ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[panthong.kh]

ขอโทษที ที่มา ช้าไปหน่อย
มัวแต่พลอย เก็บแก้ว พึ่งแล้วได้
เลยไม่เจอ รพีฯ เฮ้อเศร้าใจ
จะนัดใหม่ ศุกร์หน้า ว่าให้รอ (๓๒๖)

นัดที่เก่า เราเคย เปรยกันไว้
รีบเร็วไว นะจ๊ะ พ่อรูปหล่อ
ขืนชักช้า เวลา จะไม่พอ
เดี๋ยวคงได้ นั่งต่อ ล่อทั้งคืน (๓๒๗)

เงินค่าเหล้า เอามา ด้วยนะจ๊ะ
ไม่ออกให้ แล้วนะ พ่อทรามชื่น
ค้างของเก่า เราอยู่ กู้เมื่อคืน
วันมะรืน คืนที มิมีตังค์ (๓๒๘)
พันทอง

[ปู่ริน]

อาทิตย์นี้  พี่มีนัด  กับเพื่อนเพื่อน
มิลืมเลือน  เพิงนึกได้  ต่ออีกครั้ง
ให้เตรียมเหล้า  พร้อมเบียร์  ลักสองลัง
กับแกล้มมั้ง  นิดหน่อย  นะน้องจ๋า (๓๒๙)

วันศุกร์เมา  วันเสาร์  ไม่ได้นอน
อาทิตย์ถอน  วันจันทร์  คงต้องลา
นพ  ปภัสร์  สล่าผิน  พูนศักดิ์  พี่บูรพาฯ
พวกพี่มา  มากมาย  ร่วมคลายทุกข์ (๓๓๐)

ไม่รู้ใจ  น้องพัน น้องฟ้า  ก็มาด้วย
ได้ร่วมช่วย  เฮฮา  กันสนุก
พี่รินเหล้า  น้องกินแกล้ม ของยายสุก
เราร่วมสุข  สังสรรค์ ทั้งว้นคืน (๓๓๑)                         
                           ริน ดอนบูรพา
                              ๕ ก.พ. ๕๕


 

[บูรพาท่าพระจันทร์]

อยากอยากอยาก อยากได้ อยากไม่สิ้น
จนแทบดิ้น หลายคน ก็ทนฝืน
หวังน้ำใจ ได้รับ นับแสนหมื่น
มิเคยยื่น ตอบกลับ ชอบรับเอา(332)

สังคมทราม ยามนี้ ดูที่ใจ
มีมากไป ให้อิจฉา เห็นว่าเขลา
โอ้อนาถ ประหลาดจน นะคนเรา
ให้มัวเมา ย่ำแย่ เห็นแก่ตัว(333)


 


บูรพาท่าพระจันทร์

[panthong.kh]

หนีความอยาก เข้าป่า พนาสนธิ์
หลบผู้คน บ่นให้ ได้ปวดหัว
เดินคนเดียว เปลี่ยวจิต คิดหวาดกลัว
นกกระตั้ว ร้องดัง วังเวงใจ (๓๓๔)

กลางป่าเขา ลำเนาไพร ฤทัยท้อ
จำต้องขอ หลบนั่ง ฟังเสียงไก่
ขันสนั่น ลั่นดง คงเริงใจ
ฟังทีไร ให้หวน ป่วนอุรา (๓๓๕)

ก้าวต่อไป ไม่มี ที่สิ้นสุด
มาสะดุด หยุดนิ่ง ลิงนี่หว่า
มันห้อยโหน โยนตัว กันไปมา
เห็นแล้วน่า สุขนัก อยากเป็นลิง (๓๓๖)

ฝืนใจเดิน ต่อไป ให้สุดป่า
ทั้งเหนื่อยล้า ราโรย โหยเสียยิ่ง
กระหายน้ำ มากมาย คล้ายประวิง
เลยล้มกลิ้ง ทิ้งกาย หมายจะนอน (๓๓๗)

สดุ้งตืน ตกใจ หวั่นไหวทั่ว
มือจับตัว กลัวจริง ยิ่งทอดถอน
โอ้นี่เรา ฝันไป ได้เป็นกลอน
แสนอาวรณ์ ตื่นผวา พาอกตรม (๓๓๘)
พันทอง

