| 14 มกราคม 2012, 08:51:PM |
|
sunthornvit
|
 |
« เมื่อ: 14 มกราคม 2012, 08:51:PM » |
 ชุมชน
|
รักเธอ เธอหา ว่าโกหก
หัวอก ฟกช้ำ ระกำเหวย
ทำผิด คิดร้าย ก็ไม่เคย
ทรามเชย ถือโทษ โกรธเรื่องใด
ปุบปับ สลัด ตัดสะบั้น
มิทัน ตั้งหลัก โดนผลักไส
ตั้งท่า เอ่ยปาก หมายฝากใจ
ถูกไล่ ตะเพิด บอกเริดรา
เหตุผล กลใด ไม่แจ่มแจ้ง
ระแวง แคลงใจ สิ่งใดหนา
หรือใคร ยุแหย่ แส่นินทา
กล่าวหา ลอยลอย ดันคล้อยตาม
ข่าวว่า โฉมตรู พบคู่ใหม่
จึงได้ รังเกียจ พลันเหยียดหยาม
เกรงฉัน เป็นก้าง ขวางนงราม
สิ้นความ ดื่มด่ำ เลิกนำพา
ลาก่อน คนดี ที่เคยหลง
ขอจง สมมาด ปรารถนา
อำนวย อวยชัย ให้กานดา
ส่วนน้ำตา ชลเนตร ขอเช็ดเอง
สุนทรวิทย์
|
|
|
|
|
|
 ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : สุนันยา, รพีกาญจน์, ช่วงนี้ไม่ว่าง, พิมพ์วาส, รัตนาวดี, ...สียะตรา.., กังวาน, panthong.kh, พี.พูนสุข, รัตติกาล, บ้านริมโขง, บูรพาท่าพระจันทร์, ..กุสุมา.., amika29, ลมหนาว
ข้อความนี้ มี 15 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 14 มกราคม 2012, 09:03:PM |
|
พิมพ์วาส
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 14 มกราคม 2012, 09:03:PM » |
ชุมชน
|
รักเอยเผยไปให้ลวงหลอก
กลิ้งกลอกปอกคำพร่ำข่มเหง
ร่ำไห้ไปฝันเหมือนปันเพลง
บรรเลงเพรงกานท์พาลหม่นไหม้
ครายลดนตรีคีตะรับ
สดับจับห้วงดวงใจใส
กล่อมทรวงห้วงห้องต้องหทัย
จบไปในฝันในบั้นปลาย
ถูกทิ้งบนดินพิณเก่าเก่า
จิตเศร้าเว้าวอนใจคลอนหาย
รักแท้แน่หรือถือกลับกลาย
ด้วยหมายท้ายฝันปันเพลงครวญ |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รพีกาญจน์, รัตนาวดี, ...สียะตรา.., กังวาน, พี.พูนสุข, สุนันยา, รัตติกาล, บ้านริมโขง, บูรพาท่าพระจันทร์, sunthornvit, ..กุสุมา.., panthong.kh, amika29, ลมหนาว
ข้อความนี้ มี 14 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
ความผกผันของเวลา เฉือนเจตนาของอารมณ์
|
|
|
| 15 มกราคม 2012, 09:44:AM |
|
sunthornvit
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 15 มกราคม 2012, 09:44:AM » |
ชุมชน
|
น้ำค้างพรม ลมครวญ ใต้นวลแข
แหงนชะแง้ แลหาว ดาวมิถ้วน
รักสองเรา เนาฝัน สุขรัญจวน
แก้มเนื้อนวล อิงแอบ แนบดวงมาน
มองห้วงฟ้า ราตรี ที่เร้นลับ
เธอฉันขับ บทกลอน อันอ่อนหวาน
พรรณนา ว่ารัก จักยืนนาน
ปฏิญาณ ขานมั่น นิรันดร
ใต้เวหา ครานี้ เธอหนีหาย
