16 มกราคม 2012, 10:41:PM |
Design with love ᵔᴥᵔ
|
|
« เมื่อ: 16 มกราคม 2012, 10:41:PM » |
ชุมชน
|
~* ณ ตรงนี้ ที่ฉันเหงา *~
พึ่งจะรู้วันนี้ว่า“ความเหงา” ทำให้ฉันรู้สึกเศร้าได้ขนาดนี้ แค่นั่งมองท้องฟ้าอยู่ดี ดี ความอ่อนแอกลับจู่โจมทันที ที่ข้างใน
เฝ้าคิดถึงเรื่องเก่า เก่า พึ่งรู้ว่าตัวเองงี่เง่า ที่ยังเศร้าอยู่ได้ คิดถึงเขาคนนั้น ก็มีแต่ช้ำอยู่ร่ำไป แต่แปลกนักหัวใจ ไม่รู้เป็นไร ..มันกลับไม่ฟัง
ใช้ชีวิตอยู่เพื่อคิดถึงเขา คิดถึงคำว่า “เรา” รอยยิ้มเหงา เหงา ก็กลับมาทุกครั้ง ไร้เรี่ยวแรงเดินต่อ ไร้กำลัง ไร้ความหวัง ไร้ฝัน เมื่อทุกอย่างนั้นมันไม่มีเธอ
รู้ สึก โดด เดี่ยว กับการยืนอยู่คนเดียว มันทำให้ใจเผลอ ว่างเปล่า เงียบเหงา เศร้าจริงนะเออ ฉันมันคนเพ้อเจ้อ ที่ยังรักเสมอ แม้เธอไม่ต้องการ
Design with love”
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : amika29, plang, Music, ลมหนาว, ไพร พนาวัลย์, ขจาริน, บูรพาท่าพระจันทร์, รพีกาญจน์, สะเลเต, ไม่รู้ใจ, กวีน้อย ลุ่มน้ำยาว, ♥หทัยกาญจน์♥, panthong.kh, ดาว อาชาไนย, สมนึก นพ, Thammada, sunthornvit, พิมพ์วาส, นางฟ้า ชาลี, แป้งน้ำ, สิงขร
ข้อความนี้ มี 21 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
`°.•°•.★* Love Me Love My TK.DEE My Family Forever *★ .•°•.°´
|
|
|
16 มกราคม 2012, 11:42:PM |
amika29
Special Class LV4 นักกลอนรอบรู้กวี
คะแนนกลอนของผู้นี้ 341
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 593
~ยังเป็นโลกใบเก่า..แค่ไม่มีเขาเท่านั้นเอง~
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 16 มกราคม 2012, 11:42:PM » |
ชุมชน
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ไพร พนาวัลย์, Design with love ᵔᴥᵔ, ขจาริน, บูรพาท่าพระจันทร์, รพีกาญจน์, สะเลเต, ไม่รู้ใจ, กวีน้อย ลุ่มน้ำยาว, ♥หทัยกาญจน์♥, ดาว อาชาไนย, panthong.kh, สมนึก นพ, Thammada, sunthornvit, พิมพ์วาส, นางฟ้า ชาลี, แป้งน้ำ, สิงขร
ข้อความนี้ มี 18 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
อย่า..."อิจฉาชีวิตคนอื่น" แต่จง....ใช้ชีวิตให้สดชื่น แล้วให้...."คนอื่นอิจฉา"
|
|
|
22 มกราคม 2012, 11:58:AM |
♥หทัยกาญจน์♥
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 22 มกราคม 2012, 11:58:AM » |
ชุมชน
|
คือหนึ่งโลกแห่งความเหงา จนดำลึกหมึกสีเทา...เศร้าหมองศรี จุ่มแปรงป้ายร่ายพจน์...บทกวี พร้อมความเหงาเศร้านี้....ที่ผ่านกลอน
