ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ช่วงนี้ไม่ว่าง]

บนถนน  เวลา  พาให้ท้อ
คนเฝ้ารอ ไม่รู้  ว่าอยู่ไหน
ช่วงชีวิต  ผิดซ้ำ  อยู่ร่ำไป
จะหาใคร ช่วยปลอบ มอบคำเตือน

เกณฑ์อายุ ลุแล้ว แถวหลักสี่
แต่คนดี  ที่เข้าใจ  ไหงลั่นเลื่อน
ปล่อยให้เมียงมองหา ไม่มาเยือน
ความหงอยเหงาเข้าเฉือนเป็นเพื่อนตาย

คงอีกนานแนบเนากว่าเหงาผ่าน
หรือจะทนทรมาน  ดุจนานหาย
หวังสุขสมขมซ้ำเข้ากล้ำกราย
จวบจนฉากสุดท้าย แห่งชีวิต

ทุกข์ระทมนั่งท้อเฝ้ารอเขา
แม้แต่เงาไม่ปรากฏคงหมดสิทธิ์
แสงแห่งหวังพังสลายกลายเป็นพิษ
ที่เข้าปลิดปลงตนของคนตรม

 

[panthong.kh]

บนถนน  เวลา  พาให้ท้อ
คนเฝ้ารอ ไม่รู้  ว่าอยู่ไหน
ช่วงชีวิต  ผิดซ้ำ  อยู่ร่ำไป
จะหาใคร ช่วยปลอบ มอบคำเตือน

เกณฑ์อายุ ลุแล้ว แถวหลักสี่
แต่คนดี  ที่เข้าใจ  ไหงลั่นเลื่อน
ปล่อยให้เมียงมองหา ไม่มาเยือน
ความหงอยเหงาเข้าเฉือนเป็นเพื่อนตาย

คงอีกนานแนบเนากว่าเหงาผ่าน
หรือจะทนทรมาน  ดุจนานหาย
หวังสุขสมขมซ้ำเข้ากล้ำกราย
จวบจนฉากสุดท้าย แห่งชีวิต

ทุกข์ระทมนั่งท้อเฝ้ารอเขา
แม้แต่เงาไม่ปรากฏคงหมดสิทธิ์
แสงแห่งหวังพังสลายกลายเป็นพิษ
ที่เข้าปลิดปลงตนของคนตรม

 

rl=http://www.qzub.com][/url].
อย่ามัวเหงา เศร้าตรม ระทมจิต
มีมิ่งมิตร มากมาย ช่วยคลายขม
หนึ่งในนั้น พันเองนะ อย่าระทม
ส่งจิตใจ ไปให้ชม หายตรมใจ

ยามพี่เหงา เข้าปลอบ มอบความรัก
ใช้ฤทัย ทายทัก จักสดใส
มอบอกอุ่น หนุนกอด ตลอดไป
แม้ความเหงา เข้าใกล้ ให้หายตรม
พันทอง
rl=http://www.qzub.com][/url]

[Music]

 


จะเปิดเพลง"กล้วยไม้"..กลัว.."ใกล้ม้วย"
อารมณ์ช้วย..ซ้ายขวา..มาทับถม
คนที่เธอ..เพ้อหา..คง.ตา.กลม
มีคารม..เป็นต่อ..ชอบก่อกวน

ฉันมิอาจ..ตามใจ..เรียกให้ดอก
หัวใจบอก..เจ็บเกิน..แค่เดินสวน
ถ้าแม้เผลอ..เชื่อคำ..เจ้าสำนวน
ผู้คร่ำครวญ..คือเรา..ที่เฝ้าแล

นายไม่เคย..มีใจ..ให้เราบ้าง
อยู่แนบข้าง..ประชิด..ติดร่างแห
สู้ทนยอม..ให้ชัง..ถูกรังแก
กลับไม่แคร์..ไม่คลาย..ไม่ปลายตา
 

<a href="http://www.youtube.com/v/tAAvm3Vii7c&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/tAAvm3Vii7c&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[ช่วงนี้ไม่ว่าง]