ฉันเดียวดาย อนาถ ขาดสมร
มิมีเสียง มธุรพจน์ ต่อบทกลอน
โฉมบังอร เหียนหัน ลืมสัญญา
สุนทรวิทย์
|
|
|
|
|
| 15 มกราคม 2012, 10:27:AM |
|
บูรพาท่าพระจันทร์
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 15 มกราคม 2012, 10:27:AM » |
ชุมชน
|
อ่านไพเราะ เสนาะเสียง สำเนียงขาน
จิตต์ชื่นบาน มานรื่น ชื่นหรรษา
ปู่สุนทร อ้อนซึ้ง สุดตรึงตรา
โอ้อุรา ข้าน้อย แทบลอยไกล
แว่วลมครวญ หวนไห้ ฤทัยหมอง
ผ่าวละออง ของน้ำค้าง สะอางใส
ฟังบรรยาย กายสะท้าน ส่งผ่านใจ
รื่นละไม ในกานท์ ปู่จารจัง.../
บูรพาท่าพระจันทร์ |
"สั้น-ตรงเป้า-เร้าใจ"
|
|
|
| 15 มกราคม 2012, 12:02:PM |
|
sunthornvit
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 15 มกราคม 2012, 12:02:PM » |
ชุมชน
|
ระบายความ คับข้อง อันหมองไหม้
ด้วยหัวใจ ตราตรึง ถึงหนหลัง
ยามเธอฝาก ถ้อยคำ พร่ำอินัง
ให้ความหวัง แน่นหนัก ว่ารักจริง
ชั่วเวลา สั้นสั้น เธอพลันหน่าย
ช่างลืมง่าย กลายคำ น้ำใจหญิง
ถ้อยรำพัน สัญญา คราแอบอิง
ถูกละทิ้ง มิเหลือ สักเยื่อใย
สุนทรวิทย์ |
|
|
|
|
| 15 มกราคม 2012, 01:32:PM |
|
panthong.kh
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 15 มกราคม 2012, 01:32:PM » |
ชุมชน
|
รักเธอ เธอหา ว่าโกหก
หัวอก ฟกช้ำ ระกำเหวย
ทำผิด คิดร้าย ก็ไม่เคย
ทรามเชย ถือโทษ โกรธเรื่องใด
ปุบปับ สลัด ตัดสะบั้น
มิทัน ตั้งหลัก โดนผลักไส
ตั้งท่า เอ่ยปาก หมายฝากใจ
ถูกไล่ ตะเพิด บอกเริดรา
เหตุผล กลใด ไม่แจ่มแจ้ง
ระแวง แคลงใจ สิ่งใดหนา
หรือใคร ยุแหย่ แส่นินทา
กล่าวหา ลอยลอย ดันคล้อยตาม
ข่าวว่า โฉมตรู พบคู่ใหม่
จึงได้ รังเกียจ พลันเหยียดหยาม
เกรงฉัน เป็นก้าง ขวางนงราม
สิ้นความ ดื่มด่ำ เลิกนำพา
ลาก่อน คนดี ที่เคยหลง
ขอจง สมมาด ปรารถนา
อำนวย อวยชัย ให้กานดา
ส่วนน้ำตา ชลเนตร ขอเช็ดเอง
สุนทรวิทย์
ยังรัก ยังห่วง ดวงยี่หวา
จากมา เพราะว่า อวดเบ่ง
กลัวจริง กลัวใจ พวกนักเลง
หวั่นเกรง เหลือที่ พรรณา
โทรหา หลายที พี่ไม่รับ
ข้อความ โทรกลับ ไม่รับจ้า
กลัวพี่ ยกพวก ติดตามมา
ก็เลย หลบหน้า ว่าหนีไกล
ข่าวว่า น้องนี้ ริมีคู่
พี่รู้ แน่ชัด ใช่หรือไม่
อย่าพูด พล่อยพล่อย น้องน้อยใจ
ยังรัก ปักใจ พี่คนเดียว
พันทอง [/b][/font][/size][/color] |
|
|
|
|
| 15 มกราคม 2012, 01:53:PM |
|
สุนันยา
|
|
« ตอบ #6 เมื่อ: 15 มกราคม 2012, 01:53:PM » |
ชุมชน
|
ระบายความ คับข้อง อันหมองไหม้
