ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ภูต พเนจร]

   ศศิธรจรัสแจ้ง         เวหา
ยังเหล่าดาราพา         เคลื่อนคล้อย
ประดับเกลื่อนนภา       มวลมาก มีนา
ฤๅหิ่งห้อยแสงน้อย      จักสู้จันทรา

[ภูต พเนจร]

    หนึ่งนั่นกันเพื่อให้             เขาหาม
สองนั่นคอยติดตาม               เรียกใช้
สัจธรรมนั่นมีสาม                  สิ่งแน่  คะนึงนา
อันสี่สละไว้                        ใช่ข้ามตามตน ไปแล

[ช่วงนี้ไม่ว่าง]

oแสงสูรย์แรกส่องฟ้า    ดาวหาย
เหลืออยู่เพียงจันทร์ฉาย  หม่นเศร้า
โชติแสงแต่งฟ้าพราย   มรณ์หมอก
ใครอยู่คู่เคียงเคล้า      เดี่ยวด้นเวหาo

[ช่วงนี้ไม่ว่าง]

oนรเนืองเปลืองสู่สู้     กันชิง
ยศลาบหาบระวิง      แย่งเข้า
สรรเสริญสุขสุงสิง     ใจส่ำ สัตว์นา
วิปโยคโศกคือเป้า     แปลกแท้ลวงธรรมo

[ภูต พเนจร]

แสงสูรย์แรกห่อนร้อน            ฤๅหนาว
แสงส่องน้ำค้างพราว            ยอดหญ้า
แสงสูรย์แรกดั่งราว              สาวสด  สวยแล
แสงส่องในโลกหล้า             ดุจเจ้าเทียมขวัญ

[ภูต พเนจร]

ยามเย็น ๑

   สนธยาคลาเคลื่อนคล้อย            ลับลา
เสียงแว่วสกุณา                          กู่ร้อง
อาทิตย์ลับชายคา                       ท้องทุ่ง
จักจั่นเรไรก้อง                           หรีดร้องอวดเพลง

ยามเย็น ๒
   ลมโชยโพยพัดไม้              กิ่งไกว
ลมเรื่อยพัดโบกไสว               ยอดหญ้า
ลมเย็นชื่นจับใจ                   แสนสุข  นาพ่อ
ลมลิ่วพัดต้องหน้า                ชื่นเนื้อใจบาน

ภูต พเนจร ฯ|:๐:|ฯ๛

[ภูต พเนจร]

แม่จ๋า

   แม่จ๋าแม่อยู่ไหน          เรียกเท่าไหร่แม่ไม่มา
แม่จ๋าแม่มาช้า               แม่หายหน้าไปอยู่ไหน
   แม่จ๋าหนูหิวข้าว          ตั้งแต่เช้าทนไม่ไหว
แม่จ๋าแม่อยู่ไกล             หรืออยู่ใกล้ตอบหนูที
   แม่จ๋าหนูเดินเที่ยว       เดินคนเดียวหาแม่นี้
แม่จ๋าข้าวยังมี               อยู่อีกไหมในตอนเย็น
   แม่จ๋าหนู่ตามหา          แม่ไม่มาให้หนูเห็น
แต่เช้าจนถึงเย็น            หนูไม่เห็นแม่ทำงาน
   แม่จ๋าแม่อยู่นี่             เรียกกี่ทีไม่ยอมขาน
แม่จ๋าหนูทรมาน             เพราะหิวข้าวทนไม่ไหว
   แม่จ๋าทำไมนิ่ง            แม่นั่งพิงกับเสาไม้
แม่จ๋าแม่เงียบไป            เพราะอะไรตอบหนูที
   แม่จ๋าหนูร้องเรียก        แม่ตาเหลือกหน้าเผือดสี
แม่จ๋าแม่วันนี้                หนูหิวข้าวมากเหลือเกิน

ภูต  พเนจร ฯ|:๐:|ฯ๛

[สะเลเต]

คะนึงหามิว่างเว้น
บุหลันเด่นกมลหมอง
เพราะขาดรักถวิลปอง
พินิจจ้อง ณ คืนจันทร์

ลุเข้าสู่ฤดูหนาว
จะปวดร้าวก็ยึดมั่น
และต้องทนเพราะรักนั้น
ฤทัยฉันมิผันแปร

---สะเลเต---

[ภูต พเนจร]

