ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Prapacarn ❀]

  ยามเหงา... เงาสายประกายรุ้ง
ทอทาบทุ่งทิวทอง...มองยิ่งเหงา
ข้าวโน้มรวงพ่วงกอพ้อแสงเงา
ว่าใครเหงาเกินจันทร์วันข้างแรม

คืนจันทร์แรมแซมดาวมาเหงาด้วย
ใครจะช่วยปลอบขวัญจันทร์แอร่ม
เพียงซีกเรียวเคียวโค้งโยงวับแวม
เหลือแต่แซม...นั่งเหงาใต้เงาจันทร์

อนิจจาจันทร์เจ้ายังเฝ้าหม่น
ละเลยคนอกไหม้ให้เฝ้าฝัน
อยากจะอ้อนออดพ้อพนอจันทร์
ก็ไหวหวั่นเกรงเจ้าไม่เข้าใจ

คืนจันทร์แรมแซมดาวนั่งหนาวเหน็บ
จันทร์จะเจ็บร้าวขวัญกับฉันไหม
ใต้เงาหม่นดายเดียวเหลียวหาใคร
จะมีไหมใครเหงา... เท่าดาวแซม

แซมค่ะ
"ประภาคาร"
01/14/2012
 

[กังวาน]

จันทร์วันนี้เย็นเยียบและเงียบเหงา
น้ำตาเราไหลรินสิ้นเดือนแจ่ม
มีเพียงดาวระยิบวิบวอมแวม
คอยแต่งแต้มหัวใจว่าให้รอ

เขาจะกลับมาไหมหัวใจถาม
หรือแค่ความอ่อนไหวพาไปหนอ
ปล่อยฉันหง่าวนั่งเหงาเขาเคลียคลอ
คอยพนอคนใหม่ใต้แสงจันทร์

น้ำตาร่วงอีกครั้งฟังเสียงฝน
เปียกกมลเปียกตัวกลัวความฝัน
รักแท้ไม่มีจริงสิ่งสำคัญ
น้ำตาฉันมากกว่าฝน...เกลียดคนลวง

[กังวาน]

 
คืนจันทร์แรมแซมดาวนั่งหนาวเหน็บ
จันทร์จะเจ็บร้าวขวัญกับฉันไหม
ใต้เงาหม่นดายเดียวเหลียวหาใคร
จะมีไหมใครเหงา... เท่าดาวแซม

แซมค่ะ
"ประภาคาร"
01/14/2012
 

ฟังถ้อยคำคร่ำครวญของนวลน้อง
ที่ร่ำร้องถึงวันจันทร์ไม่แจ่ม
นั่งเงียบเหงาเศร้าหมองมองเดือนแรม
โอ้น้องแซม...สุดที่รักพี่หนักใจ

ขอข้ามฟ้าฝ่าฝนทนลมหนาว
ผ่านดวงดาวร้อยพันฝันยิ่งใหญ่
นั่งเคียงคู่อยู่ข้างมิร้างไกล
เอาหัวใจขับลำนำเป็นคำกลอน

ว่ายังรักยังหลงคงคิดถึง
และซาบซึ้งในสุขทุกอักษร
จะกอดเจ้าเช้าเย็นไม่เว้นนอน
จนถึงตอนลืมตาตื่นยังชื่นทรวง

จะเห่กล่อมจอมใจมิให้เหงา
รักของเราสุขแสนดุจแดนสรวง
และถ้อยคำล้ำค่ากว่าทั้งปวง
แซมคือดวงใจพี่...นี้คนเดียว

[บ้านริมโขง]

เกินจะห้ามใจตนบนความเหงา
เหมือนเหลือเราเพียงหนึ่งซึ่งแลเหลียว
อื่นคงสุขเอมอิ่มหลับพริ้มเชียว
ช่างแสนเปลี่ยวเทียวหมองน้ำนองตา

เหงาเหลือเกินโดนเมินยังเหินห่าง
สุดอ้างว้างร้างใครไหนห่วงหา
ยืนรับลมพรมร่างอย่างเย็นชา
นับเวลาที่ผ่าน..ช่างนานเกิน.

"บ้านริมโขง"

[panthong.kh]

ลมโชยมา ปะทะกาย แสนหนาวสั่น
ใจหวาดหวั่น คล้ายใคร มาเรียกเอิ้น
ท่ามกลางความ อ้างว้าง เราเผซิญ
เหมือนว่าเดิน โดดเดี่ยยว เปลี่ยวเกอา

ใจดวงนี้ เหงาหงอย เศร้าสร้อยเหลือ
ครั้นพูดไป ใครจะเชื่อ เขาเบื่อหน้า
ถูกทอดทิ้ง ช่ำจริง ยิ่งระอา
กาลเวลา หนาวเหน็บ เจ็บไม่วาย

มองภนา ฟ้ามืด ยิ่งหมองหม่น
เมฆลอยวน เวียนมา คราเมื่อสาย
ฟ้าทมึน ครวญคราง พลางเดียวดาย
จวบจวนถึง ตอนบ่าย จึงคลายไป

