ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Prapacarn ❀]

 
เปลี่ยนจากเงิน มาเป็นรัก ถ้าทักถาม
จะแทรกความ งามงด อันสดใส
ยินดีให้ แทรกกลาง หว่างห้วงใจ
ไม่เท่าไหร่ หอมหนึ่งที ดีไหมคุณ (572)
♥ ♥ ♥
"ประภาคาร"
03/06/2012
 

[รพีกาญจน์]

.............................
ไม่มีวัน เป็นอื่น ให้ขื่นมาน

พันทอง


เผาทั้งดอย คอยฝน หล่นลงฉ่ำ
ต้นซับน้ำ ผลิใบ กว้างไพศาล
มือมนุษย์ จุดไฟ ใจต้องการ
เพียงผักหวาน เห็ดถอบ มันชอบกิน
573
ฝุ่นพิษวน ปนเปื้อน เกลื่อนควันหมอก
เหนือ.วันออก.ตก.ใต้.ไปทั้วถิ่น
ฟ้ามืดดำ น้ำขุ่น อุ่นในดิน
ลมพากลิ่น เหม็นคลุ้ง ฟุ้งกระจาย
574
เด็กทารก ตกใจ ไอติดขัด
เชื้อไข้หวัด ฝืดคอ ใส่ท่อสาย
เกิดตุ่มตื่น ผื่นดัน คันระคาย
อันตราย ปอดโล่ง ถุงโป่งพอง
575
ทำงานหนัก หักโหม โถมผาดโผน
ขาดโอโซน พอเพียง เลี้ยงสมอง
ฟิวส์ขาดผึง ถึงช็อค น็อคลงกอง
ด่วนประคอง เรียกหวอ ต่อโรงยา
576
เห็นแก่ตัว ชั่วช้า กล้าทำผิด
เอาชีวิต พืช.สัตว์ มาตัดฆ่า
เล่นทดลอง ของน้อย ด้อยราคา
ด้วยตัณหา โลภมาก อยากได้เงิน
577
ความวิบัติ สัตว์หมดไป ไม้หมดป่า
นี่หรือว่า ฅ ฅน ชนสรรเสริญ
ธรรมชาติ เสียหาย มากมายเกิน
ความยับเยิน เมื่อไร ได้เหมือนเดิม
578

รพีกาญจน์ 59

[บูรพาท่าพระจันทร์]

ยามมีภัย ใหญ่กลัว พาหัวหด
น่าสลด หมดสิ้น ซึ่งจินต์เหิม
จึงเกิดศึก ลึกล้ำ เข้าซ้ำเติม
ด้วยเหิมเกริม เพิ่มเร้า เร่งเอาชัย (579)

ทั้งสองครา หน้าหลัง ครั้งกรุงศรีฯ
ถูกย่ำยี ตีดับ พร้อมขับไส
ใช่น้ำน้อย ด้อยแท้ จึงแพ้ไฟ
เป็นเพราะไทย ใจขลาด จึงพลาดพัง (580)

แต่เพราะสู้ กู้เมือง จึงเฟื่องกลับ
พลิกย่อยยับ อัปราชัย ไม่ถูกฝัง
ไทยจึงฟื้น ยืนต่อ ก่อกำลัง
มิเซซัง ย่ำแย่ แพ้ภัยพาล (581)



 

บูรพาท่าพระจันทร์

 

[panthong.kh]

ขอเปลี่ยนเรื่อง เป็นเบาเบา เล่าความนะ
เป็นวันพระ นิ่งไว้ ได้พ้นผ่าน
คิดเสียว่า นั้นเป็น อดีตกาล
ได้เล่าขาน ให้ลูกหลาน สืบต่อไป (๕๘๒)
พันทอง

[navee]

วันพระใหญ่ไทย-เทศทั้งเขตบ้าน
ละจากงานเถอะหนาอย่าไถล
พอบ่ายโมงกว่ากว่าพากันไป
ทำจิตใจให้เพริศแพร้วแล้วเวียนเทียน

