ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ดอกแก้ว พิกุลทอง]

  คำกล่าวของพี่เหมือนบอกลา 
ด้วยวาจามั่นคงสัญญามัด
ครั้นแก้วจะเอ่ยออกมาก็คงขัด
ด้วยแน่ชัด ตัดไมตรีมีต่อกัน ( 915 )

  สำหรับแก้วพี่คือเพื่อนอยู่ในจิต 
พี่คือมิตรอยู่ในใจไม่แปรผัน
นับแต่นี้ต่อไปทุกคืนวัน 
ขอพี่นั้นโชคดี ทั้งกายใจ ( 916 )

  เมื่ออ่านแล้วอ่านอีกทำให้คิด
เหมือนสะกิจให้รู้ผู้อยู่ไกล
เขาพยายามขับไล่และผลักไส
ด้วยหัวใจที่รำคราณเราเต็มที ( 917 )

  แกล้งตัดพ้อต่อว่าสารพัด 
แกล้งจำนรรจ์หยามน้ำใจและศักดิ์ศรี 
เขาต่อว่ามาได้ถึงเพียงนี้ 
จะซ้าวซี้อยู่ทำไมให้น่าอาย ( 918 )

  ก่อนจากกันไปในวันนี้   
ขอน้องพี่เอ่ยคำลาคงไม่สาย
ความรู้สึกดีดีมีมากมาย 
ถูกทำลายไม่ขอโกรธโทษที่ใคร ( 919 )

  นับจากนี้ขอให้พี่มีความสุข 
ขอความทุกข์หลีกทางให้ห่างไกล
ขอสิ่งศักดิ์สิทธิ์องค์พระคุ้มครองให้ 
ทั้งกายใจพี่มีสุขนิรันกาล. ( 920 )

[บูรพาท่าพระจันทร์]

 

โอ้กลิ่นหอมพะยอมแก้วจากแล้วหรือ?
หอมติดมือฤๅอนงค์สิ้นสงสาร
ปล่อยกลิ่นนวลอวลพะวงถึงนงคราญ
ให้ดวงมานรานร้าวด้วยสาวลา (921)


 

-บูรพาท่าพระจันทร์-

[ปู่ริน]

ดอกไม้หอมในมือถือให้น้อง
ด้วยหมายปองสุดซึ้งจึงมาหา
ด้วยหลายวันพี่หายไปไม่ทันลา
จึงรีบมาหาน้องด้วยข้องใจ  (๙๒๒)

มอบ "ดอกไม้" แสนสวยด้วยใจรัก
น้องหาญหักโยนทิ้งไม่หวั่นไหว
ใช้เท้าบี้ขยี้เหยียบมิสนใจ
ตัดเยื่อใยความฝันมานมนาน (๙๒๓)

เหยียบดอกไม้เหมือนทรามวัยเหยียบใจพี่
ทำเช่นนี้หมดสิ้นแน่แม่ตาหวาน
น้องตัดรักพี่ตัดใจจากนงคราญ
ต้องจากบ้านกลอนไทยไปหลายวัน (๙๒๔)

                              ริน ดอนบูรพา
                                   ๑๗ พ.ค. ๕๕

                                           

[เปรียว]

กลับสู่เช้าวันนี้ที่สดใส
เช้าวันใหม่สดชื่นระรื่นฝัน
เสียงนกร้องเจื่อยแจ้วแว่วจำนรรจ์
เป็นวันศุกร์ที่สุขสันต์นิรันดร (๙๒๕)

เปรียว

(ปู่รินช่วยแก้เลขด้วยค่ะ)

[yaguza]

เป็นวันศุกร์ แห่งชาติ ที่วาดหวัง
ชอบเสียจัง ตั้งหลัก จะพักผ่อน
เลิกจากงาน เมื่อไร จะไปนอน
ชาวบ้านกลอน ไม่เห็นหน้า อย่าว่ากัน(๙๒๖)

.....ยากูซ่า.....

