ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[panthong.kh]

หัวใจฉัน จะขาด ลงรอรอน
เธอถอดถอน ความรัก สุดหักหาญ
แสนเจ็บปวด รวดร้าว ทรมาน
เธอผลาญพล่า หัวใจ ไร้ปราณี

เมื่อรักมา สลาย มลายสิ้น
ฤดีพิน พังยับ ดับป่นปี้
อกแทบแตก เจ็บแน่น แสนทวี
เกินกว่าที่ จะฟื้น คืนดังเดิม

เธอหมดเยื่อ หมดใย ไม่สงสาร
จึงได้คิด ทำการ อย่างฮึกเหิม
ใช้เหล็กแหลม ทิ่มแทง จนใจเริ่ม
แถมยังเพิ่ม รอยช้ำ ย้ำลงไป

อยากประสาน รอยช้ำ ทิ่มตำอก
สั่นระทก ระทวย ด้วยหมองไหม้
แผลเหวะหวะ สาหัส หนักปานใด
เธอฝากไว้ ตราบาป ซาบซึ้งทรวง

ขอร้องเธอ อย่าสน คนอย่างฉัน
แผลฉกรรจ์ ครั้งนี้ มันใหญ่หลวง
ฉันทนเจ็บ เจียรตาย แผลคนลวง
น้ำตาร่วง รินหยด รันทดจินต์
พันทอง

[unclekaew]

หัวใจฉัน จะขาด ลงรอรอน
เธอถอดถอน ความรัก สุดหักหาญ
แสนเจ็บปวด รวดร้าว ทรมาน
เธอผลาญพล่า หัวใจ ไร้ปราณี

เมื่อรักมา สลาย มลายสิ้น
ฤดีพิน พังยับ ดับป่นปี้
อกแทบแตก เจ็บแน่น แสนทวี
เกินกว่าที่ จะฟื้น คืนดังเดิม

เธอหมดเยื่อ หมดใย ไม่สงสาร
จึงได้คิด ทำการ อย่างฮึกเหิม
ใช้เหล็กแหลม ทิ่มแทง จนใจเริ่ม
แถมยังเพิ่ม รอยช้ำ ย้ำลงไป

อยากประสาน รอยช้ำ ทิ่มตำอก
สั่นระทก ระทวย ด้วยหมองไหม้
แผลเหวะหวะ สาหัส หนักปานใด
เธอฝากไว้ ตราบาป ซาบซึ้งทรวง

ขอร้องเธอ อย่าสน คนอย่างฉัน
แผลฉกรรจ์ ครั้งนี้ มันใหญ่หลวง
ฉันทนเจ็บ เจียรตาย แผลคนลวง
น้ำตาร่วง รินหยด รันทดจินต์
พันทอง

เห็นรอยแผลที่ครวญคร่ำยามเดินเฉียด
แผลเหวอะหวะน่าเกลียดสยดสยอง
แผลฉกรรจ์กลางอกเลือดตกนอง
อาการต้องสาหัสจองวัดคอย...อิอิ

อ๊ะล้อเล่น    เอาใหม่เนอะ...

เท่าที่เห็นเป็นแผลแค่รอยช้ำ
เธอครวญคร่ำงอแงดุจแดดิ้น
แสนเจ็บปวดร้าวใจยามได้ยิน
เหมือนจะสิ้นใจตามยามเธอครวญ

เมื่อเขาหมดเยื่อไยไม่สงสาร
รักเคยหวานกลมกล่อมกลิ่นหอมหวล
มาจืดจางร้างไปใจเรรวน
ใจจึงจวนเจียนขาดบาดอารมณ์

ยามเขารักน้ำต้มผักก็ว่าหวาน
ครั้นยามชังน้ำตาลพาลว่าขม
เพราะรักเขาเราต้องยอมใจตรอมตรม
หากจะข่มดวงใจต้องไม่แคร์

ลืมเขาเถิดคนดีฟังพี่ว่า
ซับน้ำตากับอกพี่ไม่มีแผล
รอยแผลเก่าจะสนใจไฝ่ดูแล
ใช้รักแท้สมานใจให้คนงาม

แก้ว กรุงเก่า

 

[บูรพาท่าพระจันทร์]

อยากเอ่ยความ ถามไถ่ ผู้ใดหนอ
เพียรพร่ำขอ รอรัก เฝ้าทักถาม
หวังอยู่เรียง เคียงจิตต์ คอยติดตาม
ทุกโมงยาม ความรัก ประจักษ์จริง

