ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Thammada]

<a href="http://www.youtube.com/v/eP5qZ75j7DA&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/eP5qZ75j7DA&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

แม้อื่นใดไกลห่างระหว่างฟ้า
พสุธาถมทับดับขุนเขา
มีโลกมืดฝืดฝันวันสีเทา
ทะเลเศร้าโศกซับกับคลื่นครวญ

เดือนไม่เด่นดับดาวลับราวฟ้า
กรรณิกาสูญสิ้นกลิ่นหอมหวล
ลมเหมือนไม่เคลื่อนไหวในทั้งมวล
และโลกล้วนซับสูญ อาดูรใด

ยังอยู่อย่างไม่สิ้นถวิลหวาน
เช่นวันวานวาดฝันร่วมกันใฝ่
ที่คำนึงซึ้งซาบอาบหัวใจ
สองเราให้ห่วงหาและอาทร

คือรัก...ที่ถักทางข้างความฝัน
อาบอุ่นละมุนมั่นเช่นวันก่อน
ท่ามฟ้าไกลใฝ่ฝากจากคนจร
ถึงเธอที่ทุกข์ร้อน...นอนฝันดี

 

[my smile]

ค น เ ดิ ม ..หั ว ใ จ ด ว ง เ ดิ ม
ที่ขาดการปรุงเติม..เรื่องความหวาน
นั่งมองฟ้าทุกคืน..เหมือนเมื่อวาน
ความอุ่นใจเข้ามาทัก..แล้วพ้นผ่าน..นานแรมปี

ห ยุ ด อ ยู่ ที่ เ ก่ า
รอบกายมีแต่ความเหงา..เหมือนตอนนี้
จันทร์ดวงเดิม..เบื่อกันหรือยัง..คนที่.ไม่มีจุดยืนสักที
อยู่เป็นเพื่อนกันก่อน.ให้ฉันอยู่ตัวกว่านี้..
หยุดหนาว..กอดตัวเองแล้วอุ่นกว่าทุกที..ค่อยเบื่อน่ะจันทร์

[นางฟ้า ชาลี]

ใต้เงาจันทร์ วันนั้น สวรรค์สร้าง
จันทร์พราวพร่าง สว่างใจ ที่ในฝัน
ต่างแอบอิง พิงพักตร์ ทักทายกัน
สองเรามั่น สัญญา ว่าจะรอ

จันทร์คืนนี้ ไร้เงา เขาไม่อยู่
เหลือเพียงผู้ เดียวดาย ที่หมายขอ
ให้พี่กลับ นับวัน น้ำตาคลอ
มาเริ่มก่อ ถ่อรัก สลักทรวง

นางฟ้า  ชาลี

[amika29]

แ ม้ เ ป็ น เ พี ย ง ใ จ ด ว ง เ ก่ า.... กั บ เ ง า จั น ท ร์
แต่เธอรู้ไหมว่าคืนนี้มัน...ไม่เหงา
ท่ามกลางฟ้าที่ดาราพร่างพราว
กับสายลมหนาว...แต่ว่าอบอุ่นในหัวใจ

ข อ บ คุ ณ . . . ทุ ก ค ว า ม อ า ท ร
ที่ก่อนหลับตานอน..เธอมีให้
ขอบคุณอีกครั้ง...สำหรับกำลังใจ
จากฝั่งฟ้าแสนไกล...ที่ส่งให้กัน

รู้ เ ถิ ด น ะ . . . ว่ า บ า ง ค ร า ว ที่ ม อ ง ฟ้ า
อาจมีบ้างบางครา...ที่ไหวหวั่น
และในบางครั้ง...ที่นั่งมองจันทร์
อาจทำให้ฉัน...ต้องมีน้ำตา

ใ จ ด ว ง เ ก่ า . . . กั บ เ ง า จั น ท ร์
อาจเป็นเพียงร่องรอยของคืนวันที่อ่อนล้า
แม้แสงจันทร์อาจไม่สวยเท่าคืนที่ผ่านมา
แต่คืนนี้หลังจากเลิกมองฟ้า...เชื่อว่าเป็นเวลาที่ฝันดี

แป่ว....พี่นางฟ้าปาดหน้า 555++ เลยคนละแนวเลย 

[บูรพาท่าพระจันทร์]

