ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[แป้งน้ำ]

ไม่ต้องอาทร "คนขี้แย"
สำนึกของคนแพ้บอกว่ายังทนไหว
ไม่ต้องบอกให้รักษาตัว ~ ไม่ต้องบอกว่า “ห่วงใย”
เร็วหรือช้า . .. เธอก็ต้องไปอยู่ดี

. . . . .

เธอน่ะ . . แค่รู้สึกผิด
และคิดว่าฉันจะตายอยู่ตรงนี้
สิ่งที่เธอคิด . . . มันผิดทั้งหมดเลยคนดี
ที่ฉันเหมือนคนใกล้ตายเข้าไปทุกที
เพราะยังต้องหายใจเพื่อลืมเธอน่ะซี . .. รู้ไว้เลย!

[รการตติ]

...อ้างเกินจริงไปไหม
กับอะไรอะไร...ที่เธอเอ่ย
บางครั้งก็อยากจะ...ย้ำ.....ย้ำ...ว่าไม่เคยเฉยเมย
แต่กลับลงเอยอย่างนี้ทุกที

......


อยากจะบอกให้รู้ว่า
สิ่งที่ปรารถนา....นับแรมเดือนแรมปี
ยิ่งกว่าสิ่งที่เธอ.....บ่งชี้
เพราะความหวังดีมีมากกว่าที่เธอจะเข้าใจ.....!

นอกจากสิ่งที่เคยได้..จากคน.."ขี้แย"




รการตติ

[พิมพ์วาส]

เพียงเธอเดินเมินไปไกลจากฉัน
ฉันรำพันฝันถึงซึ่งดวงแข
หมดสิ้นรักจักเธอละเมอแล
ใจฉันแพ้พ้ายเธอเกอร์จากเลย

คราเธอจากพรากไปไฟรักหาย
สิ้นรกคลายหน่ายแหนงแฝงชังเผย
หมดสิ้นพร่ำประโลมโหมภิเปรย
เธอก็เชยเย้ยเยาะหัวเราะดัง

"เราเลิกกันเถอะนะ เธอเอ่ยบอก
อกของฉันเจ็บช้ำชอก หมนสิ้นความหวัง
เจ็บเหลือกเกินหมดแล้วนะพลัง
ร้องไห้น้ำตาไหลอาบแก้มนั่ง คอยเพื่อเธอกลับมา"

เธอจากไปในห้วงหวงใจรัก
หยุดทอถักหักห้ามตามรักหนา
หมดสิ้นถ้อยแว่วหวานผ่านวาจา
อักษราว่ารักไม่ถักไป

ขอบคุณภาพจาก Internet ค่ะ

[บูรพาท่าพระจันทร์]

ไม่ต้องอาทร "คนขี้แย"
สำนึกของคนแพ้บอกว่ายังทนไหว
ไม่ต้องบอกให้รักษาตัว ~ ไม่ต้องบอกว่า “ห่วงใย”
เร็วหรือช้า . .. เธอก็ต้องไปอยู่ดี

. . . . .

เธอน่ะ . . แค่รู้สึกผิด
และคิดว่าฉันจะตายอยู่ตรงนี้
สิ่งที่เธอคิด . . . มันผิดทั้งหมดเลยคนดี
ที่ฉันเหมือนคนใกล้ตายเข้าไปทุกที
เพราะยังต้องหายใจเพื่อลืมเธอน่ะซี . .. รู้ไว้เลย!

ได้ฟังคำ ร่ำร้อง ของน้องหญิง
ฤๅเด็ดจริง ดุจใจ ใคร่เฉลย
ปากเอ่ยไม่ ใช่ละ ผละเฉยเมย
ใจยังวุ่น คุ้นเคย ยากเอ่ยลา

หรือในอก หมกงำ ซ่อนช้ำไว้
เกรงว่าใจ ไม่จำ อดร่ำหา
ถึงวันนั้น พลันเกลื่อน เพื่อนน้ำตา
ชลนา คราคร่ำ อยู่ร่ำไป.../


บูรพาท่าพระจันทร์

[TAKA]

ห่วงอาทร "คนขี้แย"
อยากดูแลอยากอยู่ใกล้
ทุกลมเข้า-ออกของหัวใจ
ห่วงใยเธอเสมอ  เธอคงไม่รับรู้

ห่วงอาทร "คนขี้แย" คนนี้เสมอ
อย่ากระซิบบอกเธอยังรักเธออยู่
แต่ไม่กล้าจึงได้แต่แอบชื่นชู
ขอเป็นคู่ "คนขี้แย" ดูแลเธอ

[แป้งน้ำ]

...อ้างเกินจริงไปไหม
กับอะไรอะไร...ที่เธอเอ่ย
บางครั้งก็อยากจะ...ย้ำ.....ย้ำ...ว่าไม่เคยเฉยเมย
แต่กลับลงเอยอย่างนี้ทุกที

......