เว้นดาวเดือน เกลื่อนกล่น ดวงมนชอบ
จะอดทน ค้นมอบ ตอบน้องหญิง
มิพูดพร่ำ ร่ำไร ให้ประวิง
เพียงหวังพิง อิงแอบ น้องแนบทรวง

ใครเล่าชัง ดั่งเมิน แล้วเหินห่าง
มองเห็นต่าง ร้างไกล ไม่ห่วงหวง
ผลสุดท้าย พ่ายกล ถูกคนลวง
ยากจะทวง รักกลบ ลบแผลใจ.../


 


บูรพาท่าพระจันทร์

[panthong.kh]

เห็นรอยแผลที่ครวญคร่ำยามเดินเฉียด
แผลเหวอะหวะน่าเกลียดสยดสยอง
แผลฉกรรจ์กลางอกเลือดตกนอง
อาการต้องสาหัสจองวัดคอย...อิอิ

อ๊ะล้อเล่น    เอาใหม่เนอะ...

เท่าที่เห็นเป็นแผลแค่รอยช้ำ
เธอครวญคร่ำงอแงเหมือนแผลใหญ่
เหมือนเจ็บปวดทรมานร้าวรานใจ
ใครนะใครใจดำทำเธอครวญ

เมื่อเขาหมดเยื่อไยไม่สงสาร
อ้อยเคยหวานกลมกล่อมกลิ่นหอมหวล
มาจืดจางร้างไปใจเรรวน
จึงใจจวนเจียนขาดบาดอารมณ์

ยามเขารักน้ำต้มผักก็ว่าหวาน
ครั้นยามชังน้ำตาลพาลว่าขม
ถ้าแคร์เขาต้องยอมตรอมใจตรม
หากจะข่มดวงใจต้องไม่แคร์

ลืมเขาเถิดคนดีฟังพี่ว่า
ซับน้ำตากับอกพี่ไม่มีแผล
รอยแผลเก่าจะสนใจไฝ่ดูแล
ใช้รักแท้สมานใจให้คนง�

[/font][/size][/color]

[/quote]

คนเขาเจ็บ แทบตาย ชายมาแหย่
ช้ำดวงแด เหลือหลาย คล้ายถูกหยาม
แผลที่ใจ เหวะหวะ เพราะคนทราม
มาล้อเล่น คนงาม ตามราวี

แผลที่เห็น เป็นเพียง รอยฟกช้ำ
แผลในใจ ระกำ ช้ำเหลือที่
ต้องใช้ใจ รักษา เท่านั้นซี
จึงจะดี ขึ้นได้ หายเร็วพลัน

ถ้าแม้นพี่ สมัคร รักษาแผล
อย่าเชือนแช รีบมา หาตัวฉัน
ประคองกอด ยอดรัก ดวงชีวัน
คงสุขสันต์ แผลหาย ได้แน่นอน
พันทอง

[panthong.kh]

อยากเอ่ยความ ถามไถ่ ผู้ใดหนอ
เพียรพร่ำขอ รอรัก เฝ้าทักถาม
หวังอยู่เรียง เคียงจิตต์ คอยติดตาม
ทุกโมงยาม ความรัก ประจักษ์จริง

เว้นดาวเดือน เกลื่อนกล่น ดวงมนชอบ
จะอดทน ค้นมอบ ตอบน้องหญิง
มิพูดพร่ำ ร่ำไร ให้ประวิง
เพียงหวังพิง อิงแอบ น้องแนบทรวง

ใครเล่าชัง ดั่งเมิน แล้วเหินห่าง
มองเห็นต่าง ร้างไกล ไม่ห่วงหวง
ผลสุดท้าย พ่ายกล ถูกคนลวง
ยากจะทวง รักกลบ ลบแผลใจ.../

 

บูรพาท่าพระจันทร์

ชายที่ทำ ให้หญิง นั้นอกหัก
คำนำหน้า บ.บัก หักอกได้
ยินสำเนียง หน้าตา เป็นเช่นไร
จะหล่อเหลา ประการใด ไม่เคยเจอ

เขาชอบทำ ปากหวาน ผ่านมาป้อน
เขาออดอ้อน กลอนกานต์ หว่านเสนอ
หญิงเคลิ้บเคลิ้ม ปันใจ ไฝ่ละเมอ
หลงรักเอ่อ ล้นทรวง ทุกช่วงตอน