แ ม้ เ ป็ น เ พี ย ง ใ จ ด ว ง เ ก่ า.... กั บ เ ง า จั น ท ร์
แต่เธอรู้ไหมว่าคืนนี้มัน...ไม่เหงา
ท่ามกลางฟ้าที่ดาราพร่างพราว
กับสายลมหนาว...แต่ว่าอบอุ่นในหัวใจ

ข อ บ คุ ณ . . . ทุ ก ค ว า ม อ า ท ร
ที่ก่อนหลับตานอน..เธอมีให้
ขอบคุณอีกครั้ง...สำหรับกำลังใจ
จากฝั่งฟ้าแสนไกล...ที่ส่งให้กัน

รู้ เ ถิ ด น ะ . . . ว่ า บ า ง ค ร า ว ที่ ม อ ง ฟ้ า
อาจมีบ้างบางครา...ที่ไหวหวั่น
และในบางครั้ง...ที่นั่งมองจันทร์
อาจทำให้ฉัน...ต้องมีน้ำตา

ใ จ ด ว ง เ ก่ า . . . กั บ เ ง า จั น ท ร์
อาจเป็นเพียงร่องรอยของคืนวันที่อ่อนล้า
แม้แสงจันทร์อาจไม่สวยเท่าคืนที่ผ่านมา
แต่คืนนี้หลังจากเลิกมองฟ้า...เชื่อว่าเป็นเวลาที่ฝันดี

แป่ว....พี่นางฟ้าปาดหน้า 555++ เลยคนละแนวเลย 

ขอแอบแฝง แจงนัย ให้ประจักษ์
ซ่อนความรัก ถักทอ รอโฉมศรี
ผืนแพรพรม ห่มใจ ให้นารี
จารวจี สีสลัก ปักพรมแพร

ด้วยอักษร วอนว่า เมตตาพี่
ถ้อยวลี พลีมอบ ตอบนวลแข
รักประดัง ทั้งปวง หมดดวงแด
คือรักแท้ แค่ยุพิน ตราบสิ้นลม

แอบวอนจันทร์ ฉันอยาก ใคร่ฝากถึง
ใครคนหนึ่ง ซึ่งรัก สมัครสม
จันทร์เจ้าขา อย่าให้ ใจต้องตรม
รักระทม ขมขื่น ยากฝืนทน

ยามนวลผ่อง ยองใย ใสพิศุทธิ์
ช่วยบอกนุช หยุดสดับ รับนุสนธ์
ใครคนหนึ่ง ซึ้งมนตรา เข้ามาดล
ซาบกมล จนยาก จากนิทรา.../

  

บูรพาท่าพระจันทร์

[Prapacarn ❀]

http://www.youtube.com/watch?v=eP5qZ75j7DA&feature=player_detailpage

แม้อื่นใดไกลห่างระหว่างฟ้า
พสุธาถมทับดับขุนเขา
มีโลกมืดฝืดฝันวันสีเทา
ทะเลเศร้าโศกซับกับคลื่นครวญ

เดือนไม่เด่นดับดาวลับราวฟ้า
กรรณิกาสูญสิ้นกลิ่นหอมหวล
ลมเหมือนไม่เคลื่อนไหวในทั้งมวล
และโลกล้วนซับสูญ อาดูรใด

ยังอยู่อย่างไม่สิ้นถวิลหวาน
เช่นวันวานวาดฝันร่วมกันใฝ่
ที่คำนึงซึ้งซาบอาบหัวใจ
สองเราให้ห่วงหาและอาทร

คือรัก...ที่ถักทางข้างความฝัน
อาบอุ่นละมุนมั่นเช่นวันก่อน
ท่ามฟ้าไกลใฝ่ฝากจากคนจร
ถึงเธอที่ทุกข์ร้อน...นอนฝันดี

 

ใจดวงหนึ่งหวั่นไหวในความฝัน
ใจตรงกันกระจ่างใสในทุกที่
ใต้เงาจันทร์ครวญหาทุกราตรี
ค่ำคืนนี้รอจันทร์เจ้าผันดวง

อาบนวลเจ้าเหงาจิตเฝ้าคิดถึง
หวานซาบซึ้งกรุ่นใจให้ห่วงหวง
มาลัยรักสร้อยสายรำพายพวง
ลมโชยช่วงบุหงามาวอนเว้า

รักเอย.......
หวนวันเคยเชยคู่อยู่เคียงเจ้า
ฝากกระซิบสัญญามาเบาเบา
ใจดวงเก่ายังมั่นใต้จันทร์นวล....

