ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ภู กวินท์]

จดหมายจากปลายทาง
…..
หย่อนจดหมายลงตู้, ฤดูหนาว
ส่งข่าวคราวถึงกันจนวันนี้
ปิดแสตมป์สวยใส ไว้อย่างดี
ถ้อยคำมีซาบซึ้งถึงความรัก
…..
ความฝันเฟื่องเรื่องเก่ายังเล่าอ้าง
หยาดน้ำค้างหว่างฝน “คนรู้จัก”
แลกเปลี่ยนฝันวันวานมานานนัก
เส้นทางถักเรียงร้อย ผ่านถ้อยคำ
…..
ชีวิตมี ทั้งเรื่อง น่ายินดี
และเรื่องที่หงอยเหงาทุกเช้า-ค่ำ
คนเดียวดายสองคนบนความจำ
ผ่านบทเพลงซ้ำซ้ำ ด้วยทำนอง
…..
ความคิดถึงกำลังเริ่มเดินทาง
ขับไล่ความอ้างว้างกลางหม่นหมอง
คืนที่ดาวพราวหวัง ยังนั่งมอง
แต่งแต้มฟ้าสีทอง ท้องนภา
…..
เติมหัวใจให้กันวันหน่วงหนัก
ได้เอ่ยทักสักนิดก็คิดว่า
จดหมายอีกฉบับ จะกลับมา
ผ่านแสตมป์เวลา อยู่หน้าบ้าน!
…..

 

ภาพจาก mblog.manager.co.th

[♥หทัยกาญจน์♥]

ฝากส่งถึง แด่...คน(รู้จัก)

เขียนจดหมายลายมือหนังสือส่ง
วางแสตมป์ติดบรรจงลงมุมสาส์น
ถึง...แด่เพื่อนผู้หนึ่งถึง...วันวาร
คนรู้จักทักผ่านม่านสายลม

…..
ฤดูหนาวสาว-หนุ่มนำความนี้
สนเอนทอดยอดขจีมณีห่ม
“มรกต”สดเขียวลดเลี้ยวชม
พื้นป่าผลินิยมภิรมย์ใจ

…..
ซึ้งเมเปิลเพลินสีที่โดดเด่น
เขียว,เหลือง,ส้มซ่อนเร้นเช่นสดใส
กลายเหลืองล้ำน้ำตาลที่ผ่านใบ
บทกวีนี้ไหวในข้ามคืน

…..

จนข้ามปีกี่กาลวารมานั้น
เฝ้านั่งจดบทฝันฉันสะอื้น
เสียงร่ำไห้ให้เธอเผลอกล้ำกลืน
ยามหลับ,ตื่นแต่งแต้มแย้มว่า..รอ


…..
ปิดซองลงคงประทับจับจดหมาย
มองสำรวจลวดลายคล้ายดินสอ
กระดาษเปื้อนเปรอะฉ่ำน้ำตาคลอ
หนทางไกลไม่ระย่อพอถึงเธอ

…..
 
หทัยกาญจน์
๖ มกราคม พ.ศ.๒๕๕๕

[บูรพาท่าพระจันทร์]

ฝากส่งถึง แด่...คน(รู้จัก)

เขียนจดหมายลายมือหนังสือส่ง
วางแสตมป์ติดบรรจงลงมุมสาส์น
ถึง...แด่เพื่อนผู้หนึ่งถึง...วันวาร
คนรู้จักทักผ่านม่านสายลม

…..
ฤดูหนาวสาว-หนุ่มนำความนี้
สนเอนทอดยอดขจีมณีห่ม
“มรกต”สดเขียวลดเลี้ยวชม
พื้นป่าผลินิยมภิรมย์ใจ

…..
ซึ้งเมเปิลเพลินสีที่โดดเด่น
เขียว,เหลือง,ส้มซ่อนเร้นเช่นสดใส
กลายเหลืองล้ำน้ำตาลที่ผ่านใบ
บทกวีนี้ไหวในข้ามคืน

…..

จนข้ามปีกี่กาลวารมานั้น
เฝ้านั่งจดบทฝันฉันสะอื้น
เสียงร่ำไห้ให้เธอเผลอกล้ำกลืน
ยามหลับ,ตื่นแต่งแต้มแย้มว่า..รอ


…..
ปิดซองลงคงประทับจับจดหมาย
มองสำรวจลวดลายคล้ายดินสอ
กระดาษเปื้อนเปรอะฉ่ำน้ำตาคลอ
หนทางไกลไม่ระย่อพอถึงเธอ

…..
 