ด้วยหัวใจ ตราตรึง ถึงหนหลัง
ยามเธอฝาก ถ้อยคำ พร่ำอินัง
ให้ความหวัง แน่นหนัก ว่ารักจริง
ชั่วเวลา สั้นสั้น เธอพลันหน่าย
ช่างลืมง่าย กลายคำ น้ำใจหญิง
ถ้อยรำพัน สัญญา คราแอบอิง
ถูกละทิ้ง มิเหลือ สักเยื่อใย
สุนทรวิทย์ ไม่เคยทิ้ง สักหน่อย คอยเสมอ
รักมอบเธอ มิเคย เลยเผลอไผล
ระลึกกาล ผ่านซึ้ง คะนึงใน
ยักคงรัก ปักใจ แม้ไกลกัน
คราวสายลม พรมแผ่ว ดังแว่วเสียง
สร้อยสำเนียง เคียงคลอ พะนอฝัน
ใต้เงาแฝง แสงทอง ของดวงจันทร์
ดาวร้อยพัน ร่วมเห็น เป็นพยาน
คิดถึงอยู่ เสมอ เฝ้าเพ้อหา
แต่เหมือนว่า กลับกลาย ไม่ผสาน
ไร้เสียงตอบ มอบกลับ ซับดวงมาน
ต้องร้าวราน เร้นหลบ เลิกสบตา
"สุนันยา
|
ชะตาชีวิต ลิขิตผกผัน....ดิ้นรนฝ่าฟัน..เพื่อฝันที่มี
|
|
|
|
|
| 15 มกราคม 2012, 02:21:PM |
|
sunthornvit
|
|
« ตอบ #8 เมื่อ: 15 มกราคม 2012, 02:21:PM » |
ชุมชน
|
ยังรัก ยังห่วง ดวงยี่หวา
จากมา เพราะว่า อวดเบ่ง
กลัวจริง กลัวใจ พวกนักเลง
หวั่นเกรง เหลือที่ พรรณา
โทรหา หลายที พี่ไม่รับ
ข้อความ โทรกลับ ไม่รับจ้า
กลัวพี่ ยกพวก ติดตามมา
ก็เลย หลบหน้า ว่าหนีไกล
ข่าวว่า น้องนี้ ริมีคู่
พี่รู้ แน่ชัด ใช่หรือไม่
อย่าพูด พล่อยพล่อย น้องน้อยใจ
ยังรัก ปักใจ พี่คนเดียว
พันทอง [/b][/font][/size][/color] [/quote] โกหก พกลม คารมบูด
แสร้งพูด หยอกยั่ว ชั่วประเดี๋ยว
นั่งคอย ถ่างตา จนหน้าเซียว
เธอเบี้ยว เฉไฉ ไม่เห็นมา
มีแฟน เป็นร้อย คอยรับส่ง
ฉันคง ตกรุ่น สิ้นคุณค่า
หลอกให้ คอยเก้อ เซ่อหลายครา
ระอา น่าเบื่อ เลิกเชื่อแล้ว
สุนทรวิทย์
|
|
|
|
|
| 15 มกราคม 2012, 02:52:PM |
|
sunthornvit
|
|
« ตอบ #9 เมื่อ: 15 มกราคม 2012, 02:52:PM » |
ชุมชน
|
ระบายความ คับข้อง อันหมองไหม้
ด้วยหัวใจ ตราตรึง ถึงหนหลัง
ยามเธอฝาก ถ้อยคำ พร่ำอินัง
ให้ความหวัง แน่นหนัก ว่ารักจริง
ชั่วเวลา สั้นสั้น เธอพลันหน่าย
ช่างลืมง่าย กลายคำ น้ำใจหญิง
ถ้อยรำพัน สัญญา คราแอบอิง
ถูกละทิ้ง มิเหลือ สักเยื่อใย
สุนทรวิทย์ ไม่เคยทิ้ง สักหน่อย คอยเสมอ
รักมอบเธอ มิเคย เลยเผลอไผล
ระลึกกาล ผ่านซึ้ง คะนึงใน
ยักคงรัก ปักใจ แม้ไกลกัน
คราวสายลม พรมแผ่ว ดังแว่วเสียง
สร้อยสำเนียง เคียงคลอ พะนอฝัน
ใต้เงาแฝง แสงทอง ของดวงจันทร์
ดาวร้อยพัน ร่วมเห็น เป็นพยาน
คิดถึงอยู่ เสมอ เฝ้าเพ้อหา
แต่เหมือนว่า กลับกลาย ไม่ผสาน
ไร้งเสียงตอบ มอบกลับ ซับดวงมาน
ต้องร้าวราน เร้นหลบ เลิกสบตา
"สุนันยา
