ฝนพร่างฟ้าเอ๋ย
ไฉนเลยอ้อยอิ่งทิ้งตัวเป็นสาย
ฝนทิ้งฟ้ามาหรือไร
รู้หรือไม่ฟ้าเศร้าเท่าใดที่ฝนลา
ฝนพร่างฟ้าเอ๋ย
ไฉนเลยเมินพักตร์จากข้า
ฝนมิรักเจ็บแทบวายชีวา
รู้หรือไม่ข้าเศร้าเท่าใดที่ฝนเมิน
ฝนพร่างฟ้าเอ๋ย
ไฉนเลยเอื้อนเอ่ยถ้อยคำห่างเหิน
ฝนเฉยชาและมองข้าเมิน
รู้หรือไม่เจ็บเหลือเกิน ฝนเอย
...
ยอดดวงใจเจ้าเอ๋ย
เจ็บนักแล้วเกินเอ่ยคำถ้อย
ยอดดวงใจไม่ชอบคนทำสำออย
รู้หรือไม่ขาก้าวถอยแต่เจ็บที่ใจ
ยอดดวงใจของข้า
ปรารถนาเจ้าเคียงใกล้
มิอยากห่างร้างยอดดวงใจ
หากทำได้เพียงเฝ้าดู
ยอดดวงใจไม่เชื่อคำข้า
ความรู้สึกข้าน่าอดสู
ที่บังอาจเปิดใจกับโฉมตรู
โอ ยอดชู้ ยอดดวงใจเอย
ฝนพร่างฟ้า ในเวลา ฤดูหนาว
สะท้านลึก ฤดีร้าว เหงารู้สึก
เธออยู่ที่ไหนหนอ ในใจนึก
จากห้วงลึก แห่งหัวใจ ฉันใฝ่หา
เธอเป็นหญิงของใคร ในบัดนี้
ลืมอดีต หรือคนดี วันนี้เปลี่ยนค่า
เอาเถอะจะอย่างไร จะเข้าใจจินตนา
ขอเพียงได้ร่ำ ร้องปรารถนา เพียงลำพัง
อาจมิหวังให้เป็นดั่ง ที่ใจคิด
เพียงอดีต มาสะกิด ให้คิดฝั่ง
ปรารถนาลืม แต่คิดถึง มีพลัง
มิอาจปลด เปลื่อง ความหลัง ยังมิแกร่งฯ[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]