หทัยกาญจน์
๖ มกราคม พ.ศ.๒๕๕๕

มอบดวงใจ ให้สมร ก่อนลาจาก
กระซิบฝาก หลากคำ พร่ำเสนอ
ใช่ทิ้งพราก ยากพบ ประสบเจอ
ยังรำลึก นึกเสมอ เพ้ออาลัย

ถึงแสนไกล ใจนั้น ใช่ผันเปลี่ยน
แม้วารเวียน จำเนียรเคลื่อน กาลเลื่อนไหล
คงยากหัก รักห้าม ถึงทรามวัย
ขอดวงใจ อย่าได้ตรม ระทมเลย.../

 

บูรพาท่าพระจันทร์

[a moth]

ฤดูหนาว,มกรา - เวลาค่ำ
ที่ประจำ, นาฬิกา รอฟ้าใหม่
จนล่วงสู่โมงยามความในใจ
บอกเล่าความเป็นไปในชีวิต
อิ่มฝันสีส้มแสดแสงแดดอุ่น
นึกขอบคุณหัวใจไร้จริต
เริ่มทักกันวันที่มีแผลพิษ
ว่างแล้วคิดถึงบ้างอย่างพอดี
...
ฤดูหนาวกำลังจะจากไป
ฟ้าเติมฝนหมาดใหม่หลายท้องที่
หรือเพียงลมสั่งฝนสร้างดนตรี-
ต่างบุรุษไปรษณีย์ที่เฝ้ารอ
ข่าวคราวอีกซีกโลกโศกหรือสุข
อยากรู้ทุกเรื่องราว ก้าวเดินต่อ
สิ่งดี-ดีก่อนจากนั้นมากพอ-
ให้ดินสอจ่อจดสะกดคำ

สูดไอดินกลิ่นหญ้านอกหน้าต่าง
พรุ่งนี้อาจหมอกบางน้ำค้างฉ่ำ
พับจดหมายใส่ซอง – มองฟ้าดำ
ที่อยู่ยังแม่นยำจำขึ้นใจ
จ่าหน้าซองบรรจงลงผู้รับ
แสตมป์ทับติดลงตรงช่องใส่
ความคิดถึงจากแดนอันแสนไกล
นอนนิ่งในตู้แดงท่ามแสงจันทร์.

แก้ไขไฟล์แนบโดยผู้ดูแลระบบ

[พิมพ์วาส]

ปากกาวางกลางกระดาษภณะคิด
จะลิขิตพิศเขียนจนเจียนสาง
นึกถึงคนพ้นไกลในปลายทาง
จะจืดจางหมางรสพจน์รักไป

.......

"สบายดีไหมที่รัก ฉันอยากไปหาเธอเหลือเกิน
แต่ฉันไปไม่ได้เลยฝากลมเดิน กล่อมอย่าให้เธอร่ำไห้
ขอให้เธอมีความสุขใส
คิดถึงฉันในใจ เบาๆก็เพียงพอ"

.......

วางปากกาพาแต้มแซมหมึกเปื้อน
น้ำนาเบือนเชือนรินผินไหลหนอ
เขียนไปแล้วแคล้วน้ำตาซ้ำไหลคลอ
เจียนใจท้องอเหงาเศร้าอาวรณ์

ขอบคุณภาพจาก Internet ค่ะ

[Prapacarn ❀]

ฤดูหนาว,มกรา - เวลาค่ำ
ที่ประจำ, นาฬิกา รอฟ้าใหม่
จนล่วงสู่โมงยามความในใจ
บอกเล่าความเป็นไปในชีวิต
อิ่มฝันสีส้มแสดแสงแดดอุ่น
นึกขอบคุณหัวใจไร้จริต
เริ่มทักกันวันที่มีแผลพิษ
ว่างแล้วคิดถึงบ้างอย่างพอดี
...
ฤดูหนาวกำลังจะจากไป
ฟ้าเติมฝนหมาดใหม่หลายท้องที่
หรือเพียงลมสั่งฝนสร้างดนตรี-
ต่างบุรุษไปรษณีย์ที่เฝ้ารอ
ข่าวคราวอีกซีกโลกโศกหรือสุข
อยากรู้ทุกเรื่องราว ก้าวเดินต่อ
สิ่งดี-ดีก่อนจากนั้นมากพอ-
ให้ดินสอจ่อจดสะกดคำ

สูดไอดินกลิ่นหญ้านอกหน้าต่าง
พรุ่งนี้อาจหมอกบางน้ำค้างฉ่ำ
พับจดหมายใส่ซอง – มองฟ้าดำ
ที่อยู่ยังแม่นยำจำขึ้นใจ
จ่าหน้าซองบรรจงลงผู้รับ
แสตมป์ทับติดลงตรงช่องใส่
ความคิดถึงจากแดนอันแสนไกล
นอนนิ่งในตู้แดงท่ามแสงจันทร์.

