ทุกนาทีที่ผ่านไป
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
22 พฤศจิกายน 2024, 11:33:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: ทุกนาทีที่ผ่านไป  (อ่าน 4380 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
10 มกราคม 2012, 06:25:PM
sunthornvit
Special Class LV3.9
นักกลอนรอบรู้กวี

***

คะแนนกลอนของผู้นี้ 777
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 2,076



« เมื่อ: 10 มกราคม 2012, 06:25:PM »
ชุมชนชุมชน




     
   ทุกเวลา  นาที  ที่ผ่านพ้น
               ลูกต่างคน  เติบใหญ่  ก้าวไปหน้า
               พ่อ,แม่กลับ  ระโหย  ร่วงโรยรา
               เปลี่ยนเชื่องช้า  อ่อนแอ  แก่เฒ่าลง

                  พ่อ,แม่ล้วน  อาทร  จึงสอนสั่ง
               มุ่งยับยั้ง  ห้ามปราม  ความลุ่มหลง
               หวังให้ลูก  สุขสันต์  ยืนมั่นคง
               สมจำนง  อิฐผล  เป็นคนดี

                  สัญชาตญาณ  ยิ่งใหญ่  ในพ่อ,แม่
               คือเหลียวแล  บุตร,ธิดา  โดยหน้าที่
               ชี้จุดหมาย  แนวทาง  สร้างชีวี
               เอื้ออารี  ปกปัก  รักเอ็นดู

                  ลูกจะโต  เปลี่ยนแปร  แม้เพียงไหน
               พ่อ,แม่ไซร้  คงเห็น  เป็นเจ้าหนู
               ยังรักเหมือน  เด็กน้อย  คอยค้ำชู
               ลูกย่อมรู้  แน่แท้  อยู่แก่ใจ

                  ทุกเวลา  นาที  ที่ร่อยหรอ
               ลูกลูกเคย  ทดแทนต่อ  พ่อ,แม่ไหม
               หันใคร่ครวญ  สักนิด  คิดห่วงใย
               ใช่รอไว้  ประณต  ตอนหมดลม
                              
                  สุนทรวิทย์

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Music, บูรพาท่าพระจันทร์, panthong.kh, ...สียะตรา.., บ้านริมโขง, ภูต พเนจร, รพีกาญจน์

ข้อความนี้ มี 7 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
10 มกราคม 2012, 07:10:PM
panthong.kh
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 2989
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 8,676



« ตอบ #1 เมื่อ: 10 มกราคม 2012, 07:10:PM »
ชุมชนชุมชน




     
   ทุกเวลา  นาที  ที่ผ่านพ้น
               ลูกต่างคน  เติบใหญ่  ก้าวไปหน้า
               พ่อ,แม่กลับ  ระโหย  ร่วงโรยรา
               เปลี่ยนเชื่องช้า  อ่อนแอ  แก่เฒ่าลง

                  พ่อ,แม่ล้วน  อาทร  จึงสอนสั่ง
               มุ่งยับยั้ง  ห้ามปราม  ความลุ่มหลง
               หวังให้ลูก  สุขสันต์  ยืนมั่นคง
               สมจำนง  อิฐผล  เป็นคนดี

                  สัญชาตญาณ  ยิ่งใหญ่  ในพ่อ,แม่
               คือเหลียวแล  บุตร,ธิดา  โดยหน้าที่
               ชี้จุดหมาย  แนวทาง  สร้างชีวี
               เอื้ออารี  ปกปัก  รักเอ็นดู

                  ลูกจะโต  เปลี่ยนแปร  แม้เพียงไหน
               พ่อ,แม่ไซร้  คงเห็น  เป็นเจ้าหนู
               ยังรักเหมือน  เด็กน้อย  คอยค้ำชู
               ลูกย่อมรู้  แน่แท้  อยู่แก่ใจ

                  ทุกเวลา  นาที  ที่ร่อยหรอ
               ลูกลูกเคย  ทดแทนต่อ  พ่อ,แม่ไหม
               หันใคร่ครวญ  สักนิด  คิดห่วงใย
               ใช่รอไว้  ประณต  ตอนหมดลม
                              
                  สุนทรวิทย์


ไม่มีพ่อ มีแม่ แย่แค่ไหน
สุดอาลัย ใจเรา เศร้าขื่นขม
พ่อแม่จาก พรากไป ให้ทุกข์ตรม
เหมือนไม้ล้ม ถอนราก กระชากใจ

อ่านกลอนกานต์ พานพา น้ำตาร่วง
สุดเคว้งคว้าง ขาดหลัก ชักไม่ไหว
ถ้าพ่อแม่ ยังอยู่ เป็นหลักชัย
ถึงจะเหนื่อย เพียงใด ไม่หวั่นเลย