[บูรพาท่าพระจันทร์]

 


แว่วจำเรียงสำเนียงแจ้วริมแก้วหู
เสียงขันคูดูไปมิไกลฉัน
เจ้านกน้อยคอยปลุกทุกทุกวัน
ด้วยหวาดหวั่นพลันเตือนอย่าเลือนงาน (927)


 

-บูรพาท่าพระจันทร์-

[panthong.kh]

เป็นวันศุกร์ แห่งชาติ ที่วาดหวัง
ชอบเสียจัง ตั้งหลัก จะพักผ่อน
เลิกจากงาน เมื่อไร จะไปนอน
ชาวบ้านกลอน ไม่เห็นหน้า อย่าว่ากัน

.....ยากูซ่า.....

แสนคิดถึง พี่ยา จนขาสั่น
นอนหลับฝัน ถึงบ้าง อย่ากางกั้น
ศุกร์สนุก สนาน ทุกคืนวัน
ถึงวันจันทร์ ลางานต่อ ขอหยุดยาว (928)
พันทอง

 

[toshare]

....ชีวิตเรา แน่!เข้าใกล้ วัยแก่เฒ่า
อย่าปล่อยเฉา อยู่เฉย มิเคยฝัน
ลองขยับ หยิบจับ ริเริ่มพลัน
ทุกสิ่งอัน เพื่อผู้ด้อย ไม่ปล่อยเลย

....ค่อยค่อยต่อ ก่อกิจ จากเสี้ยวเศษ
แม้ทุเรศ มิช้า ฟ้าจักเผย
ประโยชน์ดี แม้มิมี ผู้ชมเชย
ธรรมงอกเงย สันติพบ สงบจริง

[ปู่ริน]

....ชีวิตเรา แน่!เข้าใกล้ วัยแก่เฒ่า
อย่าปล่อยเฉา อยู่เฉย มิเคยฝัน
ลองขยับ หยิบจับ ริเริ่มพลัน
ทุกสิ่งอัน เพื่อผู้ด้อย ไม่ปล่อยเลย  (929)

....ค่อยค่อยต่อ ก่อกิจ จากเสี้ยวเศษ
แม้ทุเรศ มิช้า ฟ้าจักเผย
ประโยชน์ดี แม้มิมี ผู้ชมเชย
ธรรมงอกเงย สันติพบ สงบจริง  (930)

เมื่อคิดได้เช่นนี้ก็ดีมาก
ขอฝังฝากอย่าวุ่นวายทั้งชายหญิง
หันมาสร้างความดีไดทุกสิ่ง
อย่าทอดทิ้งปัญหาคาราคาซัง (๙๓๑)

จงพูดดีทำดีมีให้ประโยชน์
หยุด โลภ โกรธ หลงผิด อาจสิ้นหวัง
อยากรักใคร่ปรองดองกันสรรค์สร้างพลัง
โปรดอย่านั่งด่าทอท้อแท้เลย   (๙๓๒)

ไม่หลายปีต้องล้มหายตายจากกัน
ไม่มีวันอยู่ค้ำฟ้านะเพื่อนเอ๋ย
ไม่ทำดีเสียวันนี้น่าเปรียบเปรย
ขาดคุณธรรม เหมือนจำเลยทางสังคม (๙๓๓)

[ไพร พนาวัลย์]

บ้านกลอนไทยเวบล่มแสนขมขื่น
จนดึกดื่นตื่นตามองผ้าห่ม
นอนไม่หลับเสียเลยคนเคยชม
อกระบมฟุ้งซ่านอยากอ่านกลอน
(๙๓๔)

อีกหลายคนคงเป็นดั่งเช่นฉัน
อยากช่วยกันแก้ไขจนใจอ่อน
เอาใจช่วยลุงเวบที่อดนอน
ขออวยพรให้สำเร็จอย่างเด็ดดวง
(๙๓๕)

“ไพร พนาวัลย์”

[พี.พูนสุข]

 