อยากจะบอกให้รู้ว่า
สิ่งที่ปรารถนา....นับแรมเดือนแรมปี
ยิ่งกว่าสิ่งที่เธอ.....บ่งชี้
เพราะความหวังดีมีมากกว่าที่เธอจะเข้าใจ.....!

นอกจากสิ่งที่เคยได้..จากคน.."ขี้แย"




รการตติ

ไม่เกินไปหรอก . . ถ้าจบความรักลงด้วยดี
เลิกค่อนแคะฉันซักทีได้ไหม . .. พ่อลูกแหง่
ใครล่ะ . . . ที่ชอบทำตัวแย่~ แย่
ตบตาว่ายังแคร์ . .. แต่ที่แท้รำคาญ

. . . .

ก็อยากให้รู้เหมือนกัน
ที่เลือกประชดประชัน . .. ไม่ใช่นั่งฝันหวาน
เพราะถึงทำดีกับเธอไป . . ก็เป็นได้แค่ "คนของวันวาน"
แล้วไหนล่ะสิ่งที่เธอต้องการ . . . แค่เห็นฉันร้าวราน . . ยังไม่พอรึไง!




เอิ่ม . . กลอนมันเดินมาทางนี้อ่ะนะ . .
. . ออกแนวแตกแยกหน่อยๆ . . . อย่าถือสาน้าคร้า . .

[แป้งน้ำ]

"เราเลิกกันเถอะนะ เธอเอ่ยบอก
อกของฉันเจ็บช้ำชอก หมนสิ้นความหวัง
เจ็บเหลือกเกินหมดแล้วนะพลัง
ร้องไห้น้ำตาไหลอาบแก้มนั่ง คอยเพื่อเธอกลับมา"

ขอบคุณภาพจาก Internet ค่ะ

เธอพบทางไปที่ดี
ส่วนฉันยังหาทางออกไม่เจออยู่อย่างนี้ . .. จึงเจ็บล้า
ฉันมีหัวใจไว้ "รัก" . . แต่เธอกลับตีค่าเหมือนผัก ~ ปลา
วันไหนฉันลุกได้ขึ้นมา . .. อย่าหวังเลยว่า . . จะเหลือความทรงจำดี~ ดี

. . .

ก็แค่วันนี้ "หัวใจ" ยังไม่พร้อม
เลยยอมลดศักดิ์ศรี
รินน้ำตา . . เพราะเวทนาตัวเองหรอกนะ . . "คนไม่ดี"
เสียใจ . . . แต่ไม่เสียดายของที่คุณค่าไม่มี . . กลับมายกให้ฟรี ~ ฟรี ก็ไม่เอา!



แป้งน้ำ

ได้ฟังคำ ร่ำร้อง ของน้องหญิง
ฤๅเด็ดจริง ดุจใจ ใคร่เฉลย
ปากเอ่ยไม่ ใช่ละ ผละเฉยเมย
ใจยังวุ่น คุ้นเคย ยากเอ่ยลา

หรือในอก หมกงำ ซ่อนช้ำไว้
เกรงว่าใจ ไม่จำ อดร่ำหา
ถึงวันนั้น พลันเกลื่อน เพื่อนน้ำตา
ชลนา คราคร่ำ อยู่ร่ำไป.../


บูรพาท่าพระจันทร์

น้องหญิงเป็นคนหยิ่งใจเด็ด
แต่ไม่เคยเข็ดหลาบรู้ไหม
เจ็บกับรักครั้งนี้ . . เริ่มต้นใหม่อีกกี่ทีก็ได้
น้ำตาที่มันรินไหล . .. เดี๋ยวก็หยุดเองได้ . . เมื่อถึงเวลา

. . .

