ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ภู กวินท์]

เธอคือดาวประดับฟ้า
.....
ใบไม้ร่วงลงไป ในไม่ช้า
สัมผัสดิน กลิ่นหญ้าท้องฟ้าใส
ฤดูหนาวกำลังจะจากไป
ขณะคิดถึงใคร…ไม่รู้ตัว
แอบแหงนหน้ามองดาวทุกคราวครั้ง
มีความหวังมากมายเรียงรายทั่ว
เสมือนว่าเป็นอื่น คืนมืดมัว
ดาวเลยกลัวไม่กล้า มาทักทาย
.....
ดั่งหัวใจยามนี้หริบรี่แสง
ล้าเรี่ยวแรงทุกอย่างไม่ห่างหาย
ปรารถนาดาวแอบ ไว้แนบกาย
กว่าจะเห็นดาวสุดท้าย คลับคล้ายเงา
.....
อยากเห็นดาวทุกครั้งที่ลืมตา
ใช้เวลาล่องลอยความหงอยเหงา
เพียงส่องแสงระยับไปกับเรา
ก็ทำเอาอ่อนล้า  น้ำตาริน
อยู่ระหว่างเบื้องบนหน้าชนฟ้า
ความเหว่ว้าสะดุดไม่สุดสิ้น
ทวงคำถามที่มีจากชีวิน
มาเยือนดินถิ่นรัก ประจักษ์ใจ
......
เธอคือดาวระยับประดับฟ้า
พบชั่วตื่นลืมตาเวลาใหม่
พอตะวันปันแสงก็แกล้งไป
จะมาอีกเมื่อไหร่…ก็ไม่รู้!
.....
 
ภาพจาก jasminemoment.blpgspot.com

คอมพ์ป่วย คนก็ป่วยคิดถึงบ้านกลอนจัง!

[...สียะตรา..]

 

[ระนาดเอก]

เธอคือดาวประดับฟ้า
.....
ใบไม้ร่วงลงไป ในไม่ช้า
สัมผัสดิน กลิ่นหญ้าท้องฟ้าใส
ฤดูหนาวกำลังจะจากไป
ขณะคิดถึงใคร…ไม่รู้ตัว
แอบแหงนหน้ามองดาวทุกคราวครั้ง
มีความหวังมากมายเรียงรายทั่ว
เสมือนว่าเป็นอื่น คืนมืดมัว
ดาวเลยกลัวไม่กล้า มาทักทาย
.....
ดั่งหัวใจยามนี้หริบรี่แสง
ล้าเรี่ยวแรงทุกอย่างไม่ห่างหาย
ปรารถนาดาวแอบ ไว้แนบกาย
กว่าจะเห็นดาวสุดท้าย คลับคล้ายเงา
.....
อยากเห็นดาวทุกครั้งที่ลืมตา
ใช้เวลาล่องลอยความหงอยเหงา
เพียงส่องแสงระยับไปกับเรา
ก็ทำเอาอ่อนล้า  น้ำตาริน
อยู่ระหว่างเบื้องบนหน้าชนฟ้า
ความเหว่ว้าสะดุดไม่สุดสิ้น
ทวงคำถามที่มีจากชีวิน
มาเยือนดินถิ่นรัก ประจักษ์ใจ
......
เธอคือดาวระยับประดับฟ้า
พบชั่วตื่นลืมตาเวลาใหม่
พอตะวันปันแสงก็แกล้งไป
จะมาอีกเมื่อไหร่…ก็ไม่รู้!
.....
 
ภาพจาก jasminemoment.blpgspot.com

คอมพ์ป่วย คนก็ป่วยคิดถึงบ้านกลอนจัง!

สัญญาร่ำกับฟ้าคราเหน็บหนาว
จะนับดาววาวหวามยามหดหู่
ทุกสะอื้นอุราน้ำตาพรู
มโนภาพโฉมตรูจู่ปรนเปรอ

เหงาละเลงเบ่งบานสะท้านร่าง
ทั่วสรรพางค์ครอบคลุมกุมคนเผลอ
วนอยู่ในนิยามลามรักเธอ
ทุกวันเจอและขลุกทุกนาที

รออนงค์เยือนมายามฟ้าสวย
มายืนช่วยนับดาวยามวาวถี่
อยากสัมผัสดวงตาหน้าคนดี
เพื่อกลบดับราศีดาวที่งาม

สัญญาร่ำกำโศกที่โบกพัด
อยากสลัดทุกข์ร้าวเพื่อก้าวข้าม
นับดาวรออรทัยในโมงยาม
แก้อกด้ามแผลเดาะเพราะรักนวล..

