ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ดาว อาชาไนย]

เสียงความเหงาเคาะประตูอยู๋ก๊อก..ก๊อก
จึงแกล้งหลอกตัวเองว่าเก่งกล้า
เชิญสิเจ้าความเหงาเชิญเข้ามา
ไม่ใช่ท้าแต่หากอยากลองดี

รอบข้างคนแปลกหน้าอยู่คลาคล่ำ
เอ่ยปากคำเดียวก็มาหาเร็วรี่
จะอยู่เป้นเพื่อนฝันในทันที
บ้านกลอนนี้ไม่เปลี่ยวอยู่เดียวดาย

ครั้นความเหงาเข้าประตูสู่ในห้อง
เมื่อเหลียวมองรอบข้างอย่างใจหาย
สายตาที่เคยเห็นเป็นประกาย
กลับแหนงหน่ายฟั่นเฟือนบิดเบือนไป

สบสายตาคุ่หนึ่่งซึ่งเคยคบ
ก็รีบหลบไปตามความอ่อนไหว
ปลอบตัวเองเพียงว่าอย่าหวังใด
เราพบความจริงใจที่ไม่จริง

คิดถึงใครคนหนึ่งซึ่งซึ้งนัก
ครั้งเคยรักอุ่นไอเหมือนไฟผิง
เคยออดอ้อนวอนหวังนั่งแอบอิง
เธอคือสิ่งสุดท้ายหมายชื่นชู

แต่มองหาไม่เห็นเป็นไฉน
สายลมไล้เสียงแผ่วแ่ว่วข้างหูู
บอกเขาตัดเยื่อใยไม่เอ็นดู
ไม่รับรุ้ความเหงาเหมือนเก่าแล้ว

ดาวอาชาไนย

[สิงขร]

[c

olor=tomato]

โปรดระวัง  ความหลัง  มันฝังจิต
มัวนั่งคิด  พิศถึง  ซึ่งนางแก้ว
หัวใจท่าน  นั้นสับสน  มีคนแซว
ขอให้แจว  แคล้วจาก  หากพบธรรม

ในคืนหนึ่ง  ซึ่งอาจ  พลาดหัวเราะ(ห้าๆๆ)
ความเหงาเกาะ  เจาะร่าง  ช่างน่าขำ
หลบไม่เป็น  เห็นทาง  เลวระยำ
สุดระกำ  นำตน  ไม่พ้น ร.พ.

          สิงขร

[/color][/size]

[/color]

[ดาว อาชาไนย]

อยากเข้าโรงพยาบาลมานานแล้ว
มีวี่แววหากไปได้พบหมอ
ความเหงาหายทันทีไม่รีรอ
ตัวจะงอเพราะหัวเราะเหมาะจริงจริง

ดาว อาชาไนย

[hort39]

......

คิดถึงใครคนหนึ่งซึ่งซึ้งนัก
ครั้งเคยรักอุ่นไอเหมือนไฟผิง
เคยออดอ้อนวอนหวังนั่งแอบอิง
เธอคือสิ่งสุดท้ายหมายชื่นชู

แต่มองหาไม่เห็นเป็นไฉน
สายลมไล้เสียงแผ่วแ่ว่วข้างหูู
บอกเขาตัดเยื่อใยไม่เอ็นดู
ไม่รับรุ้ความเหงาเหมือนเก่าแล้ว

ดาวอาชาไนย

 

เธอกรีดฉันเจ็บแปลบแสบลึกลึก
ฉันรู้สีกถึงได้ใจมันแป้ว
ความเหินห่างมันก่อเริ่มส่อแวว
จะออกแนวเหงาเหงายากเข้าใจ

ฉันคงไม่มีค่าและน่าเบื่อ
เธอหมดเยื่อไยรักจึงผลักไส
หากขาดเธอฉันนี้มิมีใคร
ต้องอยู่ในความเหงาเฝ้ารำพัน

เธอเย็นชาเฉยเมยไม่เอ่ยทัก
หรือความรักเราจางแยกทางฝัน
สิ้นเสียแล้วความรักความผูกพัน
มีเพียงฉันคนเหงาเศร้าเหลือเกิน..

 

[Music]

ถามเรื่องเหงาสามวันก่อน...กลอนคงเพียบ
ใช้ชีวิตราบเรียบ...ถูกห่างเหิน
แต่วันนี้ไม่ทุกข์...สุขเหลือเกิน
เราได้เดินจูงมือคนลือตรึม

เธอกลับมาหน้าบอร์ด...ได้กอดกลับ
เราสลับบทเพลงอันเคร่งขรึม
ได้แก้กลอนตอนเก่าเศร้าอึมครึม
บางช่วงลืมกันและกัน....เพราะคันใจ

ต่อแต่นี้ความเหงา...เข้าไม่ถึง
ความลึกซึ้งจึงอาจ...พิฆาตไหว
มียารอ-หมอดี-เหงาที่ใด?
จะบินไปหยอกยั่ว...ให้ทั่วดาว

 

[นางฟ้า ชาลี]

ยาดีดี มีนี่ ที่จะบอก
ไม่ลวงหลอก บอกให้ ได้เห็นสาว
มีทั้งสวย รวยหล่อ หมอติดดาว
รีบรีบก้าว เข้ามา ช้าอยู่ใย

มาที่นี่ "สวนปรุง" จรุงจิต
มีมิ่งมิตร มากมาย หมายขานไข
ลิ้นระรัว หัวเราะ เสนาะไกล
บางคนไร้ อาภรณ์ จะนอนดิน

บางคนยิ้ม ทั้งวัน ฉันเห็นเหงือก
บางคนเลือก แต่งองค์ ทรงผ้าซิ่น
บางคนเก็บ เห็บเหา เอามากิน
บางคนยิน เทวดา มาบอกทาง

รับรองว่า ไม่เหงา คราวมาอยู่
รับรองผู้ รู้เรื่อง เข้าเคียงข้าง
รับรองยา ดีดี มีมาวาง
รับรองคราง อือหื้อ!ลือไปไกล


นางฟ้า  ชาลี

[บ้านริมโขง]

ที่สวนปรุง ยุ่งแท้นะแม่คุณ
คงวายวุ่นดวงจิตคิดหวั่นไหว
คนที่เห็นเป็นหมอหนอกระไร
อาจคนไข้ใช้เล่นเป็นอาการ

คงนุงนังนั่งคิดติดหวาดหวาด
กลัวโดนพลาดจับไปในสถาน
กักไว้รอขอรักสลักดาน
จากตาหวาน..นางฟ้า..จะว่าไง ?

....ใครจะช่วยเรา..

"บ้านริมโขง"