ดั่งวันนี้ เช่นกัน หวั่นยิ่งนัก
จักมอบรัก ปักฤทัย ไม่ถอดถอน
ยามกินนั่ง นอนลุก ขลุกบังอร
ไม่ยอมห่าง ร้างจร อ้อนอาลัย
พันทอง

[บูรพาท่าพระจันทร์]

หัวใจฉัน จะขาด ลงรอรอน
เธอถอดถอน ความรัก สุดหักหาญ
แสนเจ็บปวด รวดร้าว ทรมาน
เธอผลาญพล่า หัวใจ ไร้ปราณี

เมื่อรักมา สลาย มลายสิ้น
ฤดีพิน พังยับ ดับป่นปี้
อกแทบแตก เจ็บแน่น แสนทวี
เกินกว่าที่ จะฟื้น คืนดังเดิม

เธอหมดเยื่อ หมดใย ไม่สงสาร
จึงได้คิด ทำการ อย่างฮึกเหิม
ใช้เหล็กแหลม ทิ่มแทง จนใจเริ่ม
แถมยังเพิ่ม รอยช้ำ ย้ำลงไป

อยากประสาน รอยช้ำ ทิ่มตำอก
สั่นระทก ระทวย ด้วยหมองไหม้
แผลเหวะหวะ สาหัส หนักปานใด
เธอฝากไว้ ตราบาป ซาบซึ้งทรวง

ขอร้องเธอ อย่าสน คนอย่างฉัน
แผลฉกรรจ์ ครั้งนี้ มันใหญ่หลวง
ฉันทนเจ็บ เจียรตาย แผลคนลวง
น้ำตาร่วง รินหยด รันทดจินต์
พันทอง

ขอคนดี ชี้หน่อย ซึ่งรอยแผล
ใคร่ขอแล ชะแง้ชม นะโฉมฉิน
ว่าอันใด ไหนล้ำ ย้ำมลทิน
ล่วงละเมิด เกิดราคิน หมิ่นเพียงไร

พิศรอยนั้น ฟันธง ได้ตรงเป้า
คือรอยเล้า โลมจินต์ สิ้นสงสัย
เป็นรอยจูบ ลูบประทับ น่าจับใจ
เขาเป็นใคร ไหนกัน บอกฉันที(ฮึ่ม) ?.../

 


บูรพาท่าพระจันทร์

[บูรพาท่าพระจันทร์]

อยากเอ่ยความ ถามไถ่ ผู้ใดหนอ
เพียรพร่ำขอ รอรัก เฝ้าทักถาม
หวังอยู่เรียง เคียงจิตต์ คอยติดตาม
ทุกโมงยาม ความรัก ประจักษ์จริง

เว้นดาวเดือน เกลื่อนกล่น ดวงมนชอบ
จะอดทน ค้นมอบ ตอบน้องหญิง
มิพูดพร่ำ ร่ำไร ให้ประวิง
เพียงหวังพิง อิงแอบ น้องแนบทรวง

ใครเล่าชัง ดั่งเมิน แล้วเหินห่าง
มองเห็นต่าง ร้างไกล ไม่ห่วงหวง
ผลสุดท้าย พ่ายกล ถูกคนลวง
ยากจะทวง รักกลบ ลบแผลใจ.../

 

บูรพาท่าพระจันทร์

ชายที่ทำ ให้หญิง นั้นอกหัก
คำนำหน้า บ.บัก หักอกได้
ยินสำเนียง หน้าตา เป็นเช่นไร
จะหล่อเหลา ประการใด ไม่เคยเจอ

เขาชอบทำ ปากหวาน ผ่านมาป้อน
เขาออดอ้อน กลอนกานต์ หว่านเสนอ
หญิงเคลิ้บเคลิ้ม ปันใจ ไฝ่ละเมอ
หลงรักเอ่อ ล้นทรวง ทุกช่วงตอน

ดั่งวันนี้ เช่นกัน หวั่นยิ่งนัก
จักมอบรัก ปักฤทัย ไม่ถอดถอน
ยามกินนั่ง นอนลุก ขลุกบังอร
ไม่ยอมห่าง ร้างจร อ้อนอาลัย
พันทอง

น้องคนดี หนีไกล เลยใบ้บ้า
วันวันหน้า ตาสลด มิสดใส
เจ้าจากลา พารันทด หมดดวงใจ
ดุจหทัย ไยสวาท สิ้นขาดรอน