[มานพ]

โอ้ขวัญเอ๋ยขวัญอ่อนนอนผวา
คงเหนื่อยล้าจากงานควานผ้าห่ม
คงจะฝันอะไรใจระทม
ทำเป็นล้มเกือกกลิ้งทิ้งกายนอน (๓๓๙)

พี่สะดุ้งตกใจแสนไหวหวั่น
เห็นน้องสั่นหวั่นไหวใจสังหรณ์
จับตัวน้องร้อนไหม้ใจอาวรณ์
สุดร้าวรอนอารมณ์ข่มฤทัย (๓๔๐)


 

[(ฟ้า) มารสุรา]

หนีความอยาก เข้าป่า พนาสนธิ์
หลบผู้คน บ่นให้ ได้ปวดหัว
เดินคนเดียว เปลี่ยวจิต คิดหวาดกลัว
นกกระตั้ว ร้องดัง วังเวงใจ (๓๓๔)

กลางป่าเขา ลำเนาไพร ฤทัยท้อ
จำต้องขอ หลบนั่ง ฟังเสียงไก่
ขันสนั่น ลั่นดง คงเริงใจ
ฟังทีไร ให้หวน ป่วนอุรา (๓๓๕)

ก้าวต่อไป ไม่มี ที่สิ้นสุด
มาสะดุด หยุดนิ่ง ลิงนี่หว่า
มันห้อยโหน โยนตัว กันไปมา
เห็นแล้วน่า สุขนัก อยากเป็นลิง (๓๓๖)

ฝืนใจเดิน ต่อไป ให้สุดป่า
ทั้งเหนื่อยล้า ราโรย โหยเสียยิ่ง
กระหายน้ำ มากมาย คล้ายประวิง
เลยล้มกลิ้ง ทิ้งกาย หมายจะนอน (๓๓๗)

สดุ้งตืน ตกใจ หวั่นไหวทั่ว
มือจับตัว กลัวจริง ยิ่งทอดถอน
โอ้นี่เรา ฝันไป ได้เป็นกลอน
แสนอาวรณ์ ตื่นผวา พาอกตรม (๓๓๘)
พันทอง

ตามความเหงาเข้าป่าพนาสี
หลบหลีกลี้หนีความยามสับสน
เดินลำพังยั้งจิตคิดวกวน
งานหนักล้นบนทางที่หมางใจ(๓๔๑)
กลางดงดานละหานห้วยระทวยท้อ
วังเวงหนอรอทางสว่างใส
เสียงสัตว์ป่าร่าเริงบันเทิงไพร
ช่วยคลายให้ฤทัยผ่อนร้อนกลับเย็น(๓๔๒)
เอ้กอี้เอ้กเสกสดับประทับจิต
กระจิริดพิศเพ่งเล็งยามเห็น
เจ้าไก่ป่าน่าแลดวงแขเพ็ญ
จับมาเป็นต้มข่าน่าลิ้มลอง(๓๔๓)

ยกโถยาสุราเหล้าเอามาตั้ง
วางโต๊ะตั่งนั่งลงก๊งกินถอง
กับแกล้มพร้อมน้อมกินรินยาดอง
เอ้าเพื่อนผองน้องพี่รี่เข้ามา(๓๔๔)

ฟ้า (มารสุรา)

[อริญชย์]

                                   

เสียงนกเอี้ยงเจื้อยแจ้วดังแว่วหวาน
         บนยอดตาลต้นใหญ่ริมชายป่า
         ผสานเสียงไก่ขันจำนรรจา
         กล่อมบ้านนาสุขสันต์สวรรค์ไพร (๓๔๕)

         ใบข้าวรับลมเย็นพลิ้วเป็นคลื่น
         ความสดชื่นเสกสรรชวนฝันใฝ่
         กบเขียดร้องรำเพลงครื้นเครงใจ
         โน่น...ดอกไม้ภมรเร่เคล้าเกสร(๓๔๖)