ระนาดเอก

[พิมพ์วาส]

......ดาวนั้นเยือน..เยี่ยงเพื่อนเสมอ...เมื่อเพ้อหา
...แสงดารา......กระซิบมอบ...ปลอบขวัญ
...แม้ไกลมาก..ยากเอื้อมสบ...พบกัน
...สายสัมพันธ์...รุจิกระจ่าง...กลางโพยม...(ท่านป้าสีฯ)

๐ แม้แสงดาว..คราวกราย..ณ ปลายฟ้า
ไม่เจิดจ้า..กว่าแรง..แห่งแสงโสม
ดั่งหิ่งห้อย..ลอยแข่ง..ท้าแสงโคม
ดาวยังโน้ม..โลมฟ้า..เพื่อหาเดือน...(หลานป้าสีฯ)

แสงจันทร์นวลปรวนส่องต้องผืนหล้า
ท้องนภาดาราจ้าแสงเกลื่อน
ทุกเพลาคราค่ำจำมาเยือน
ไม่บิดเบือนเดือนเพ็ญเห็นเย็นตา(น้องพี่สีฯ)

(พี่สียะตรา ไม่ยอมบอกอายุ อ่ะเรียก ไม่ถูกนะคะ ขอเป็นน้องก่อน)

[ระนาดเอก]

......ดาวนั้นเยือน..เยี่ยงเพื่อนเสมอ...เมื่อเพ้อหา
...แสงดารา......กระซิบมอบ...ปลอบขวัญ
...แม้ไกลมาก..ยากเอื้อมสบ...พบกัน
...สายสัมพันธ์...รุจิกระจ่าง...กลางโพยม...(ท่านป้าสีฯ)

๐ แม้แสงดาว..คราวกราย..ณ ปลายฟ้า
ไม่เจิดจ้า..กว่าแรง..แห่งแสงโสม
ดั่งหิ่งห้อย..ลอยแข่ง..ท้าแสงโคม
ดาวยังโน้ม..โลมฟ้า..เพื่อหาเดือน...(หลานป้าสีฯ)

กระแสลมพรมพัดลัดทิวไม้
ดาราใสไหววิบระยิบเคลื่อน
กลุ่มเมฆเหงาเบาบางลอยรางเลือน
หลงเยี่ยมเยือนเย้าฟ้ายามราตรี

ณ เพลาฟ้าเปิดจันทร์เกิดหลบ
มิอวดแสงแยงภพพบแสงสี
ปล่อยหิ่งห้อยลอยแสงแห่งชีวี
รัศมีนี้เลยส่งเย้ยดาว(ลูกชายคนที่ ๑๒ ของป้าสีฯ)

[...สียะตรา..]

......ดาวนั้นเยือน..เยี่ยงเพื่อนเสมอ...เมื่อเพ้อหา
...แสงดารา......กระซิบมอบ...ปลอบขวัญ
...แม้ไกลมาก..ยากเอื้อมสบ...พบกัน
...สายสัมพันธ์...รุจิกระจ่าง...กลางโพยม...(ท่านป้าสีฯ)

๐ แม้แสงดาว..คราวกราย..ณ ปลายฟ้า
ไม่เจิดจ้า..กว่าแรง..แห่งแสงโสม
ดั่งหิ่งห้อย..ลอยแข่ง..ท้าแสงโคม
ดาวยังโน้ม..โลมฟ้า..เพื่อหาเดือน...(หลานป้าสีฯ)



กระแสลมพรมพัดลัดทิวไม้
ดาราใสไหววิบระยิบเคลื่อน
กลุ่มเมฆเหงาเบาบางลอยรางเลือน
หลงเยี่ยมเยือนเย้าฟ้ายามราตรี

ณ เพลาฟ้าเปิดจันทร์เกิดหลบ
มิอวดแสงแยงภพพบแสงสี
ปล่อยหิ่งห้อยลอยแสงแห่งชีวี
รัศมีนี้เลยส่งเย้ยดาว(ลูกชายคนที่ ๑๒ ของป้าสีฯ)





……บ๊ะ... ..ดาวเริ่มเคือง...เรื่องนับ..ลำดับญาติ

...ด้วยนงนาถยังมิไกล..จาก..วัยสาว

...กับพิมพ์วาส..นะ...ดรุณเพื่อนรุ่นราว

...มาลือข่าว....ดาวนั้นเฒ่า..........เดาทั้งเพ



......เชิ้ววววววว...

