ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ดาว อาชาไนย]

ยังอบอวลมาลัยไม่จางกลิ่น
ชวนถวิลคำนึงถึงเจ้าของ
หอมเย้ายวนป่วนใจยังใฝ่ปอง
เหมือนมาคล้องเสี่ยงรักมาทักทาย

มาลัยสดคืนเดียวก็เหี่ยวแห้ง
เป็นลางแจ้งให้ซึ้งถึงความหมาย
ว่าสิ่งที่เคยฝันนั้นกลับกลาย
สวาทวายสิ้นหวังไม่ยั่งยืน

มาลัยปลอบพอเคลิ้มเริ่มเข่นฆ่า
เวทนาใจตัวมัวหลงชื่น
แสนอบอุ่นซาบซ่านเมื่อวานซืน
กลับขมขื่นฉับพลันในวันนี้

ประทับใจกันและกันในวันก่อน
ไม่สังหรณ์เลยว่าฟ้าเปลี่ยนสี
ขอฝากกลอนวอนง้อพ้อวจี
จากคนที่จริงใจไม่หลอกลวง

ยินดีกับทุกข์ท้นหม่นหมองมาก
เพราะเกิดจากคนรักภักดิ์และหวง
ขอชดใช้บาปกรรมที่ตามทวง
ยอมรับปวงโทษทัณฑ์บัญชาเรา

มาลัยเอ๋ยเคยซึ้งถึงใหลหลง
เสน่ห์คงหวานฤดีคนขี้เหงา
ถึงแห้งแล้งน้ำใจไม่นานเนา
ก็ยังเร้ากมลคนอยู่ไกล

ดาวอาชาไนย

[--ณัชชา--]

ฝากมาลัยสองชายไปให้พี่
วางไว้ที่ข้างที่นอนนุ่มอ่อนไหว
สัญญาลักษณ์มัดบ่วงสู่ห้วงใจ
ยามพี่ได้เห็นมันจงฝันดี

เปรียบพี่เป็นมาลัยชายที่หนึ่ง
ยามคิดถึงตัวน้องอย่าหมองศรี
ใจของน้องมอบให้อยู่ในที
ไม่เคยหนีหน่ายรักแม้สักครา

กับมาลัยชายที่สองน้องหมองเศร้า
กายต้องอยู่กับเขาเศร้านักหนา
พบแต่ความหม่นหมองครองน้ำตา
ต้องซ่อนซบหลบหน้าแสนจาบัลย์

โปรดจงเก็บมาลัยไว้ต่างหน้า
ยามไกลตาขอใจอย่าไหวหวั่น
เมื่อมาลัยสองชายหมายผูกพัน
เก็บความฝันใส่มาลัยมอบให้เธอ

--ณัชชา--

[ดาว อาชาไนย]

คือมาลัยล้ำค่าที่น่ารัก
เธอเพียรถักข้ามฟ้ามาเสนอ
ฝากหัวใจฝากคำมาบำเรอ
ชวนใฝ่เพ้อสูงค่าติดตราตรึง

หอมมาลัยสองชายใจแอบพ้อ
ลอยมาล่อเราหลงพะวงถึง
อบร่ำลมหายใจใครคนซึ้ง
ที่เคล้าคลึงฝากไว้ให้แทนกาย

ยังละมุนอุ่นไอไม่เลือนลบ
เมื่อสูดซบลูบไล้หอมไม่หาย
หวานอย่างนี้ชื่นอย่างนี้มีหรือกลาย
เสน่ห์สายสวาทหวามคอยตามเตือน

มีแต่เพียงมาลัยให้เพ้อฝัน
ยามไกลกันหอมมาลัยก็ไม่เหมือน
วานอย่าให้คอยหวานนานเป็นเดือน
ใจที่เปื้อนรักยังหวังเฝ้ารอ

จูบรับขวัญมาลัยใจจะขาด
หอมประหลาดเคียงนอนจะวอนขอ
คงซาบซ่านแปลกแปลกวันแรกคลอ
มาลัยล้อเตือนย้ำทุกค่ำคืน

คอยเจ้าของมาลัยมาให้พบ
มาช่วยลบความเหงาเศร้าเหลือฝืน
ใครเคยกล่าวสัญญาอย่ากลับกลืน
ขอมายืนเคียงข้างอย่าห่างกัน

ดาวอาชาไนย

[กวีน้อย ลุ่มน้ำยาว]

emo_107หอมมาลัย   ที่พี่ชาย     รับจากเจ้า
กลิ่นโลมเล้า     เล่นเอา    ใจพี่สั่น
พวงมาลัย   ร้อยดวงใจ     ให้ผูกพัน
เป็นสัญญา   จะรักกัน    ตลอดไป

พวงมาลัย   เจ้าเรียงร้อย   สร้อยบุปผา
น้องกานดา    ใช้สายรัก    ถักแทนไหม
เจ้าบรรจง    ร้อยสลวย     ด้วยสายใจ
กลิ่นช่างหอม    ชวนหลงไหล    ให้ตราตรึง


กวีน้อย  ลุ่มน้ำยาว
     

[/b]

[รัตนาวดี]

 

.....คอยมาลัย ให้ย้อม อ้อมใจฝาก
ไม่ต้องมาก หลากหลาย แค่คลายถึง
ไม่ต้องหอม พร้อมสลัก รักรำพึง
เพียงแค่หนึ่ง ตรึงแขวน แทนน้ำใจ.....

