- รุ้งราตรี -
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
04 ธันวาคม 2024, 12:10:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: - รุ้งราตรี -  (อ่าน 11526 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
20 มกราคม 2012, 09:48:PM
รการตติ
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 452
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 544



« เมื่อ: 20 มกราคม 2012, 09:48:PM »
ชุมชนชุมชน



ขอบคุณภาพประกอบจาก Frederick Hart ครับ

- รุ้งราตรี -

ฟ้าแห่งนั้นมั่นหมายปลายโค้งคุ้ง
พาดสายรุ้งระโยงสีโปร่งใส
จากแนวฟ้าฟากหนึ่งถึงคนไกล
แทนสายใยเชื่อมถึงครั้งหนึ่งมา

ด้วยความจริงสิ่งฝันมาบรรจบ
จึงได้ครบคะเนเสน่หา
คนของใจอยู่ไกลถึงปลายฟ้า
ยินวาจาจากใจไม่ไกลเกิน

ขอบคุณฟ้าเกี่ยวรุ้งผ่านทุ่งกว้าง
ที่สรรค์สร้างสัมพันธ์ฉันสรรเสริญ
จะชมฟ้าปลายรุ้งมุ่งเผชิญ
เชื่อมทางเดินด้วยยิ้มอันอิ่มใจ

ทุกหยาดเหงื่อที่รินไม่สิ้นหวัง
ทุกพลังที่เคยกรำเคยร่ำไห้
ต่อแต่นี้เสมือนเป็นเรือนใจ
ที่ปลูกไว้ให้ถนอมพร้อมพร้อมกัน

จะประดับรุ้งไว้ปลายคุ้งฟ้า
แทนสัญญาเอาไว้ในใจฉัน
จะฝากรุ้งสื่อไว้ให้เห็นกัน
ยามหลับฝันจะช่วยอำนวยพร

มวลเมฆที่เคยเจือจะเกื้อหนุน
ฝากเป็นนุ่นให้อุ่นไออยู่ในหมอน
เมฆที่ล้วนนวลละไมให้หนุนนอน
เพื่อพักผ่อนตอนล้าฟ้าโอบรุ้ง



รการตติ
เคารพรัก

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : masapaer, มานพ, amika29, กังวาน, ดาว อาชาไนย, Music, ♥หทัยกาญจน์♥, รัตนาวดี, บูรพาท่าพระจันทร์, sunthornvit, ..กุสุมา.., Thammada, รพีกาญจน์, ทอฝัน, แป้งน้ำ, สมนึก นพ, สุนันยา, ขจาริน, ไม่รู้ใจ, ยามพระอาทิตย์อัสดง

ข้อความนี้ มี 20 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ร ก ติ น้ำคอยจุนหนุนเกื้อเรือจึงลอย น้ำแหละคอยจมเรือเมื่ออับปาง
21 มกราคม 2012, 07:00:AM
รัตนาวดี
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 977
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 3,130


❤ ลองล้มลงดูบ้าง แล้วจะรู้ว่าใครยังอยู่ข้างๆเรา*¨♥


bai.bun.1
« ตอบ #1 เมื่อ: 21 มกราคม 2012, 07:00:AM »
ชุมชนชุมชน


อายจัง อายจัง อายจัง

...ขอบฟ้าเลี้ยว เกี่ยวรุ้ง จรุงโค้ง 
ลิบจรรโลง ระโยงรั้ง คล้ายหวังมุ่ง
ฤๅดั่งหมาย คลายหมอง คล้องจรุง
ราตรีรุ้ง พยุงกรอบ ปลอบฤทัย...

...มวลเมฆลอย คล้อยหนุน โอบอุ่นเกื้อ 
คล้ายว่าเผื่อ เจือจุน หมอนหนุนใหม่
อุ่นไอโอบ โฉบรับ ซ่านซับใจ
สร้างสื่อให้ ใฝ่จรุง ...รุ้งราตรี...

