม่เคยปันหัวใจให้ใครเลย

มากล่าวหาว่านวลไม่หวนกลับ
ใครลาลับหรือหลอกบอกเฉลย
สำหรับนวลบอกได้ว่าไม่เคย
อย่ามาเอ่ยกล่าวหาหน้าไม่อาย

นวลเห็นพี่มีสาวเฝ้าหน้าหลัง
นวลยังนั่งสลดหมดความหมาย
นวลต้องอยู่ดายเดียวแสนเปลี่ยวกาย
นวลขอบายอยู่ก็ทุกข์ถูกพี่เมิน

--ณัชชา--
 

 

นวลอยู่ไหนกันแน่แลไม่เห็น
แม่เนื้อเย็นทำว่าจะห่างเหิน
อยู่ตรงไหนตรงไหนไกลเหลือเกิน
พี่คงเดินไม่ถึงซึ่งน้องนวล

นวลเห็นพี่มีสาวเฝ้าตรงไหน
เห็นเมื่อไหร่บอกมาอย่าทำป่วน
น้องอยู่เดียวเปลี่ยวใจมีใครกวน
รักล้วนล้วนนวลจ๋ามารักกัน

[มานพ]

...โอ้ละหนอเจ้านวลหวนสะอื้น
อยากจะคืนท้องทุ่งมุ่งสู่บ้าน
หากแต่เจ็บยังซึ้งตรึงดวงมาน
เมื่อสงกรานต์ปีกลายไม่คลายคิด

...ก่อพระทรายดายเดียวช่างเปลี่ยวเหงา
คนรักเราไม่แคร์แม้สะกิด
เขาควงสาวบ้านใต้แอบใกล้ชิด
เพียงเรื่องเข้าใจผิดแค่เล็กน้อย

...คำสัญญาหมั้นหมายต้องกลายกลับ
นวลลาลับหนีไกลด้วยใจหงอย
แม้หู่หดทดท้อยังรอคอย
หวังยินถ้อยถามไถ่ให้คืนรัก

...หนึ่งปีผ่านสัญญาณปิดเลิกติดต่อ
พี่คงไม่มาง้อขอสมัคร์
นวลสิ้นแรงหักใจไม่ขอภักดิ์
จะลืมรักแรกนั้นเสียวันนี้

...แต่แล้วเสียงครวญคร่ำที่พร่ำฝาก
รอขันหมากแต่งนวลเป็นแม่ศรี
ขอผลัดผ่อนเวลาอีกห้าปี
ในฤดีร้าวรอนกว่าก่อนนั้น

...เมื่อบัดนี้นวลปาเข้าห้าสิบ
อีกห้าปีไกลลิบจนเกินฝัน
กว่าจะได้วิวาห์คงจาบัลย์
จึงยืนยันไม่ย้อนกลับดอนแล้ว...
 
...........รอไม่ไหวอ่าาาาา....//ทอฝัน

 

เคยสัญญากันไว้ไม่ทอดทิ้ง
น้ำใจหญิงคนดีพี่ทานแห้ว
เห็นพี่เป็นอะไรไม่ใช่แมว
คงไม่แคล้วอกหักเพราะรักเธอ

อีกห้าปีไม่นานผ่านไวมาก
คำพร่ำฝากจากใจอย่าให้เพ้อ
ถึงห้าสิบยังแจ๋วแล้วนะเออ
รักเสมอนะนวลชวนชื่นใจ

รอขันหมากเถิดหนาจะมาแต่ง
แม่แก้มแดงที่รักอย่าผลักไส
มาต่อรองก่อนหนาอย่าลาไกล
รักทรามวันเที่ยงแท้และแน่นอน

[มานพ]

ฟังเพ้อพร่ำคร่ำครวญนวลใช่หนี
ด้วยหน้าที่ทำนั้นอย่าหวั่นไหว
หากเชื่อมั่นกันจริงยากทิ้งไกล
ห่างแค่ตัวหัวใจ...ใกล้ชิดกัน

ถึงจะกินพิชซ่าหน้าฮาวายเอี่ยน
ใช่จะเปลี่ยนรักเราที่เฝ้าฝัน
ยากลืมรสแกงส้มชะอมนั้น
นับคืนวัน.....รอคืนสู่ผืนนา

น้องไม่หลงกลิ่นกรุงมุ่งแสงสี
คิดถึงพี่เช้าเย็นอยากเห็นหน้า
หากมั่นคงจงรอขอสัญญา
ออกพรรษาเจอกัน....ห้ามปันใจ
 
---สะเลเต---

กลัวเจ้าเพลินเมืองกรุงแล้วลืมนา
เพลินพิซซ่าลืมพี่ชาวนาไร่
หลงแสงสีเมืองกรุงลืมดงไพร
พี่ถือไถ่รอนวลคอยหวนคืน

เถียงนาเราวันก่อนเคยมีเจ้า
มองนาข้าววันนี้ไม่สดชื่น
อยากเรียกวันเก่าสองเราคืน
ร่วมพลิกพื้นนาดอนวอนขวัญตา

 

 
 
เจ้าไปเพลินเมืองกรุงลืมทุ่งทอง
ลืมเราสองโบยบินกินพิซซ่า
หลงแสงสีเมืองกรุงลืมทุ่งนา
ลืมปลาร้าปลาแดกแจกกันกิน

เถียงนาเราวันก่อนนอนกับเจ้า
พี่คลอเคล้าบังอรยังนอนดิ้น
มองนาข้าวเหว่ว้าน้ำตาริน
รอยุพินซมซานกลับบ้านเรา

[มานพ]

ต้องใช้คืน เร็วจี๋ นะพี่จ๋า
เลยเวลา มานาน พานเสนอ
เขาตามล่า หาเข้า ถ้าเขาเจอ
จังเบ้อเร่อ บาทา บนหน้าเรา

ถ้าให้ดี พี่นี้ รีบมาก่อน
อย่าผัดผ่อน น้องกลัว ตัวร้อนเร่า
รุมสะกำ ต่อยตบ สลบเอา
ตามด้วยเข่า เขย่าศอก บอกถึงตาย
พันทอง

 

น้องอย่ากลัวคนดีพี่ยังอยู่
จะเคียงคู่หน้ามนพี่คนจ่าย
ยามจะนอนอุ่นอิ่มยิ้มสบาย
ไม่วุ่นวายเชื่อพี่จะดีเอง

ใครตามล่าบอกด้วยช่วยบอกที
กฎหมายมีใครกล้ามาข่มเหง
พี่ก็ชายชาติเสือเชื้อนักเลง
ไม่มีเกรงกลัวใครที่ไหนเลย