ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Prapacarn ❀]

อิฉันหมด ความหวัง เลยนั่งหง่าว
มีดวงดาว และเดือน เป็นเพื่อนฝัน
เหม่อมองฟ้า สีเทา เศร้าทุกวัน
จะประพันธ์ บทกลอน ก็อ่อนใจ

หรือภาวะ โลกร้อน มันกร่อนกัด
ฮวงจุ้ยจัด ผิดจุด สุดวิสัย
ทั้งช้าง,ม้า,ลา,ล่อ  ต่างท้อใจ
ทอดอาลัย ไม่หาคู่ ดูพิลึก

ความรักถูก ความกด มาลดค่า
โคลนไหลบ่า ป่าไหม้ ไร้รู้สึก
ท้องฟ้าเหลือง นั่นเรื่องซน ของคนคึก
ทิ้งคนดึก ว้าเหว่ ขับเห่กลอน

อิฉันนั่ง คอตก อกระอุ
ใจปะทุ เจ่าจุก หน้าซุกหมอน
มองดูเตียง ว่างเปล่า ให้ร้าวรอน
ได้แต่อ้อน หมอนข้าง อย่างอาย..อาย

แซมค่ะ
 

[--ณัชชา--]

มีหมอนข้างไว้กอดยอดที่สุด
มีมนุษย์แนบชิดอย่าคิดหมาย
โดยเฉพาะเจาะจงตรงผู้ชาย
ถ้าย่างกรายมาชิดพิษมันแรง

เจอแต่พวกเจ้าเลห์เกเรล้น
สัปดนนักหนาน่าสาปแช่ง
พูดไม่ฟังแถมมันรั้นตะแบง
ทั้งเสแสร้งรอบจัดขัดอารมณ์

อยู่คนเดียวเปลี่ยวกายสบายจิต
มีชีวิตอิสระจะเหมาะสม
หากกลางคืนนอนเหงาเศร้าโศกตรม
กอดผ้าห่มนอนรอเดี๋ยวก็เช้า

--natcha--

 

[บูรพาท่าพระจันทร์]

แค้นอันใด ใครกัน เล่าขวัญจิตต์
หรือใครคิด แกล้งหลอก หยอกกระเซ้า
บอกขวัญใจ ใคร่รู้ อย่าหูเบา
มิมีใคร ไหนเล่า รักเจ้าจริง

ดูสินั่น จันทร์เพ็ญ น้องเห็นไหม
พี่จะคว้า มาให้ แนบใจหญิง
อีกดารา นภาเกลื่อน เป็นเพื่อนอิง
แนบพักตร์พริ้ง  มิ่งสมร นอนฝันดี.../

 


บูรพาท่าพระจันทร์

[Prapacarn ❀]

มีหมอนข้างไว้กอดยอดที่สุด
มีมนุษย์แนบชิดอย่าคิดหมาย
โดยเฉพาะเจาะจงตรงผู้ชาย
ถ้าย่างกรายมาชิดพิษมันแรง

เจอแต่พวกเจ้าเลห์เกเรล้น
สัปดนนักหนาน่าสาปแช่ง
พูดไม่ฟังแถมมันรั้นตะแบง
ทั้งเสแสร้งรอบจัดขัดอารมณ์

อยู่คนเดียวเปลี่ยวกายสบายจิต
มีชีวิตอิสระจะเหมาะสม
หากกลางคืนนอนเหงาเศร้าโศกตรม
กอดผ้าห่มนอนรอเดี๋ยวก็เช้า

--natcha--

 

ได้ใบสั่ง ยาดี จากพี่หมอ
มาตรฐาน อ.ย บรรทึกเข้า
เป็นยาดี ออกใหม่ ใช้บรรเทา
อาการเหงา หงอยเงื่อง เรื่องขาดรัก

ของแสลง แจงจด เป็นบทบอก
ที่จะทำ ให้ช้ำชอก จนใจหัก
คือพวกชาย ลิ้นลวง ชอบทวงทัก
มาจำหน่าย ขายรัก ขอพักอิง

ควรหลีกเลี่ยง ของมีพิษ ชนิดนี้
สำนวนดี แต่ขอบอก ชอบหลอกหญิง
แม้พบพาน ผ่านมา อย่าประวิง
น้องจะวิ่ง หนีไป ให้ไกลลับ

มีหมอนข้าง อย่างอุ่น ไว้หนุนอก
ยามสะทก ก่ายกำ ขยำจับ
เบียดกระแซะ แทรกซอน หมอนรองรับ
อ้อนจนหลับ คาหมอน ก่อนอรุณ

