คราดอมหอมหวน...................จนครวญหวนหา
หมู่ผึ้งตรึงตรา.......................อยากชิมลิ้มกลิ่น
ผึ้งผินบินว่อน.......................ไชชอนร่อนกิน
โกสุมลุ่มริน..........................ผึ้งไซร้ไปจร
ผึ้งเอ๋ยเชยชม........................คารมสมหมาย
ครากลิ่นสิ้นคลาย...................เหมือนหักจักศร
ผึ้งไซร้ใจอ่อน........................ในพงดงดร
ไม่มีที่อ้อน............................ลิ้มเชยเย้ยกิน
เจ้าบัวขาวพราวงามท่ามบึงใหญ่
หมู่ผึ้งไซร้ไชชอนวอนกลิ่นหอม
พอกลิ่นคลายหายไปไม่ประนอม
สิ่นถนอมย่อมหายลมายลง
ปรับแต่งได้ตามความเหมาะสมนะคะ แต่ระวังเรื่อง ลหุ สักหน่อย และเวลาปรับควรดูผังให้แต่ก่อนค่ะ แต่พิมพ์วาส ไม่มั่นใจในบาท สุดท้ายบทที่สอง สักเท่าไหร่นะคะ บาทที่สี่หนะคะ แต่ก็ตรงตามฉันทลักษณ์ทุกอย่างค่ะอ่อที่ไม่มั่นใจ หมายถึงความหมายนะคะ สมาชิคท่านใดว่างๆช่วยเกลาให้ทีค่ะ พิมพ์วาส ขอโทษ ไปงงกับ วิชชุมาลาฉันท์ ๘ อีกแล้วเดี๋ยวรอท่านสมาชิคใจดีมาช่วยนะคะ พิมพ์วาส ไม่เสถียรกับ มาณวกฉันท์ ๘ และ จิตปทาฉันท์ ๘ สักเท่าไหร่ พิมพ์วาสไม่เก่งคำ ลหุ ขอบคุณคุณลุง ดาวอาชาไนย ด้วยค่ะ 
