ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[somkan]

*มองสายชล ล้นไหล ไม่หวนคืน
ต้องทนฝืน กลืนน้ำตา หาคำถาม
วันข้างหน้า เป็นไฉน ใครตอบความ
นึกถึงยาม ยากไร้ ใครดูแล

*ถึงพึ่งตัว ตนได้ ในวันนี้
วันหน้ามี หรือไม่ ในยามแก่
กระแสกรรม นำล้วน ความปรวนแปร
มิเที่ยงแท้ ท้อใจ ไม่เว้นวัน
...............ส้มแก่น.

[บูรพาท่าพระจันทร์]

ปล่อยความขื่น ลื่นไหล ลงสายสินธุ์
เพื่อดวงจินต์ ผินกลับ รับสุขสันต์
ความขื่นขม ตรมใจ ปล่อยไปพลัน
ชื่นนิรันดร์ ทันที อย่ารีรอ

อันรักหน่าย ว่ายเวียน เปลี่ยนสลับ
หากรู้สับ ปรับฤดี ตามที่ขอ
ไม่ยึดติด จิตต์กระสัน เท่านั้นพอ
เรื่องความท้อ ย่อมร้าง อยู่ห่างใจ.../


 


บูรพาท่าพระจันทร์

[♥หทัยกาญจน์♥]

ดินหวั่นไหว
 
อันความรัก ทักทาย ดั่งสายฝน
โปรยระรื่น ชื่นกมล จนหวั่นไหว
เสียงกระซิบ ซาบซึ้ง ตรึงฤทัย
พอชุ่มฉ่ำ จำไว้ ใน..เวลา

บ้างเหือดแห้ง แร้งหรือ ชื่อ “ความรัก”
ดินหวั่นไหว ใจปัก จักโหยหา
เสียงฝนสาด ซัดอยู่ คู่น้ำตา
แทนน้ำฝน บนฟ้า ว่า "รักเธอ"
 


หทัยกาญจน์
๑๔ มกราคม พ.ศ.๒๕๕๕

[unclekaew]

เสียงสายฝนรินรดทุกหยดหยาด
ฟังแล้วบาดทรวงในยามใจเผลอ
คนรอคอยน้อยใจไม่พบเจอ
หลงละเมอหมองหม่นคืนฝนพรำ

จนผ่านฝนพ้นมาถึงหน้าหนาว
ไร้ข่าวคราวขมขื่นทุกคืนค่ำ
เพราะความรัก..รู้ไหมคนใจดำ
จึงทนช้ำหมองหม่นอยู่คนเดียว

 

แก้ว กรุงเก่า
๑๔ ม.ค.๕๕ : ๒๑.๓๐ น.