อาจเนิ่นนาน ณ กาลใด ความทรงจำล้ำใจ....ให้หลอกหลอน เคยเคียงคู่รู้เรียง...บนเตียงนอน หลับตายิ้มพริ้มอ้อน....ตอนกอดกัน
เพียงวันนี้ไม่มีแล้ว เหลือสำเนียงเสียงแผ่ว...แก้วใฝ่ฝัน ไม่เคยลืมเลืองลาง...รักสัมพันธ์ จะจดจำค่ำนั้น...อันละมุน-
ละไมหวานกาลก่อน...ตอนเคยรัก แต่วันนี้ที่ประจักษ์....ปักเกื้อหนุน ความสัมพันธ์วันวาร....พานพบคุณ ยังคิดถึงซึ่งอกอุ่น...คุ้นกลิ่นเดิม
หทัยกาญจน์ ๒๒ มกราคม พ.ศ.๒๕๕๕
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : amika29, ดาว อาชาไนย, panthong.kh, สมนึก นพ, Thammada, sunthornvit, พิมพ์วาส, นางฟ้า ชาลี, บูรพาท่าพระจันทร์, แป้งน้ำ, สิงขร, ขจาริน, Design with love ᵔᴥᵔ
ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
อักษราจารึก รักผลึกตรึกตรองคำ ร้อยเรียงเคียงคู่ธรรม ศาสตร์ศิลป์ร่ำลำ
|
|
|
22 มกราคม 2012, 02:06:PM |
ดาว อาชาไนย
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 394
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,472
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 22 มกราคม 2012, 02:06:PM » |
ชุมชน
|
เมื่อก่อน...ก่อนที่ฉันยังไม่มีเขาก้าวเข้ามา... ฉันเหงา...มีความเหงาเป็นทุนมาแต่แรกเริ่ม... แล้วทุกอย่างก็สดขื่น...มีชีวิตมีเขาเข้ามาเติม... เขาประเดิมด้วยความอาทร...กลัวฉันจะเหงา...
แต่เดี๋ยวนี้...ความอาทรไม่มีให้เห็น... ฉันจะตายจะเป็น...ก็ไม่สนใจเรา... ความอาทรนั้นไม่เหลือรอยให้เห็นเหมือนเก่า... จะไป..เขาก็ไป...
รู้ไหม ?...ฉันไม่เหงาอีกแล้ว...เพราะฉันเก็บเขาไว้ที่หัวใจ... เขาจึงไม่เคยห่างไปไหน...
ฉันเหงา...ฉันก็ปลุกเขามานั่งชมจันทร์ชมดาว... ชี้ชวนให้เขาชมดาวด้วยกลอนของท่านสุนทรภู่...
"ดูโน่นแน่แม่อรุณรัสมี ตรงมือชี้ดาวเต่านั่นดาวไถ โน่นดาวธงตรงหน้าอาชาไนย ดาวลูกไก่เคียงอยู่เป็นหมู่กัน องค์อรุณทูลถามพระเจ้าป้า ทึ่ตรงหน้าดาวไถชื่อไรนั่น นางบอกว่าดาวธงอยู่ตรงนั้น ที่เคียงกันเป็นระนาวชื่อดาวโลง แม้ดาวกามาใกล้เมืองมนุษย์ จะม้วยมุดมรณาเป็นห่าโหง ดาวดวงลำสำเภามีเสากระโดง สายระโยงระยางหางเสือยาว นั่นแน่แม่ดูดาวจระเข้ ศีรษะเร่หกหางขึ้นกลางหาว ดาวนิดทิศพายัพดูวับวาว เขาเรียกดาวยอดมหาจุฬามณี โน่นดาวคันชั่งช่วงดวงสว่าง ที่พร่างพร่างพรายงามดาวหามผี"
เขานิ่ง...เงียบงัน...ไร้เสียงใดออกมา... ฉันเข้าใจว่า...เขาคงซาบซึ้งในบทกลอนที่ฉันกล่าวให้เขาฟัง...
ฉันบอกลาความเหงา...เพราะว่าเขามิได้จากไปไหน... เขาอยู่ในหัวใจฉันเสมอ...
เวลานี้เขายังอยู่เคียงข้างฉัน...นั่วชมดาวด้วยกัน...
