ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[บูรพาท่าพระจันทร์]

มาจีบกัน  ต่อหน้า  สามีเก่า
มันแสนเศร้า  อุรา  น่าผิดหวัง
จากกันเพียง  สองวัน  พลันชิงชัง
ควงจับกัง  บูรพา  มาเย้ยเยาะ

ไหนชมเฮีย  เช้า-เย็น  ว่าเจนจัด
คอยสัมผัส  คลึงเคล้า  เฝ้าปะเหลาะ
ลืมการบ้าน  สองคืน  ยืนทะเลาะ
หาที่เพาะ  พันธุ์ใหม่  ในฉับพลัน

สุนทรวิทย์

เขาพรอดพร่ำ รำพัน  กันในป่า
ใช่ต่อหน้า ว่าไป ให้น่าขัน
คนอะไร ไม่มีค่า จรรยาบรรณ
แอบดูกัน นั้นไม่น่า มาแฉเลย

คงต้องร้อง ฟ้องคดี ให้มีโทษ
ติดคุกโลด เรื่องลับ เฮียกลับเผย
อยู่ดีดี มีเงินตรา น่าเสบย
กลับเฉยเมย มาคิด ติดตราง.../
 

 


บูรพาท่าพระจันทร์

[..กุสุมา..]

     

ตอบตกลง ปลงใจ ให้อาซ้อ
ที่เลิกง้อ มิขอรับ เบื่อทรัพย์สิน
มาตกลง ปลงใจ ได้อยู่กิน
ขออยู่ดิน ถิ่นดอย กับกลอยใจ

เมื่ออยู่ดง พงป่า พนาเขา
ไร้คนเฝ้า ป้องปัก ชักไม่ไหว
คงมากล้วน ชวนผวา ในป่าไพร
ขอจ้างใคร สักคน มาด้นตาม

จะเป็นใคร ไหนกัน นะขวัญจิตต์
พี่สนิท ชิดชน ผู้คนขาม
ชื่อรพีฯ ยศผู้กอง แซ่ซ้องนาม
ทั่วเขตคาม ถามไถ่ ได้รู้พลัน

หากตกลง ปลงจิตต์ มิบิดพลิ้ว
จะดีดนิ้ว เรียกไป ไร้หุนหัน
เรื่องค่าจ้าง อ้างซ้อ ก็แล้วกัน
ด้วยตัวฉัน นั้นบ่จี้ ไม่มีตังค์ .../
 
บูรพาท่าพระจันทร์

      ด้วยตอนนี้ผู้กองต้องโทษหนัก
ส่งไปรักษาเขื่อนเหมือนถูกขัง
โพ้นทะเลเมืองจีนถิ่นเขื่อนพัง
จับเจ่านั่งมองน้ำคร่ำครางครวญ
       เรื่องเงินเดือนค่าจ้างอ้างซ้อได้
มิเป็นไรให้ล้านห้าว่าทั่วถ้วน     
แต่ตอนนี้โดนตัดขัดก่อกวน
เงินหักทวนทบหลังครั้งยะลา
        ฝากเมล์มาปลาทูคู่ผักจิ้ม
ทานไม่อิ่มแรงลดหมดอ่อนล้า
พร่ำเว้าวอนออดอ้อนย้อนกลับมา
กุสุมาแม่นายร้ายเหลือเกิน
    ..ซ้อสี่..กุสุมา..

[sunthornvit]

ทิ้งอาเฮีย  เขี่ยผู้กอง  ปองรักใหม่
ซ้อทำได้  ลงคอ  ขอสรรเสริญ
เขาเมียสาม  ลูกสี่  ถี่เหลือเกิน
ซัอจะเยิน  หากพะบู้  บูรพา

มาคืนดี  กับเฮีย  ก่อนเสียรู้
กลับครองคู่  กันต่อ  เถิดซ้อจ๋า
สงสารลูก  อนาถ  ขาดมารดา
รีบกลับมา  เถอะนะ  เฮียอภัย

สุนทรวิทย์

[sunthornvit]

เขาพรอดพร่ำ รำพัน  กันในป่า
ใช่ต่อหน้า ว่าไป ให้น่าขัน
คนอะไร ไม่มีค่า จรรยาบรรณ
แอบดูกัน นั้นไม่น่า มาแฉเลย

คงต้องร้อง ฟ้องคดี ให้มีโทษ
ติดคุกโลด เรื่องลับ เฮียกลับเผย
อยู่ดีๆ มีเงินตรา น่าเสบย
กลับเฉยเมย มาคิด ติดตราง.../
 
 

บูรพาท่าพระจันทร์

[/quote]

ตามหาเมีย  กลับบ้าน  ผ่านมาพบ
เธอซุ่มหลบ  เร้นตน  อยู่บนห้าง
ใช้พุ่มไม้  ปกปิด  คิดอำพราง
เห็นท่าทาง  พิรุธ  จึงหยุดดู

หนอยแน่ซบ  บูรพา  น่ารังเกียจ
สองคนเบียด  กระชับ  จับพลัดจับผลู
ตกจากห้าง  ดังพลั่ก  ชักในคู
สมใจตรู  อยากทืบซ้ำ  ให้หนำใจ

สุนทรวิทย์

[บูรพาท่าพระจันทร์]

ทิ้งอาเฮีย  เขี่ยผู้กอง  ปองรักใหม่
ซ้อทำได้  ลงคอ  ขอสรรเสริญ
เขาเมียสาม  ลูกสี่  ถี่เหลือเกิน
ซัอจะเยิน  หากพะบู้  บูรพา

มาคืนดี  กับเฮีย  ก่อนเสียรู้
กลับครองคู่  กันต่อ  เถิดซ้อจ๋า
สงสารลูก  อนาถ  ขาดมารดา
รีบกลับมา  เถอะนะ  เฮียอภัย

สุนทรวิทย์

ชักกวนใจ ให้ขม อารมณ์เสีย
อดีตเมีย เฮียจิตต์ คิดผลักไส
ด้วยระอา น่าเบื่อ เหลือกระไร
จงกลับไป ไกลห่าง แยกทางลา

คดีเก่า เล่าเฮีย เคลียร์รึยัง?
ต้องถูกขัง สั่งเพิ่ม เติมข้อหา 
แถมยึดทรัพย์ จับขัง สั่งอาญา
ให้สิ้นท่า ห้าสิบปี ที่บางขวาง.../ 


 

บูรพาท่าพระจันทร์

[sunthornvit]

กล่อมซ้อสี่ ลวงไป ก็ไม่ว่า
ยังมีหน้า มาฟ้อง ให้หมองหมาง
ไม่รู้บาป รู้กรรม แสร้งอำพราง
คนหน้าอย่าง ใจอย่าง ยากวางใจ

เมื่อซ้อรู้ คงปลีก หันหลีกหนี
ตัดไมตรี ร้าวฉาน กลับบ้านไร่
หาครอบครัว พลิกฟื้น คืนเยื่อใย
เริ่มต้นใหม่ อีกหน จักทนคอย

สุนทรวิทย์