แซมค่ะ
 

[กังวาน]

ในโลกนี้มีไหมไม่มีคู่
แล้วอยู่อยู่ก็มาชวนกวนน้ำขุ่น
คนที่หนึ่งพึ่งหมอนข้างข้างร่างคุณ
อีกคนหนุนผ้าห่มผมตรมใจ

แล้วปรึกษาหารือถือเหตุผล
ว่าของตนถูกต้องไม่ผ่องใส
ประเทศนี้แหละหนาประชาธิปไตย
ความเห็นใครอาจผิดคิดทบทวน

ผู้ชายดีมีมากมายกลายไม่เห็น
หรือเราเป็นตัวปัญหาพาลมหวล
ก็คิดเองเออเองเกรงจะรวน
karnkaiชวนมาสมัครรักผู้ชาย

ตั้งแต่เช้าจรดเย็นจะเห็นหน้า
มีสำรับคอยท่าน่ะโฉมฉาย
ถ้าเมื่อยปวดนวดเธอเสนอกาย
ถ้าไม่อายอาบน้ำให้มิใช่อำ

กลางคืนร้อนนอนไม่หลับจะจับเส้น
จะเล่าเล่นเรื่องสนุกให้สุขขำ
ถ้าหนาวเย็นเกินไปไม่ระกำ
ผมจะทำให้คุณอุ่นหนุนอกนอน

เรื่องผ้าห่มหมอนข้างเอาวางทิ้ง
ผมจะกลิ้งจะรัดฟัดแทนหมอน
แล้วแลกเปลี่ยนสัมผัสรักของนักกลอน
ตื่นเอาตอนบ่ายห้า...ลาแล้วงาน

[panthong.kh]

ในโลกนี้มีไหมไม่มีคู่
แล้วอยู่อยู่ก็มาชวนกวนน้ำขุ่น
คนที่หนึ่งพึ่งหมอนข้างข้างร่างคุณ
อีกคนหนุนผ้าห่มผมตรมใจ

แล้วปรึกษาหารือถือเหตุผล
ว่าของตนถูกต้องไม่ผ่องใส
ประเทศนี้แหละหนาประชาธิปไตย
ความเห็นใครอาจผิดคิดทบทวน

ผู้ชายดีมีมากมายกลายไม่เห็น
หรือเราเป็นตัวปัญหาพาลมหวล
ก็คิดเองเออเองเกรงจะรวน
karnkaiชวนมาสมัครรักผู้ชาย

ตั้งแต่เช้าจรดเย็นจะเห็นหน้า
มีสำรับคอยท่าน่ะโฉมฉาย
ถ้าเมื่อยปวดนวดเธอเสนอกาย
ถ้าไม่อายอาบน้ำให้มิใช่อำ

กลางคืนร้อนนอนไม่หลับจะจับเส้น
จะเล่าเล่นเรื่องสนุกให้สุขขำ
ถ้าหนาวเย็นเกินไปไม่ระกำ
ผมจะทำให้คุณอุ่นหนุนอกนอน

เรื่องผ้าห่มหมอนข้างเอาวางทิ้ง
ผมจะกลิ้งจะรัดฟัดแทนหมอน
แล้วแลกเปลี่ยนสัมผัสรักของนักกลอน
ตื่นเอาตอนบ่ายห้า...ลาแล้วงาน

สัมผัสรัก นักกลอน อ้อนออดเก่ง
เห็นนักเลงkarnkai ใจสะท้อน
อยากคึกคัก กับพ่อ หนุ่มปอนปอน
คงได้ร้อน นอนผ่าว กล่าวอ้างอิง

ตั้งแต่เช้าจรดเย็น ไม่เว้นว่าง
คงนอนคราง ตาค้าง อย่างผีสิง
ไหวไหมเธอ อวดโอ้ โถไม่จริง
ไปหลอกลิง เถิดนะ อย่ามาอำ

งานไม่ทำ ตื่นสาย บ่ายห้าโมง
ตะวันโด่ง แม่ผัวคง ตบให้คว่ำ
นอนกินบ้าน กินเมือง เรื่องระยำ
คงชอกช้ำ สามวัน พลันเลิกลา
พันทอง

[สายใย]

แม่ผัวทางเมืองไทยคงไม่รู้
เพราะตอนนี้เราอยู่ฟลอริด้า...(นะ อิ อิ)
ไม่ต้องห่วงหันเหเรื่องเวลา
แค่เห็นฟ้าเหลืองก็คงพอแล้ว...