บอใบ้บ้า ราศี ไม่มีหมอง
จิตต์หมายปอง จองขนิษฐ์ ชิดสมร
ถึงมิหล่อ ขอเร้าใจ ให้บังอร
จะกล่อมนอน อ้อนอนงค์ ได้ปลงใจ.../   

 

บูรพาท่าพระจันทร์

[panthong.kh]

หัวใจฉัน จะขาด ลงรอรอน
เธอถอดถอน ความรัก สุดหักหาญ
แสนเจ็บปวด รวดร้าว ทรมาน
เธอผลาญพล่า หัวใจ ไร้ปราณี

เมื่อรักมา สลาย มลายสิ้น
ฤดีพิน พังยับ ดับป่นปี้
อกแทบแตก เจ็บแน่น แสนทวี
เกินกว่าที่ จะฟื้น คืนดังเดิม

เธอหมดเยื่อ หมดใย ไม่สงสาร
จึงได้คิด ทำการ อย่างฮึกเหิม
ใช้เหล็กแหลม ทิ่มแทง จนใจเริ่ม
แถมยังเพิ่ม รอยช้ำ ย้ำลงไป

อยากประสาน รอยช้ำ ทิ่มตำอก
สั่นระทก ระทวย ด้วยหมองไหม้
แผลเหวะหวะ สาหัส หนักปานใด
เธอฝากไว้ ตราบาป ซาบซึ้งทรวง

ขอร้องเธอ อย่าสน คนอย่างฉัน
แผลฉกรรจ์ ครั้งนี้ มันใหญ่หลวง
ฉันทนเจ็บ เจียรตาย แผลคนลวง
น้ำตาร่วง รินหยด รันทดจินต์
พันทอง

ขอคนดี ชี้หน่อย ซึ่งรอยแผล
ใคร่ขอแล ชะแง้ชม นะโฉมฉิน
ว่าอันใด ไหนล้ำ ย้ำมลทิน
ล่วงละเมิด เกิดราคิน หมิ่นเพียงไร

พิศรอยนั้น ฟันธง ได้ตรงเป้า
คือรอยเล้า โลมจินต์ สิ้นสงสัย
เป็นรอยจูบ ลูบประทับ น่าจับใจ
เขาเป็นใคร ไหนกัน บอกฉันที(ฮึ่ม) ?.../
 

บูรพาท่าพระจันทร์

หลงละเมอ เพ้อพก อกจะแตก
รอยแผลแรก ที่ฝาก จากปากพี่
ลืมหรือไร คืนนั้น ไงคนดี
ตอนตีสี่ ขี้อ้อน วอนทั้งคืน

จะมีใคร ที่ไหน กันละนั่น
มีเพียงพี่ กับฉัน วันคงชื่น
ทำรุนแรง เป็นแผล ทนกล้ำกลืน
วันมะรืน ถ้าไม่หาย ตายแน่นอน
พันทอง

[บูรพาท่าพระจันทร์]

หลงละเมอ เพ้อพก อกจะแตก
รอยแผลแรก ที่ฝาก จากปากพี่
ลืมหรือไร คืนนั้น ไงคนดี
ตอนตีสี่ ขี้อ้อน วอนทั้งคืน

จะมีใคร ที่ไหน กันละนั่น
มีเพียงพี่ กับฉัน วันคงชื่น
ทำรุนแรง เป็นแผล ทนกล้ำกลืน
วันมะรืน ถ้าไม่หาย ตายแน่นอน

พันทอง

ขอจุมพิต ชิดดู รู้ไม่ยาก
รอยพิมพ์ปาก ฝากไว้ ให้สมร
หากของจริง ทิ้งไว้ ให้งามงอน
จะขอวอน อ้อนย้ำ จูบซ้ำรอย.../

 


บูรพาท่าพระจันทร์

[panthong.kh]

น้องคนดี หนีไกล เลยใบ้บ้า
วันวันหน้า ตาสลด มิสดใส
เจ้าจากลา พารันทด หมดดวงใจ
ดุจหทัย ไยสวาท สิ้นขาดรอน

บอใบ้บ้า ราศี ไม่มีหมอง
จิตต์หมายปอง จองขนิษฐ์ ชิดสมร
ถึงมิหล่อ ขอเร้าใจ ให้บังอร
จะกล่อมนอน อ้อนอนงค์ ได้ปลงใจ.../   

