รักร้าง ฤๅ ร้างรัก
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
05 พฤศจิกายน 2024, 03:16:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: รักร้าง ฤๅ ร้างรัก  (อ่าน 2489 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
17 มกราคม 2012, 06:20:PM
ภูต พเนจร
LV3 นักเลงกลอนประจำซอย.
***

คะแนนกลอนของผู้นี้ 14
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 26


เพราะเจ้ามาจากดิน แม้เจ้าจะบินไปสู่ฟ้าไกล แต่สุดท้ายเจ้าต้องกลับสู่ดิน ดิน...ที่เจ้าจากมา


เว็บไซต์
« เมื่อ: 17 มกราคม 2012, 06:20:PM »
ชุมชนชุมชน


   ดังประหนึ่งสายฟ้ามาฟันฟาด
กลางอากาศขาดสิ้นดินกำสรวล
เจ้าลาไกลใจพี่นี้คร่ำครวญ
พาให้หวนครวญถึงวันที่ผ่านมา
   แรกเริ่มรักจักชื่นรื่นรมจิต
แนบสนิทชิดเชื้อเสน่หา
ดั่งสองเราเฝ้าตามรอยคอยเวลา
จนสองรามาร่วมรักปักดวงใจ
   เจ้าเอ่ยคำยังช้ำยังปักอก
เหมือนอุทกเชี่ยวกรากรินหลากไหล
โถมซัดสาดด้วยกำลังให้พังไป
หวังให้ใจพี่นี้พังทลาย
   แต่ก่อนเอยเคยเคล้าเจ้าสู่สม
ร่วมภิรมย์ชมรักไม่จางหาย
ตราบต่อสิ้นดินฟ้าชีวาวาย
จักไม่หน่ายคลายจากรักจะภักดี
   มาวันี้ที่เจ้านั้นลาจาก
เจ้ามาพรากดวงฤทัยให้หายหนี
หมดความหวังหมดพลังที่ยังมี
เหมือนหนึ่งพี่ตายทั้งเป็นเซ่นสังเวย

ภูต พเนจรฯ|:๐:|ฯ๛

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : sunthornvit, บูรพาท่าพระจันทร์, panthong.kh, พิมพ์วาส, สุนันยา, เมฆา..., ..กุสุมา.., รพีกาญจน์, ยามพระอาทิตย์อัสดง, Thammada, กามนิต, somkan, ไผ่เดียวดาย

ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ล่องลอยไปตามสังขาร
ตามกาลจะเอื้ออำนวย
15 พฤษภาคม 2012, 07:47:PM
ภูต พเนจร
LV3 นักเลงกลอนประจำซอย.
***

คะแนนกลอนของผู้นี้ 14
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 26


เพราะเจ้ามาจากดิน แม้เจ้าจะบินไปสู่ฟ้าไกล แต่สุดท้ายเจ้าต้องกลับสู่ดิน ดิน...ที่เจ้าจากมา


เว็บไซต์
« ตอบ #1 เมื่อ: 15 พฤษภาคม 2012, 07:47:PM »
ชุมชนชุมชน

สุริยาลาลับฟ้าให้หาหวน
ทุกคืนค่ำคร่ำครวญให้หวนหา
แว่วหริ่งหรีดกรีดเสียงสำเนียงมา
เดือนดารามาสาดส่องครรลองทาง
วาระหนึ่งพึ่งผ่านมานานล่วง
ทั้งแสนหวงห่วงสองให้หมองหมาง
ต้องร้างรักจักพรากจำจากนาง
ส่งสำเนียงเสียงครวญครางยามนางจร
เคยฝากรักปักจิตในมิตรแก้ว
ค่อนคืนแล้วแ่่ว่วเสียงกาเสียงหมาหอน
นอนทุกข์โศกวิโยกพาให้อาวรณ์
แสนรนร้อนนอนทุกข์ตรมระทมใจ
จดยามเช้าเฝ้ามองละอองน้ำค้าง
ดูอ้างว้างหม่อหมองต้องหวั่นไหว
เคยสนิทชิดแก้มจำแรมไกล
คงฝากไว้ให้น้ำตาส่งลานาง

ภูต พเนจรฯ|:๐:|ฯ๛

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : sunthornvit, รพีกาญจน์, Thammada, ไผ่เดียวดาย

ข้อความนี้ มี 4 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ล่องลอยไปตามสังขาร
ตามกาลจะเอื้ออำนวย
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s