ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[...สียะตรา..]

                  (๑๗๖)

[panthong.kh]

หอมกระดังงา โชยมา ตอนเช้าเช้า
คิดถึงกลิ่น กายเจ้า เหงายิ่งเอ่ย
ถ้าแม้นมา ด้วยกัน นะทรามเชย
จักจุมพิต ไม่ปิดเลย คนเคยรัก (๑๗๗)
พันทอง

[ช่วงนี้ไม่ว่าง]

เป็นแค่คน  เคยรัก  ไม่อยากใกล้
มาตอแย  ทำไม  ไม่รู้จัก
แล้วอย่ามา  พูดมาก  ไม่อยากทัก
เกลียดยิ่งนัก  คนอะไร  ใจโลเล (๑๗๘)

......ขอโทษครับ แค่กลอนพาไป......

[บูรพาท่าพระจันทร์]

เคยบอกรัก ภักดิ์ยิ่ง เกินสิ่งไหน
มิทันไร ใจนั้น ก็หันเห
สวาทรัก ยักย้าย รีบถ่ายเท
เปี่ยมด้วยเล่ห์ เพทุบาย น่าอายจัง (179)


 


บูรพาท่าพระจันทร์

[ช่วงนี้ไม่ว่าง]

ยังจดจำ  ฝังในใจไม่หาย
ครั้งปล่อยกายกับเธอ เผลอใจหวัง
แต่เดี๋ยวนี้  รักที่หมาย กลับบกลายพัง
แม้กระทั่ง แค่เห็น  เป็นขัดเคือง (๑๘๐)

......ควันหลงจากกระทู้แอบรักเพื่อน......

[--ณัชชา--]

อย่าปากร้ายนะเธอจะเจอตบ
ถ้าขืนคบต่อไปไม่ได้เรื่อง
รู้ก็รู้เห็นก็เห็นเป็นประเทือง
ยังจะเปลืองเวลามาจีบกัน
(๑๘๑)
--ณัชชา--
 

ควันหลงจากกระทู้แอบรักเพื่อน

[ช่วงนี้ไม่ว่าง]

อย่าปากร้ายนะเธอจะเจอตบ
ถ้าขืนคบต่อไปไม่ได้เรื่อง
รู้ก็รู้เห็นก็เห็นเป็นประเทือง
ยังจะเปลืองเวลามาจีบกัน
(๑๘๑)
--ณัชชา--
 

ควันหลงจากกระทู้แอบรักเพื่อน

ก็พอดี  ชอบลอง  แต่ของแปลก
ไม่แบ่งแยก  ระหว่าง  เรื่องอย่างนั่น
ของแปลกแปลก มักจะดี  มีหวานมัน
ถ้าเข็ดฟัน  เมื่อไหร่  ถอนใจคืน  (๑๘๒)

[พี.พูนสุข]

                                                

                                           เช้านี้ที่อุบลฯ  ฝนตกหนัก
                                           ใบไม้ทัก ร้องร่า ท่าตื่นตื่น
                                           หญ้าเหี่ยวแห้ง  แปลงร่าง กางปีกยืน
                                           ฟ้าครืนครืน ให้คิด ไยผิดกาล  (๑๘๓)

                                           ...เรื่องจริง ไม่ใช่พยากรณ์อากาศ..

                                                    พี.พูนสุข
                                             ๒๐ มกราคม ๒๕๕๕

[panthong.kh]

เป็นแค่คน  เคยรัก  ไม่อยากใกล้
มาตอแย  ทำไม  ไม่รู้จัก
แล้วอย่ามา  พูดมาก  ไม่อยากทัก
เกลียดยิ่งนัก  คนอะไร  ใจโลเล (๑๗๘)

......ขอโทษครับ แค่กลอนพาไป......

ก็ท่านพี่ หนีไป ได้กระเทย
ยังมีหน้า มาเย้ย แหมอุเหม่
ไปได้หลัง ลีมหน้า เดินขาเก
ใครโลเล กันแน่ น้องแพ้ทาง (๑๘๔)
พันทอง

[BangPlaMa]

๐ที่สุพรรณนั้นยังอ่วมน้ำท่วมขัง
ได้แต่หวังรอลุ้นคุณบรรหาร
แก้ปัญหาอย่ามัวเพลินจนเกินกาล
รัฐบาลยังงานเข้าเอาอยู่กัน(๑๘๔)
๐สองพี่น้องนาล่มยังจมอยู่
บางปลาม้าที่รู้อู่ทองนั่น
สี่เดือนกว่านาเป็นหนองมิดคลองคัน
"หมาบ้านฉันท่านต้องล่องเรือหมา"(๑๘๕)

[มานพ]

บ้านของพี่นาล่มจมในน้ำ
สุดชอกช้ำย่ำแย่แน่น้องจ๋า
พอน้ำลงเมื่อไหร่ได้ทำนา
ปลูกข้าวกล้าเริ่มใหม่ใจอดทน  (๑๘๖)