583

navee

 

[panthong.kh]

เขาจีบกันออกอากาศประหลาดเหลือ
กลางใต้เหนือพันตูดูบัดสี
ทั้งพันทองน้องแซมทำแต้มดี
บางปลาม้าไม่ประสีประสาเลย(๕๖๖)

ปู่...ไม่จีบผู้ใดให้ใครเห็น
เพราะปู่เป็นคนดีนะหนูเอ๋ย
ปู่...สัมพันธ์ให้รักใคร่ใช่ละเลย
จึงเอื้อนเอ่ยทั้งเหนือใต้อิสานกลาง (๕๖๙)

ให้คนไทยรักกันฉันท์ญาติมิตร
บางปลาม้าอย่าคิดให้บาดหมาง
พูดหยอกเหย้ากระเซ้าแย่กันพลางพลาง
ความรักต่างสายสัมพันธ์ชั่วนิรันดร  (๕๗๐)

                      ริน ดอนบูรพา
                                ๗ มีค. ๕๕

                                            ความรัก ทำให้โลกสวยงาม

ปู่ไม่จีบ หญิงใด ให้ใครเห็น
ปู่แค่เล่น และหยอก บอกว่าอ้อน
เมียก็มี ไม่มาก หลากบังอร
สาวบ้านกลอน ทั้งหมด งดน้องพัน (๕๘๔)

เพราะรู้มา ว่าปู่ นั้นขี้หลี
ทั้งจู้จี้ หนูนี้ มิสุขสันต์
ที่ปู่มี สับราง แทบไม่ทัน
กลัวจาบัลย์ นั่งหงอย คอยทั้งคืน (๕๘๕)
พันทอง

[สมนึก นพ]

คิดต่อกลอนครบพันฉันลำบาก
บทหลายหลากเขียนไปด้วยใจฝืน
มีกลอนรักทั้งนั้นฉันกล้ำกลืน
จนดึกดื่นเขียนไปไม่เป็นเลย (๕๘๖)

ต้องมีรักก่อนหรือคือเขียนได้
ก็จนใจไร้รักจักเฉลย
จึงขออ่านกลอนเขาเช่นเก่าเคย
ฟังคำเอ่ยคำอ้อนทุกตอนมี. (๕๘๗)

นพ
7 มี.ค.55

[--ณัชชา--]

เป็นนักรักตัวพ่อจ้อไม่หยุด
ชำนาญสุดคือพี่นพครบถ้วนถี่
อย่าปิดบังเลยหนอขอร้องที
เมื่อก่อนนี้เขียนกลอนอ้อนทั้งวัน

588

เราหลงเฝ้าไถ่ถามตามพักใหญ่
ก็รู้ได้ว่าชายที่ใฝ่ฝัน
เขียนกลอนรักมาอ่อยเป็นร้อยพัน
นับจากนั้นฉัน-พี่นพจบกันไป

589

--ณัชชา--

 

[yaguza]

อยากจะเขียน กลอนเศร้า กับเขาบ้าง
ต้องทิ้งขว้าง กลอนเรา ไม่เอาไหน
เขียนกลอนขำ ก็ไม่ขำ จะทำไง
กลอนอะไร ก็ไม่ดี ท้อชีวา

590

พอเริ่มเขียน กลอนรัก ก็ชักเลี่ยน
ดูวนเวียน เวียนวน จนมืดหน้า
สรุปแล้ว สับสน จนปัญญา
"ยากูซ่า" เขียนอะไร ก็ไม่ดี

591

 
...ยากูซ่า...

