ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ภูต พเนจร]

   ดังประหนึ่งสายฟ้ามาฟันฟาด
กลางอากาศขาดสิ้นดินกำสรวล
เจ้าลาไกลใจพี่นี้คร่ำครวญ
พาให้หวนครวญถึงวันที่ผ่านมา
   แรกเริ่มรักจักชื่นรื่นรมจิต
แนบสนิทชิดเชื้อเสน่หา
ดั่งสองเราเฝ้าตามรอยคอยเวลา
จนสองรามาร่วมรักปักดวงใจ
   เจ้าเอ่ยคำยังช้ำยังปักอก
เหมือนอุทกเชี่ยวกรากรินหลากไหล
โถมซัดสาดด้วยกำลังให้พังไป
หวังให้ใจพี่นี้พังทลาย
   แต่ก่อนเอยเคยเคล้าเจ้าสู่สม
ร่วมภิรมย์ชมรักไม่จางหาย
ตราบต่อสิ้นดินฟ้าชีวาวาย
จักไม่หน่ายคลายจากรักจะภักดี
   มาวันี้ที่เจ้านั้นลาจาก
เจ้ามาพรากดวงฤทัยให้หายหนี
หมดความหวังหมดพลังที่ยังมี
เหมือนหนึ่งพี่ตายทั้งเป็นเซ่นสังเวย

ภูต พเนจรฯ|:๐:|ฯ๛

[ภูต พเนจร]

สุริยาลาลับฟ้าให้หาหวน
ทุกคืนค่ำคร่ำครวญให้หวนหา
แว่วหริ่งหรีดกรีดเสียงสำเนียงมา
เดือนดารามาสาดส่องครรลองทาง
วาระหนึ่งพึ่งผ่านมานานล่วง
ทั้งแสนหวงห่วงสองให้หมองหมาง
ต้องร้างรักจักพรากจำจากนาง
ส่งสำเนียงเสียงครวญครางยามนางจร
เคยฝากรักปักจิตในมิตรแก้ว
ค่อนคืนแล้วแ่่ว่วเสียงกาเสียงหมาหอน
นอนทุกข์โศกวิโยกพาให้อาวรณ์
แสนรนร้อนนอนทุกข์ตรมระทมใจ
จดยามเช้าเฝ้ามองละอองน้ำค้าง
ดูอ้างว้างหม่อหมองต้องหวั่นไหว
เคยสนิทชิดแก้มจำแรมไกล
คงฝากไว้ให้น้ำตาส่งลานาง

ภูต พเนจรฯ|:๐:|ฯ๛