แต่ฤทัย ดวงนี้ ยังหวาดหวั่น
จะมีวัน ไหนหนอ พอช่วยได้
ฤดูผ่าน ยาวนาน สักเท่าใด
ฤดูใจ ฉันนี้ มีแต่ตรม
พันทอง

[บูรพาท่าพระจันทร์]

ยามศรรัก ปักฤทัย ย่อมไหลหลง
ฤทธิ์รักคง ดำรงชื่น ไร้ขื่นขม
ซ้ำมากรส พจน์พร่่ำ ซึ่งคำชม
อิ่มคารม คมปาก จนยากเลือน

แม้ยามแรม แซมดาว พร่างพราวฟ้า
ทำราวว่า นภาใส หาใดเหมือน
มิเหลือบแล แขไข ให้แชเชือน
ช่างบิดเบือน เปื้อนเปรอะ เลอะเทอะจัง

ครั้นสิ้นรส หมดภักดิ์ เริ่มรักหน่าย
ยามถูกชาย คลายรส รักหมดขลัง
สวาทวาย กลายเลี่ยน เปลี่ยนเป็นชัง
สุมประดัง สั่งสม ชโลมทรวง

มากลับเป็น เห็นค่า นิจจาเอ๋ย
แต่ก่อนเคย เฉยจิตต์ ไม่คิดหวง
ทั้งที่รัก ปักใจ ไม่คิดลวง
คนแสนห่วง ดวงฤทัย กลับไม่แล.../


 

บูรพาท่าพระจันทร์

[Prapacarn ❀]

จันทร์วันนี้เย็นเยียบและเงียบเหงา
น้ำตาเราไหลรินสิ้นเดือนแจ่ม
มีเพียงดาวระยิบวิบวอมแวม
คอยแต่งแต้มหัวใจว่าให้รอ

เขาจะกลับมาไหมหัวใจถาม
หรือแค่ความอ่อนไหวพาไปหนอ
ปล่อยฉันหง่าวนั่งเหงาเขาเคลียคลอ
คอยพนอคนใหม่ใต้แสงจันทร์

น้ำตาร่วงอีกครั้งฟังเสียงฝน
เปียกกมลเปียกตัวกลัวความฝัน
รักแท้ไม่มีจริงสิ่งสำคัญ
น้ำตาฉันมากกว่าฝน...เกลียดคนลวง

ไยน้ำตา รินหล่น แข่งฝนเล่า
ไยน้ำตา พาเหงา เฝ้าห่วงหวง
หรือใจเธอ เผลอไผล ไม่ถามทวง
หรือใจเธอ หล่นร่วง หลบหลีกดาว

ถึงดาวแซม แจ่มจ้า จะพร่าหม่น
ถึงดาวแซม จะซุกซน จนเหน็บหนาว
จะมีใจ ให้คุณ อุ่นทุกคราว
จะมีใจ ในท่ามดาว ให้คุณอิง

แซมค่ะ
 

แซมหัดแต่ง "กลบทภุมรินเชยทราบเกสร" ค่ะ
 

[Prapacarn ❀]

ฟังถ้อยคำคร่ำครวญของนวลน้อง
ที่ร่ำร้องถึงวันจันทร์ไม่แจ่ม
นั่งเงียบเหงาเศร้าหมองมองเดือนแรม
โอ้น้องแซม...สุดที่รักพี่หนักใจ

ขอข้ามฟ้าฝ่าฝนทนลมหนาว
ผ่านดวงดาวร้อยพันฝันยิ่งใหญ่
นั่งเคียงคู่อยู่ข้างมิร้างไกล
เอาหัวใจขับลำนำเป็นคำกลอน

ว่ายังรักยังหลงคงคิดถึง
และซาบซึ้งในสุขทุกอักษร
จะกอดเจ้าเช้าเย็นไม่เว้นนอน
จนถึงตอนลืมตาตื่นยังชื่นทรวง

จะเห่กล่อมจอมใจมิให้เหงา
รักของเราสุขแสนดุจแดนสรวง
และถ้อยคำล้ำค่ากว่าทั้งปวง
แซมคือดวงใจพี่...นี้คนเดียว

พี่คือเดือน เพื่อนใจ ไม่ไกลห่าง
พี่คือเดือน แม้เลือนร้าง ยังเฝ้าเกี่ยว
มีอ้อมกอด พรอดภิรมณ์ รักกลมเกลียว
มีอ้อมกอด แม้เพียงเสี้ยว เกาะเกี่ยวทรวง

จะหลับฝัน มั่นใจ ในความรัก
จะหลับฝัน แนบตัก รักเฝ้าห่วง
ฝากจุมพิต จากดาว-แซมพราวดวง
ฝากจุมพิต จากห้วง ท่ามท่วงดาว

แซมค่ะ
 

[Prapacarn ❀]

เกินจะห้ามใจตนบนความเหงา
เหมือนเหลือเราเพียงหนึ่งซึ่งแลเหลียว
อื่นคงสุขเอมอิ่มหลับพริ้มเชียว
ช่างแสนเปลี่ยวเทียวหมองน้ำนองตา

เหงาเหลือเกินโดนเมินยังเหินห่าง
สุดอ้างว้างร้างใครไหนห่วงหา
ยืนรับลมพรมร่างอย่างเย็นชา
นับเวลาที่ผ่าน..ช่างนานเกิน.

