สุดห่อเหี่ยว เกี่ยวอารมณ์ ให้ขมขื่น
เพราะกล้ำกลืน ฝืนทน คนไร้คิด
ขับรถมา พาใจ ให้สุขจิต
ต้องตะหงิด จิตรวน ป่วนอุรา
บนถนน รถติด ชิดเป็นแถว
ยาวเป็นแนว แวววับ ระยับตา
หลากสีสรร นับคัน นั่งพรรณา
ทำไมวา ไปดู คู่เหตุการณ์
เออนั่นแนะ แวะทำไม ไฉนหวา
เพียงแต่ว่า หาซื้อ คือแค่ถ่าน(ถ่านไฟฉาย)
จอดรถ กลางถนน คนรำคาญ
ยังจอดนาน บานตะไท คนใจดำ
น่าวิตก อกไหวหวั่น ในวันหน้า
อีกลุงป้า น้าอา พาอดขำ
คนยุคนี้ ไม่มี คุณธรรม
เลวระยำ ทำไป ใจไม่อาย
สิงขร
คนสมัยนี้อยากจอดรถที่ไหนก็ได้ เปิดไฟกระพริบ รถติดช่างหัวมัน
ขอฉันทำตามความต้องการ พอ คนบ้านกลอนเขามีมารยาทไม่เคย
ทำแบบนั้นนะครับ