ก็เขาคน  ชื่นชม  นิยมถั่ว
ไม่เคยมั่ว  สาวไหน  ให้ขายหน้า
จึงแสร้งเมิน  ให้เห็น  ว่าเย็นชา
โอ้กานดา  ตาหวาน  ทหารเกณฑ์

ชายมากมี  ถมไป  ไหงชอบตุ๊ด
ผิดมนุษย์  มนา  วุ้ยตาเถร
ต้องตัดผม  ปลงหนวช  ไปบวชเณร
วัดสามเสน  หลักสี่  หมดหนี้กรรม

ขอโฉมยง  นงราม  ที่หวามรัก
โปรดจงหัก ใจลา  อย่าถลำ
บอกกับเธอ  แน่นหนัก  ไว้สักคำ
เลิกถั่วดำ  เถิดหญิง ฉิ่งเฝ้ารอ

 

[Music]

ถูกปรักปรำ.ค่ำ-เช้า.มันเศร้าชิบ...
อยากกระซิบ.ว่า"เปล่า"..กลัวข่าวหงอ
ธรรมชาติ.ลงโทษ.โหดไม่พอ
นายบ้าบอ.คอยย้ำ.มาซ้ำกัน

ฉันแคร์นาย.นายแคร์เขา.เฝ้ารักคุด
นายเป็นตุ๊ด.ฉันเป็นทอม.ตะล่อมขวัญ
อยากจะชวน.เปลี่ยนแปลง.ที่แฝงมัน
กลับดึงดัน.ฝ่ายเดียว.ไม่เหลียวใคร?

ชาตินี้คง.อาภัพ.จนลับโลก
ไม่มีโชค.เรื่องรัก.ฤๅไฉน?
ฉันโอนอ่อน.ผ่อนปรน.ท้นดวงใจ
แท้ภายใน.ซ้อนซ้ำ...จึ่งช้ำนาน

มันไม่เคย.มีประโยชน์.กลับโหดเพิ่ม
หมายคิดเริ่ม.ใจสอง.มองประสาน
สู้ยอมเปลี่ยน.งายงม.อุดมการณ์
นายกลับคาน.อำนาจเข้ม.ไว้เต็มพุง

ถ้าแม้นยอม.อ่อนโยน.ที่โดนทิ้ง
แล้วมาปิ้ง.ฉันหน่อย.แม่พลอยหุง
รักเราสอง.จะบังเกิด.เจิดจรุง
เป็นน้ำปรุง.บ้านกลอน.ขจรนาม

 

[unclekaew]

บนถนน  เวลา  พาให้ท้อ
คนเฝ้ารอ ไม่รู้  ว่าอยู่ไหน
ช่วงชีวิต  ผิดซ้ำ  อยู่ร่ำไป
จะหาใคร ช่วยปลอบ มอบคำเตือน

เกณฑ์อายุ ลุแล้ว แถวหลักสี่
แต่คนดี  ที่เข้าใจ  ไหงลั่นเลื่อน
ปล่อยให้เมียงมองหา ไม่มาเยือน
ความหงอยเหงาเข้าเฉือนเป็นเพื่อนตาย

คงอีกนานแนบเนากว่าเหงาผ่าน
หรือจะทนทรมาน  ดุจนานหาย
หวังสุขสมขมซ้ำเข้ากล้ำกราย
จวบจนฉากสุดท้าย แห่งชีวิต

ทุกข์ระทมนั่งท้อเฝ้ารอเขา
แม้แต่เงาไม่ปรากฏคงหมดสิทธิ์
แสงแห่งหวังพังสลายกลายเป็นพิษ
ที่เข้าปลิดปลงตนของคนตรม

 

ก็หัวอกเดียวกันทั้งนั้นหนอ
นั่งทุกข์ท้อกล้ำกลืนความขื่นขม
จะพูดไปเขารำคาญไม่หวานคม
คนเคยชมก็ชิงชังนั่งอับอาย

โถคุณน้องเพิ่งแวะพักแถวหลักสี่
ส่วนตัวพี่พูดไปแล้วใจหาย
ผ่านถึงแยกสุทธิสารสะพานควาย
ไม่กี่ป้ายก็จะถึงอนุสาวรีย์ฯ