ใครจะปล่อยให้ตัวเองหมกมุ่นกับความทุกข์
โลกนี้ยังมีมุมสนุก . . . หรรษา
ก็แค่ . . วันนี้มันแย่ . . ที่ต้องเลิกรา
ร้องไห้นิดหน่อยเดี่ยวก็ยิ้มร่า . .. สาวมั่นไม่เสียน้ำตานาน~ นานหรอกค่ะ . . พี่ชาย~*



แป้งน้ำ

ห่วงอาทร "คนขี้แย"
อยากดูแลอยากอยู่ใกล้
ทุกลมเข้า-ออกของหัวใจ
ห่วงใยเธอเสมอ  เธอคงไม่รับรู้

ห่วงอาทร "คนขี้แย" คนนี้เสมอ
อย่ากระซิบบอกเธอยังรักเธออยู่
แต่ไม่กล้าจึงได้แต่แอบชื่นชู
ขอเป็นคู่ "คนขี้แย" ดูแลเธอ

takarn

ยังไม่พร้อมรักใครตอนนี้
อยากเริ่มต้นใหม่โดยที่ . . . น้ำตาหยุดไหลเอ่อ
เก็บความอาทรไว้ . . ไม่อยากให้ความหวังกับเธอ
หวั่นว่าความเหงาที่ฉันเจอ . .. จะทำร้ายเธอทางอ้อมเช่นกัน

. . . .

ขอเวลาให้ความรักผลัดใบ
คำตอบที่ค้นได้ . .. อาจเป็นเหมือนที่เธอฝัน
ไม่ว่าวันนี้หรือวันไหน . . ถ้าฟ้าลิขิตเราไว้คู่กัน
ประโยคต่อไปที่ออกจากปากฉัน . .. จงมั่นใจได้เลยว่า "รักจริง"~*

[สล่าผิน]

ฉันจะอยู่สู้ทนบนโลกหล้า
จะนำพากายใจให้สู้ฝืน
จะหายใจเพื่อให้ได้หยัดยืน
ทนขมขื่นหัวใจในช้ำทรวง

เพื่อลืมเธอให้ได้ใจฉันสั่ง
ฉันก็ยังหายใจไม่ต้องห่วง
จะต่อสู้อยู่ไปไกลคนลวง
เรื่องทั้งปวงทำเผื่อเพื่อลืมเธอ

รู้ว่าลืมยากเย็นแสนเข็ญนัก
ใจรับรักเข้าใส่ใจเสมอ
ลมหายใจเข้าออกบอกว่าเพ้อ
สมองเบลอเพราะใจสั่งให้ลืม

เมื่อยามอยู่คู่เคียงมีเพียงรัก
สุขใจนักจำได้ให้ดูดดื่ม
หญิงอื่นใดในหล้าพาให้ยืม
ยังไม่ปลื้มเท่าเธอจึงเพ้อครวญ

ฉันจะอยู่ต่อไปให้เธอรู้
หายใจอยู่ต่อไปให้ลืมหวน
แม้ว่าอยู่ต่อไปนั้นแสนรัญจวน
ฉันก็ควรหายใจให้ลืมเธอ

สล่าผิน

[panthong.kh]

โอ้พี่ชาย ทำไม ถึงเพ้อพก
น้องนี้ ต๊กกะใจ จริงนะเอ่อ
หญิงที่ไหน ลวงหลอก บอกซิเออ
ถึงละเมอ ครวญคร่ำ ร่ำพิไร

มาถูกหลอก ตอนแก่ แย่นะพี่
โถคนดี ใครกัน ช่างทำได้
น่าสงสาร ปานว่า จะขาดใจ
มาเสียชาย ตอนแก่ แย่เต็มทน

กลับไปหา เมียเก่า คนเจ้าชู้
หากเมียรู้ รับรอง ต้องหมองหม่น
มีดอีโต้ โผบิน ตัดลิ้นคน
ทั้งหัวล่าง หัวบน จงระวัง

ได้ข่าวว่า เมียพี่ ชอบเลี้ยงเป็ด
คงจะเสร็จ คราวนี้ นะพี่หวัง
ตายแน่แน่ ฟันธง ให้เด่นดัง
สล่าผิน โดนฝัง อย่างแน่นอน
พันทอง