[บ้านริมโขง]

ต่อจาก “เธอ คือดาวประดับฟ้า”
ไยเลยมา นานเนิ่น เกินไปล่ะ
เป็น “ดาวค้าง กลางฟ้า” มันน่านะ
แล้วใครจะ สอยนาง ลงวางดิน

เขาโกรธจริง ใครเลย เอ่ยว่าหย่อน
แม่งามงอนยังสาวพราวถวิล
โปรดอย่าย้ำ คำ “แก่” ให้แม่ยิน
ไม่สมจินต์แม่ค้อน..งอนเป็น..ยาย.

..ยายที่บ้านผมนะครับ...ชื่อยายสี..

"บ้านริมโขง"

[♥หทัยกาญจน์♥]

“เธอ” นั้นหรือ คือดาว ประดับฟ้า

 
“เธอ” นั้นหรือ คือดาว ประดับฟ้า
ลอยเที่ยวล่องท้องนภาหาจุดหมาย
แสงช่างรองเรืองเด่นดวงพร่างพราย
ดั่งแก้วเพชรพรรณรายปลายฟ้างาม

“ดาวประดับ”รับจันทร์ประชันแสง
มีสีเหลืองเหลือบแดงแยงไถ่ถาม
เธอนั้นหรือ? คือดาวพราวนิยาม
ประดับฟ้าจ้าอร่าม...ท่ามฟ้าใด???



หทัยกาญจน์
๑๗ มกราคม พ.ศ.๒๕๕๕

[ระนาดเอก]

……บ๊ะ...  ..ดาวเริ่มเคือง...เรื่องนับ..ลำดับญาติ
...ด้วยนงนาถยังมิไกล..จาก..วัยสาว
...กับพิมพ์วาส..นะ...ดรุณเพื่อนรุ่นราว
...มาลือข่าว....ดาวนั้นเฒ่า..........เดาทั้งเพ...(ท่านป้าสีฯ เริ่มมีเคือง)

......เชิ้ววววววว... 

๐ ท่านป้าสีฯ..มีงอน..เมื่อตอนดึก
ให้รู้สึก..นึกหวั่น..รีบหันเห
ที่เรียกขาน..ท่านป้า..ทุกวาเล ("เวลา" หาสัมผัสไม่ได้ อิอิ)
เพียงสรวลเส..เฮฮา..นะป้านะ...(หลานป้าสีฯ)

อารมณ์งอนตอนหง่อมพร้อมน้ำหมาก
กระเด็นหลากยามบ่นพ่นเปะปะ
อย่าถือสาว่าเปรยเลยยายจ๊ะ
ด้วยหลานน่ะนบยายผู้ใจดี

จะตำหมากลากเชี่ยนเพียรตำให้
เตรียมคำใหญ่ไว้รอห่อเร็วรี่
เรียงสำรับกับขันหมั่นอารี
ขอยายนี้มิงอน..ผ่อนปรนน๊า..(หลานรักของยายที่น่ารัก!)

ปล.อย่างอนหลานคนนี้น๊าจร๊า(แค่กลอนจ้ะ!ยิ้มๆน๊า)..

[เอ๊พ]

ตลกดี’สียะตรา’แม่ยาหยี
ทั้งเพื่อนรุ่นน้องรุ่นพี่มะมีเหมือน
เป็นญาติเทียม..เปี่ยมจิตมิลืมเลือน
มาหยดมุขแกล้งเจื่อนเกลื่อนให้งอน

กะที่จริง’สี’ไม่แก่หรอกพี่เอ๋ย
เพียงไม่ยอมเปิดเผยเฉลยสอน
ว่าตัวเลขสามตัวของอรชร
ได้หลุดพ้นวงโคจรมาหลายปี

ใส่สายเดี่ยวเช่นรูปบนอารมณ์ขัน
เป็นจอมซนคนขยันกานท์วสี
ปฏิภาณภาษาไทยในใจมี
หยิกมาทีเหมือนเล็บเหน็บเจ็บสีแดง