ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สะเลเต]

ขบวนรถสายเวลาเคลื่อนมาถึง
ณ.ชานชาลาตราตรึงคะนึงหา
ตามวงล้อสายธารกาลเวลา
เร็วหรือช้าต้องพราก...จากกันนะ

คำเอ่ยลาหม่นหมองสองเพื่อนซี้
"ผม"จำพรากจากหนีห่าง"ศีรษะ"
สิ้นอายุลุล่วงช่วงวาระ
สภาวะจำยอม...พร้อมจากจร

คำสารภาพของผม...ตรมยิ่งนัก
เพราะเพื่อนรักร่วมสุขทุกข์ครั้งก่อน
ฝ่าลมฝนทนหนาวเรานึกย้อน
แม้แดดร้อนเราอยู่...เคียงคู่กัน

ลาศีรษะเพื่อนซี้....ที่เคียงใกล้
ด้วยน้ำตาอาลัยใจหวิวสั่น
ส่งเสียงแผ่วพร้อมสะอื้นเพราะตื้นตัน
ตราบนิรันดร์...ลาไกลไปตามกาล

ศีรษะแสนช้ำชอกบอกเพื่อนว่า
เราคงลา...ล่วงลับกับสังขาร
คงมิช้าลาไกลคงไม่นาน
ส่งสายตาร้าวราน...ปานขาดใจ

 
---สะเลเต---

[เอ๊พ]

ป๊าดด..ธ่อ

[--ณัชชา--]

ผมอาภัพอับโชค ผมโศกเศร้า
ผมแสนเหงาโทรมทรุดสุดทนไหว
ชีวิตผมหมดห่วงหลุดร่วงไป
หนังใส ใสเพื่อนเรากลับวาววับ

สงสารหนังศีรษะจะหม่นหมอง
ไร้ผมป้องคงไม่ตายตาหลับ
ผมมีกรรมหนักหนาต้องลาลับ
อยากจะกลับมาใหม่ไร้หนทาง

ยามผมอยู่ทำไมไม่ถนอม
ใส่สีย้อมหลายครั้งยังถากถาง
จนผมเริ่มร่วงเผาะและเปราะบาง
มีใครบ้างหันมาเอื้ออาทร

ผมต้องลา มิใช่ผมใจน้อย
ใช่สำออยที่ผมไปหมายสั่งสอน
ความอดทนสิ้นแล้วขอแจวจร
ผมลาก่อนนะศีรษะล้านซะเลย

--ณัชชา--
 

[ช่วงนี้ไม่ว่าง]

อ่านเรื่องผม  ข่มใจ  ไม่ประหม่า
โอ้ณัชชา  เข้าขั้น  มีล้านเผย
เป็นเศรษฐี  มีตังค์  ช่างเสบย
หนึ่งล้านเหวย  เสยไป  ต้องใจบุญ

เลี้ยงเพื่อนฝูง  หน่อยหนา  อย่าตระหนี่
หนึ่งล้านนี้ เริ่มใช้  จะได้หมุน
พอใช้หมด  ครบล้าน  พร่าผลาญทุน
ขาดคนหนุน  เหลือแค่ล้าน  กบาลเตียน

 

[สะเลเต]

เบอร์กาม็อทเมียงมองแอบจ้องอยู่
เหล่ศีรษะจึงรู้หน้าปูเลี่ยน
ล้านแน่นอนบอกไปใช่นั่งเทียน
มันน่าเฆี่ยนผมนัก...ไม่รักจริง

เบอร์กาม็อทตีซี้...คุณศีรษะ
ใช้เราป่ะ...รีบเลยอย่าเฉยนิ่ง
ล้างแค้นผมด่วนลามาทอดทิ้ง
อย่าประวิง...เลือกเราให้เศร้าใจ
 
---สะเลเต---

[บูรพาท่าพระจันทร์]

