ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ลมหนาว]

ถึงคนดีที่รักภักดิ์คิดถึง
พี่เฝ้าเพ้อรำพึงคะนึงหา
ตั้งแต่วันนั้นพบสบสายตา
รู้ตัวว่าหลงรักเธอปักทรวง

รักครั้งแรกแปลกตรึงซึ้งดวงจิต
พะวงคิดถึงเจ้าเฝ้าห่วงหวง
หากมีเจ้าเคล้าอยู่เป็นคู่ควง
สุขทั้งปวงยากเทียบจะเปรียบปาน

ภาพความหลังครั้งเก่าเราทั้งสอง
เคยเคียงครองจ้องหน้าตาแสนหวาน   
สรงน้ำพระกระทงเล่นสงกรานต์   
ยังตราตรึงดวงมานแม้นานมา
       
เป็นอย่างไรไงบ้างยามห่างพี่         
สบายดีอย่างไรใจห่วงหา
ในคืนวันผันผ่านกาลล่วงลา
อยากรู้ว่าเนื้อเย็นเป็นเช่นไร

[--ณัชชา--]

ยังอยู่เย็นป็นสุขไม่ทุกข์ร้อน
ยามกินนอนสบายดีไม่มีไข้
ยังดูหนังฟังเพลงครื้นเครงใจ
เรื่องหวั่นไหวมีบ้างในบางครั้ง

อาจเป็นเพราะเราสองต้องไกลห่าง
กลัวรักจางทำให้ไร้ความหวัง
กลัวความรักห่างหายไม่จีรัง
หากพลาดพลั้งพี่เปลี่ยนใจตายแน่นอน

--ณัชชา--
 

[สะเลเต]

เขียนจดหมายเล่าความจริงสิ่งที่ผ่าน
น้องจากบ้านห่างเรือนสองเดือนก่อน
ครอบครัวน้องหนีภัยให้เดือนร้อน
เพราะน้ำท่วมจึงจร...ร่อนเร่ไกล

อาศัยวัดข้างบ้านจารที่อยู่
ท่านพระครูเยียวยาที่อาศัย
เดือดร้อนจริงเคว้งคว้างสิ้นทางไป
แต่ก็ผ่านมาได้ในตอนนี้

มิกล้าบอกพี่ชาย...ให้เป็นห่วง
เมื่อพ้นช่วงแล้วนั้นพลันบอกพี่
คิดถึงจังทุกวัน..ทุกนาที
ห่างสามปี..มอบใจไม่เสื่อมคลาย
 
---สะเลเต---

[ช่วงนี้ไม่ว่าง]

ถ้อยรำพัน  สรรสร้าง  อย่างเพริศพริ้ง
ว่ารักหญิง  จริงใจ  มิถ่ายถอน
แรกสบตา ผวาหวั่น ฝันอาวรณ์
ถูกลูกศร  ร้อนรัก  ปักอุรา

รักครั้งแรก  แปลกตรึง ซึ้งดวงจิต
ว่ายิ่งคิด  ยิ่งคอย  ละห้อยหา
ภาพความหลัง  ครั้งเก่า  เล่าบอกมา
ตาสบตา  ลอยกระทง  เล่นสงกรานต์

เฝ้าทวงถาม  ว่าสบาย  ดีไหมเอ่ย
รอเฉลย  เอ่ยคำ  พร่ำขับขาน
ว่าเนื้อเย็น  เป็นเช่นไร  หลายวันวาน
เบนถามผ่าน  บ้ากลอน  อ้อนถึงเธอ

คือสาวไหน  กันหนอ  ก็อยากรู้
เป็นยอดชู้  คู่จิต  พิศเพียงเผลอ
น่าอิจฉา  จริงนัก  ในรักเกลอ
ขอให้เจอ  สุขสมหวัง  ดังเจตจินต์

 
ปล. ชื่ออ่านว่าไร แบน,เบน,บาน 

[บูรพาท่าพระจันทร์]

จดหมายรัก ทักมา ว่าคิดถึง
เพ้อรำพึง ซึ้งจำ พร่ำถวิล
ทุกคืนค่ำ ร่ำหา น้ำตาริน
หากว่าเป็น เช่นปักษิน จะบินมา

เพียงเก็บไว้ ใต้หมอน ที่นอนหนุน
หวังไออุ่น กรุ่นอวล ชวนฝันหา
แทนดวงจิตต์ คิดคนึง ถึงขวัญตา
ยามนิทรา อุราปลื้ม มิลืมเลือน.../