"บ้านริมโขง"

จะโอบกอด ยอดรัก ให้พักเหงา
จะโอบกอด ค่ำเช้า ผ่านเขาเขิน
แม้จะอยู่ แสนไกล ไม่หมางเมิน
แม้จะอยู่ เถื่อนเถิน รักยังรอ

จะไม่ปล่อย ให้เธอ เพ้อโดดเดี่ยว
จะไม่ปล่อย สัมพันธ์เกลียว ให้เหี่ยวห่อ
นะ..คนดี ใยรัก ร่วมถักทอ
นะ..คนดี รักนี้ขอ มอบให้เธอ

แซมค่ะ

แซมกราบขอบคุณ พี่ริมโขง  ที่มาร่วมสนุกกับแซมนะคะ...
ขอให้พี่มีความสุขค่ะ..
แซม
 

[บ้านริมโขง]

เกินจะห้ามใจตนบนความเหงา
เหมือนเหลือเราเพียงหนึ่งซึ่งแลเหลียว
อื่นคงสุขเอมอิ่มหลับพริ้มเชียว
ช่างแสนเปลี่ยวเทียวหมองน้ำนองตา

เหงาเหลือเกินโดนเมินยังเหินห่าง
สุดอ้างว้างร้างใครไหนห่วงหา
ยืนรับลมพรมร่างอย่างเย็นชา
นับเวลาที่ผ่าน..ช่างนานเกิน.

"บ้านริมโขง"

จะโอบกอด ยอดรัก ให้พักเหงา
จะโอบกอด ค่ำเช้า ผ่านเขาเขิน
แม้จะอยู่ แสนไกล ไม่หมางเมิน
แม้จะอยู่ เถื่อนเถิน รักยังรอ

จะไม่ปล่อย ให้เธอ เพ้อโดดเดี่ยว
จะไม่ปล่อย สัมพันธ์เกลียว ให้เหี่ยวห่อ
นะ..คนดี ใยรัก ร่วมถักทอ
นะ..คนดี รักนี้ขอ มอบให้เธอ

แซมค่ะ

แซมกราบขอบคุณ พี่ริมโขง  ที่มาร่วมสนุกกับแซมนะคะ...
ขอให้พี่มีความสุขค่ะ..
แซม
 

ขอบคุณแซมเช่นกัน ที่ตั้งกระทู้มีความหมาย และตอบคำได้งดงามยิ่ง
 

วาจาหวาน ขานต่อหนอชื่นนัก
วาจาหวาน สานสลักรักเสมอ
ป่วนหัวใจ คนเหงาเฝ้าละเมอ
ป่วนหัวใจ จนเพ้อเก้อเขินจริง

หนึ่งในทรวง ห่วงหาสุดาเจ้า
หนึ่งในทรวง รุมเร้าเราทุกสิ่ง
จึงเหงานัก ยามห่างร้างประวิง
จึงเหงานัก รักหญิง...ยิ่งรัญจวน

"บ้านริมโขง"

[panthong.kh]

ความเหงาเข้า ครอบงำ ช้ำดวงจิต
เหงายามคิด ถึงคนไกล ใครห่างเหิน
เหงายามอยาก จะเห็น หน้าเหลือเกิน
เหงายามเดิน เดียวดาย คล้ายรำพัน

เหงาจนนอน ไม่หลับ กระสับกระส่าย
เหงานี้ช่าง หน้าเบื่อหน่าย คล้ายตัวฉัน
นอนพลิกไป พลิกมา ครามองจันทร์
หวิวไหวหวั่น สั่นสะทก อกหมองมัว

เหงาเพราะคิด ถึงคนไกล ไม่ส่งข่าว
เหงาเพราะอยากรู้ เรื่องราว เจ้าทูนหัว
เหงาเพราะจิต เริ่มตก อกระรัว
เหงาเพราะกลัว ไม่เห็นหน้า ระอาจินต์
พันทอง

[กังวาน]

เหงาทำไมไม่โทรมาหาฉันนี่
เหงานั้นมีแต่ทำเธอช้ำสิ้น
เหงาอย่างนี้มีไหมใครได้ยิน
เหงายุพินอ้อนออดอยากกอดเธอ

เหงาแค่ไหนไปหาจะว่าไหม
เหงาที่ใจหรือกายหมายเสนอ
เหงาจริงแน่แท้น่ะหรือละเมอ
เหงาเสมอขอไปหาอย่าว่ากัน