แต่ตอนนี้ เราเหมือน ขาดที่พึ่ง
คิดคำนึง ถึงวัน ฉันเอื้อนเอ่ย
พ่อแม่ปลอบ ยามเหงา เราคุ้นเคย
โอบกอดให้ เสบย เชยชิดชม
พันทอง

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ...สียะตรา.., sunthornvit, บ้านริมโขง, บูรพาท่าพระจันทร์, สิงขร, รพีกาญจน์

ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
10 มกราคม 2012, 07:56:PM
sunthornvit
Special Class LV3.9
นักกลอนรอบรู้กวี

***

คะแนนกลอนของผู้นี้ 777
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 2,076



« ตอบ #2 เมื่อ: 10 มกราคม 2012, 07:56:PM »
ชุมชนชุมชน


ไม่มีพ่อ มีแม่ แย่แค่ไหน
สุดอาลัย ใจเรา เศร้าขื่นขม
พ่อแม่จาก พรากไป ให้ทุกข์ตรม
เหมือนไม้ล้ม ถอนราก กระชากใจ

อ่านกลอนกานต์ พานพา น้ำตาร่วง
สุดเคว้งคว้าง ขาดหลัก ชักไม่ไหว
ถ้าพ่อแม่ ยังอยู่ เป็นหลักชัย
ถึงจะเหนื่อย เพียงใด ไม่หวั่นเลย

แต่ตอนนี้ เราเหมือน ขาดที่พึ่ง
คิดคำนึง ถึงวัน ฉันเอื้อนเอ่ย
พ่อแม่ปลอบ ยามเหงา เราคุ้นเคย
โอบกอดให้ เสบย เชยชิดชม
พันทอง

[/quote]
               
  ขออภัย  คนดี  พี่ไม่รู้
ว่าโฉมตรู  กำพร้า  น่าขื่นขม
คงเป็นโชค  ชะตา  อย่าปรารมภ์
พี่ชื่นชม  น้องพัน  มิผันแปร

        น้องมีมิตร  สหาย  ไม่เคยขาด
ถึงมิอาจ  เทียมเทียบ  เปรียบพ่อแม่
แต่ทุกคน  จริงใจ  ไม่เชือนแช
เป็นมิตรแท้  เพื่อนเกลอ  เสมอไป

  สุนทรวิทย์

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รพีกาญจน์, panthong.kh, บ้านริมโขง

ข้อความนี้ มี 3 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
10 มกราคม 2012, 10:19:PM
panthong.kh
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 2989
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 8,676



« ตอบ #3 เมื่อ: 10 มกราคม 2012, 10:19:PM »
ชุมชนชุมชน


ไม่มีพ่อ มีแม่ แย่แค่ไหน
สุดอาลัย ใจเรา เศร้าขื่นขม
พ่อแม่จาก พรากไป ให้ทุกข์ตรม
เหมือนไม้ล้ม ถอนราก กระชากใจ

อ่านกลอนกานต์ พานพา น้ำตาร่วง
สุดเคว้งคว้าง ขาดหลัก ชักไม่ไหว
ถ้าพ่อแม่ ยังอยู่ เป็นหลักชัย
ถึงจะเหนื่อย เพียงใด ไม่หวั่นเลย

แต่ตอนนี้ เราเหมือน ขาดที่พึ่ง
คิดคำนึง ถึงวัน ฉันเอื้อนเอ่ย
พ่อแม่ปลอบ ยามเหงา เราคุ้นเคย
โอบกอดให้ เสบย เชยชิดชม
พันทอง


               
  ขออภัย  คนดี  พี่ไม่รู้
ว่าโฉมตรู  กำพร้า  น่าขื่นขม
คงเป็นโชค  ชะตา  อย่าปรารมภ์
พี่ชื่นชม  น้องพัน  มิผันแปร

        น้องมีมิตร  สหาย  ไม่เคยขาด
ถึงมิอาจ  เทียมเทียบ  เปรียบพ่อแม่
แต่ทุกคน  จริงใจ  ไม่เชือนแช
เป็นมิตรแท้  เพื่อนเกลอ  เสมอไป

  สุนทรวิทย์
[/quote]

[
url=http://www.qzub.com][/url]
ขอขอบคุณ คำปลอบ ที่มอบมา
ด้วยน้ำคำ ฉ่ำอุรา จักหาไหน
เหมือนหยดทิพย์ ชโลม ลงที่ใจ
จนร้องไห้ น้ำตา พาเปื้อนปอน

ยามเหงาหงอย ยังมี เพื่อนคอยปลอบ
ด้วยจิตมอบ ไมตรี คืนพี่ก่อน
ขอขอบคุณ ที่ห่วงหา อนาทร
หายร้าวรอน ก่อนกลับ หลับนิทรา
พันทอง
[/font][/size][/color]

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : บ้านริมโขง, sunthornvit, รพีกาญจน์

ข้อความนี้ มี 3 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s