 


บูรพาท่าพระจันทร์

[ลมหนาว]

ว้ากกก โดนแซงไปสอง

เห็นเจ้ารอดปลอดภัยใจค่อยชื่น
พี่คงยืนเคียงข้างมิห่างหาย
คอยอวยชัยให้หนูอยู่สบาย
เรื่องเลวร้ายจบสิ้นก็ยินดี

จากกันไปไกลห่างต่างฟากฟ้า
สุดเหว่ว้าคะนึงถึงยาหยี
กับคืนวันผันผ่านนานหลายปี
โอ้ชีวีแสนเศร้าเหงาเหลือเกิน


ฮั่นแน่ หุ หุ 

ป.ล.เรียกยังไงก็ได้ฮ้าาา พี่ช่วงนี้ไม่ว่าง

[♥ กานต์ฑิตา ♥]

ถึงคนดีที่รักภักดิ์คิดถึง
พี่เฝ้าเพ้อรำพึงคะนึงหา
ตั้งแต่วันนั้นพบสบสายตา
รู้ตัวว่าหลงรักเธอปักทรวง

รักครั้งแรกแปลกตรึงซึ้งดวงจิต
พะวงคิดถึงเจ้าเฝ้าห่วงหวง
หากมีเจ้าเคล้าอยู่เป็นคู่ควง
สุขทั้งปวงยากเทียบจะเปรียบปาน

ภาพความหลังครั้งเก่าเราทั้งสอง
เคยเคียงครองจ้องหน้าตาแสนหวาน   
สรงน้ำพระกระทงเล่นสงกรานต์   
ยังตราตรึงดวงมานแม้นานมา
       
เป็นอย่างไรไงบ้างยามห่างพี่         
สบายดีอย่างไรใจห่วงหา
ในคืนวันผันผ่านกาลล่วงลา
อยากรู้ว่าเนื้อเย็นเป็นเช่นไร

BAN

ตอบคนดีที่รักสลักจิต
คนเดียวของชีวิตคิดฝันใฝ่
อยู่ทางนี้หงอยเหงาและเศร้าใจ
ทำงานไม่เว้นวางแม้กลางวัน

งานหนักมากอยากอ้อนให้ป้อนข้าว
ในบางคราวที่เมื่อยเหนื่อยมหันต์
นอกจากงานยังเพียรเรียนคู่กัน
จนสมองตีบตันต้องนอนยาว

แล้วพี่เล่าอยู่ดีกินดีหรือ
ยังสัตย์ซื่อหรือไม่ใกล้ชิดสาว 
แอบหวั่นไหวไม่ว่าถ้าชั่วคราว
อวบอั๋นขาวเข้าใจใครก็มอง

อีกปีหนึ่งพี่จ๋าศึกษาจบ
จะได้พบหน้ากันวันฟ้าผ่อง
คงไม่ลืมคนดีที่ระยอง
คนเคยจ้องตากันวันสงกรานต์



 

"กานต์ฑิตา"
๒๗ มกราคม ๒๕๕๕

  ดีใจที่ได้มีโอกาสมาต่อกลอนกับ BAN ค่ะ

[ลมหนาว]

ถึงคนดีที่รักภักดิ์คิดถึง
พี่เฝ้าเพ้อรำพึงคะนึงหา
ตั้งแต่วันนั้นพบสบสายตา
รู้ตัวว่าหลงรักเธอปักทรวง

รักครั้งแรกแปลกตรึงซึ้งดวงจิต
พะวงคิดถึงเจ้าเฝ้าห่วงหวง
หากมีเจ้าเคล้าอยู่เป็นคู่ควง
สุขทั้งปวงยากเทียบจะเปรียบปาน

ภาพความหลังครั้งเก่าเราทั้งสอง
เคยเคียงครองจ้องหน้าตาแสนหวาน   
สรงน้ำพระกระทงเล่นสงกรานต์   
ยังตราตรึงดวงมานแม้นานมา
       
เป็นอย่างไรไงบ้างยามห่างพี่         
สบายดีอย่างไรใจห่วงหา
ในคืนวันผันผ่านกาลล่วงลา
อยากรู้ว่าเนื้อเย็นเป็นเช่นไร