[รพีกาญจน์]

ขอเปลี่ยนเรื่อง เป็นเบาเบา เล่าความนะ
เป็นวันพระ นิ่งไว้ ได้พ้นผ่าน
คิดเสียว่า นั้นเป็น อดีตกาล
ได้เล่าขาน ให้ลูกหลาน สืบต่อไป (๕๘๒)
พันทอง

ที่ยกมา ว่ากล่าว ตีข่าวนั้น
เรื่องหมอกควัน ของเบา เจ้าทราบไหม
เตือนสำนึก คึกคะนอง ของบางใคร
ลอบจุดไฟ เผาหญ้า ป่าพินาศ
592
คนทางเหนือ เชื่อกัน วันเพ็ญพุธ(เป็งปุ๊ด)
อุปคุต เถระ บิณฑบาตร
ด้วยเดชะ พระองค์ ทรงอำนาจ
อริราช ปราศไป ไทยร่มเย็น
593
พุทธศาสนิกชน ผู้คนทั่ว
ต่างเตรียมตัว ชั่วคืน ด้วยตื่นเต้น
ทำอาหาร หวานคาว ราวหลังเพล
พร้อมประเคน น้อมกาย ถวายทาน
594
วันพระนี้ ผีกลัว หัวเรียงหมอน
จัดที่นอน หมอนมุ้ง ปรับปรุงบ้าน
เหมาะฤกษ์งาม ยามดี พิธีงาน
สุขสำราญ คงมั่น ถึงวันวาย
595
จะเย็บปัก ถักร้อย สอยเสื้อผ้า
งามสง่า น่าชม นิยมหลาย
โสดพบคู่ สู่ขวัญ สุดบรรยาย
จ่อประกาย ทายทัก รักพิไล
596
ค่ำชาวพุทธ จุดเทียน เวียนองค์พระฯ
ตั้งสัจจะ อธิษฐาน มานผ่องใส
ขอทำดี มีสุข ทุกวันไป
ละเว้นไม่ ชั่วหยาบ ตราบนิรันดร์
597

 

รพีกาญจน์ 59

[สมนึก นพ]

เป็นนักรักตัวพ่อจ้อไม่หยุด
ชำนาญสุดคือพี่นพครบถ้วนถี่
อย่าปิดบังเลยหนอขอร้องที
เมื่อก่อนนี้เขียนกลอนอ้อนทั้งวัน



เราหลงเฝ้าไถ่ถามตามพักใหญ่
ก็รู้ได้ว่าชายที่ใฝ่ฝัน
เขียนกลอนรักมาอ่อยเป็นร้อยพัน
นับจากนั้นฉัน-พี่นพจบกันไป



--ณัชชา--

 

ฉันนั่งอยู่ดีๆมีสะอึก
สำลักลึกอาเพศสาเหตุใหญ่
ลมหวนกลับซับซ้อนย้อนทรวงใน
คงมีใครกล่าวถึงจึงเปิดดู(๕๙๘)

โดนต่อว่าต่อขานชำนาญนัก
เรื่องความรักเก่านั้นนั่นมาตู่
ด้วยอกหักวันนี้มีใครรู้
หมดทางสู้หล่อนหน่ายหมายแยกทาง(๕๙๙)

กลอนหกบทเขียนมาว่ายาวเฟื้อย
อ่านไปเรื่อยรู้ได้ใจออกห่าง
บอกรักฉันรู้ดีมีอำพราง
เขียนกลอนวางสองบทจดจำดี(๖๐๐)

เหลือนั้นหรือถึงใครหล่อนไม่บอก
แกล้งลวงหลอกวางผังบททั้งสี่
จึงจำใจชอกช้ำซ้ำแรมปี
รู้ตัวนี้ต่อกลอนอ้อนไม่เป็น.(๖๐๑)

นพ
7 มี.ค.55

[ปู่ริน]

ขอเปลี่ยนเรื่อง เป็นเบาเบา เล่าความนะ
เป็นวันพระ นิ่งไว้ ได้พ้นผ่าน
คิดเสียว่า นั้นเป็น อดีตกาล
ได้เล่าขาน ให้ลูกหลาน สืบต่อไป (๕๘๒)
พันทอง

วันพระนี้ปู่หายไปในตอนเช้า
เลี้ยงอาหารหวานคาวกันรู้ไหม
นั่งฟังเทศน์รับพระธรรมะประจำใจ
สืบศาสน์ไว้มิยั้งหยุดพุทธบูชา (๖๐๒)

