ไปดีเถิด ฉันอภัย ให้เสมอ
ขอเพียงเธอ สุขสันต์ ไร้ปัญหา
พบคู่ครอง คนใหม่ ใจเมตตา
ฉันก็พลอย โมทนา สาธุการ
สุนทรวิทย์
เหมือนไร้คอนผ่อนซบคาคบหัก
เหมือนไร้ใบปกปักเป็นหลักฐาน
เหมือนป่าแห้งแล้งชัฏเกินทัดทาน
เหมือนร้าวรานยิ่งนักหักใจลา
หรือไร้คอนให้เกาะบินเลาะเรื่อย
หมดแรงเหนื่อยพลัดหลงตรงเคหา
หรือเลือกเกินเมินคอนไม่ย้อนมา
จนน้ำตาคอนเศร้าเฝ้าแต่รอ
จริงหรือไรแก้วลืมเคยปลื้มก่อน
คำเคยวอนอ้อนหาไร้ค่าขอ
เจอคอนใหม่ไหลหลงดงคำยอ
ให้ทดท้อหนอแก้ว..ลืมแล้วนาง
ยังห่วงหารักษาคอนคอยย้อนกลับ
อย่าเลยลับไกลเกินทำเมินหมาง
สุดอาลัยใจเหงาเฝ้ารอทาง
คร่ำครวญครางพลางสะอื้น..กลืนน้ำตา.
"บ้านริมโขง"