BAN

ตอบคนดีที่รักสลักจิต
คนเดียวของชีวิตคิดฝันใฝ่
อยู่ทางนี้หงอยเหงาและเศร้าใจ
ทำงานไม่เว้นวางแม้กลางวัน

งานหนักมากอยากอ้อนให้ป้อนข้าว
ในบางคราวที่เมื่อยเหนื่อยมหันต์
นอกจากงานยังเพียรเรียนคู่กัน
จนสมองตีบตันต้องนอนยาว

แล้วพี่เล่าอยู่ดีกินดีหรือ
ยังสัตย์ซื่อหรือไม่ใกล้ชิดสาว 
แอบหวั่นไหวไม่ว่าถ้าชั่วคราว
อวบอั๋นขาวเข้าใจใครก็มอง

อีกปีหนึ่งพี่จ๋าศึกษาจบ
จะได้พบหน้ากันวันฟ้าผ่อง
คงไม่ลืมคนดีที่ระยอง
คนเคยจ้องตากันวันสงกรานต์



 

"กานต์ฑิตา"
๒๗ มกราคม ๒๕๕๕

  ดีใจที่ได้มีโอกาสมาต่อกลอนกับ BAN ค่ะ

ลืมได้ไงใจพี่มีเพียงเจ้า
เคยหยอกเย้าจ้องหน้าตาแสนหวาน
ภาพความหลังฝังตรึงซึ้งดวงมาน
ร่วมเล่นน้ำสำราญเบิกบานใจ

ยามห่างกันมันเหงาเจ้าคงรู้
บางชั่วครู่ถลำทำเหลวไหล
แอบมองสาวขาวผ่องเป็นยองใย
โปรดอภัยเถิดนะจ๊ะคนดี

ฮั่นแน่ หุ หุ
ขอบคุณ ครูกานต์ฑิตาที่มาร่วมเล่นกลอนครับ

[..กุสุมา..]

ว้ากกก โดนแซงไปสอง

เห็นเจ้ารอดปลอดภัยใจค่อยชื่น
พี่คงยืนเคียงข้างมิห่างหาย
คอยอวยชัยให้หนูอยู่สบาย
เรื่องเลวร้ายจบสิ้นก็ยินดี

จากกันไปไกลห่างต่างฟากฟ้า
สุดเหว่ว้าคะนึงถึงยาหยี
กับคืนวันผันผ่านนานหลายปี
โอ้ชีวีแสนเศร้าเหงาเหลือเกิน
ฮั่นแน่ หุ หุ 
ป.ล.เรียกยังไงก็ได้ฮ้าาา พี่ช่วงนี้ไม่ว่าง 


จดหมายรักทักถามย้ำยามห่วง
ซาบซึ้งทรวงดวงนี้ที่หกเหิน
ครั้งต่อไปเลิกซนค่อยด้นเดิน
เหนื่อยเหลือเกินเส้นทางถางคนดี

ส่งห่วงหาอาทรวอนฝากฟ้า
ปลอบอุราคนไกลมิหน่ายหนี
ยามเหงาเศร้าร้าวทรวงล่วงฤดี
ขอคนดีคะนึงถึงน้องนาง
        ..กุสุมา..

[ไพร พนาวัลย์]

ตอบคนดีที่รักสลักจิต
คนเดียวของชีวิตคิดฝันใฝ่
อยู่ทางนี้หงอยเหงาและเศร้าใจ
ทำงานไม่เว้นวางแม้กลางวัน

งานหนักมากอยากอ้อนให้ป้อนข้าว
ในบางคราวที่เมื่อยเหนื่อยมหันต์
นอกจากงานยังเพียรเรียนคู่กัน
จนสมองตีบตันต้องนอนยาว

แล้วพี่เล่าอยู่ดีกินดีหรือ
ยังสัตย์ซื่อหรือไม่ใกล้ชิดสาว 
แอบหวั่นไหวไม่ว่าถ้าชั่วคราว
อวบอั๋นขาวเข้าใจใครก็มอง

อีกปีหนึ่งพี่จ๋าศึกษาจบ
จะได้พบหน้ากันวันฟ้าผ่อง
คงไม่ลืมคนดีที่ระยอง
คนเคยจ้องตากันวันสงกรานต์



 

"กานต์ฑิตา"
๒๗ มกราคม ๒๕๕๕

บรรจงอ่านสาส์นรักจากใจสาว
ถึงเรื่องราวข่าวใหม่ยามไกลบ้าน
กำลังยุ่งนุงนังประดังงาน
อีกทั้งการเรียนต่อ อย่าท้อนะ

พักผ่อนบ้างวันหยุดอย่าอุดอู้
แม้ขาดคู่เคียงข้างทางขรุขระ
เข้าสู่เวบ"ลานธรรม"น้อมธรรมะ
แล้วเธอจะสุขสม ด้วยคมคำ

ยามเจ็บไข้ได้ป่วยใครช่วยเจ้า
ทุกข์รุมเร้าเศร้าหมองยามร้องร่ำ
สงสารเจ้าเหลือเกินเดินฝนพรำ
ทุกเช้าค่ำเหงาใจ ใครดูแล?