         ตั๊กแตนบินเพลินกลางเนินหญ้า
         บุ้งหนอนป่าร่าเริงใจเคี้ยวใบอ่อน
         กิ้งก่าแอบอมยิ้มแกล้งพริ้มนอน
         แมลงบินจรมาใกล้คงได้กิน (๓๔๗)

         ห้วยน้ำใสวาววับระยับสี
         แสงสุรีย์พราวพรายจับสายสินธุ์
         ดอกประดู่พราวตาริมวาริน
         คละเคล้ากลิ่นโคลนคลุ้ง ณ รุ่งเช้า(๓๔๘)

         ตะวันสาดแสงทองลงท้องทุ่ง
         กลิ่นหอมฟุ้งชื่นใจจากใบข้าว
         ลมระบัดน้ำค้างดูพร่างพราว
         ดอกหญ้าขาวแย้มบานตระการตา(๓๔๙)

         เด็กทุ่งสุขอุราเมื่อหน้าฝน
         รวมเพื่อนพลลูกหลานชาวบ้านป่า
         ทั้งหว่านแห ยิงนก  และตกปลา
         ตามประสาวิถีชนคนพอเพียง (๓๕๐)            
      

 

[panthong.kh]

โอ้ขวัญเอ๋ยขวัญอ่อนนอนผวา
คงเหนื่อยล้าจากงานควานผ้าห่ม
คงจะฝันอะไรใจระทม
ทำเป็นล้มเกือกกลิ้งทิ้งกายนอน

พี่สะดุ้งตกใจแสนไหวหวั่น
เห็นน้องสั่นหวั่นไหวใจสังหรณ์
จับตัวน้องร้อนไหม้ใจอาวรณ์
สุดร้าวรอนอารมณ์ข่มฤทัย

 

เห็นพี่ห่วง อย่างนี้ ดีใจยิ่ง
นอนเกลือกกลิ้ง ทิ้งกาย หมายจักให้
พี่ห่มผ้า หนานวม ร่วมฤทัย
ออเซาะใน ซอกอก ตกกลางคืน (๓๕๑)

เห็นพี่หยิบ ผ้ามา พาไหวหวั่น
ประครองกอด น้องนั้น พลันแสนชื่น
หลับตาลง หลงนัก รักยั่งยืน
คงฝันดี ทั้งคืน ยันตื่นนอน (๓๕๒)
พันทอง

[(ฟ้า) มารสุรา]

เชิญขุนรินบูรพามานั่งนั่งดริ้ง
เนื้อย่างปิ้งยิ่งเหมาะเลาะบนเขียง
ปู่รพีPEEPOONSUKสนุกเรียง
นั่งพร้อมเพรียงเคียงพันทองแม่ผ่องพรรณ(๓๕๓)

เชิญพี่นพแลสล่าวาจาหวาน
ปภัสร์ท่านกามนิต มิตรสังสรรค์
อีกหนึ่งหนอขอมาท่าพระจันทร์
ร่วมวงกันกุสุมามารฟ้าชวน(๓๕๔)

ฟ้า (มารสุรา)

[เมฆสีรุ้ง]

                                   

เสียงนกเอี้ยงเจื้อยแจ้วดังแว่วหวาน
         บนยอดตาลต้นใหญ่ริมชายป่า
         ผสานเสียงไก่ขันจำนรรจา
         กล่อมบ้านนาสุขสันต์สวรรค์ไพร (๓๔๕)

         ใบข้าวรับลมเย็นพลิ้วเป็นคลื่น
         ความสดชื่นเสกสรรชวนฝันใฝ่
         กบเขียดร้องรำเพลงครื้นเครงใจ
         โน่น...ดอกไม้ภมรเร่เคล้าเกสร(๓๔๖)

         ตั๊กแตนบินเพลินกลางเนินหญ้า
         บุ้งหนอนป่าร่าเริงใจเคี้ยวใบอ่อน
         กิ้งก่าแอบอมยิ้มแกล้งพริ้มนอน
         แมลงบินจรมาใกล้คงได้กิน (๓๔๗)