[Prapacarn ❀]

แค้นอันใด ใครกัน เล่าขวัญจิตต์
หรือใครคิด แกล้งหลอก หยอกกระเซ้า
บอกขวัญใจ ใคร่รู้ อย่าหูเบา
มิมีใคร ไหนเล่า รักเจ้าจริง

ดูสินั่น จันทร์เพ็ญ น้องเห็นไหม
พี่จะคว้า มาให้ แนบใจหญิง
อีกดารา นภาเกลื่อน เป็นเพื่อนอิง
แนบพักตร์พริ้ง  มิ่งสมร นอนฝันดี.../

 


บูรพาท่าพระจันทร์

มิได้โกรธ เคืองขึ้ง ไปถึงไหน
แค่หัวใจ ร้าวรอน อ้อนถี่ถี่
ใจน้องเจ็บ เหน็บหนาว เศร้าชีวี
ไร้คนที่ มอบแขน แทนผ้านวม

จำต้องซุก กายสั่น ด้วยหวั่นจิต
เกรงว่าพิษ รักท้น จนล้นอ่วม
ต้องละเมอ เพ้อพก จนอกบวม
น้ำตาท่วม หยดแหมะ แฉะหมอนน้อย

อันคำชาย ร้ายจริง เหมือนลิงแสม
มาแหย่แหย่ หลอกล่อ แล้วก็ถอย
พี่หมอบอก อย่าไปสน คนสำออย
รอเดือนคล้อย กอดหมอน นอนฝันดี

แซมค่ะ
 

[Prapacarn ❀]

ขยายความตามแต่กระแสเสียง
มิใช่เพียงมาอ่านแล้วผ่านหนี
ที่กอดหมอนหมอนแท้แค่สำลี
อุ่นพอกอดฝันดี ณ ที่พัก

มองดวงดาวมอบดวงใจให้เหงาเหงา
หรือจะเฝ้ามองเสือสิงก็ยิ่งหนัก
มองแสงแดดส่องให้ใฝ่ใจรัก
จึงต้องทักกันก่อนอย่าอ่อนไหว

ชายเจ้าชู้ระอานั้นน่าเบื่อ
ไม่น่าเชื่อทำคนจนร้องไห้
มลภาวะโลกร้อนถ้าร้อนไป
ความหมองไหม้ผกผันจะรันทด

รอบเธอนั้นปลอดภัยใสสะอาด
บรรยากาศหวงแหนแสนหมดจด
รื่นรมณ์อิ่มเอมใจไม่ละลด
หวานใสสดระรินกลิ่นดอกไม้

ชื่นกมลยลตรึงถึงเพียงนี้
จัดฮวงจุ้ยผิดที่คงไม่ใช่
แต่หากเธอยังร้อนและอ่อนใจ
ก็จับใส่ใต้หมอนแล้วนอนหนุน

อย่ามัวนั่งคอตกเดี๋ยวหกล้ม
ห่มผ้าห่มเคียงกายให้อายอุ่น
มาฝากกลอนตอนสายให้คลายคุัน
เดี๋ยวมีลุ้น...หลายรายมาทายทัก..




รการตติ
 

ในท่ามทาง กลางเถื่อน เกลื่อนรู้สึก
เฝ้าดูความ ล้ำลึก ให้อึกอัก
กระแสชล วนเวียน เปลี่ยนเร็วนัก
เช่นความรัก ของชาย คล้ายคล้ายกัน

ช่างวนวก ผกผัน แล้วหันเปลี่ยน
ช่างหมุนเวียน ถั่งท้น จนล้นหลั่ง
ช่างลึกล้ำ ดั่งทะเล เห่ประดัง
ทำใจคลั่ง ร้อนรน จนแตกยับ

อุ่นหมอนกอด ทอดร่าง อย่างไร้หม่น
ทุกขุมขน ผ่อนคลาย ได้พักหลับ
ฝากหัวใจ หมอนจ๋า ไม่ลาลับ
ไม่ขยับ หนีไกล ให้ใจตรม


แซมค่ะ
 

[Prapacarn ❀]

ในโลกนี้มีไหมไม่มีคู่
แล้วอยู่อยู่ก็มาชวนกวนน้ำขุ่น
คนที่หนึ่งพึ่งหมอนข้างข้างร่างคุณ
อีกคนหนุนผ้าห่มผมตรมใจ

แล้วปรึกษาหารือถือเหตุผล
ว่าของตนถูกต้องไม่ผ่องใส
ประเทศนี้แหละหนาประชาธิปไตย
ความเห็นใครอาจผิดคิดทบทวน