รัตนาวดี
 
 

<a href="http://www.youtube.com/v/IXhN9hv0Imk&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/IXhN9hv0Imk&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[พิมพ์วาส]

ระรวยกลิ่นผินหอมคราดอมเจ้า
กลิ่นโลมเล้าเข้าไปอุทัยไหว
ผกาคล้อยห้อยห้วงพวงมาลัย
กลิ่นโชยไปไซร้ฟุ้งจรุงอวล

บนเขนยเชยสุคนธ์จุกลิ่นแต้ม
งามแอร่มแถมหอมคราดอมหวน
กลิ่นระรื่นชื่นดมภิรมย์รัญจวน
กำสรวญครวญครางเมื่อพลางคิด

จวนรุ่งสางจางค่ำย่ำใกล้รุ่ง
กลิ่นจรุงฟุ้งหายคล้ายเศร้าจิต
ตรองมาลัยในหมอนวรณ์พินิจ
คราเพ่งพิศราโรยโชยกลิ่นไป

[ดาว อาชาไนย]

รวยรินกลิ่นมาลัยของใครหนอ
ลอยมาล่อยามครองความหมองไหม้
คล้ายคล้ายลอยจากกมลคนแสนไกล
มาพร้อมกับหัวใจใครไม่รู้

แอบใกล้ใกล้ใจนี้ที่อ่อนล้า
อักษราไพเราะเสนาะหู
กลอนกลั่นมาเหมือนฝนหล่นพรั่งพรู
อาบใจผู้แล้งร้อนให้ผ่อนคลาย

หนาวอารมณ์มาลัยเอื้อไออุ่น
หอมละมุนโลมไล้ให้หนาวหาย
ประหวัดหวามอยากซบอบอุ่นกาย
มาลัยสายสวาทกลิ่นวอนยินยอม

มาลัยร้อยดอกอะไรก็ไม่รู้
แต่ซึ้งอยู่ยามใกล้ดอกไม้หอม
และงามมากเหมือนใครสดใสพร้อม
ดังโน้มน้อมลอยฟ้ามาสู่ดิน

จดจมูกลูบไล้มาลัยรัก
อาจจูบหนักทำให้มาลัยวิ่น
ขอโทษไม่ตั้งใจให้พังภินท์
เจ้าของมาลัยได้ยินโปรดอภัย

รวยรินกลิ่นหอมกรุ่นอบอุ่นเอ๋ย
อย่าลอยเลยลมบนไปหนไหน
อย่าเพียงเย้าให้ชื่นแล้วคืนไป
อยาาปลอบใจแล้วร้างห่างให้ตรม

ดาวอาชาไนย

[พิมพ์วาส]

มาลัยถักจักเฉาแสนเศร้าจิต
คราพินิจพิศเพ่งเกรงโศกถม
หมดกลิ่นหอมดอมไปไม่ภิรมย์
หมดกลิ่นฉมตรมตรอมเศร้าย้อมใจ

มาลัยสิ้นกลิ่นสุคนธ์จุแอร่ม
สีแต่งแต้มแกมงามท่ามหม่นไหม้
คราพิศมองต้องเศร้าเราทรวงใน
เจ้านวลงามทรามวัยให้ข้ามา (อิอิ)

[Music]

พวงมาลัยแห้งเหี่ยวจนเหนียวกรอบ
เธอให้ตอบในวันเข้าพรรษา
พูดสั้นสั้นมั่นหมายคล้ายสัญญา
เก็บบูชาหิ้งหัวเตียง...ไว้เมียงมอง

หอมอบอวลยวนย้ำถูกคำบอก
จำปีออกสีคล้ำเป็นดำหมอง
ลาพระวางหัวเตียงเคียงประคอง
เพื่อตรึกตรองถึงคนให้..ว่าใกล้กัน

ผ่านเดือนแปดอาสาฬหะเธอจะกลับ
เดือนสิบสองเลยลับไม่กลับหัน
ลอยกระทงเที่ยงคืนโทรฯยืนยัน
ว่าสัมพันธ์เหมือนเก่า...เสียงเศร้าจัง

พอปีใหม่...โทรฯไม่ติดเริ่มคิดหนัก
มาลัยรักไม่สด...เริ่มหมดหวัง
ส่งข้อความทิ้งให้...อย่าได้ชัง
เร่งเก็บตังค์วาเลนไทน์คือปลายทาง

พวงมาลัยแห้งเหี่ยว...บางเสี้ยวกรอบ
ต้องแอบปลอบใจตนกลัวหม่นหมาง
ถนอมตัว.หัวใจ.ไว้ตรงกลาง
ถ้าจืดจาง..ไร้เงา..เราไม่รออออออออออออ..))).)..))