ดาว อาชาไนย
|
เสี้ยวอารมณ์จากใจใครคนหนึ่ง คงไม่ซึ้งจับใจใครทั้งหลาย แค่มีใครคนหนึ่งซึ้งไม่คลาย ก็สมหมายใครคนหนึ่งซึ่งรักกลอน
|
|
|
22 มกราคม 2012, 02:36:PM |
มั่น แซลี้
Special Class LV4 นักกลอนรอบรู้กวี
คะแนนกลอนของผู้นี้ 136
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,124
กินเพื่ออยู่ แต่อยู่เพื่อน้องหมวย
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 22 มกราคม 2012, 02:36:PM » |
ชุมชน
|
ณ ตรงนี้ ที่ฉันเหงา เธอมีเค้าและคำว่าเราเริ่มจางหาย จากวันหนึ่งที่เธอเคยหันมอง...เริ่มกลับกลาย รอบรอบกายฉันตอนนี้มีแต่ความเศร้าเป็นเพื่อนในทุกวัน
ความเหงามันก็ดีน่ะ มันทำให้รู้แล้วล่ะ....ว่าเธอไม่เคยสนใจฉัน ฉันเพิ่งรู้ว่าเธอไม่เคยมีคำว่ากันและกัน แต่มันไม่สำคัญ...เพราะความเหงานั้นมันก็ดีกว่าตัวเธอ
|
|
|
|
22 มกราคม 2012, 02:41:PM |
พิมพ์วาส
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 22 มกราคม 2012, 02:41:PM » |
ชุมชน
|
"เหงา" เพียงอยากให้เธอใส่ใจกันเบา-เบา..เพียงเท่านั้น ฉันอยากให้เธอเติมความรักทุกวัน-ทุกวัน ตราบที่ตัวฉันยังมีลมหายใจ
"เศร้า" ฉันอยากได้ความรักเธอมาบรรเทา จะได้ไหม? เวลาฉันอยู่คนเดียวที่ไร ฉันหวั่นไหวทุกทีที่อยู่คนเดียว
"เจ็บ" ฉันหนาวเหน็บใจ-กาย..ที่เปล่าเปลี่ยว น้ำตาไหลหยดเหมือนคลื่นที่เป็นเกลียว สาดโถมเข้ามาทีเดียว ทำหัวใจให้ละลาย
"เหงา,เศร้า,เจ็บ," ที่ว่า เกินจะกล่าวออกมาว่าใครจะใจหาย เมื่อความรักของราได้กลับหลาย เธอหน่าย..รักฉันปัดทิ้งไป
ความเศร้าไม่ได้บอกอะไรให้ฉัน...มันเพียงปั่นหัวใจให้ร้องไห้ รู้ไหมเธอรู้ไหมฉันต้องเจ็บเพราะใคร?...ฉันจึงได้ร้องไห้อยู่ทุกครา
ความรักไม่ใช้ นิยายเรืองยาว...ที่จะติดตามเรื่องราวให้ได้ค้นหา หรือนิยามที่เธอคิดขึ้นมา...มันไม่ใช้ มันไม่ใช้หรอกหนา นะคนดี
|
ความผกผันของเวลา เฉือนเจตนาของอารมณ์
|
|
|
22 มกราคม 2012, 03:21:PM |
นางฟ้า ชาลี
|
|
« ตอบ #6 เมื่อ: 22 มกราคม 2012, 03:21:PM » |
ชุมชน
|
เคยมีเขา เคียงข้าง หว่างชีวิต เคยมีสิทธิ์ คิดถึง ซึ้งสุขขี เคยมีเขา เคลียคลอ ง้อทุกที เคยมีพี่ เคียงครอง ปองกานดา
แม้จะเหงา เพียงใด ใจแทบขาด มิสามารถ บอกได้ ใจโหยหา จึงกลั่นคำ นำรัก อักษรา บอกเธอว่า รักเธอ เสมอใจ
นางฟ้า ชาลี
|
|
|
|
|