ขาดเธอแล้ว.. ฉันรู้สึก สำนึกรู้
 สุดหดหู่ หงุดหงิด จิตเหน็บหน่วง
 รักจนหลง ปลงไม่ได้ ใช่หลอกลวง
 เรื่องใหญ่หลวง เว็ปล่ม ขมขื่นใจ  (๙๓๖)

   เธอมาแล้ว.. แพรวพร่าง ข้างลุงเว็ป
  จะขอเก็บ ภาพงาม หวามหวั่นไหว
  เธอล้ำค่า พาฝัน สนั่นไกล
  ช้าอยู่ไย  ลั่นกลอน ถอนทุนคืน  (๙๓๗)

   
             พี.พูนสุข
 

[กามนิต]

หากวันไหนไม่ได้อ่านกลอนกาพย์
เหมือนถูกสาปหัวใจไร้ความชื่น
ชีวิตเศร้าเหงากระหน่ำทนกล้ำกลืน
แทบหยัดยืนไม่ได้เหมือนไร้ตีน (๙๓๘)

โอ้เพื่อนเอ๋ยเคยไหมอะไรนี่
เหมือนไร้ที่ต้องจิตเป็นนิจศีล
เข้าเว็บนู้นเว็บไหนเที่ยวป่ายปีน
สะดุ้งยีนอะตอมยุ่งกระยึกกระยือ (๙๓๙)

ยังไม่หายคลายเจ็บเหมือนเว็บนี้
คือถิ่นที่จินต์ไสวในลายสือ
อ่านทุกวี่ทุกวันฉันอื้อฮือ
อ่านแล้วถือเป็นพรนอนฝันดี (๙๔๐)

กามนิต, ๒๒ พ.ค.๕๕
 

[สุนันยา]

คงเป็นความผูกพัน กานท์อักษร
รักบ้านกลอน จนยาก จะจากหนี
อยู่นานเนา เช้าค่ำ ย่ำสองปี
ระดับมี ปรับลง ไม่ศงกา(๙๔๑)

ก็เพราะใจ รักกลอน อยากอ้อนบอก
ไม่มีหรอก ตำแหน่ง แสวงหา
ขอเพียงเว็บ บ้านกลอน อย่าจรลา
ก็สุขเกิน ประเมินค่า กว่าอื่นใด... (๙๔๒)


"สุนันยา"

[toshare]

….จริงแท้ที่ ชีวิต ใช่แค่ฝัน
แต่ใช่พลัน ถูกโลกครอบ ดั่งผีสิง
โลภโกรธหลง ในชีวิต จิตพักพิง
ต้องตัดทิ้ง ด้วยคม อุดมการณ์

….แท้เธอควร สรรค์ฝัน ร่วมพี่น้อง
ในครรลอง เมตตารัก สมัครสมาน
สร้างโลกใหม่ “พอเพียง” อุดมการณ์ …. (ใช้ซ้ำ เพื่อเน้น “ฝัน ชีวิต อุดมการณ์”)
ดุจสายธาร หล่อเลี้ยง รักษ์โลกา

==
ที่มา : ต่อกลอนคุณ

nunticha   "พับความฝัน"..ใครมีประสบการณ์ช่วยต่อให้ผมด้วยนะครับ ^^
« เมื่อ: เมษายน 26, 2012, 09:58:53 pm »


….พับความฝัน เก็บไว้ ใส่กระเป๋า
แล้วเปิดเอา ความจริง มาเปิดอ่าน
เมื่อชีวิต ไม่เหมือน ในนิทาน
อุดมการณ์ จึงพ่าย ให้ความจริง

ขอบคุณ คุณ Nunticha ณ ที่นี้ด้วย

[BangPlaMa]

คืนบ้านกลอนกลับย้อนเวียนเขียนก่อนครบ
กลอนใกล้จบจำนวนพันขวัญผวา
เคยกระเซ้าเย้าแหย่หยอกกันมา
ใกล้เวลาเลิกต่อกลอนสะท้อนใจ(๙๔๕)
บางปลาม้าถ้าล่วงเกินเพลินอักษร
ประนมกรกราบขอโทษโปรดหน่อยไหม
แม้พลั้งผิดมิตรอย่างอนวอนอภัย
เจอกันใหม่ในกลอนต่อขอสองพัน(๙๔๖)