รัตนาวดี
 ส่งจูบจ้ะ

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : sunthornvit, บูรพาท่าพระจันทร์, กังวาน, ♥หทัยกาญจน์♥, ..กุสุมา.., Thammada, รพีกาญจน์, ทอฝัน, รการตติ, สมนึก นพ, แป้งน้ำ, สุนันยา, ขจาริน, ไม่รู้ใจ, ยามพระอาทิตย์อัสดง

ข้อความนี้ มี 15 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

..อสงไขย..ใน..ใจ..คุณ...❤... สาวน้อยเซย์ ฮาโหล.....
☆★*•.¸All You Need Is  ℒƠѵℯ ✫*¸.•*¨♥¸.•*★☆
22 มกราคม 2012, 12:30:PM
Prapacarn ❀
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 1148
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 2,439


♥ แกร่งกล้า..ประภาคาร.. ตระหง่านตั้ง.. ณ ฝั่งคอย ♥


« ตอบ #2 เมื่อ: 22 มกราคม 2012, 12:30:PM »
ชุมชนชุมชน



ขอบคุณภาพประกอบจาก Frederick Hart ครับ

- รุ้งราตรี -

ฟ้าแห่งนั้นมั่นหมายปลายโค้งคุ้ง
พาดสายรุ้งระโยงสีโปร่งใส
จากแนวฟ้าฟากหนึ่งถึงคนไกล
แทนสายใยเชื่อมถึงครั้งหนึ่งมา

ด้วยความจริงสิ่งฝันมาบรรจบ
จึงได้ครบคะเนเสน่หา
คนของใจอยู่ไกลถึงปลายฟ้า
ยินวาจาจากใจไม่ไกลเกิน

ขอบคุณฟ้าเกี่ยวรุ้งผ่านทุ่งกว้าง
ที่สรรค์สร้างสัมพันธ์ฉันสรรเสริญ
จะชมฟ้าปลายรุ้งมุ่งเผชิญ
เชื่อมทางเดินด้วยยิ้มอันอิ่มใจ

ทุกหยาดเหงื่อที่รินไม่สิ้นหวัง
ทุกพลังที่เคยกรำเคยร่ำไห้
ต่อแต่นี้เสมือนเป็นเรือนใจ
ที่ปลูกไว้ให้ถนอมพร้อมพร้อมกัน

จะประดับรุ้งไว้ปลายคุ้งฟ้า
แทนสัญญาเอาไว้ในใจฉัน
จะฝากรุ้งสื่อไว้ให้เห็นกัน
ยามหลับฝันจะช่วยอำนวยพร

มวลเมฆที่เคยเจือจะเกื้อหนุน
ฝากเป็นนุ่นให้อุ่นไออยู่ในหมอน
เมฆที่ล้วนนวลละไมให้หนุนนอน
เพื่อพักผ่อนตอนล้าฟ้าโอบรุ้ง



รการตติ
เคารพรัก



แสงเรืองรองทอทาบอาบอุ่นสรวง
แผ่ริ้วรวงประภัสร์สายทั่วปลายทุ่ง
รำเพยกลิ่นกรุ่นพยอมหอมจรุง
แดดทอรุ้งเลื่อมสลับจับแนวฟ้า

สาดสายทองอำไพใสกระจ่าง
เติมหัวใจอ้างว้างเคยห่วงหา
กลับเต็มตื้นคืนถวิลกล่อมวิญญา
ดั่งผืนฟ้ายามรุ่งทอรุ้งรัก

ข้ามแนวไพรไกลฟากฝากความฝัน
ส่งถึงกันสานช่วงพ่วงสลัก
ร้อยลำนำคำหวานซึ้งมานนัก
ละมุนถักมาลัยรุ้งไมตรี....