         ห้วยน้ำใสวาววับระยับสี
         แสงสุรีย์พราวพรายจับสายสินธุ์
         ดอกประดู่พราวตาริมวาริน
         คละเคล้ากลิ่นโคลนคลุ้ง ณ รุ่งเช้า(๓๔๘)

         ตะวันสาดแสงทองลงท้องทุ่ง
         กลิ่นหอมฟุ้งชื่นใจจากใบข้าว
         ลมระบัดน้ำค้างดูพร่างพราว
         ดอกหญ้าขาวแย้มบานตระการตา(๓๔๙)

         เด็กทุ่งสุขอุราเมื่อหน้าฝน
         รวมเพื่อนพลลูกหลานชาวบ้านป่า
         ทั้งหว่านแห ยิงนก  และตกปลา
         ตามประสาวิถีชนคนพอเพียง (๓๕๐)            
      

 

ไม่ทันไร สุรา ก็ทำพิษ
สุดจะคิด ติดค่าเหล้า เมาขึ้นเขียง
ส่องสอดส่าย หาลูกหนี้ ผู้หน่ายเนียง
โดนบ่ายเบี่ยง เถียงไม่ตก ถกข้ามวัน (๓๕๕)

บูรพา ฟังแล้ว ให้ปลงจิต
เบื่อจะคิด ติดตาม ให้ขบขัน
หันเข้าสู่ ลู่ธรรม ที่รำพัน
สาละวัน กัณฑ์เทศน์ เป็นคำกลอน (๓๕๖)

อันวงเหล้า เมาครึ้ม สะลึมนัก
จะหนีพัก จากฝูง คนสลอน
จึงหลบหลีก ปลีกผัน ไปสันดร
แม่พันทอง ย่องหลับ ในหับพลัน (๓๕๗)

ด้วยซึ้งซด รสธรรม ที่จำไว้
ครั้นเมื่อลับ แสงไฟ ก็ให้ฝัน
ว่าเดินดง หลงป่า พนาวัน
สะดุ้งเสียง ไก่ขัน พลันกระเตง (๓๕๘)

พ่อมานพ มาพบพาน สะท้านนัก
ใครมาหัก หาญห่ม มาข่มเหง
แม่พันทอง ผ่องผิว จนนิ้วเย็น
เหงื่อกระเซ็น ด้วยร้อนรุ่ม กลุ้มอุรา (๓๕๙)

โอ้ตาเถร เวรกรรม กระทำหนอ
นวลละออ จึงนอนสั่น หวั่นผวา
ด้วยฤทธิ์เหล้า เมาสิ้น กลิ่นสุรา
นอนฝัน พรรณา เป็นคำกลอน (๓๖๐)

อะพุทโธ่ อะพุทธัง กะละมังแตก
อุตส่าห์แหก แหวกหนี ที่สลอน
มาหลบเลี่ยง เบี่ยงหมุน มาหนุนนอน
ยังโดนต้อน กลับวง ก๊งสุรา (๓๖๑)

มารสุรา ท่านยอม ซะที่ไหน
ตั้งสี่คน หนีไป ไกลจริงหนา
มานะมา กลับมา ซิกลับมา
มาร่วมวง สุรา ซะดีดี (๓๖๒)

เหล้ายา ปลาปิ้ง ท่านมีครบ
ท่านอริญชย์ อย่าสบ โอกาสหนี
บูรพา มานพ ไปตามที
ทั้งพันทอง ผ่องฤดี จงรี่มา (๓๖๓)

[panthong.kh]

ตามความเหงาเข้าป่าพนาสี
หลบหลีกลี้หนีความยามสับสน
เดินลำพังยั้งจิตคิดวกวน
งานหนักล้นบนทางที่หมางใจ
กลางดงดานละหานห้วยระทวยท้อ
วังเวงหนอรอทางสว่างใส
เสียงสัตว์ป่าร่าเริงบันเทิงไพร
ช่วยคลายให้ฤทัยผ่อนร้อนกลับเย็น
เอ้กอี้เอ้กเสกสดับประทับจิต
กระจิริดพิศเพ่งเล็งยามเห็น
เจ้าไก่ป่าน่าแลดวงแขเพ็ญ
จับมาเป็นต้มข่าน่าลิ้มลอง