บ่ายแก่แก่หัวสะพานบ้านปลายสวน
เจ้าแมวอ้วนหลับสบายคล้ายนอนฝัน
แมลงปอร่ายปีกหลบหลีกกัน
ช่วงกระชั้นเริงระบำลำนำรัก

ซองจดหมายปิดผนึกหมึกซึมเปรอะ
เป็นรอยเลอะละอองฝนที่หล่นหนัก
เห็นลายมือ...รู้ว่าใช่เธอทายทัก
ทุกช่วงพักหัวใจบอกให้รู้

ในซองสีจางจางข้างซองขาด
หัวกระดาษถูกฝนริมย่นยู่
คือเรื่องราวของฝากจากพธู
ว่าคนอยู่ฝั่งไกลใจคะนึง

หยิบดินสอแท่งเก่าเหลาจนเหมาะ
เขียนจำเพาะเรื่องของใจตอบไปถึง
ให้ทราบว่าคนปลายสวนหวนรำพึง
ยังซาบซึ้งกับจดหมายจากปลายทาง

แซมค่ะ
 

[Music]

<a href="http://www.youtube.com/v/BIQxMkjTKgs&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/BIQxMkjTKgs&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

..ขอให้ท่านได้อ่านหรือชม..หลายชีวิต.(ตอนละม่อม)ของพลตรีมรว.คึกฤทธิ์..ตั้งแต่ต้นจนจบ(ตั้งแต่เด็ก..จนโต.จนตาย)
..ทุกครั้ง..ที่พูดเรื่องจดหมาย..ข้าพเจ้าจะคิดถึงเรื่องอันแสนรันทด..ของ..ละม่อม...
..เป็นชีวิตหนึ่ง.....ที่น่าสงสาร..และ เห็นใจที่สุด...

กระดาษยับกับหมึก...ต้องฝึกอ่าน
เพราะผ่านด่านของแม่ที่แก้ต่าง
ถูกเก็บซ่อนเป็นปีจนสีจาง
จับจัดวางชีวิต...อนิจจัง

เหมือนสิ้นหวัง"กำลังใจ"...ยาก.ไปต่อ
อนางอ..อนาคต..ทั้ง.ลด.หลั่ง
ขาดสติจึงกล้า..เรื่องน่าชัง
ชีวิตดั่ง...เช่นละม่อม..ฉันพร้อม.....ต.. า...  ย
 

http://www.dooeii.com/786.html
(ถ้ามิได้อ่าน..สามารถหาดูเป็นตอนๆได้ที่นี่ค่ะ)

[ลมหนาว]

ในใจความถามไถ่เรื่องใหม่เก่า
บอกเรื่องราวค่ำเช้าเล่าความฝัน
ร้อนหนาวเหน็บเก็บถ้อยร้อยรำพัน
ผ่านคืนวันขับขานเนิ่นนานมา

ในจดหมายลายมือลงชื่อไว้
เล่าความนัยร้ายดีมีปัญหา
ประสบการณ์พานพบบวกลบลา
พรรณนาความรักสลักจินต์

[..กุสุมา..]

ในใจความถามไถ่เรื่องใหม่เก่า
บอกเรื่องราวค่ำเช้าเล่าความฝัน
ร้อนหนาวเหน็บเก็บถ้อยร้อยรำพัน
ผ่านคืนวันขับขานเนิ่นนานมา

ในจดหมายลายมือลงชื่อไว้
เล่าความนัยร้ายดีมีปัญหา
ประสบการณ์พานพบบวกลบลา
พรรณนาความรักสลักจินต์

       เนื้อใจความ จดหมาย อย่างไรบ้าง
เจ็บอ้างว้าง เดียวดาย พ่ายถวิล
ยามที่ใจ ถูกหัก รักพังภินท์
มิยลยิน เสียงใจ วันไร้เธอ
     เอ่ยคำลา มิได้ เพราะใจรัก   
ในทรวงปัก รักมั่น นั้นเสมอ
จำต้องพราก จากไกล ไห้..ละเมอ
อยากพบเจอ เพ้อหา สัญญารัก
            ..กุสุมา..

[กังวาน]

หยิบดินสอแท่งเก่าเหลาจนเหมาะ
เขียนจำเพาะเรื่องของใจตอบไปถึง
ให้ทราบว่าคนปลายสวนหวนรำพึง
ยังซาบซึ้งกับจดหมายจากปลายทาง

แซมค่ะ
 

หยิบจดหมายหลายฉบับมานับค้น
น้ำตาหล่นรินไหลตอนใกล้สาง
ฉบับหนึ่งสีชมพูดูบอบบาง
เอามากางออกอ่านสงสารตา

"ฉันรักเธอยิ่งนักและรักมาก
ฉันขอฝากดวงใจให้ห่วงหา
รอวันเธอคืนกลับนับเวลา
คำสัญญายังมั่นนิรันดร

เธอนอนหลับฝันดีมีสุขไหม
อย่าลืมใส่หัวใจฉันใต้หมอน
กุหลาบแดงวางลงตรงที่นอน
ฉันอวยพรให้เธอสุขทุกคืนวัน"

ไม่กล้าส่งตรงไปคนปลายสวน
นั่งคร่ำครวญเพราะมิกล้าเก็บมาฝัน
เจ้ากระต่ายตัวน้อยคอยดวงจันทร์
รู้ว่ามันไม่มีสิทธิ์....ยังคิดมอง