ถึงแม้วัยทองทิพย์จะหยิบยื่น
ยังสดชื่นแข็งขันทุกวันวี่
กล้วยน้ำว้ากระเทียมดองล้วนของดี
ของมึนเมามีดีกรีไม่พบพาน

มันก็มีเท่านี้แหละชีวิต
อย่าไปคิดหยุดยั้งเรื่องสังขาร
เจริญเมตตาธรรมสุขสำราญ
เลี้ยงหลานๆน่ารักๆไว้สักคน...อิอิ

แก้ว กรุงเก่า
 

[panthong.kh]

[/quote]

ก็หัวอกเดียวกันทั้งนั้นหนอ
นั่งทุกข์ท้อกล้ำกลืนความขื่นขม
จะพูดไปเขารำคาญไม่หวานคม
คนเคยชมก็ชิงชังนั่งอับอาย

โถคุณน้องเพิ่งแวะพักแถวหลักสี่
ส่วนตัวพี่พูดไปแล้วใจหาย
ผ่านถึงแยกสุทธิสารสะพานควาย
ไม่กี่ป้ายก็จะถึงอนุสาวรีย์ฯ

ถึงแม้วัยทองทิพย์จะหยิบยื่น
ยังสดชื่นแข็งขันทุกวันวี่
กล้วยน้ำว้ากระเทียมดองล้วนของดี
ของมึนเมามีดีกรีไม่พบพาน

มันก็มีเท่านี้แหละชีวิต
อย่าไปคิดหยุดยั้งเรื่องสังขาร
เจริญเมตตาธรรมสุขสำราญ
เลี้ยงหลานๆน่ารักๆไว้สักคน...อิอิ

แก้ว กรุงเก่า
 

[/quote]

ไม่เหมือนน้อง ของมึนเมา เอาทุกอย่าง
ดื่มบางวัน ยันสว่าง ช่างสับสน
ใช้ชีวิต คุ้มค่า ราคาตน
มีสุขล้น บนทาง อย่างเปรมปรีดิ์

ถ้าเทียบกัน นั้นน้อง คลองรังสิต
ยังผูกติด ชีวิต ไม่คิดหนี
ยังสวนเส เฮอา บ้าบอมี
สุขทุกข์บ้าง บางที มิเป็นไร

เพราะน้องเคย จ่อมจม บ่มความทุกข์
หมดสนุก ลุกนั่ง ยังไม่ไหว
ด้วยมีรัก หนักหน่วง ห้วงหทัย
ชายไร้ใจ ทิ้งให้ ได้นอนซม

กว่าจะพัก รักษา แทบบ้าใบ้
นอนเป็นไข้ ใจเจ็บ แสนเข็ดขม
ช้ำยิ่งนัก รักหมอง ครองระทม
ร้าวระบม ตรมตรอม น้ำนองตา
พันทอง

[ตะวันฉาย]

...เมื่อถึงเดือนผลิดอกออกพวงย้อย
ดั่งสายสร้อยร้อยเรียงเป็นรวงหนา
ส่งกลิ่นคลุ้งคละลมประโลมมา
ชื่นอุราเหมือนต้องมนต์เข้าดลใจ

...แม้ดอกร่วงยังเหลือต้นบนกระถาง
แม้อาจจางกลิ่นยวนชวนหลงใหล
แต่ยังเหลือเยื่อก้านแผ่กิ่งไกล
ชูไสวแม้ดอกโรยโปรยลงดิน

...แต่ก็ยังคงติดตาครานึกถึง
ทุกภาพตรึงร้อยเป็นกานท์จารถวิล
เหมือนเชยชื่นเป็นหมู่ภุมริน
ต้นจางกลิ่นสิ้นดอกบอกใจคอย

...ค่าชวนมองกว่าฝั่งแม้สั่งเสีย
ใจระเหี่ยโรยราส่อพาถอย
คนเลี้ยงเจ็บหรือย่างไรปล่อยใจลอย
ช่างเศร้าสร้อยอ่านพจน์บทกวี

...ถักกล้วยไม้เป็นสายด้วยลายแก้ว
หวังส่งแถวให้สวยอำนวยศรี
ให้คลายเศร้าเหงาทรวงดวงชีวี
กล้วยไม้นี้พอบรรเทาให้เบาบาง...