ยกโถยาสุราเหล้าเอามาตั้ง
วางโต๊ะตั่งนั่งลงก๊งกินถอง
กับแกล้มพร้อมน้อมกินรินยาดอง
เอ้าเพื่อนผองน้องพี่รี่เข้ามา

ฟ้า (มารสุรา)

[/quote]

น่าสงสาร มารสุรา จะฆ่าไก่
ขอบิณฑบาตร ได้ไหม ไยต้องฆ่า
ไว้ชีวิต มันเถิด ประเสริฐนา
ปล่อยมันอยู่ ในป่า พนารี (๓๖๔)

อยากต้มข่า หาให้ ในตลาด
ไม่ยืดยาด จัดแจง พะแนงหมี
ต้มอึ่งอ่าง ย่างงู ตุ๋นกรูปรี
เนื้อแดดเดียว จามรี พี่ว่าไง (๓๖๕)

ถ้าไม่พอ ขอตาม ซักสามโหล
มีสาโท ชั้นดี อยู่สี่ไห
รวมสาเก หอมกรุ่น อุ่นหทัย
เก็บเอาไว้ ให้พี่ นี้ผู้เดียว (๓๖๖)

กินให้คลาน มารสุรา อย่าช้าได้
ดวดเข้าไป ไส้ร้อน วอนอย่าเปรี้ยว
กาละมัง ถังขวด เคาะกันเกรียว
แต่อย่าลืม พรุ่งนี้เชียว เดี๋ยวทำงาน (๓๖๗)
พันทอง

[(ฟ้า) มารสุรา]

น่าสงสารไก่แก่แม่ช่อนเอ๋ย
มารไหนเลยเผยใจใคร่อยากฆ่า
เพียงแค่หยอกบอกเล่นเจรจา
มิได้ตั้งใจพร่าล่าชีวี(๓๖๘)

อันอึ่งอ่างย่างงูรู้ของแกล้ม
แต่ไม่แอ้มจามรีกรูปรีหมี
สัตว์คุ้มครองอนุรักษ์ชักไม่ดี
อาจแล่นรี่ที่ไร้สุขคุกตะราง(๓๖๙)

ส่วนสาโทโอ้ชอบตอบว่าใช่
สักสามไหได้ที่มิมีหมาง
เอาแค่เบาะเหมาะแค่เซเป๋คลำทาง
พอรุ่งสางล้างอาบน้ำสามขันพอ(๓๗๐)

ถึงจะเมาเท่าไหร่งานไม่เสีย
เจ็บไข้เพลียเคลียร์กายามิลาท้อ
ขาดการกิจมิตรด่าอานงานชะลอ
เพราะงั้นก็ขอรับผิดชอบตน(๓๗๑)

ฟ้า (มารสุรา)

[รพีกาญจน์]

ขอโทษที ที่มา ช้าไปหน่อย
มัวแต่พลอย เก็บแก้ว พึ่งแล้วได้
เลยไม่เจอ รพีฯ เฮ้อเศร้าใจ
จะนัดใหม่ ศุกร์หน้า ว่าให้รอ (๓๒๖)

นัดที่เก่า เราเคย เปรยกันไว้
รีบเร็วไว นะจ๊ะ พ่อรูปหล่อ
ขืนชักช้า เวลา จะไม่พอ
เดี๋ยวคงได้ นั่งต่อ ล่อทั้งคืน (๓๒๗)

เงินค่าเหล้า เอามา ด้วยนะจ๊ะ
ไม่ออกให้ แล้วนะ พ่อทรามชื่น
ค้างของเก่า เราอยู่ กู้เมื่อคืน
วันมะรืน คืนที มิมีตังค์ (๓๒๘)
พันทอง

(ติดค้าง ไม่ว่าง เมื่อเช้า)

