| 19 มกราคม 2012, 03:30:AM |
|
a moth
บุคคลทั่วไป
|
 |
« เมื่อ: 19 มกราคม 2012, 03:30:AM » |
 ชุมชน
|
ชีวิตหลังเที่ยงคืน
หลังเที่ยงคืนตื่นมาเวลาเดิม
ชีวิตเริ่มก้าวถอยสู่รอยหม่น
เคาะแป้นพิมพ์เป็นเพื่อน, ลมเยือนวน
หนาวยะเยือกผิวจนคนสั่นเทา
ฝนตระเตรียมเม็ดน้ำระร่ำไหล
กลั่นรินจากฟ้าไกลและใจเหงา
บนเก้าอี้ข้างเตียงมีเพียงเรา
นั่งกอดเข่าเท้าคางระหว่างรอ
กล่าวทักทายคืนจันทร์วันฟ้าเจ็บ
ของเก่าเก็บวางอยู่ในตู้ต่อ
ไม่กล้าหยิบขึ้นมา, น้ำตาคลอ
ยังไม่พอเวลารักษาใจ
คืน-ชีวิตความคุ้นละมุนผ่าน
เพลงเศร้าหวานแผ่วมา - ฟ้าร้องไห้
เมฆกลั่นตัวร่วงซบศพดอกไม้
ดาวลอยลิบหลบใต้ใบลั่นทม
ลมระลอกออกตัวแต่หัวค่ำ
ฟังเสียงน้ำดีดพิณผินตาข่ม
ถนนดินรอยเท้าทบเงาจม
ซุกตัวห่มผ้าหนา..มองฟ้าดำ!.
แก้ไขไฟล์แนบโดยผู้ดูแลระบบ |
|
|
|
|
|
 ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ระนาดเอก, รัตนาวดี, ไม่รู้ใจ, panthong.kh, บูรพาท่าพระจันทร์, ♥หทัยกาญจน์♥, sunthornvit, สุนันยา, Music, สะเลเต, รพีกาญจน์, ภูต พเนจร, Thammada, บ้านกลอนไทย, เพรางาย, ...สียะตรา.., พี.พูนสุข, เมฆา..., ดาว อาชาไนย, ..กุสุมา.., กามนิต, แป้งน้ำ, กังวาน, amika29, ภู กวินท์
ข้อความนี้ มี 25 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 19 มกราคม 2012, 05:01:AM |
|
รัตนาวดี
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 19 มกราคม 2012, 05:01:AM » |
ชุมชน
|
...ทุกทิวา คราเรา นั่งเหงาหงอย
เที่ยงคืนร้อย ถ้อยรัก สลักพร่ำ
ด้วยอักษร กลอนกานท์ ประสานคำ
ความทรงจำ ย้ำยื่น ให้ชื่นใจ...
...จากอารมณ์ บ่มบอบ ฤๅปลอบปลื้ม
ด้วยด่ำดื่ม ลืมว่า เวลาไหน
ดึกสงัด ขัดข้อง หมองฤทัย
ยังนั่งเหนี่ยว เกี่ยวใจ ไปกับกลอน...
รัตนาวดี
|
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ไม่รู้ใจ, ขจาริน, panthong.kh, บูรพาท่าพระจันทร์, ♥หทัยกาญจน์♥, sunthornvit, สุนันยา, Music, สะเลเต, รพีกาญจน์, Thammada, บ้านกลอนไทย, ช่วงนี้ไม่ว่าง, ...สียะตรา.., พี.พูนสุข, เมฆา..., ดาว อาชาไนย, ..กุสุมา.., กามนิต, แป้งน้ำ, กังวาน, ภู กวินท์
ข้อความนี้ มี 22 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 19 มกราคม 2012, 07:36:AM |
|
บูรพาท่าพระจันทร์
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 19 มกราคม 2012, 07:36:AM » |
ชุมชน
|
ชีวิตหลังเที่ยงคืน
หลังเที่ยงคืนตื่นมาเวลาเดิม
ชีวิตเริ่มก้าวถอยสู่รอยหม่น
เคาะแป้นพิมพ์เป็นเพื่อน, ลมเยือนวน
หนาวยะเยือกผิวจนคนสั่นเทา
ฝนตระเตรียมเม็ดน้ำระร่ำไหล