แซมค่ะ
 อายจัง

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Thammada, สมนึก นพ, sunthornvit, ♥หทัยกาญจน์♥, บูรพาท่าพระจันทร์, กังวาน, รการตติ, แป้งน้ำ, สุนันยา, รัตนาวดี, ขจาริน, ไม่รู้ใจ, ยามพระอาทิตย์อัสดง

ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

Take my love, take my land
Take me where I cannot stand
I don't care, I'm still free
You can't take the sky from me..
24 มกราคม 2012, 03:05:PM
แป้งน้ำ
ผู้ดูแลทุกบอร์ด
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 647
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,303


เธอไม่เคยคิดผูกพัน ~ฉันเข้าใจ


pages/กลอนเปล่า/497809993644244
เว็บไซต์
« ตอบ #3 เมื่อ: 24 มกราคม 2012, 03:05:PM »
ชุมชนชุมชน







เกาะปีกเทพธิดาแห่งความรัก
ไปทำความรู้จักกับดอกไม้หลากสี
พระจันทร์ดวงกลมดิ๊ก . . หันมายิ้มให้พอดี
ดูเหมือนว่าคืนนี้ . .. บรรยากาศจะเป็นใจ

. . . . .


สะพานดาวทอประกายแสงระยิบ
ราวกับเสกรุ้งเป็นม่านทิพย์ . .. วิบ ~ วิบไหว
โดยสารความดี . . ไปหยุดตรงโคนรุ้งสีหวานละไม
ความรักจุดขึ้นแล้วไม่เคยดับไฟ
ริมสะพานรุ้งแสนไกล . . เราจะพบกัน~*








ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รการตติ, สมนึก นพ, ♥หทัยกาญจน์♥, สุนันยา, บูรพาท่าพระจันทร์, รัตนาวดี, มั่น แซลี้, amika29, ขจาริน, Thammada, ไม่รู้ใจ, ยามพระอาทิตย์อัสดง

ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

24 มกราคม 2012, 04:05:PM
รการตติ
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 452
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 544



« ตอบ #4 เมื่อ: 24 มกราคม 2012, 04:05:PM »
ชุมชนชุมชน



ขอบคุณภาพจาก Vi.sualize ครับ



ข้ามสะพานราตรีที่ขอบฟ้า
สุดสายตาแห่งดวงสรวงสวรรค์
คล้ายรูปสร้างเกลียวมุ่งรุ้งลาวัลย์
ดุจเดียวกับแสงจันทร์อันพิไล

รุ้งที่ห่างตาหน่อยคล้อยไปนิด
แต่มิคิดหันเหจนเฉไฉ
คงมุ่งเยือนเยี่ยมฟ้านภาลัย
โดยสารในใจซึ้งคนึงครวญ

สุดแต่ยามจำเป็นเห็นแสงฉาย
เฉกเมฆคลายซับหม่นระคนหวน
ยังแสงลอดทายทักเคยชักชวน
แต่เสน่ห์ดาวนวลมิเลือนลา

ธิดาฟ้าผู้มีบุญมาหนุนเกื้อ
รุ้งจึงเอื้อล้อมสมัครคอยรักษา
เป็นคู่ขวัญแสนงามข้ามขอบฟ้า
ชมกี่ครารุ้งรับมิกลับกลาย

แม้ข้างแรมแย้มฝันจันทร์ประดับ
ใครเอื้อมจับเก็บต้องเพื่อปองหมาย
ฟ้าดาวเลือนจวนลับจะกลับกลาย
ก็มิหน่ายใจจรมิรอนราน

วอนนภาคืนนี้ให้มีดาว
อย่าเพียงหนาวมาโชยโปรยลมผ่าน
คิดถึงดาวดวงหนึ่งซึ่งเกินนาน
คือดาวกานท์กลางกมลคนแสนดี



รการตติ
เคารพรัก

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : สุนันยา, บูรพาท่าพระจันทร์, ขจาริน, รพีกาญจน์, Thammada, ไม่รู้ใจ, ยามพระอาทิตย์อัสดง

ข้อความนี้ มี 7 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ร ก ติ น้ำคอยจุนหนุนเกื้อเรือจึงลอย น้ำแหละคอยจมเรือเมื่ออับปาง
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s