แซมค่ะ
 

[รการตติ]

ขอบคุณภาพจาก enchanted earth ครับ

จันทร์ดวงเก่ากับเงาใจ

จันทร์เอย.....
ทุกนาทีผ่านเลยเคยไห้หวน
ทุกวันคล้อยผ่านเลยเคยคร่ำครวญ
ทุกคืนล้วนซึมเศร้าร้าวรำพึง

อย่าเหงา........
เรามีเราใจเชื่อมเอื้อมไปถึง
เราต่างต้องใจกันอันลึกซึ้ง
เราคือหนึ่งของกันฉันรอคอย

เพียงเรา.......
รักและเข้าใจพลันกับบ่อยบ่อย
รักมาเยือนเติมใจมิใช่น้อย
รักจะค่อยผูกพันฉันสัญญา

เข้าใจ........
เธออยู่ในสายใยใฝ่ใจหา
เธอคือผู้แต้มฝันอันโสภา
เธอจะมาเติมใจให้พอดี

ให้ไว้........
แทนน้ำใจแทนรัก ณ ที่นี่
แทนวาจาจงรักและภักดี
แทนชีวีมอบไว้ให้แด่เธอ

จันทร์เอย........
เงาที่เคยอยู่ในใจเสมอ
เงาหนึ่งจันทร์บรรจบที่พบเจอ
เงาทักเธอแจ่มแจ้งแทนแสงจันทร์


รการตติ

[Prapacarn ❀]

ขอบคุณภาพจาก enchanted earth ครับ

จันทร์ดวงเก่ากับเงาใจ

จันทร์เอย.....
ทุกนาทีผ่านเลยเคยไห้หวน
ทุกวันคล้อยผ่านเลยเคยคร่ำครวญ
ทุกคืนล้วนซึมเศร้าร้าวรำพึง

อย่าเหงา........
เรามีเราใจเชื่อมเอื้อมไปถึง
เราต่างต้องใจกันอันลึกซึ้ง
เราคือหนึ่งของกันฉันรอคอย

เพียงเรา.......
รักและเข้าใจพลันกับบ่อยบ่อย
รักมาเยือนเติมใจมิใช่น้อย
รักจะค่อยผูกพันฉันสัญญา

เข้าใจ........
เธออยู่ในสายใยใฝ่ใจหา
เธอคือผู้แต้มฝันอันโสภา
เธอจะมาเติมใจให้พอดี

ให้ไว้........
แทนน้ำใจแทนรัก ณ ที่นี่
แทนวาจาจงรักและภักดี
แทนชีวีมอบไว้ให้แด่เธอ

จันทร์เอย........
เงาที่เคยอยู่ในใจเสมอ
เงาหนึ่งจันทร์บรรจบที่พบเจอ
เงาทักเธอแจ่มแจ้งแทนแสงจันทร์


รการตติ

อบอุ่น......
แสงละมุนนั้นใช่เพียงในฝัน
จับระบำรำร่ายสายสัมพันธ์
เกาะเกี่ยวกันกับดาวที่ราวฟ้า

ฝากปลายสายใยเส้นเป็นเกลียวถัก
มอบใจภักดิ์สอดสร้อยละห้อยหา
และมาลัยรุ้งดาวพราวนภา
โยงฟากฟ้าถึงกันมิผันลับ

คลื่นเห่....
เสียงลมเลวาบหวิวสยิวขับ
บรรเลงเพลงท้องน้ำงามระยับ
กระทบกับเงาจันทร์อันอำไพ

อ่อนหวาน.....
เพราะกลอนกานท์เจิดจรุงปรุงขานไข
หรือแอบอ้อนอ่อนหวานจากมานใคร
สลักใจจารึกมั่น....ดั่งสัญญา

แซมค่ะ
 

[Thammada]

งดงาม ยามเมื่อมอง บนท้องฟ้า
สบสายตา เติมฝัน เช่นวันเก่า
รอยยิ้ม นิ่มนวลนั้น ยังบรรเทา
อบอุ่น คุ้นคนเหงา อย่างเข้าใจ

