เสือตัวหนึ่งเดินมาพาเห็นลิง ลิงจึงวิ่งเข้าไปใคร่สอบถาม
ว่าท่านเสือไปไหนเดินงดงาม เสือตอบถาม กินแพะแน๊ะสามตัว
ฝ่ายเจ้าลิงสงสารแพะจึงแวะบอก ไม่กลับกรอกบอกไปแล้วสั่นหัว
แพะตัวผู้สั่นงันงกตกใจกลัว แถมระรัว ถามเมียเคลียร์ยังไง
ฝ่ายตัวเมียบอกผัวอย่ากลัวเลย พ่อทรามเชยทำใจนิ่งอย่ากลิ้งไหว
เจ้าจงคอยเสือมาใกล้ให้แจ้งไว อย่าตกใจรีบบอกจะหลอกมัน
เสือมาใกล้ให้สัญญานดั่งซ้อมมา แพะเมียด่า ว่าลูกไม่สุขสันต์
ให้แดกช้างร่างกระทิงลิงอีกพัน ยังมีอันไม่อิ่มอีกหรือมรึง
ส่วนเจ้าเสือเมื่อมาได้ยินเสียง เป็นสำเนียงแพะเมียด่าขาเริ่มสึง
เออนั่นตัวอะไรเริ่มรำพึง ลิงพันหนึ่งยังไม่เอมเปรมอุรา
เสือจึงหนีชีวีรอดปลอดไว้ก่อน วิ่งตะลอนหนีไปไกลฟากฟ้า
คิดไม่ตกตัวอะไรใหญ่จริงหวา ครั้นหวลมาดูอีกทีไม่มีใคร
สิงขร
สติมาปัญญาเกิด สติเตลิดปัญญาหายไป