แน่ใจหรือ ความหลัง ยังมีเหลือ
เห็นว่าเบื่อ เยื่อใย ไม่คืนหา
เห็นว่าลืม ถ้อยคำ เลิกนำพา
เห็นชัดว่า อนงค์ คงเปลี่ยนแปร
คารมฉ่ำ ซ้ำซาก มิอยากเชื่อ
หวั่นถูกเถือ เรื้อรัง ฝังอีกแผล
หวั่นต้องเจ็บ เหงื่องหงอย ถูกลอยแพ
หวั่นจะแพ้ คนใหม่ ใจขาดรอน
สุนทรวิทย์
|
|
|
|
|
|
|
| 15 มกราคม 2012, 03:21:PM |
amika29
Special Class LV4
นักกลอนรอบรู้กวี
คะแนนกลอนของผู้นี้ 341
 ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 593
~ยังเป็นโลกใบเก่า..แค่ไม่มีเขาเท่านั้นเอง~
|
|
« ตอบ #11 เมื่อ: 15 มกราคม 2012, 03:21:PM » |
ชุมชน
|
น้ำค้างพรม ลมครวญ ใต้นวลแข
แหงนชะแง้ แลหาว ดาวมิถ้วน
รักสองเรา เนาฝัน สุขรัญจวน
แก้มเนื้อนวล อิงแอบ แนบดวงมาน
มองห้วงฟ้า ราตรี ที่เร้นลับ
เธอฉันขับ บทกลอน อันอ่อนหวาน
พรรณนา ว่ารัก จักยืนนาน
ปฏิญาณ ขานมั่น นิรันดร
ใต้เวหา ครานี้ เธอหนีหาย
ฉันเดียวดาย อนาถ ขาดสมร
มิมีเสียง มธุรพจน์ ต่อบทกลอน
โฉมบังอร เหียนหัน ลืมสัญญา
สุนทรวิทย์
โถ....พี่ชาย
เศร้า...เสียดายอะไรนักหนา
จากกันแล้ว...ให้มันแล้วไปเหอะน่า
คร่ำครวญมีน้ำตา...เค้าก็ไม่กลับมาสักที
ปล่อยเค้าไป...เมื่อมันไม่ใช่...ก็ปล่อยมือเถอะ
เช็ดน้ำตาที่เปื้อนเปรอะ...อย่าให้เลอะไปกว่านี้
ยิ้มสิ...ต้องยิ้มให้ได้นะ...บอกหัวใจไม่รักดี
สัญญาที่เคยมี...นับแต่วันนี้...ลืมมันไป
บอกตัวเองให้เลิกเศร้า
เมื่อเค้าไม่รักเรา...ต้องทนให้ไหว
โลกใบนี้...ต้องมีสักคนนึงสิ...ที่ใช่...
ถูกทิ้งไม่เป็นไร...หาใหม่ก็แล้วกัน...
----แวะมาแจมค่าอาเฮีย----
หมวยเล็ก (555 จำได้เปล่า) เอ-มิ-กา |
อย่า..."อิจฉาชีวิตคนอื่น"
แต่จง....ใช้ชีวิตให้สดชื่น
แล้วให้...."คนอื่นอิจฉา"
|
|
|
| 15 มกราคม 2012, 03:37:PM |
|
สุนันยา
|
|
« ตอบ #12 เมื่อ: 15 มกราคม 2012, 03:37:PM » |
ชุมชน
|
แน่ใจหรือ ความหลัง ยังมีเหลือ
เห็นว่าเบื่อ เยื่อใย ไม่คืนหา
เห็นว่าลืม ถ้อยคำ เลิกนำพา
เห็นชัดว่า อนงค์ คงเปลี่ยนแปร
คารมฉ่ำ ซ้ำซาก มิอยากเชื่อ
หวั่นถูกเถือ เรื้อรัง ฝังอีกแผล
หวั่นต้องเจ็บ เหงื่องหงอย ถูกลอยแพ
หวั่นจะแพ้ คนใหม่ ใจขาดรอน
สุนทรวิทย์
เห็นเห็นอยู่ใครแน่ ที่แปรผัน
เห็นเห็นอยู่ ใครนั่น พลันหลอกหลอน
เห็นเห็นว่า ตัวใคร ไม่แน่นอน
เห็นเห็นแล้ว สุนทร(วิทย์ )ป้อนคำลวง
มากล่าวหา ว่าหญิงที่ทิ้งห่าง
มากล่าวหา อำพราง วางห่วงหวง
มากล่าวหา ว่าหน่าย คนใจกลวง
มากล่าวหา ว่าทรวง ถูกล่วงเกิน.... 