ทำความดีละความชั่วมิมัวหมอง
ใจผุดผ่องอธิษฐานนะหลานหนา
บ่ายชาวพุทธไปจุดเทียนเวียนปฏิมา
สืบศาสนาให้รุ่งเรืองชั่วนิรันดร์... (๖๐๓)

                            ริน ดอนบูรพา
                                        ๗ มี.ค. ๕๕

[juan chumpol]

               

                                                                                                       นักกลอนใหม่ใจยังสงกะสัย
   
                                                                                                         ไม่เข้าใจทำไมยกนิ้วให้

                                                                                                        อ้างเป็นกำลังใจผู้โพสไง
                                                                                                     ทำไม่ได้คะแนนเข้าไม่เท่ากัน
                                                                                                     

                                                                                                  ความลำเอียงเกี่ยงเพื่อนเชือนศัตรู

                                                                                                       ไม่มีเพื่อนเหมือนรู้ชะตามัน

                                                                                                          จะชนะอย่างไรใจผกผัน

                                                                                                        สู้ชั่งมันกลั้นใจหมดหน้าตัก

                                                                                                        คงมีคนใจเที่ยงเปรี้ยงลงมา

                                                                                                       ช่วยลูกช้างสักคราช้าจมปลัก

                                                                                                       ได้ยืดอกแถวหน้าฟ้าทายทัก

                                                                                            บุญคุณนี้ฟูมฟักจักไม่ลืม                         

[รพีกาญจน์]

ที่ยกมา ว่ากล่าว ตีข่าวนั้น
เรื่องหมอกควัน ของเบา เจ้าทราบไหม
เตือนสำนึก คึกคะนอง ของบางใคร
ลอบจุดไฟ เผาหญ้า ป่าพินาศ
592
คนทางเหนือ เชื่อกัน วันเพ็ญพุธ(เป็งปุ๊ด)
อุปคุต เถระ บิณฑบาตร
ด้วยเดชะ พระองค์ ทรงอำนาจ
อริราช ปราศไป ไทยร่มเย็น
593
พุทธศาสนิกชน ผู้คนทั่ว
ต่างเตรียมตัว ชั่วคืน ด้วยตื่นเต้น
ทำอาหาร หวานคาว ราวหลังเพล
พร้อมประเคน น้อมกาย ถวายทาน
594
วันพระนี้ ผีกลัว หัวเรียงหมอน
จัดที่นอน หมอนมุ้ง ปรับปรุงบ้าน
เหมาะฤกษ์งาม ยามดี พิธีงาน
สุขสำราญ คงมั่น ถึงวันวาย
595
จะเย็บปัก ถักร้อย สอยเสื้อผ้า
งามสง่า น่าชม นิยมหลาย
โสดพบคู่ สู่ขวัญ สุดบรรยาย
จ่อประกาย ทายทัก รักพิไล
596
ค่ำชาวพุทธ จุดเทียน เวียนองค์พระฯ
ตั้งสัจจะ อธิษฐาน มานผ่องใส
ขอทำดี มีสุข ทุกวันไป
ละเว้นไม่ ชั่วหยาบ ตราบนิรันดร์
597

 

รพีกาญจน์ 59

เอื้องผึ้ง ตรึงจิต ผลิตช่อ
เหลืองล่อ ทอนวล ชวนฝัน
ดุจเพ็ญ เด่นฟ้า ลาวัณย์
สุขสันต์ ภิรมย์ ชมเชย
607
อยู่ไม้สูง ยูงยาง กลางดอยป่า
เยาระย้า งามผุด สุดเฉลย
อยู่กับบ้าน สะคราญตา กว่าเปรียบเปรย
เอื้องผึ้งเอย สวยสะ ประดับใจ
608

รพีกาญจน์ 59

[dinner]

อยู่ไม้สูง ยูงยาง กลางดอยป่า
เยาระย้า งามผุด สุดเฉลย
อยู่กับบ้าน สะคราญตา กว่าเปรียบเปรย
เอื้องผึ้งเอย สวยสะ ประดับใจ

608

รพีกาญจน์ 59

 

เป็นไม้สูงยูงยางกลางดงป่า
สะคราญตาชูช่อละออไหว
อยู่กับบ้านยังเห็นเด่นแต่ไกล
แลวิไลเมื่อประดับอยู่กับจินต์

609

dinner

[...สียะตรา..]