[toshare]

….เกิดดับ ลับเริ่ม ปรกติ
ชีพผลิ จึ่งควร ด่วนขยัน
ไม่ทิ้ง เวลา ล่วงพลัน
ตั้งมั่น ก่อกรรม ทำดี (๙๔๗)

….ชีวิต ใช่ไร้ ชีวิต
ควรคิด ผลิผล สุขศรี
เมตตา ทุกผู้ จนมี
ตราบเท่า ชีวี มลาย (๙๔๘)

[บูรพาท่าพระจันทร์]

 

ใกล้กำหนดจดจารสานอักษร
ครบขั้นตอนกลอนประสงค์จำนงหมาย
หลักหนึ่งพันนั้นประลองสมองกาย
ให้เค้นคลายถ่ายวิญญาณสู่กานท์กลอน (949)

หลายทิวาราตรีที่พ้นผ่าน
หลายดวงมานจารประจักษ์ซึ่งอักษร
หลายลีลาพาภิรมย์ชมสุนทร
ร่วมฉะอ้อนป้อนวจีวลีกานท์ (950)



 

-บูรพาท่าพระจันทร์-

[toshare]

….บ้านคือ บ้านอัน อบอุ่น
ค้ำจุน อย่าให้ ร้าวฉาน
โทสะ ลดละ รำคาญ
ส่งสาร ถ้อยรัก สามัคคี (๙๕๑)

….ทุกผู้ คละปน ชอบ-ชั่ว
อย่ามัว สืบเสาะ สวยศรี
อัปลักษณ์ อ่อนด้อย เก่งดี
ล้วนมี ศักดิ์ศรี เป็นคน (๙๕๒)

[รพีกาญจน์]

                        953 ช่างงามงอน..สุกรรุ่น
                        อาหารขุน อัดเม็ด เด็ดเข้มข้น
                        สร้างเนื้อแน่น แผ่นหลัง ดังยางยนต์
                        บ้านตำบล ซื้อหา แต่ตรานี้

                        954 เจ๋งแน่นอน..สุกรใหญ่
                        วางทั่วไป จำหน่าย ขายทุกที่
                        เพิ่มเนื้อสัน มันร่วน อ้วนพ่วงพี
                        น้ำหนักดี เกินกว่า ห้าสิบโล

                        955 พล่าตับอ่อน..สุกรเนื้อ
                        มีดปาดเถือ ส่งเขียง เสียงไก่โห่
                        มากเนื้อแดง น้อยไข เครื่องในโต
                        ร้องโอ้โฮ กำไร เหลือใช้กิน

                        อยู่บ้านนอก คอกเคียง ชอบเลี้ยงหมู
                        เอาไว้ดู เล่นเล่น เป็นออมสิน
                        ฟังหมูร้อง คลายเหงา เศร้าใจจินต์
                        รักยุพิน เลี้ยงหมู ต้องคู่กัน 956

                        เลขข้างหน้า รหัสอาหารสำเร็จรูป
                        แฮ่ แฮ่ แฮ่ เลี้ยงหมูสามตัวครับผม

                                 รพีกาญจน์ 59

[panthong.kh]

เคยเลี้ยงปลา ปลากลับ ตายดับหมด
แสนรันทด หดหู่ อดสูฉัน
เลี้ยงสอดแดง สอดดำ ช้ำชีวัน
จากวันนั้น ถึงวันนี้ มิเลี้ยงเลย (๙๕๗)

รู้สึกผิด มืดมิด ชีวิตดับ
ลองนั่งนับ ยี่สิบตัว ไม่มั่วเอ่ย
ทั้งตัวเล็ก ตัวใหญ่ คละเคล้าเอย
ตกกะใจ จริงเหวย ไม่เคยเป็น (๙๕๘)
พันทอง