คืนหนึ่ง

     เมื่อแสงไฟในโคมน้อยส่องสว่าง
สองข้างทางประดับดาด้วยแสงสี
ดั่งดารานับร้อยพันล้านมี
ส่องสะท้อนซ่อนสีสลับกัน
แมลงเม่าบินว่อนร่อนเล่นแสง
ชนกำแพงมองเล่นเป็นขบขัน
อึ่งอ่างน้อยคอยจ้องมองตามมัน
ตวัดลิ้นเร็วพลันเข้าปากไป
พระจันทร์เห็นลอยเด่นเป็นสง่า
ดวงดาราส่อกระพริบระยิบไหว
เหมือนดังหนึ่งมีคนตั้งกลไว้
ประดับให้ค้างฟ้าในเบื้องบน
ขอแสงจันทร์สีนวลในคืนนี้
ทั้งแสงไฟมากมีตามถนน
ทั้งจากบ้านย่านนี้ที่ชุมชน
ขอสักหนให้การบ้านฉันเสร็จเทอญ

ภูต พเนจร ฯ|:๐:|ฯ๛

[ภูต พเนจร]

คืนหนึ่ง

      เมื่อแสงไฟในโคมน้อยส่องสว่าง
สองข้างทางประดับดาด้วยแสงสี
ดั่งดารานับร้อยพันล้านมี
ส่องสะท้อนซ่อนสีสลับกัน
ไฟกระพริบวิบวับเข้าจับหน้า
เห็นลูกค้าเดินเข้ามาเพื่อสังสรรค์
สั่งเหล้ายาปลาปิ้งมากินกัน
บอกตัวฉันวันนี้มีเงินมา
อยากจะกินสิ่งใดสั่งมาได้
ฉันออกให้ไม้ต้องกลัวไปหรอกหนา
จะขอเลี้ยงเพื่อนเกลอคบกันมา
เร็วเร็วรี่อย่าช้าสั่งโดยพลัน
กินเสร็จสรรพนับเงินเกินกว่าหมื่น
แค่หนึ่งคืนจ่ายไปเพื่อสังสรรค์
ไม่ต้องเกรงใจหรอกเราเพื่อนกัน
ขออาทิตย์ละหนึ่งวันเท่านั้นเอง

ภูต พเนจรฯ|:๐:|ฯ๛

[ปู่ริน]

       ตัวฉันนั้นเป็นใคร              บอกไม่ได้ในตอนนี้
เรียนมาสิบกว่าปี                     ตัดสินกันในวันเดียว
       นั่งทำแบบทดสอบ            หาคำตอบอย่างโดดเดี่ยว
ฝึกฝนตัวเป็นเกลียว                  ช่างเปล่าเปลี่ยวตามประสา
       ตั้งใจตอบคำถาม              นึกข้อความร่ำเรียนมา
เร่งให้ทันเวลา                        มานึกคิดผิดอย่างไร
       คำตอบถูกหรือผิด             ใครคนคิดตัดสินใจ
หนังสือหาอ่านได้                    เพื่อไขว่คว้าเกียรตินิยม
       ความหวังที่ตั้งมั่น             สู่ความฝันสรรค์สร้างสม
พ่อแม่ทุกข์ระทม                      หวังลูกน้อยสำเร็จลง
       ตั้งใจลงเรียนวิทย์             เพื่อชีวิตที่มั่นคง
สมองฉันมึนงง                        ก้มหน้าหลับกับโต๊ะพลัน
       เอ็นทรานต์คงคลาดแคล้ว    หรือจบแล้วซึ่งความฝัน
เหม่อลอยเห็นหมอกควัน             มาบดบังชะตาตน....

                                        ริน ดอนบูรพา
                                            ๓๐ ม.ค. ๕๕
 
                                                     

[ภูต พเนจร]

๏ยืนยงยิ่งยศเพี้ยง................แผ่นฟ้า
สูงส่งแสนศักดา.....................กล้าแกล้ว
เพรียบพร้อมไพร่เสนา.............อามาตย์ ยิ่งแล
แน่แท้บ่คลาดแคล้ว................จักม้วยมรณา

๏หมูหมาปลาใหญ่น้อย............ชีวัน
เป็นอยู่บ่รู้ธรรม์.....................สักน้อย
นรชาติเกิดก่อทัน..................รู้สิ่ง ควรนา
บ่ขวนขวายเศร้าสร้อย............ค่าแท้ฤๅมี"

ภูต พเนจร|:๐:|๚๛