อันของเทียม เยี่ยมดี นั้นมีมาก
ปากต่อปาก หลากอึง ถึงไหนไหน
ใช้ครั้งเดียว เกี่ยวจิตต์ ติดหทัย
มิว่าใคร ไห้หา มิช้าพลัน

จะสวยซึ้ง ตรึงใจ เท่าไรบอก
มิใช่หลอก กลอกกลิ้ง สิ่งชวนฝัน
หลากรูปบ่ง ทรงหรู อยู่ครามครัน
หลายหลายอัน สรรค์สร้าง เป็นอย่างดี

ศีรษะเห็น เป็นชอบ ขอบใจนัก
เปลี่ยนเป็นรัก ภักดิ์รื่น ชื่นสุขี
เสริมรูปลักษณ์ พักตรา หมดราคี
สดุดี พลีใจ ให้วิกเต็ม.../


 


บูรพาท่าพระจันทร์
 

[ปู่ริน]

      ลาก่อนนะลาก่อน

อย่าใช้ คำ "ลาก่อน" สะท้อนจิต

ใครไม่คิด  คำนี้  ซิล้านฉัน

"ผมไปก่อน"  ลาก่อน  ผมทุกวัน

เราลามัน  มันลาเรา  เศร้าใจจริง

           บางครั้งคำ  ว่า"ลาก่อน"  นั้นพูดง่าย

แต่นำคำ  นั้นมาใช้  ได้ทุกสิ่ง
 
ขอฝากบอก  เพื่อนผู้ชาย  อย่าทวงติง

ของทุกสิ่ง  อนิจจัง  สังขารา...

      ริน ดอนบูรพา
          26 ม.ค. 55

[สะเลเต]

ศีรษะบ่นเริ่มคันวิกอันใหม่
คงต้องไปหาหมอขอฝังเข็ม
ถูกรังแคข้องแวะคอยแทะเล็ม
ศีรษะเค็มยังแพ้....รังแคกวน

มองเห็นหวี..วางนิ่งสิ่งสุดท้าย
คิดถึงผมเจ้าสหายใจปั่นป่วน
หวาดกลัววิกขยาดจังนั่งทบทวน
ทำให้หวนนึกถึงเธอ...ตอนเจอดี
 
---สะเลเต---

[บูรพาท่าพระจันทร์]

ทางเหมาะดี ชี้ให้ ควรไปบวช
มิร้าวรวด อวดเปรื่อง เรื่องเกศี
ถึงรังแค แน่ใจ ไม่ราวี
หมดราคี มีราคา มาบวชเรียน.../


 


บูรพาท่าพระจันทร์

[สล่าผิน]

ผมลาร่วงมิห่วงหนังลืมครั้งเก่า
ครั้งที่เราเคยคู่อยู่บนเศียร
ผมไยลาข้าไปให้โล่งเตียน
มองเหมือนเซียนหนังหนาวคราวผมลา

ผมเคยป้องปกหนังเมื่อครั้งก่อน
บังความร้อนให้เย็นเอ็นดูข้า
จะทนอยู่อย่างไรหากไม่มา
หนอเกศาไยลี้หนีจากจร

สล่าผิน

[สะเลเต]

หนึ่งคู่รักหวานแหวว...แถวใบหน้า
โอ้"เหงือก"จ๋า"ฟัน"มาขอลาก่อน
พายุกาลผ่านพ้นจนสั่นคลอน
ฟันเริ่มถอนตัวโยก..โศกยิ่งนัก

ฟันเห็นเงือกเจ็บปวดรวดร้าวมาก
กัดเซาะรากไชชอนก่อนจะหัก
จำทิ้งไกลไม่รอก็เพราะรัก
เหงือกเจ็บหนักสำนึก...รู้สึกช้ำ

ทนหน่อยนะจ๊ะ..คงเหงาเราไม่อยู่
เคยครองคู่เคียงเคล้าทุกเช้าค่ำ
ยอมให้เหงือกนั้นด่าว่าใจดำ
มีสามคำ"อยากบอกฉันรักเธอ"
 
---สะเลเต---