ปล...กล้วยไม้ออกดอกสมกับการรอคอยทุกที
      เคล้ากลิ่นราตรีแซมแสงจันทร์ก่อนวันสาง
      เจ็บเพียงไรหนอใจเจ้า...คอยเฝ้าวาง
      ให้เจือจางธารน้ำคำ...ที่กำทรวง...

ตะวันฉาย

[--ณัชชา--]

วันเวลาหมุนไปไม่หวนกลับ
คืนที่ลับเลยผ่านถึงวันล่วง
ล้วนแต่อนิจังสิ่งทั้งปวง
ปล่อยวางห่วงที่มัดผูกรัดคอ

เมื่ออายุเลยวัยมิใช่หนุ่ม
จะมากลุ้มหัวใจทำไมหนอ
หากว่าจิตรู้จำคำว่าพอ
จะไม่ท้อทุกข์เข็ญเหมือนเช่นนี้

ที่พี่บอกอายุลุสี่สิบ
ก็สูงลิบเล่าเหลารึเปล่าพี่
ไม้ใกล้ฝั่งขอย้ำจำให้ดี
ตัดโลกีย์ เหตุเขลารีบเข้าวัด

--ณัชชา--
 

[unclekaew]

ไม่เหมือนน้อง ของมึนเมา เอาทุกอย่าง
ดื่มบางวัน ยันสว่าง ช่างสับสน
ใช้ชีวิต คุ้มค่า ราคาตน
มีสุขล้น บนทาง อย่างเปรมปรีดิ์

ถ้าเทียบกัน นั้นน้อง คลองรังสิต
ยังผูกติด ชีวิต ไม่คิดหนี
ยังสวนเส เฮอา บ้าบอมี
สุขทุกข์บ้าง บางที มิเป็นไร

เพราะน้องเคย จ่อมจม บ่มความทุกข์
หมดสนุก ลุกนั่ง ยังไม่ไหว
ด้วยมีรัก หนักหน่วง ห้วงหทัย
ชายไร้ใจ ทิ้งให้ ได้นอนซม

กว่าจะพัก รักษา แทบบ้าใบ้
นอนเป็นไข้ ใจเจ็บ แสนเข็ดขม
ช้ำยิ่งนัก รักหมอง ครองระทม
ร้าวระบม ตรมตรอม น้ำนองตา

พันทอง

อยากกด like ให้น้องพันบ่ย่านทุกข์ (บ่ย่าน=ไม่กลัว)
มีความสุขกับชีวิตน่าอิจฉา
มีเพื่อนฝูงฮาเฮทุกเวลา
เติมชีวาให้ชีวิตตามจิตตน

น้องเป็นหญิงดื่มมากไปไม่งามนะ
คนอื่นจะนินทาเขาว่าบ่น
สำหรับพี่ห่วงไยไม่ซ่อนกล
ประสาคนใจจริงไม่ชิงชัง

คลองรังสิตน้องน้อยคอยตามพี่
ถ้าทำตัวดีๆให้ขี่หลัง
หากดื้อดึงว่าไปไม่ใคร่ฟัง
จะทิ้งนั่งคนเดียวไม่เหลียวแล

เตือนอีกนิดมิได้ว่าคนน่ารัก
อย่าดื่มนักเดี๋ยวชีวิตจะติดแห
อันเมรัยหรือจะซ่อนความอ่อนแอ
น่าเสียดายตายก่อนแก่...แม่เมรี

แก้ว กรุงเก่า

[panthong.kh]

อยากกด like ให้น้องพันบ่ย่านทุกข์ (บ่ย่าน=ไม่กลัว)
มีความสุขกับชีวิตน่าอิจฉา
มีเพื่อนฝูงฮาเฮทุกเวลา
เติมชีวาให้ชีวิตตามจิตตน

น้องเป็นหญิงดื่มมากไปไม่งามนะ
คนอื่นจะนินทาเขาว่าบ่น
สำหรับพี่ห่วงไยไม่ซ่อนกล
ประสาคนใจจริงไม่ชิงชัง