บอกหลายหน คนดี พี่จะให้
เอาเงินใส่ ใบเทา กระเป๋าหลัง
เดินแอ่นหน้า ขาเป๋ ถอยเซซัง
ล้มสองครั้ง ตังค์หาย ไม่รู้ตัว
(372)
จ้าน้องพัน วันมะรืน จะคืนให้
ปฏิทิน ทุกใบ ใช่ตาถั่ว
ศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ จันทร์ เจ็ดวันชัวร์
ไม่เห็นจั่ว เลยนะ...วันมะรืน
(373)
อย่าเร่งรัด ตัดความ ตามด่าบ่น
เราหาคน ห่างไกล ที่ไหนอื่น
บอกสมัคร รักกัน เมื่อวันซืน
มะ มา ยื่น แก้มมอม ขอหอมที
(374)

 

รพีกาญจน์ 59

[มานพ]

เห็นแก้มมอมน้องยาจะโดนดม
คนที่ตรมตรอมใจใช่แล้วพี่
ไหนเคยบอกรักเราเท่าชีวี
ทำไงดีเห็นเขาแล้วเศร้าจริง
 (375)

เราสิคนห่างไกลใยไม่แคร์
พันไม่แลพี่เลยทำเฉยนิ่ง
ที่สมัครรักไว้ไวเหมือนลิง
ทำกลอกกลิ้งตาหลอกชอกช้ำใจ
(376)

 

[กามนิต]

มันมึนมึนงงงงทรงงึกงัก
ยังแฮงค์หนักแต่วานหนักปานไห
ไหเหล้าอุยังวางกลางวงใน
ฮื้อ นั่นใครจะดมกัน ไม่ทันเคลียร์ (๓๗๗)

ขอนอนต่อ พอก่อน ขอนอนต่อ
พรุ่งนี้ก็ กะลางานครึ่งวันเสีย
เช้าวันจันทร์ป่วยไข้ได้นะเฮีย
นอกจากเบียร์ยังมีเหล้า ให้เมามาย (๓๗๘)
 

[panthong.kh]

(ติดค้าง ไม่ว่าง เมื่อเช้า)

บอกหลายหน คนดี พี่จะให้
เอาเงินใส่ ใบเทา กระเป๋าหลัง
เดินแอ่นหน้า ขาเป๋ ถอยเซซัง
ล้มสองครั้ง ตังค์หาย ไม่รู้ตัว

จ้าน้องพัน วันมะรืน จะคืนให้
ปฏิทิน ทุกใบ ใช่ตาถั่ว
ศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ จันทร์ เจ็ดวันชัวร์
ไม่เห็นจั่ว เลยนะ...วันมะรืน

อย่าเร่งรัด ตัดความ ตามด่าบ่น
เราหาคน ห่างไกล ที่ไหนอื่น
บอกสมัคร รักกัน เมื่อวันซืน
มะ มา ยื่น แก้มมอม ขอหอมที

 

รพีกาญจน์ 59

[/quote]

เดินเซไป เซมา ท่าจะล้ม
ดวดเป็นกลม ลมใส่ ไหวไหมพี่
ต่อหน้าหญิง ชิงเด่น เช่นรพีฯ
ตอกสี่สิบ ดีกรี เดี๋ยวมีคลาน (๓๗๙)

พอห้ามปราม หาว่าหยาม หมิ่นศักดิ์ศรี
เหล้านะจ๊ะ ลูกพี่ มิมีย่าน (กลัว)
ดวดเพียวเพียว เสียวไส้ ให้รำคาญ
จากเมื่อวาน ถึงวันนี้ นั่งที่เดิม (๓๘๐)
พันทอง

[ปู่ริน]

เสียงเอะอะ  ดังลั่น  นั่นเพื่อนเรา
ชักมึนเมา  ยิ้มเยาะ  หัวเราะเสริม
สนุกสนาน  เฮาฮา  คนหน้าเดิม
ถกเถียงเติม  กันต่อ  พ่อผู้ชาย  (๓๘๑)

ริน...ฟื้นแล้ว  มึนงง  งงงงมึน
พอตื่นขึ้น  ยิน..สำนวน  ล้วนหลากหลาย
ใครดมใคร  กินไก่...  กันวุ่นวาย
ต่างหลบหลี้  หนึหาย  เข้าป่าไพร  (๓๘๒)