พี่เองก็ทนทุกข์ไม่สุขสันต์
ทุกคืนวันหม่นหมองเฝ้ามองแข
ฝากหัวใจถึงสาวเศร้าดวงแด
ได้เพียงแต่ปลอบขวัญ นับวันรอ

เมื่อจบการศึกษาฟ้าสีผ่อง
คนระยองยิ้มซับวันรับช่อ-
ดอกบัวขาวจากใจคนไกลคลอ
เพื่อเชื่อมต่อกลมเกลียว ฟ้าเดียวกัน...

"ปรางค์  สามยอด"

[ลมหนาว]

ว้ากกก โดนแซงไปสอง

เห็นเจ้ารอดปลอดภัยใจค่อยชื่น
พี่คงยืนเคียงข้างมิห่างหาย
คอยอวยชัยให้หนูอยู่สบาย
เรื่องเลวร้ายจบสิ้นก็ยินดี

จากกันไปไกลห่างต่างฟากฟ้า
สุดเหว่ว้าคะนึงถึงยาหยี
กับคืนวันผันผ่านนานหลายปี
โอ้ชีวีแสนเศร้าเหงาเหลือเกิน
ฮั่นแน่ หุ หุ 
ป.ล.เรียกยังไงก็ได้ฮ้าาา พี่ช่วงนี้ไม่ว่าง 


จดหมายรักทักถามย้ำยามห่วง
ซาบซึ้งทรวงดวงนี้ที่หกเหิน
ครั้งต่อไปเลิกซนค่อยด้นเดิน
เหนื่อยเหลือเกินเส้นทางถางคนดี

ส่งห่วงหาอาทรวอนฝากฟ้า
ปลอบอุราคนไกลมิหน่ายหนี
ยามเหงาเศร้าร้าวทรวงล่วงฤดี
ขอคนดีคะนึงถึงน้องนาง
        ..กุสุมา..

ตะละแม่กุสุมายอดยาหยี
อันตัวพี่มีใจใช่เมินหมาง
จำออกทัพจับศึกฝึกเดินทาง
มิเว้นว่างขอเจ้าจงเข้าใจ

อยู่เมืองแปรแม้ไกลใจเคียงน้อง
ค่ำคืนมองเดือนดาวพราวไสว
เฝ้าคะนึงถึงนางทางฟ้าไกล
แสนเหว่ว้าอาลัยใจระทม

ฮั่นแน่ หุ หุ 
ขอบคุณที่ร่วมแจมเน้อ

[รัตนาวดี]

...จดหมายรัก จากใจ ของใครนี่ 
ลงวันที่ ยี่สิบหก ตระหนกถม
รีบเปิดอ่าน สราญช่วย ด้วยใจชม 
ว่าพ่อหนุ่ม รุ่มล้า ว้าเหว่ครวญ...

...จ่าหน้าซอง ตรองใหม่ ไม่ลงชื่อ 
เลยยืดยื้อ ลื้อวัน กาลผันหวน
เขียนถึงเรา ฤ เล่าใคร รุ่มใจชวน
ให้ปั่นปวน ยวนยี เพราะมีใจ...