หากว่าน้องเห็นใจช่วยไถ่หว่าน
มาสงสารพี่ชายใหม่อีกหน
พอขายข้าวแอบมองจ้องหน้ามน
ถึงน่าฝนไปขอกับพ่อเธอ  (๑๘๗)

[กังวาน]

ถ้าไม่ให้จะฉุดหยุดไม่อยู่
ทั้งที่รู้ว่ามันผิดคิดเสมอ
พอมีหลานไปขมากับป๋าเธอ
รักจริงเออพ่ออย่าโกรธขอโทษที(๑๘๘)

[อัยยา]

เป็นนักฝันเฝ้ามองหมายปองทัก
เพียรสลักเรียงร้อยถ้อยสุขศรี
หวังให้กานท์หวานคำฉ่ำฤดี
มอบไมตรีมวลมิตรสนิทเชย  (๑๘๙)

[..กุสุมา..]

       ติดบ้านกลอนอาวรณ์ดั่งพี่เลี้ยง
อ้อนแอบเคียงเพียงบอกหยอกเฉลย
ยามเดินทางจิตครวญป่วนเปรียบเปรย
หยุดเอื้อนเอ่ยเผยหลอนกลอนจากใจ
     อยากเขียนกลอนบรรยายสิ่งได้เห็น
ทุกประเด็นเล่าแจ้งแถลงไข
สิ่งดีงามเลิศล้ำฉ่ำทรวงใน
ฝากวางไว้บนลานบ้านนักกลอน (๑๙๐) 
         

[ทอฝัน]

...ทาบสำเนียงเสียงเศร้าเพื่อเล่าขาน
อ้างตำนานอิงฝันแต่วันก่อน
คือทารกด้อยคิดศิษย์บ้านกลอน
เข้ามาตอนคลุ้งคดีบี้คะแนน.....(192)

...มีครูหนึ่งพึงสอนเป็นกลอนว่า
จงศึกษาให้ถึงจนตรึงแน่น
เป็นนักกลอนมือดีต้องมีแกน
หากรู้แก่นจึงกล้าสง่างาม.....(193)

...อบอุ่นในน้ำคำที่ย้ำฝาก
คิดถึงมากค่อยเคียงเลี่ยงมาถาม
หากมิตรครูรู้ถ้อยคอยติดตาม
อย่าเย้ยหยามผู้จรมาผ่อนพัก.....(194)

...กระดังงาซุ้มเก่าข้างเสาบ้าน
ผุดรอยฝันวันวานเกินห้ามหัก
ฝาเรือนอันแข็งแรงยังแกร่งนัก
คือศรีศักดิ์บ้านกลอนกระฉ่อนนาม.....(195)

...................คาระวะมวลมิตร....//ทอฝัน

[มานพ]

จงเขียนกลอนเขียนไปด้วยใจรัก
อย่าใฝ่ฝักแข่งขันสั่นสนาม
สิ่งสมมุติดีใจในชั่วยาม
อยากจะถามภูมิใจเท่าไหร่กัน.....(196)

อยู่ด้วยกันจงรักสามัคคี
บอกคนดีด้วยหนาอย่าหุนหัน
อย่าหวั่นไหวใจดีมีสัมพันธ์
จะสุขสันต์เหลือล้นบนลานกลอน.....(197)

[ลมหนาว]

เขียนกลอนเล่นเช่นนี้สุขีแท้
เฝ้าชะแง้เติมต่อก่ออักษร
ว่างเมื่อไหร่ไม่ช้ารีบมาออน
วางสุนทรรำเพยเสบยใจ

สุขทุกข์เศร้าเหงาร้อนปอนเปียกหนาว
มากเรื่องราวจำแลงแถลงไข
ตามแต่จินตนาว่ากันไป
ฟรีสไตล์คารมบ่มวจี

[มั่น แซลี้]

สาวบ้านกลอนหายไปไหนหมดแล้วหนา
ช่างเหว่ว้าเดียวดายพาใจคิดถึง
อย่าให้พี่มารอเจ้าเฝ้ารำพึง
ซักบทหนึ่งมาต่อกลอนเชื่อมหัวใจ (200)]

[พิมพ์วาส]

"เด็กบ้านกลอน"อ้อนค่ำพร่ำเอ่ยบท
ร่วมร้อยรสพจน์ค่ำเอ่ยพร่ำไหว
ให้ตราตรึงซึ้งหวงแดดวงใจ
ขึงฤทัยนันย์ตาพาแพรวพราว ...(๒๐๑)

[พี.พูนสุข]

                     

                                                                    ยินดีนัก  "เด็กบ้านกลอน"  อ้อนคำเก่ง
                                                                    หน้าปลั่งเปล่ง  ตาหรี่เหล่  เท่จังสาว
                                                                    ปรบมือให้ ไต่เต้า  ถึงดวงดาว
                                                                    ค่อยค่อยก้าว  อย่าระเริง  เพิ่งคว้าชัย  (๒๐๒)

                                                                              

                                                                              ด้วยรักและเอ็นดู
                                                                                                           พี.พูนสุข