กลั่นรินจากฟ้าไกลและใจเหงา
บนเก้าอี้ข้างเตียงมีเพียงเรา
นั่งกอดเข่าเท้าคางระหว่างรอ
กล่าวทักทายคืนจันทร์วันฟ้าเจ็บ
ของเก่าเก็บวางอยู่ในตู้ต่อ
ไม่กล้าหยิบขึ้นมา, น้ำตาคลอ
ยังไม่พอเวลารักษาใจ
คืน-ชีวิตความคุ้นละมุนผ่าน
เพลงเศร้าหวานแผ่วมา - ฟ้าร้องไห้
เมฆกลั่นตัวร่วงซบศพดอกไม้
ดาวลอยลิบหลบใต้ใบลั่นทม
ลมระลอกออกตัวแต่หัวค่ำ
ฟังเสียงน้ำดีดพิณผินตาข่ม
ถนนดินรอยเท้าทบเงาจม
ซุกตัวห่มผ้าหนา..มองฟ้าดำ!. ขอวอนเว้า เจ้ามา ในคราฝน
อย่าได้หม่น อกเอย เลยงามขำ
หากปล่อยทุกข์ รุกเร้า เข้าชักนำ
คงต้องช้ำ ซ้ำซ้ำ อยู่ร่ำไป
ยามเดือนเพ็ญ เด่นตา นภาพร่าง
สวยสะอาง กระจ่างซึ้ง ถึงไหนไหน
ขอวอนเจ้า เข้าจิตต์ อย่าปิดใจ
เปิดฤทัย ให้สว่าง อย่างดาวเดือน.../
บูรพาท่าพระจันทร์ |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : sunthornvit, สุนันยา, Music, สะเลเต, รพีกาญจน์, Thammada, บ้านกลอนไทย, ...สียะตรา.., พี.พูนสุข, เมฆา..., ดาว อาชาไนย, ♥หทัยกาญจน์♥, ..กุสุมา.., กามนิต, แป้งน้ำ, กังวาน, รัตนาวดี, ภู กวินท์
ข้อความนี้ มี 18 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
"สั้น-ตรงเป้า-เร้าใจ"
|
|
|
| 19 มกราคม 2012, 08:52:AM |
|
Music
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 19 มกราคม 2012, 08:52:AM » |
ชุมชน
|
 ...พรากขวัญจึงหวั่นไหว...ตื่นมาถามซ้ำซ้ำในความเหงา
เราทำเขาคิดไกลไปกว่าเพื่อน
แล้วก็ตัดสะบั้น...เหมือนฟั่นเฟือน
เธอรางเลือนรอยร้าว...เราหรือยัง?
มันไม่มีทางออกจะบอกใบ้
เธอไม่ใช่...ยิ่งบังเอิญดีเกินหวัง
พอต่างก้าวมาจุดหนึ่งซึ่งจริงจัง
ความเก้กังที่ส่อ...เริ่มก่อกวน
เราต่างคนต่างเก็บ...ความเจ็บช้ำ
ฉันด้วยซ้ำสะเทือนขวัญอันผันผวน
ตอบสลับกับผล..ควร..ไม่ควร
ต้องรัญจวนทวนคำ..ที่ทำไป
อ่านข้อความ...ตัดรอนเธอตอนดึก
ยิ่งต้องฝึกใจตนให้ทนไหว
ขยายความ...ตัดพ้อก่อที่ใคร?
ยากทำใจยืนยัน...ว่าบรรเทา
ตื่นมาถามซ้ำซ้ำในความมืด
จะจืดชืดหรือคบต่อ...มันก็เหงา
ไม่อยากให้เธอทำแทนเป็นแฟนเรา
ถ้าบางเบาพร้อมปรับ...โทรฯกลับมา |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : สุนันยา, บูรพาท่าพระจันทร์, ภูต พเนจร, Thammada, บ้านกลอนไทย, ...สียะตรา.., พี.พูนสุข, เมฆา..., ดาว อาชาไนย, ♥หทัยกาญจน์♥, ..กุสุมา.., กามนิต, แป้งน้ำ, กังวาน, รัตนาวดี, amika29, ภู กวินท์
ข้อความนี้ มี 17 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
...อย่าคิดว่ายาก.แต่ทำได้../..ควรทำให้ได้.แม้มันจะยาก...
|
|
|
| 19 มกราคม 2012, 09:59:AM |
|
...สียะตรา..