"สุนันยา |
ชะตาชีวิต ลิขิตผกผัน....ดิ้นรนฝ่าฟัน..เพื่อฝันที่มี
|
|
|
| 15 มกราคม 2012, 03:45:PM |
|
sunthornvit
|
|
« ตอบ #13 เมื่อ: 15 มกราคม 2012, 03:45:PM » |
ชุมชน
|
โถ....พี่ชาย
เศร้า...เสียดายอะไรนักหนา
จากกันแล้ว...ให้มันแล้วไปเหอะน่า
คร่ำครวญมีน้ำตา...เค้าก็ไม่กลับมาสักที
ปล่อยเค้าไป...เมื่อมันไม่ใช่...ก็ปล่อยมือเถอะ
เช็ดน้ำตาที่เปื้อนเปรอะ...อย่าให้เลอะไปกว่านี้
ยิ้มสิ...ต้องยิ้มให้ได้นะ...บอกหัวใจไม่รักดี
สัญญาที่เคยมี...นับแต่วันนี้...ลืมมันไป
บอกตัวเองให้เลิกเศร้า
เมื่อเค้าไม่รักเรา...ต้องทนให้ไหว
โลกใบนี้...ต้องมีสักคนนึงสิ...ที่ใช่...
ถูกทิ้งไม่เป็นไร...หาใหม่ก็แล้วกัน...
----แวะมาแจมค่าอาเฮีย----
หมวยเล็ก (555 จำได้เปล่า) เอ-มิ-กา [/quote] ปล่อยไม่ลง ปลงไม่ตก อกจะแตก
หัวใจแหลก แตกเหี้ยน เจียนอาสัญ
รักถนอม กล่อมเกลา เฝ้าผูกพัน
อะไรกัน ปุบปับ พังยับเยิน
สามวันจาก คนดี เธอมีอื่น
หลงระรื่น เปื้อนเปรอะ มิเคอะเขิน
ควงคนใหม่ มาเหน็บ เจ็บเหลือเกิน
ทำหมางเมิน คนเก่า น่าเศร้าใจ
สุนทรวิทย์
|
|
|
|
|
| 15 มกราคม 2012, 04:16:PM |
|
sunthornvit
|
|
« ตอบ #14 เมื่อ: 15 มกราคม 2012, 04:16:PM » |
ชุมชน
|
เห็นเห็นอยู่ใครแน่ ที่แปรผัน
เห็นเห็นอยู่ ใครนั่น พลันหลอกหลอน
เห็นเห็นว่า ตัวใคร ไม่แน่นอน
เห็นเห็นแล้ว สุนทร(วิทย์ )ป้อนคำลวง
มากล่าวหา ว่าหญิงที่ทิ้งห่าง
มากล่าวหา อำพราง วางห่วงหวง
มากล่าวหา ว่าหน่าย คนใจกลวง
มากล่าวหา ว่าทรวง ถูกล่วงเกิน....
"สุนันยา[/quote] ถูกใส่ความ สุมไฟ ไร้ความผิด
สุนทรวิทย์ มิเคย เฉยห่างเหิน
ยังกระแซะ ยอดสร้อย คอยหยอกเอิน
แสร้งประเมิน พลาดผิด คิดอย่างไร
ความสัตย์ซื่อ น่ารัก ไม่ยักเห็น
เบี่ยงประเด็น เล่นคำ ทำเฉไฉ
ดั่งพังเพย ว่าสตรี มีมากใจ
ห่างไม่ได้ สามวัน พลันเปลี่ยนแปลง
สุนทรวิทย์
|
|
|
|
|
|