รัตนาวดี


ขออนุญาตแจมหนับหนุนอีกคนจ้า

[กระต่าย]

แอบมาอ่าน ใบจอง  ของคนอื่น
แม้จะฝืน เจตนา หาเจ้าของ
จดหมายรัก ทักทาย หลายจับจอง
ได้แต่มอง อยู่ห่างๆ อย่างเดียวดาย

เคยอยากได้ สาส์นรัก จากเค้าบ้าง
ใจอำพราง พร่ำเพ้อ เก้อไม่หาย
คนที่เฝ้า รอคอย น้อยใจชาย
บ่มาดหมาย มองนุช สุดระทม

จ่าหน้าซอง ลงท้าย บ่ใช่พี่
หวานวลี บ่เท่า เฝ้าขื่นขม
แลลายมือ บ่คล้าย ให้ตรอมตรม
รอคารม เมื่อไหร่ จะได้ยล
   กระต่าย

[ลมหนาว]

ยังอยู่เย็นป็นสุขไม่ทุกข์ร้อน
ยามกินนอนสบายดีไม่มีไข้
ยังดูหนังฟังเพลงครื้นเครงใจ
เรื่องหวั่นไหวมีบ้างในบางครั้ง

อาจเป็นเพราะเราสองต้องไกลห่าง
กลัวรักจางทำให้ไร้ความหวัง
กลัวความรักห่างหายไม่จีรัง
หากพลาดพลั้งพี่เปลี่ยนใจตายแน่นอน

--ณัชชา--
 

เฝ้าคะนึงถึงเธอเหม่อค่ำเช้า
เพลงที่เราเคยฟังยังหลอกหลอน
สิบหกปีแห่งความหลังยังอาวรณ์
ขอบังอรเชื่อใจไม่เปลี่ยนแปลง

ถึงอยู่ห่างต่างฟ้าอย่าไหวหวั่น
รักคงมั่นฤดีมิหน่ายแหนง
ขออนงค์จงอย่าคิดระแวง
ประจักษ์แจ้งรักฉันนั้นคือเธอ


ฮั่นแน่ หุ หุ

[ลมหนาว]

...จดหมายรัก จากใจ ของใครนี่ 
ลงวันที่ ยี่สิบหก ตระหนกถม
รีบเปิดอ่าน สราญช่วย ด้วยใจชม 
ว่าพ่อหนุ่ม รุ่มล้า ว้าเหว่ครวญ...

...จ่าหน้าซอง ตรองใหม่ ไม่ลงชื่อ 
เลยยืดยื้อ ลื้อวัน กาลผันหวน
เขียนถึงเรา ฤ เล่าใคร รุ่มใจชวน
ให้ปั่นปวน ยวนยี เพราะมีใจ...

รัตนาวดี


ขออนุญาตแจมหนับหนุนอีกคนจ้า

ความคิดถึงตรึงจิตลิขิตเขียน     
จึงแวะเวียนชี้แจงแถลงไข           
ความเหว่ว้าอาดูรหนุนทรวงใน   
ทนไม่ไหวจึงลงส่งสาส์นมา
       
รัตนาวดีคือที่หมาย                     
อย่าเอียงอายแปลกจิตคิดกังขา     
สิบหกปีแห่งความหลังฝังอุรา     
ฤากานดาลืมรักเคยภักดี



ฮั่นแน่ หุ หุ มั่วอีกแล้ว
ขอบคุณที่มาร่วมแจมเน้อ
อย่าซีเรียส สนุก ขำๆ นะจ๊ะ
             

[ลมหนาว]

แอบมาอ่าน ใบจอง  ของคนอื่น
แม้จะฝืน เจตนา หาเจ้าของ
จดหมายรัก ทักทาย หลายจับจอง
ได้แต่มอง อยู่ห่างๆ อย่างเดียวดาย

เคยอยากได้ สาส์นรัก จากเค้าบ้าง
ใจอำพราง พร่ำเพ้อ เก้อไม่หาย
คนที่เฝ้า รอคอย น้อยใจชาย
บ่มาดหมาย มองนุช สุดระทม

จ่าหน้าซอง ลงท้าย บ่ใช่พี่
หวานวลี บ่เท่า เฝ้าขื่นขม
แลลายมือ บ่คล้าย ให้ตรอมตรม
รอคารม เมื่อไหร่ จะได้ยล
   กระต่าย

    ถึงคนดีที่รักภักดิ์เสมอ
    อยากบอกเธอหญิงใดไม่เคยสน
    รักเพียงเจ้าเท่านั้นมั่นกมล
    อย่ากังวลเลยนะจ๊ะคนดี

    ถึงตัวไกลใจอยู่คู่เคียงเจ้า
    อย่าโศกเศร้าเอกานะยาหยี
    จงเชื่อคำพร่ำเอ่ยเผยวจี
    พี่คนนี้มั่นรักภักดิ์เพียงเธอ



ฮั่นแน่ หุ หุ มั่วอีกตามเคย
ขอบคุณที่มาร่วมแจมจ๊ะ