"ปูริน" หลับ  ตื่นขึ้นจับ  ความไม่ถูก
ยังพันผูก  เพื่อนเชิญมา... ไม่หนีไปไหน
หนักไปหน่อย  จึงผล็อย  เผลอหลับไป
ขออภัย  สิงห์สุรา  ที่มาทุกคน  (๓๘๓)

เคาะขวดถัง  กะละมัง  เสียงสนั่น
สนุกกัน  พอประมาณ  ต่างทานทน
อาทิตย์หน้า  ยังนัดมา  กันอีกหน
ขอทุกคน  จงโชคดี...  ยี่สิบสี่.....น. (๓๘๔)

                           ริน ดอนบูรพา
                                       ๕ ก.พ. ๕๕

       

      ขอบคุณ ....ครับ....ที่มางานเลี้ยง  เที่ยงวันอาทิตย์นี้..

[BangPlaMa]

๐ชวนกันเมา เขานัดกัน เมามันอีก
"วันซ์อะวีก" ปลีกเวลา มากันหนอ
ดื่มจนกว่า จะครบพัน วันที่รอ
กลอนที่ต่อ คงเมาค้าง อย่างแน่นอน   (๓๘๕)

[ไพร พนาวัลย์]

ยกแก้วจิบเบา เบา กลัวเหล้าหก
แล้วยืดอกยืนแอ่นทำแขนอ่อน
ส่งสำเนียงเสียงหวานกล่อมบ้านกลอน
ทำออดอ้อนลูกหลานเบิกบานใจ  (๓๘๖)

"เมียไม่มี ไมไม่เจอ"เล่าเธอจ๋า
"เมียไม่มา เมียไม่มี"พี่ตาใส
อายุน้อง ยี่สิบสี่ พี่ห่างไกล
เพิ่งจะใกล้เจ็ดสิบสอง ยังร้องเพลง  (๓๘๗)

กำลังร้องเพลงรักสมัครมิตร
ใครสะกิด รางวัล ว่าฉันเก่ง
พอเหลียวเห็นดวงหน้า เมียข้าเอง 
เธอยืนเล็งตาแล เห็นเต่ฟัน (๓๘๘)

ขอลาน้องลาหลานกลับบ้านก่อน
เมียเขานอนเปลี่ยวกายหลายปีนั่น
ลุงเพิ่งกลับมาถึงเพียงครึ่งวัน
ขอรับขวัญหน่อยเน้อ เดี๋ยวเธองอน  (๓๘๙)

"ไพร พนาวัลย์"

[panthong.kh]

นั่งเหลือบแล ชะแง้มอง จ้องพิศเพ่ง
ใครยืนเล็ง เซ็งเหลือ เบื่อจะอ้อน
เห็นแต่ไกล ใครหนอ คนบ้านกลอน
อ้าวป๋ารพีฯ แขนอ่อน เชิญฟ้อนรำ (๓๙๐)

เอะอะกัน ทำไม ไม่เข้าท่า
เดินแอ่นหน้า แอ่นหลัง ฟังแล้วขำ
คุณลุงปรางค์ วางขวด ดวดประจำ
เมียลุงยืน หน้าง้ำ ทำตาวาว (๓๙๑)

โน่นอีกคน ยืนบ่น คงทนทุกข์
ไม่สนุก หรือพี่ รินั่งหาว
ป๋าสล่า ระทวยทด อดนอนยาว
เพราะนั่งหง่าว คอยพันทอง น้องคนงาม (๓๙๒)

กะจะกลับ อยู่แล้ว ต้องแหง่วอีก
ยากูซ่า หลบหลีก ปลีกมาห้าม
มารสุรา กานต์ไก่ ไล่ติดตาม
รอก่อนนะ ตีสาม เจ้าทรามวัย (๓๙๓)

รอไม่ไหว หรอกหนอ ขอตัวกลับ
เดี๋ยวคอพับ หลับนก โอ๊กอ๊ากใส่
เมาไม่ขับ แล้วจะกลับ ได้อย่างไร
โถพี่ชาย ใครก็ได้ มาช่วยที (๓๙๔)
พันทอง