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 19 มกราคม 2012, 09:59:AM » |
ชุมชน
|
...เที่ยงคืนที่ผ่านมา......
|
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : พี.พูนสุข, เมฆา..., Thammada, Music, ดาว อาชาไนย, ♥หทัยกาญจน์♥, บูรพาท่าพระจันทร์, กามนิต, เพรางาย, กังวาน, รัตนาวดี, amika29, ภู กวินท์
ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 19 มกราคม 2012, 10:50:AM |
ดาว อาชาไนย
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 394
 ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 1,472
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 19 มกราคม 2012, 10:50:AM » |
ชุมชน
|
ตื่นมาถามซ้ำซ้ำในความเหงา
เราทำเขาคิดไกลไปกว่าเพื่อน
แล้วก็ตัดสะบั้น...เหมือนฟั่นเฟือน
เธอรางเลือนรอยร้าว...เราหรือยัง?
มันไม่มีทางออกจะบอกใบ้
เธอไม่ใช่...ยิ่งบังเอิญดีเกินหวัง
พอต่างก้าวมาจุดหนึ่งซึ่งจริงจัง
ความเก้กังที่ส่อ...เริ่มก่อกวน
เราต่างคนต่างเก็บ...ความเจ็บช้ำ
ฉันด้วยซ้ำสะเทือนขวัญอันผันผวน
ตอบสลับกับผล..ควร..ไม่ควร
ต้องรัญจวนทวนคำ..ที่ทำไป
อ่านข้อความ...ตัดรอนเธอตอนดึก
ยิ่งต้องฝึกใจตนให้ทนไหว
ขยายความ...ตัดพ้อก่อที่ใคร?
ยากทำใจยืนยัน...ว่าบรรเทา
ตื่นมาถามซ้ำซ้ำในความมืด
จะจืดชืดหรือคบต่อ...มันก็เหงา
ไม่อยากให้เธอทำแทนเป็นแฟนเรา
ถ้าบางเบาพร้อมปรับ...โทรฯกลับมา
ไม่รู้โทร.เบอร์อะไรจนใจนัก
จำต้องหักใจหวนแม้ครวญหา
ฟังความมืดร้องไห้ใจชินชา
หากถามว่าทำแทนไหมไม่ตอบเธอ
ดาว อาชาไนย
[/font][/color][/size] |
เสี้ยวอารมณ์จากใจใครคนหนึ่ง
คงไม่ซึ้งจับใจใครทั้งหลาย
แค่มีใครคนหนึ่งซึ้งไม่คลาย
ก็สมหมายใครคนหนึ่งซึ่งรักกลอน
|
|
|
|
|
| 19 มกราคม 2012, 01:21:PM |
|
...สียะตรา..
|
|
« ตอบ #7 เมื่อ: 19 มกราคม 2012, 01:21:PM » |
ชุมชน
|
อยู่ในช่วงห้วงรัก...อยากซักซ้อม
ถ้าเราพร้อมกำหนดซึ่งบทหวาน
แนบสนิทชิดชื่นของคืนวาน
จะบรรดาลให้กลมกลืนคืนต่อไป...
...Music ......
..........................................................................
|
|
|
|
|
| 19 มกราคม 2012, 01:46:PM |
|
Music
|
|
« ตอบ #8 เมื่อ: 19 มกราคม 2012, 01:46:PM » |
ชุมชน
|
อยู่ในช่วงห้วงรัก...อยากซักซ้อม
ถ้าเราพร้อมกำหนดซึ่งบทหวาน
แนบสนิทชิดชื่นของคืนวาน
จะบรรดาลให้กลมกลืนคืนต่อไป...
...Music ......
..........................................................................
......ก็เพียงคืนแห่ง...มายา....อันน่าฉงน
...รติ..บน..เส้นทาง.....ร้างจุดหมาย
...สัมผ้สแค่เนื้อ..หนัง...สรรพางค์กาย
...นิสาวาย....พลันสิ้นหมด....รส.....สุคนธ์
..........พี่ สียะตรา........
พี่รีบมา.รีบไป...หรือไรนั่น
ช่วยกลับมา.สอนฝัน....สักพันหน
มิวมิรู้.หักห้าม.ปรามกมล
ยังว่ายวน.สังขาร.สนานใจ
เพราะลิ้มรส.โปรดปราน.ผ่านทางโลก
จะให้โยก.ทางธรรม.จำไม่ไหว
ต้องมีพี่.คอยชะโลม.ประโคมไตร
ขาดเยื่อใย....โลกเหงา.เยาวมาลย์
 |
...อย่าคิดว่ายาก.แต่ทำได้../..ควรทำให้ได้.แม้มันจะยาก...
|
|
|
|