คืนจันทร์ฉาย พรายพร่าง อยู่กลางหาว
สร้อยแสงดาว เรียงร้อย ดั่งพลอยใส
หนึ่งนภา ว่าหวาน ประมาณใด
จะห่มให้ ห้วงซึ้ง คิดถึงกัน

แปลกไหม! เมื่อใจเรา ดวงเก่านี้
รักเธอที่ อยู่ไกล เหมือนในฝัน
เฝ้าฝากฟ้า ฝากลม ห่มแสงจันทร์
สร้างสีสัน สวยล้ำ เพียงลำพัง

เหมือนไม่อาจ เอื้อมดาว จากราวฟ้า
ต่างชะตา ต่างทาง ระหว่างหวัง
ผลิบาน ผ่านภาพเสียง เพียงภวังค์
รอวันหลั่ง น้ำตา จะมาเยือน

แม้บอบบาง อย่างนั้น ยามหวั่นไหว
เสียงหัวใจ จะคอย มิคล้อยเคลื่อน
ประดับดวง เด่นหาว ดุจดาวเดือน
ละมุนเหมือน มีฟ้า ที่อาทร.....

 

[รการตติ]

ขอบคุณภาพจาก Google ครับ

ใต้เงาจันทร์



แม้มิได้เป็นดอกไม้ในใจสาว
ขอเป็นเพียงละอองพราวของเกสร
แม้มิได้เคียงคู่หมู่ภมร
ขอเป็นหม่อนทอรักให้ถักไหม

แม้มิได้สูงค่ากว่ากุหลาบ
ขอซับซาบกลิ่นอวลมวลดอกไม้
แม้เป็นได้เพียงเจือคราบเหงื่อไคล
ก็เปรมใจประภัสสร์กว่าวัสสา

แม้มิได้โปรยปรายเช่นสายฝน
ขอเป็นเพียงอสุชลบนใบหน้า
แม้ประเมินเกินรักกัตติกา
ก็ดีกว่ามรสุมปกคลุมใจ

แม้มิได้รินอาบสองคาบสมุทร
ก็พิสุทธิ์เกินกว่าจะหาได้
แม้เวิ้งน้ำสุดกว้างจะห่างไกล
ก็ไม่ใหญ่เกินใส่ในน้ำค้าง

แม้ร่างเพียงใจเดียวหยุดเหลียวหลัง
และภินท์พังอยู่ในหัวใจบ้าง
แม้ทะเล...หยั่งเชิงจะเวิ้งว้าง
ก็ไม่กว้างเกินใส่ในใจคน

แม้มิได้เป็นดาวพราวใจสาว
ขอเป็นเพียงเมฆขาวในเวหน
แม้เป็นได้เพียงเงาจันทร์อันสกล
ขอประพนธ์เติมไว้เต็มใจภักดิ์ !



รการตติ

[Thammada]

<a href="http://www.youtube.com/v/eLGj3V8i-DM&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/eLGj3V8i-DM&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

หากเวลา เลือนลาง กับบางสิ่ง
และ...ละทิ้ง บางอย่าง ให้ห่างหาย
บางอย่างยัง แทนค่า ที่ท้าทาย
คงความหมาย หรือไม่ หัวใจเรา

คำตอบจึง มอบมา ผู้ว้าวุ่น
หวังแทนทุน ทั้งปวง ใจดวงเก่า
ภาพผูกพัน พบเห็น ยังเป็นเงา
แม้ยามเหงา งามชื่น กับคืนวัน

เติมใจใส่ ฟ้าสวย ด้วยคิดถึง
ฟังสิ! เสียงรำพึง เพียงหนึ่งนั้น
กระซิบสู่ สายลม ห่มให้กัน
บอกว่าอย่า ไหวหวั่น คำสัญญา

เช่นฟ้ามี หมู่ดาว คราวค่ำคืน
คอยหยิบยื่น นิยาม ที่ถามหา
สานรู้สึก ลึกแล้ว ล่ะ! แก้วตา
เขียนคำ “รัก” คงค่า บนฟ้าไกล

"เพิ่งออกจาก รพ. เมื่อเย็นครับ
หลังนอนจมพิษไข้มาหลายวัน ตอนนี้ก็ค่อนข้างเป็นปกติล่ะครับ"