 

บูรพาท่าพระจันทร์

[/quote]

ไม่ได้หนี ไปไหน ไยต้องบ้า
เพียงเสแสร้ง หรอกหนา ครารักใคร่
หลอกพี่เล่น อย่าขุ่น เคืองฤทัย
เรามาเริ่ม ต้นใหม่ ได้ไหมนา

ไม่ต้องรวย ต้องหล่อ พอไปวัด
อย่ารอบจัด หลบเร้น เหม็นขี้หน้า
อย่าลวดลาย ให้ต้อง ช้ำอุรา
อย่ามาด่า งามงอน ตอนมึนเมา
พันทอง

[มานพ]

น้องคนดี หนีไกล เลยใบ้บ้า
วันวันหน้า ตาสลด มิสดใส
เจ้าจากลา พารันทด หมดดวงใจ
ดุจหทัย ไยสวาท สิ้นขาดรอน

บอใบ้บ้า ราศี ไม่มีหมอง
จิตต์หมายปอง จองขนิษฐ์ ชิดสมร
ถึงมิหล่อ ขอเร้าใจ ให้บังอร
จะกล่อมนอน อ้อนอนงค์ ได้ปลงใจ.../   

 

บูรพาท่าพระจันทร์

ไม่ได้หนี ไปไหน ไยต้องบ้า
เพียงเสแสร้ง หรอกหนา ครารักใคร่
หลอกพี่เล่น อย่าขุ่น เคืองฤทัย
เรามาเริ่ม ต้นใหม่ ได้ไหมนา

ไม่ต้องรวย ต้องหล่อ พอไปวัด
อย่ารอบจัด หลบเร้น เหม็นขี้หน้า
อย่าลวดลาย ให้ต้อง ช้ำอุรา
อย่ามาด่า งามงอน ตอนมึนเมา
พันทอง

เห็นรอยแผลข้างในใครเขาฝาก
เป็นรอยบากแผลกลายคล้ายจะเน่า
น่าสงสารน้องพันตัวสั่นเทา
พี่จึงเข้าไปช่วยด้วยเมตตา

พี่เปิดผ้าดูแผลแกะหัวหนอง
ใช้ถาดรองสำลีพี่รักษา
เบต้าดีนเทหน่อยค่อยค่อยทา
แล้วคลี่ผ้าพันแผลให้แม่นาง

 

[panthong.kh]

ไม่ได้หนี ไปไหน ไยต้องบ้า
เพียงเสแสร้ง หรอกหนา ครารักใคร่
หลอกพี่เล่น อย่าขุ่น เคืองฤทัย
เรามาเริ่ม ต้นใหม่ ได้ไหมนา

ไม่ต้องรวย ต้องหล่อ พอไปวัด
อย่ารอบจัด หลบเร้น เหม็นขี้หน้า
อย่าลวดลาย ให้ต้อง ช้ำอุรา
อย่ามาด่า งามงอน ตอนมึนเมา
พันทอง

[/quote]

เห็นรอยแผลข้างในใครเขาฝาก
เป็นรอยบากแผลกลายคล้ายจะเน่า
น่าสงสงน้องพันตัวสั่นเทา
พี่จึงเข้าไปช่วยด้วยเมตตา

พี่เปิดผ้าดูแผลแกะหัวหนอง
ใช้ถาดรองสำลีพี่รักษา
เบต้าดีนเทหน่อยค่อยค่อยทา
แล้วคลี่ผ้าพันแผลให้แม่นาง

 

[/quote]

ขอขอบคุณ พีชาย ที่ช่วยเหลือ
คอยจุนเจือ น้องนี้  มิมีห่าง
แม้เป็นแผล เหวะหวะ ร้องครวญคราง
ยังคอยล้าง ใส่ยา เบตาดีน

พันทอง

[มานพ]

ขอขอบคุณ พีชาย ที่ช่วยเหลือ
คอยจุนเจือ น้องนี้  มิมีห่าง
แม้เป็นแผล เหวะหวะ ร้องครวญคราง
ยังคอยล้าง ใส่ยา เบตาดีน

พันทอง

เพราะพี่รัก เป็นห่วง ดั่งดวงจิต
ห่วงมิ่งมิตร คนดี พี่ถวีล
รักน้องพัน สาวกรุง นุ่งผ้ายีนส์
สาววัยทีน คนนี้ พี่รักจริง