ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สุนันยา]

“ใครคนหนึ่ง”


เพียงรินร้อย ถ้อยรัก ในอักษร
วางเรียงกลอน อ้อนฝัน ผ่านมาหา
กลับกลายเป็น ผูกพัน เมื่อนานมา
ทั้งไม่เคย คบหา สัญญาใด

ความรู้สึก ตรึกใน ให้แสนห่วง
คราอ่านกลอนเศร้าทรวง ช่วงอ่อนไหว
รู้ด้วยซึ่ง อักษร กลอนพาไป
สัมผัสใน ใจหน่วง ห่วงกังวล

เขาเป็นใคร ไม่รู้ ผู้ไม่เห็น
แต่เขาเป็น เพื่อนฉันวันสับสน
ส่งสำนวน ยวนเย้า เฝ้าเปรอปรน
ทั้งไม่เคย ได้ยล คนไกลตัว

ร้อยลำนำ คำเล่า เฝ้าคิดถึง
ใครคนหนึ่ง แฝงเงา เศร้าสลัว
แทนสำเนียง เรียงร่ายไปพันพัว
ด้วยว่ากลัว สัมพันธ์ ถึงวันลา..


“สุนันยา”

[บูรพาท่าพระจันทร์]

“ใครคนหนึ่ง”


เพียงรินร้อย ถ้อยรัก ในอักษร
วางเรียงกลอน อ้อนฝัน ผ่านมาหา
กลับกลายเป็น ผูกพัน เมื่อนานมา
ทั้งไม่เคย คบหา สัญญาใด

ความรู้สึก ตรึกใน ให้แสนห่วง
คราอ่านกลอนเศร้าทรวง ช่วงอ่อนไหว
รู้ด้วยซึ่ง อักษร กลอนพาไป
สัมผัสใน ใจหน่วง ห่วงกังวล

เขาเป็นใคร ไม่รู้ ผู้ไม่เห็น
แต่เขาเป็น เพื่อนฉันวันสับสน
ส่งสำนวน ยวนเย้า เฝ้าเปรอปรน
ทั้งไม่เคย ได้ยล คนไกลตัว

ร้อยลำนำ คำเล่า เฝ้าคิดถึง
ใครคนหนึ่ง แฝงเงา เศร้าสลัว
แทนสำเนียง เรียงร่ายไปพันพัว
ด้วยว่ากลัว สัมพันธ์ ถึงวันลา..


“สุนันยา”

สุดสงสัย นัยความ ขอถามไถ่
ฝากลมไป ให้ฟัง เรื่องกังขา
ส่งผ่านถึง ซึ่งขวัญ กัลยา
วอนแก้วตา อย่าหน่ายแหนง ชี้แจงคำ

ที่สงสัย ใครกัน ที่ฝันถึง
สักน้อยหนึ่ง ซึ่งความ นะงามขำ
ขอปรานี เถิดหนา อย่าใจดำ
เพื่อขอจำ นำใส่ เก็บในทรวง.../


 


บูรพาท่าพระจันทร์

 

[สุนันยา]

ไม่อาจบอก ตัวตน ใครคนนั้น
รู้แต่เพียงว่าฉัน นั้นแสนห่วง
ความผูกพัน คือกานท์ ผ่านแดดวง
ประทับทรวง เสมอมา คราร้อยกรอง

รู้จักเพียง อักษร เป็นกลอนสื่อ
ว่าเขาคือ คนดี ที่เกี่ยวข้อง
สัญญามี ที่ใจ ใส่ทำนอง
เป็นคำร้องเรียงร่าย ในกวี

"สุนันยา"

[Music]

ยิ้มเศร้าเศร้าเร้าใจ...อยากไปปลอบ
แต่กลัวคนที่ชอบชอบ...เค้าจะหวง
เรามันแค่บ้านบ้าน...ไม่ซ่านทรวง
มาให้ลวงเล่นเล่น...เห็นจะดี

 

[สุนันยา]

ยิ้มเศร้าเศร้าเร้าใจ...อยากไปปลอบ
แต่กลัวคนที่ชอบชอบ...เค้าจะหวง
เรามันแค่บ้านบ้าน...ไม่ซ่านทรวง
มาให้ลวงเล่นเล่น...เห็นจะดี

 

หากพี่ปลอบ จะขอบคุณ การุญช่วย
ดีใจด้วย พี่เอย ดั่งเผยนี่
เป็นคนเหงา เศร้าขม ตรมทั้งปี
หากพี่มิวฯปราณี เชิญรี่มา... 