.................๖๑๐...........................

[panthong.kh]

อยู่ไม้สูง ยูงยาง กลางดอยป่า
เยาระย้า งามผุด สุดเฉลย
อยู่กับบ้าน สะคราญตา กว่าเปรียบเปรย
เอื้องผึ้งเอย สวยสะ ประดับใจ

รพีกาญจน์ 59

 

เป็นไม้สูงยูงยางกลางดงป่า
สะคราญตาชูช่อละออไหว
อยู่กับบ้านยังเห็นเด่นแต่ไกล
แลวิไลเมื่อประดับอยู่กับจินต์

dinner

ไม้ยางนา ค่าเหลือ เหลือบแลเห็น
ยืนต้นเด่น โดดเดี่ยว เกี่ยวถวิล
ทำบ้านเรือน เกลื่อนตลอด มอดไม่กิน
ผิดกันสิ้น เต็ง,รัง อย่างแน่แท้ (๖๑๑)

มะค่าโมง มะค่าแต้ แลสลอน
ไม้เนื้อแข็ง เป็นท่อน ตัดตอนแก่
ทำลูกฟัก บานประตู ดูน่าแล
ขั้นบันได ตัวแปร ว่าแน่นอน (๖๑๒)

ไม้ปูพื้น ปาร์เก้ เท่ไม่หยอก
ส่งออกนอก ได้ราคา แต่ช้าก่อน
ขบวนการ แสนยาก หลากขั้นตอน
ตรวจค้น หมดทุกท่อน ก่อนตีตรา (๖๑๓)
พันทอง

[เปรียว]

ริมหน้าต่างด้านซ้ายปลูกไม้เลื้อย
ยอดพันเรื่อยแก้วมังกรเล่นซ่อนหา
ริมเฉลียงด้านข้างกระดังงา
ต้นชบาปลูกรั้วหัวบันได
๖๑๔
ริมนอกชานข้างข้างปลูกนางแย้ม
ผลิดอกแซมมาลีสีสดใส
ปลูกพุดจีบสีครีมพริ้มละมัย
กลางดวงใจจะปลูกรักสักสองกอ
๖๑๕

เปรียว
 

[yaguza]

ตรงข้างบ้าน ด้านนอก มีคอกไก่
ตรงบันได ว่างนิด เอาอิฐก่อ
ปลูกกุหลาบ ขาวล้วน นวลลออ
ด้านข้างพอ วางกระถาง หางนกยูง

๖๑๖

ตรงชายคา แขวนกล้วยไม้ ไว้โดยรอบ
เพราะเขาชอบ ให้ไว้ ในทีสูง
มีสุนัข ตัวน้อย คอยเดินจูง
สระอูง ต่อยาก รำบากจริง

๖๑๗

ยากุซ่า...

[panthong.kh]

หวังจะปลูก ต้นรัก สักเก้าแถว
เอาให้แนว ตรงกัน สุขสันต์ยิ่ง
สับหว่างกลาง หัวใจ ว่ารักจริง
กักทุกสิ่ง รั้งไว้ ที่ใจเรา (๖๑๘)

แถวที่หนึ่ง ถึงสี่ มีความหมาย
หวังมีชาย หมายมั่น หมั่นเทียวเข้า
หว่านดอกรัก มาให้ ไม่ซึมเซา
แถวที่ห้า ถึงเก้า เฝ้ารอคอย (๖๑๙)
พันทอง