ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ช่วงนี้ไม่ว่าง]

สำหรับผม ปกติ มาตรฐาน ต่ำสุดคือ 2  บท   สูงสุดที่คิดว่ากำลังดีก็คือ 4 บท

แต่ถ้าสูงกว่า 4  เช่น 6 หรือ  8  รู้สึกว่าค่อนข้างจะเกินกำลัง  แต่ก็ไม่ใช่ว่าเขียนไม่ได้นะ

เขียนได้  แต่ไม่เขียนบ่อย  เพราะรู้สึกว่ามีเรื่องที่จะต้องพูดเพียงเท่านั้น  ผมรู้สึกว่าถ้าเขียน 6 บท

มันเยิ่นเย้อเกินไป(ขี้เกียวจเขียน-ขี้เกียจอ่าน)     

[sunthornvit]

                 โดยส่วนตัวคิดว่ายาวหรือสั้นไม่สำคัญเท่าคุณภาพครับ(หมายถึงร้อยกรองนะครับ)

                                                 
                                                                 
                                                                        สุนทรวิทย์

[amika29]

                 โดยส่วนตัวคิดว่ายาวหรือสั้นไม่สำคัญเท่าคุณภาพครับ(หมายถึงร้อยกรองนะครับ)

                                                 
                                                                 
                                                                        สุนทรวิทย์

ตอนแรกก็เข้าใจว่าร้องกรองนั่นแหละ
แต่พออ่านในวงเล็บเลยไม่ค่อยแน่ใจ 555++++++++ 

ปกติ 2- 3 บทค่ะ
แต่ถ้าเป็นกระทู้ที่ตัวเองตั้ง คงประมาณ 5 บทค่ะ

[Music]

ด้วยดวงจิตคารวะ...ค่ะท่านพี่
ช่างมากมีปรารภ...เมื่อพบเห็น
ความรู้สึกแตกต่างหว่างประเด็น
ตั้งคำถามเช้าเย็น...พี่เป็นไร?

การบ้านของวันก่อน...ยังผ่อนส่ง
"ผีทะเล"ไม่ทันลง...คลายสงสัย
วันนี้พี่มีนิยาม..ถึงนามใด?
มาตราฐาหวานใจ...แค่ไหนพอ

สำหรับมิว....ถ้าลูกคอมารออ่าน
ขยับกานท์หว่านเหยื่อไม่เหลือหรอ
แต่งร้อยบทหยดย้อย..ถ้าคอยรอ
ยิ่งเยินยอ..ยิ่งยั่ว..มั่วเป็นพัน

.......(ตกลง..เรื่อง"ผีทะเล"..ยังอยากรู้อยู่เปล่าค่ะ ท่านเทพเทวา)......

     

[--ณัชชา--]

พี่มิวเขียนเป็นพัน-ฉันเป็นหมื่น
กลอนคึกครื้นเฮฮามากกว่านั่น
ยิ่งถ้าหากอารมณ์ดีไม่มีตัน
อาจถึงขั้นเป็นแสนแขนเกือบล้า

หากโดนกวนประสาทอาจจะหด
แค่หนึ่งบทก็ตันไม่สรรหา
ถ้ากลอนของคนรู้ใจไม่ลีลา
อารมณ์พาเหมือนมนต์ขลังเขียนทั้งคืน

--natcha--

 

[เมฆา...]

 

๐ กลอนยาวร่ายยาน..ก็อ่านสนุก
กลอนสั้นมากมุข..ก็สุขหนา
กลอนเก่ากลอนแก่..ครั้นแลมา
ก็สุขลูกตา..และลูกใจ

๐ กลอนต่อกลอนเติม..หรือเสริมแต่ง
กลอนปาดกลอนแซง..หรือกลอนไหน
ล้วนอ่านแล้วเอม..เปรมฤทัย
จะกลอนท่านใด..ก็ล้วนดี

๐ หากมีเวลา..จะหาอ่าน
เพื่อใช้กล่อมมาน..ทะยานหนี
จากโลกแห่งงาน..ตระการมี
คอยหลบคอยลี้..มาลอบแล

๐ ส่วนผมเขียนกลอน..อักษรพจน์
แล้วแต่ตัวบท..กระทู้แถ
สี่บ้างหกบ้าง..วางประแจ
หนีงานมาแชร์..อักษรชม...เอิ๊กๆ
 

๐ ผมว่าทุกบทกลอนล้วนน่าอ่านทั้งสิ้นครับไม่ว่าจะยาวหรือสั้น
ขอเพียงไม่มีคำหยาบก็เป็นพอครับ ส่วนตัวผมเองก็หัดแต่งอยู่เรื่อยๆครับ
สั้นบ้าง-ยาวบ้างแล้วแต่โอกาสจะอำนวยครับ๐

ปล. ท่านพี่ ช่วงฯ..นี้ว่างแล้วใช่ไหมครับ..อิอิ...

 

[ช่วงนี้ไม่ว่าง]

ด้วยดวงจิตคารวะ...ค่ะท่านพี่
ช่างมากมีปรารภ...เมื่อพบเห็น
ความรู้สึกแตกต่างหว่างประเด็น
ตั้งคำถามเช้าเย็น...พี่เป็นไร?

การบ้านของวันก่อน...ยังผ่อนส่ง
"ผีทะเล"ไม่ทันลง...คลายสงสัย
วันนี้พี่มีนิยาม..ถึงนามใด?
มาตราฐาหวานใจ...แค่ไหนพอ

สำหรับมิว....ถ้าลูกคอมารออ่าน
ขยับกานท์หว่านเหยื่อไม่เหลือหรอ
แต่งร้อยบทหยดย้อย..ถ้าคอยรอ
ยิ่งเยินยอ..ยิ่งยั่ว..มั่วเป็นพัน

.......(ตกลง..เรื่อง"ผีทะเล"..ยังอยากรู้อยู่เปล่าค่ะ ท่านเทพเทวา)......

     

อ่านถ้อยคำ  มิวผูก "ลูก"มา"อ่าน"
พี่ก็ปาน  ปิ่มว่า  จะอาสัญ
เพ่งพินิจ  เนื้อความ  อยู่ครามครัน
อ้อ ! ลูกคอ เท่านั้น  หรือขวัญตา

นึกว่าลูก  มาจริง คงยิ่งแย่
เสียใจแท้ อกหัก  ยากรักษา
น้ำบัวบก  ยกเสริฟ เอิบอาบทา
ไม่เห็นว่า จะช่วย  จากม้วยมรณ์

 

[กฤษการกลอน]

เขียนเท่าไหร่? เขียนไป เท่าใจอยาก
แค่ไหนมาก? พอควร สื่อความหมาย
แค่ไหนน้อย? แล้วแต่ ตามสบาย
เอาที่นาย พอใจ ไม่ว่ากัน

...จัดไปเท่าใจอยาก...