"สุนันยา"

[sunthornvit]

“ใครคนหนึ่ง”


เพียงรินร้อย ถ้อยรัก ในอักษร
วางเรียงกลอน อ้อนฝัน ผ่านมาหา
กลับกลายเป็น ผูกพัน เมื่อนานมา
ทั้งไม่เคย คบหา สัญญาใด

ความรู้สึก ตรึกใน ให้แสนห่วง
คราอ่านกลอนเศร้าทรวง ช่วงอ่อนไหว
รู้ด้วยซึ่ง อักษร กลอนพาไป
สัมผัสใน ใจหน่วง ห่วงกังวล

เขาเป็นใคร ไม่รู้ ผู้ไม่เห็น
แต่เขาเป็น เพื่อนฉันวันสับสน
ส่งสำนวน ยวนเย้า เฝ้าเปรอปรน
ทั้งไม่เคย ได้ยล คนไกลตัว

ร้อยลำนำ คำเล่า เฝ้าคิดถึง
ใครคนหนึ่ง แฝงเงา เศร้าสลัว
แทนสำเนียง เรียงร่ายไปพันพัว
ด้วยว่ากลัว สัมพันธ์ ถึงวันลา..


“สุนันยา”

                                            ใครคนหนึ่ง  คนนั้น  ที่ฝันถึง
                         คงเป็นหนึ่ง  ในทรวง  ดวงยิหวา
                         พรหมลิขิต  อุปถัมภ์  ชักนำมา
                         ให้เป็นคู่  ชีวา  สิ้นอาดูร

                                จงไขว่คว้า  อิงแอบ  ไว้แนบอก
                         ความวิตก  หมกไหม้  อาจคลายสูญ
                         ได้มีคู่  จุนเจือ  ร่วมเกื้อกูล
                         สุขไพบูลย์  พร้อมพรั่ง  ดั่งจำนง

[สุนันยา]

ไม่อาจคว้า ใครคู่ ดังปู่ว่า
ปรารถนา ใช่เพียง เคียงประสงค์
หวังอักษร กลอนพา สง่าองค์
คือในเจต จำนง คงสัมพันธ์

ร้อยกรองเคียง เรียงร่าย ได้รู้รับ
ทรวงกำซับ ซ่อนซึ้ง รำพึงฝัน
จินตนา ผ่านกลอน อ้อนจำนรรจ์
ก็สุขได้ เหมือนกัน เช่นผ่านมา...

"สุนันยา"
 

[พ่อค้าพเนจร]

ไม่อาจบอก ตัวตน ใครคนนั้น
รู้แต่เพียงว่าฉัน นั้นแสนห่วง
ความผูกพัน คือกานท์ ผ่านแดดวง
ประทับทรวง เสมอมา คราร้อยกรอง

รู้จักเพียง อักษร เป็นกลอนสื่อ
ว่าเขาคือ คนดี ที่เกี่ยวข้อง
สัญญามี ที่ใจ ใส่ทำนอง
เป็นคำร้องเรียงร่าย ในกวี

"สุนันยา"

ฟังกลอนกานท์ ขานรับ สดับรู้
เจ้าโฉมตรู ยอดรัก ทักเข้านี่
น้ำเสียงปาน น้ำผึ้ง ตรึงฤดี
พิศโสภี คิดถึง คนึงครวญ
✿
เจ้าน้องยา พาชื่น ระรื่นไหว
พี่ห่วงใย เจ้างาม ตามให้หวน
บางครั้งแทบ ใจแหลก แตกแปรปรวน
คิดถึงนวล ช่างมาก จาก..>>>...คนดี

✿ ◕ พ่อค้าพเนจร  ◕

[สุนันยา]

โถ..พ่อค้ามาเผยเลยหมดท่า
สู้อุตส่าห์บอกใครไว้ที่นี่
โมเมไป ว่าเป็น เช่นกวี
รักที่มี คือกานท์ หวานหว่านวาง

ใครคนหนึ่ง ซึ้งนัก รักอักษร
ที่ออดอ้อน กลอนฝาก ไม่ถากถาง
เรื่องหัวใจ คงอยู่คู่ปลายทาง
ขอเว้นว่าง บางระยะ นะ...คนดี...

