ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สุวรรณ]

ขอบพระคุณภาพจากอินเตอร์เนตค่ะ

พราวประกายรายล้อมอยู่รอบทิศ
ฝันหนึ่งคอยสะกิดให้คิดฝัน
ด้วยเหตุเริ่มแต่ครั้งเมื่อปางบรรพ์
เจ้าชีวัน หลานน้อยมาคอยรอ-

ชี้ชมยักษ์,อักษร กลอน รูปภาพ
เลียนเสียงสัตว์ ปัดคราบความทดท้อ
ทั้งเป็ด ไก่ ไป แพะ และ มอมอ
ตั๊บแก,ก็ หนอแว่ว เจื้อยแจ้วนัก

จึ่งลงมือรื้อฝันที่ฝันใฝ่
ออกเร่งร่าง อย่างใจ หมายทอถัก
เขียนนิทานผ่านคำ ด้วยความรัก
ส่งยิ้มยัก ทักใครในนิทาน

เก็บไว้อ่านทานเรื่องอยู่เนืองนิตย์
หมายนิมิตกิจนี้อย่างสะอ้าน
หวังสักวันสำเร็จเสร็จกิจการ
จะนั่งอ่านให้หลานฟังอย่างชื่นใจ

นี่ก็คือความฝันอีกมุมหนึ่ง ของคนมีฝันค่ะ

[unclekaew]

เด็กๆ ชอบฟังนิทาน  ล้อมวงเข้ามาลุงแก้ว จะเล่าให้ฟัง

ในนิทานเรื่องนี้มีอยู่ว่า
พ่อให้ลูกไปหากิ่งไม้ไผ่
ได้กิ่งไม้ให้ลูกรักหักทันใด
แต่ละกิ่งหักได้ไม่เหนื่อยแรง

ครั้นพอรวบรวมทำเป็นกำมัด
เหมือนรวมใจแน่นขนัดหลายแขนง
พยายามหักไม้แทบหมดแรง
มันแข็งแกร่ง...สามัคคีแบบนี้ไง

แต่บ้านเมืองเรานั้นทุกวันนี้
สวมหน้ากากหลากสีมาครอบใส่
ใครจะยากใครจะจนไม่สนใจ
ต่างตัวใครตัวมันแย่งกันครอง

ใครพวกมากลากขูดแทบตูดด้าน
ได้ทำงานดีดีไม่มีสอง
พวกเส้นเอ็นเส้นใหญ่เขาไล่จอง
พอได้ช่องเสียบกลางเส้นทางลัด

พวกคนพาลผลาญสุขทุกหย่อมหญ้า
จะถามหาสามัคคีมีจำกัด
วันนี้กิ่งพาลแกร่งแขนงมัด
จะกำจัดหมดได้...ทำไงดี

แก้ว กรุงเก่า

 

[my smile]

ส มุ ด เ ล่ ม ห นึ่ ง
กับเด็กสาวคนนึง..เขาช่างฝัน
บันทึกเหตุการณ์..ในทุกวัน
กลับมาอ่านเหมือนเรื่องสั้น..คล้ายนิทาน

ห มั่ น จ ด ก ลั ว จ ะ ห าย
ยิ้ม เขิน อาย เปรี้ยว ขม หวาน
เป็นนิทานเล่มเดียว..ที่โปรดปราน
ซึ่งคนเขียนและคนอ่าน..ชอบทุกคำที่วันวาน..เขียนจำด้วยหัวใจ

[สุวรรณ]

ลุงแก้วเล่านิทาน ตำนานหนึ่ง
ให้เราพึงสังวรณก่อนป่นปี้
จากการขาดความรักสามัคคี
ของผองชนยุคนี้ที่มีมา

ให้หันหน้าหากันฉันพี่น้อง
รู้อยู่ในการปกครอง,ธรรมรักษา
ต่างอุ่นเอื้อเจือจานความเมตตา
สามัคคีจักเยียวยาให้ปลอดภัย

หากแตกแยก หักพังอย่างที่เห็น
คล้ายดั่งเป็นเช่นกรุงเก่า เล่าไฉน
มามะร่วมจับมือกันเร็วไว
สามัคคีเข้าไว้นะผองชน