คลองรังสิตน้องน้อยคอยตามพี่
ถ้าทำตัวดีๆให้ขี่หลัง
หากดื้อดึงว่าไปไม่ใคร่ฟัง
จะทิ้งนั่งคนเดียวไม่เหลียวแล

เตือนอีกนิดมิได้ว่าคนน่ารัก
อย่าดื่มนักเดี๋ยวชีวิตจะติดแห
อันเมรัยหรือจะซ่อนความอ่อนแอ
น่าเสียดายตายก่อนแก่...แม่เมรี

แก้ว กรุงเก่า
[/quote]

อยากขี่หลัง พี่แก้ว แล้วนะเนี้ย
อยากคลอเคลีย เสียจน ทุกข์ทนนี่
เลิกดื่มเหล้า เก้าเดือน ด้วยหวังดี
จากวันนี้ พี่จ๋า สัญญาพลัน

เพราะแคร์คน ทนไป ใจจึงเศร้า
ทนเก็บเอา เข้าไว้ ไร้สุขสันต์
ไม่กล้าเอ่ย เลยช้ำ ย้ำจาบัลย์
ทุกคืนวัน หวั่นใน ฤทัยเรา

หลายปีผ่าน รานร้าว คราวต้องจาก
จำต้องพราก หากหาย ร้ายกว่าเก่า
ที่เคยรัก ชักห่าง ระหว่างเรา
ท้ายสุดเหล้า เข้าช่วย เกือบม้วยมร

จากวันนี้ ต่อไป จะไม่ดื่ม
จำไม่ลืม ปลื้มจิต คิดยากอ้อน
แก้วกรุงเก่า ห่วงหา อนาทร
หนุ่มบ้านกลอน วอนเว้า เจ้าอย่าชัง
พันทอง.

[ช่วงนี้ไม่ว่าง]

วันเวลาหมุนไปไม่หวนกลับ
คืนที่ลับเลยผ่านถึงวันล่วง
ล้วนแต่อนิจังสิ่งทั้งปวง
ปล่อยวางห่วงที่มัดผูกรัดคอ

เมื่ออายุเลยวัยมิใช่หนุ่ม
จะมากลุ้มหัวใจทำไมหนอ
หากว่าจิตรู้จำคำว่าพอ
จะไม่ท้อทุกข์เข็ญเหมือนเช่นนี้

ที่พี่บอกอายุลุสี่สิบ
ก็สูงลิบเล่าเหลารึเปล่าพี่
ไม้ใกล้ฝั่งขอย้ำจำให้ดี
ตัดโลกีย์ เหตุเขลารีบเข้าวัด

--ณัชชา--
 

ก็เล็งอยู่  หลายที่  วัดชีสวย
เอื้ออำนวย น้อมนำ ธรรมปฏิบัติ
วัดสังเวช วัดพระพิเรนทร์ เคยเห็นชัด
กลัวจะตัด ไม่ลง  คงเศร้าตาย

หรือจะไป วัดพระศรี  มหาธาตุ
ยังนึกหวาด ใจอยู่  ไม่รู้หาย
แถวปทุม  ธานี  มีมากมาย
คงเข้าวัด พระธรรมกาย ได้เห็นชี

 

[unclekaew]

อยากกด like ให้น้องพันบ่ย่านทุกข์ (บ่ย่าน=ไม่กลัว)
มีความสุขกับชีวิตน่าอิจฉา
มีเพื่อนฝูงฮาเฮทุกเวลา
เติมชีวาให้ชีวิตตามจิตตน

น้องเป็นหญิงดื่มมากไปไม่งามนะ
คนอื่นจะนินทาเขาว่าบ่น
สำหรับพี่ห่วงไยไม่ซ่อนกล
ประสาคนใจจริงไม่ชิงชัง

คลองรังสิตน้องน้อยคอยตามพี่
ถ้าทำตัวดีๆให้ขี่หลัง
หากดื้อดึงว่าไปไม่ใคร่ฟัง
จะทิ้งนั่งคนเดียวไม่เหลียวแล