“สุนันยา”
 
 

[บ้านริมโขง]

เป็นหนึ่งใครไหนกันอั้นปัญหา
ทำยักท่าพาโลโอ้..ฉวี
ทำอวดอ้างคนนั้นคนโน้นที
แต่ไม่มีใครเลย..เขยหัวโต

บอกว่ามีทีหมายขยายออก
ไม่อยากบอกก็ช่าง..อย่างโมโห
คนทั้งคน..แอบไง..ไยไม่โชว์
คงพุงโล เป็นซาง นางเลยอาย 

เถอะ..มีแฟน เสียทีก็ดีเน๊าะ
ได้ไม่ต้องออเซาะฉอเลาะหมาย
อยู่กับเย้าเฝ้าบ้านงานสบาย  อิ อิ
ได้ผู้ชายก็ดีนะ..ไม่ปะทอม 

"บ้านริมโขง"

[สุนันยา]

เป็นหนึ่งใครไหนกันอั้นปัญหา
ทำยักท่าพาโลโอ้..ฉวี
ทำอวดอ้างคนนั้นคนโน้นที
แต่ไม่มีใครเลย..เขยหัวโต

บอกว่ามีทีหมายขยายออก
ไม่อยากบอกก็ช่าง..อย่างโมโห
คนทั้งคน..แอบไง..ไยไม่โชว์
คงพุงโล เป็นซาง นางเลยอาย 

เถอะ..มีแฟน เสียทีก็ดีเน๊าะ
ได้ไม่ต้องออเซาะฉอเลาะหมาย
อยู่กับเย้าเฝ้าบ้านงานสบาย  อิ อิ
ได้ผู้ชายก็ดีนะ..ไม่ปะทอม 

"บ้านริมโขง"

******


อึดอัดมา แต่ครั้ง เมื่อปางไหน
ดูซิพูดอะไร คล้ายแอบอ้อม
อยากรู้จริง รู้จัง ทำวางฟอร์ม
เอ้าถ้าพร้อม จะเผย ไม่เฉยชา

โน่นไงอยู่ ตรงโน้น ที่โคนไม้
นั่งบ่นใครวายวุ่น คุณเจ้าขา
พาลพะโร จริงเลย ..เขยพ่อตา
สงสัยบ้าหรือเปล่า เจ้าประคุณ

ทำให้เรา ต้องท้วง ห่วงนักหนา
สู้อุตส่าห์ ตามต้อย พลอยเคืองขุ่น
เตรียมหยูกยา ประจำ นำเจือจุน
ยามเขาฉุน ขึ้นมา อยากบ้าตาย..

“สุนันยา”

 

[เอ๊พ]

…….อ่านกระทู้ แล้วคิดถึงเพลงเก่านี้ปิ๊ง/ขอนุญาตนะครับ

ญ) ใครคนนั้น ที่ฉันฝันถึงเขา
ใครคนนั้น ยิ้มเศร้าๆเขาอยู่ไหน
ใครคนนั้น ที่ฉันรักเหมือนดวงใจ
อยู่ที่ไหนนะจันทร์ ฉันหลงคอย

ช) อยู่ที่ไหน ไม่สำคัญหรอกขวัญจิต
โปรดจงคิดถึงกันสักวันละหน่อย
อาจแทรกอยู่กับน้ำค้างตามดาวลอย
อาจจะยิ้มอย่างละห้อยคอยสัมพันธ์

ญ) เธออยู่ไหน……… ((((

เนื้อเพลง เธออยู่ไหน
ขับร้อง  สุเทพ  วงศ์กำแหง -  สวลี ผกาพันธุ์