เตือนอีกนิดมิได้ว่าคนน่ารัก
อย่าดื่มนักเดี๋ยวชีวิตจะติดแห
อันเมรัยหรือจะซ่อนความอ่อนแอ
น่าเสียดายตายก่อนแก่...แม่เมรี

แก้ว กรุงเก่า

[/center]

อยากขี่หลัง พี่แก้ว แล้วนะเนี้ย
อยากคลอเคลีย เสียจน ทุกข์ทนนี่
เลิกดื่มเหล้า เก้าเดือน ด้วยหวังดี
จากวันนี้ พี่จ๋า สัญญาพลัน

เพราะแคร์คน ทนไป ใจจึงเศร้า
ทนเก็บเอา เข้าไว้ ไร้สุขสันต์
ไม่กล้าเอ่ย เลยช้ำ ย้ำจาบัลย์
ทุกคืนวัน หวั่นใน ฤทัยเรา

หลายปีผ่าน รานร้าว คราวต้องจาก
จำต้องพราก หากหาย ร้ายกว่าเก่า
ที่เคยรัก ชักห่าง ระหว่างเรา
ท้ายสุดเหล้า เข้าช่วย เกือบม้วยมร

จากวันนี้ ต่อไป จะไม่ดื่ม
จำไม่ลืม ปลื้มจิต คิดยากอ้อน
แก้วกรุงเก่า ห่วงหา อนาทร
หนุ่มบ้านกลอน วอนเว้า เจ้าอย่าชัง
พันทอง.

[/quote]

เรื่องเหล้ายาแปลกใจใครก็ชอบ
แทนคำตอบให้ชีวิตยามผิดหวัง
เมาลืมตัวลืมตายไม่ระวัง
บ้างพลาดพลั้งถึงชีวิตจึงคิดติง

ให้สัญญาแล้วนะละเลิกเหล้า
จะบอกเจ้า พี่คนนี้ยินดียิ่ง
แต่เหมือนมีข้อแม้ไม่แน่จริง
เก้าเดือนหญิงน้องเราเมาเหมือนเดิม

แต่อย่างไรก็ไม่ว่าถ้าหยุดดื่ม
พี่ก็ปลื่ม ที่ได้เห็นเป็นจุดเริ่ม
ทำดีแล้วไม่ต้องรอใครต่อเติม
มันจะเพิ่มต้นทุนเป็นบุญญา

ถ้าสิ่งที่เธอทำเธอย้ำคิด
และเห็นว่าชีวิตมีคุณค่า
ความสำเร็จหรือล้มเหลวที่ผ่านมา
ใช่วัดค่าดีทรามความเป็นคน

พี่ขอส่งแรงใจไปเคียงข้าง
ชวนชี้ทางสว่างสร้างกุศล
เอาน้ำใจใสกระจ่างต่างน้ำมนต์
แทนใจตน ด้วยมาลัย..ให้เมรี

แก้ว  กรุงเก่า

 

[panthong.kh]

เรื่องเหล้ายาแปลกใจใครก็ชอบ
แทนคำตอบให้ชีวิตยามผิดหวัง
เมาลืมตัวลืมตายไม่ระวัง
บ้างพลาดพลั้งถึงชีวิตจึงคิดติง

ให้สัญญาแล้วนะละเลิกเหล้า
จะบอกเจ้า พี่คนนี้ยินดียิ่ง
แต่เหมือนมีข้อแม้ไม่แน่จริง
เก้าเดือนหญิงน้องเราเมาเหมือนเดิม

แต่อย่างไรก็ไม่ว่าถ้าหยุดดื่ม
พี่ก็ปลื่ม ที่ได้เห็นเป็นจุดเริ่ม
ทำดีแล้วไม่ต้องรอใครต่อเติม
มันจะเพิ่มต้นทุนเป็นบุญญา

ถ้าสิ่งที่เธอทำเธอย้ำคิด
และเห็นว่าชีวิตมีคุณค่า
ความสำเร็จหรือล้มเหลวที่ผ่านมา
ใช่วัดค่าดีทรามความเป็นคน

พี่ขอส่งแรงใจไปเคียงข้าง
ชวนชี้ทางสว่างสร้างกุศล
เอาน้ำใจใสกระจ่างต่างน้ำมนต์
แทนใจตน ด้วยมาลัย..ให้เมรี

แก้ว  กรุงเก่า

 
[/quote]

ถ้าพี่นี้ ยินดี เป็นพระรถ
จะของด ซดเหล้า จริงนะนี่
รถเสน เบนเข็ม คู่เมรี
คงสุขขี ปรีดิ์เปรม อิ่มเอมใจ

แม้นตกลง ตรงนี้ ไม่มีหวน
จะใคร่ครวญ ทวนดู ให้รู้ได้
อันดื่มเหล้า เมามาย ร้ายกว่าใคร
ช้ำฤทัย ไม่จำ ซ้ำทุกข์ทน

แรงใจพี่ ที่ส่งมา อ้าแขนรับ
รีบตอบกลับ รับรอง ไม่ต้องบ่น
มีพี่แก้ว มณี ชี้ทางตน
บุญกุศล ครั้งนี้ ให้พี่ชาย
พันทอง

[Music]

<a href="http://www.youtube.com/v/Ge73wwmVqmo&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/Ge73wwmVqmo&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

ย้อนมาวางเพลงด้วย...กลอนกล้วยไม้
ดั่งคลับคล้ายชวนชมภิรมย์หมาย
ทุกกลีบบานทานทนจนวางวาย
เป็นประกายงดงามเมื่อยามมอง

ทำให้โลกโชกชุ่มความลุ่มลึก
เก็บบันทึกพร้อมพันธุ์ไร้วันหมอง
เสน่หาเย้ายวนชวนประคอง
ถูกหมายปองประดับเดือน..ณ เรือนใจ

[ช่วงนี้ไม่ว่าง]

กล้วยไม้งาม  หลากสี  มีทีเด็ด
อยากจะเด็ด  มาดอม  หอมไฉน
แถวปากคลอง  มองอยู่  ดูเห็นไกล
สีสดใส  ไร้กลิ่น  ให้ยินดี

ทั้งชมพู  เหลืองขาว  ราวสีม่วง
ทั้งด่างดวง  ลายพร้อย  นับร้อยสี
ไม่มีกลิ่น  รินใจ  ใสโสภี
เห็นมากมี  วางขาย  เกลื่อนลายตา

กล้อยไม้หอม  ย้อมใจ  ให้ใฝ่หลง
อยู่ในพงพีไกล  กล้วยไม้ป่า
เคยได้ดอม  หอมชื่น  รื่นอุรา
ไร้มารยา  เฉกเช่นนาง  ท่ามกลางไพร

อยากชื่นชม  สมคู่  อยู่ด้วยรัก
มอบใจปัก  มั่นคง  มิหลงใหล
ทุ่มเทหมด  ทั้งตัว  ทั้งหัวใจ
มอบมานให้  เธอผู้เดียว  เกี่ยวชีวี   

[addy]

อันกล้วยไม้ใกล้ฝั่ง...ดั่งใกล้ม้วย
เหมือนดั่งกล้วยบวชชี...ที่หอมหวาน
ก่อนบวชชีไม่มีใคร...สนใจทาน
ปรุงน้ำตากะทิข้น...คนชอบกัน
 
ทั้งกล้วยไม้กล้วยบวชชี..มีคุณค่า
อยู่ที่ว่าถ้าจะมอง...ต้องผกผัน
ก่อนจะสิ้นสูญสลาย...หรือกลายพันธ์
ต้องใช้มันให้คุ้มค่า....อย่าละเลย

เกิดขึ้นมาตั้งอยู่...และดับไป
พุทธองค์สอนไว้...ให้เฉลย
จงทำใจให้มั่น...เหมือนท่านเคย
อย่าเปิดเผยให้เห็น...เป็นความกลัว

ถึงวาระต้องพราก...จากทุกสิ่ง
แจ่มชัดยิ่งมองไป..ไม่สลัว
บนหิ้งพระมีกล้วยไม้...ไม่ไกลตัว
หลุดจากขั้วสู่ดิน....ก่อนสิ้นใจ



........addy  ปลงตก.......