ผู้ชายดีมีมากมายกลายไม่เห็น
หรือเราเป็นตัวปัญหาพาลมหวล
ก็คิดเองเออเองเกรงจะรวน
karnkaiชวนมาสมัครรักผู้ชาย

ตั้งแต่เช้าจรดเย็นจะเห็นหน้า
มีสำรับคอยท่าน่ะโฉมฉาย
ถ้าเมื่อยปวดนวดเธอเสนอกาย
ถ้าไม่อายอาบน้ำให้มิใช่อำ

กลางคืนร้อนนอนไม่หลับจะจับเส้น
จะเล่าเล่นเรื่องสนุกให้สุขขำ
ถ้าหนาวเย็นเกินไปไม่ระกำ
ผมจะทำให้คุณอุ่นหนุนอกนอน

เรื่องผ้าห่มหมอนข้างเอาวางทิ้ง
ผมจะกลิ้งจะรัดฟัดแทนหมอน
แล้วแลกเปลี่ยนสัมผัสรักของนักกลอน
ตื่นเอาตอนบ่ายห้า...ลาแล้วงาน

พี่ Karnkai ใช่เล่น เห็นหงิมหงิม
ทำกรุ้มกริ่ม เว้าวอน ร่ายกลอนขาน
ชวนน้องหนู คู่เคียง เลี่ยงการงาน
เกรง”อาเนี้ย” ที่บ้าน จะงันงก

ขอให้พี่ ไปเคลียร์ เรื่องเมียก่อน
ค่อยมาอ้อน มาออด ขอกอดกก
อีกสาวสาว ทั้งหลายแหล่ พวกแม่ยก
กลัวพี่ช้ำ ดำฟก กว่าตกตาล

จะหุงข้าว ปิ้งปลา รอท่าน้อง
จะร่ายร้อง ลำนำ ทำเพลงหวาน
แม้เมื่อยปวด นวดให้ ไม่รำคาญ
จัดอาหาร เครื่องเคียง มีเรียงครบ

แน่หรือคะ จะรัก สมัครสมาน
คิดแล้วพาน หวั่นไหว ในตอนจบ
แม้ยินยอม พร้อมใจ ได้มาพบ
เริ่มศึกรัก พักศึกรบ สบสัมพันธ์

ตักของพี่ นอนหนุน จะอุ่นไหม
อ้อมกอดเล็ก หรือใหญ่...นุ่มไหมนั่น
พี่เอ่ยคำ สัญญา อย่าลวงกัน
ไม่เช่นนั้น แพ้หมอนข้าง ช่างน่าอาย...

แซมค่ะ
 

[บูรพาท่าพระจันทร์]

แค้นอันใด ใครกัน เล่าขวัญจิตต์
หรือใครคิด แกล้งหลอก หยอกกระเซ้า
บอกขวัญใจ ใคร่รู้ อย่าหูเบา
มิมีใคร ไหนเล่า รักเจ้าจริง

ดูสินั่น จันทร์เพ็ญ น้องเห็นไหม
พี่จะคว้า มาให้ แนบใจหญิง
อีกดารา นภาเกลื่อน เป็นเพื่อนอิง
แนบพักตร์พริ้ง  มิ่งสมร นอนฝันดี.../

 


บูรพาท่าพระจันทร์

มิได้โกรธ เคืองขึ้ง ไปถึงไหน
แค่หัวใจ ร้าวรอน อ้อนถี่ถี่
ใจน้องเจ็บ เหน็บหนาว เศร้าชีวี
ไร้คนที่ มอบแขน แทนผ้านวม

จำต้องซุก กายสั่น ด้วยหวั่นจิต
เกรงว่าพิษ รักท้น จนล้นอ่วม
ต้องละเมอ เพ้อพก จนอกบวม
น้ำตาท่วม หยดแหมะ แฉะหมอนน้อย

อันคำชาย ร้ายจริง เหมือนลิงแสม
มาแหย่แหย่ หลอกล่อ แล้วก็ถอย
พี่หมอบอก อย่าไปสน คนสำออย
รอเดือนคล้อย กอดหมอน นอนฝันดี

แซมค่ะ
 

ยินคำสาว ขาวขำ จำนรรจ์ช่วย
ดังคำอวย รวยรืน ชื่นสุขศรี
อยากฝากวอน อ้อนถึง ซึ่งวจี
ส่งวลี ถึงหมอ ขอวิงวอน

หากจริงแท้ แน่ใจ ช่วยไขขาน
จะขอบคุณ ถึงบ้าน ซ่านถึงหมอน
จริงเพียงไร ไม่ห่วงหา เอื้ออาทร
เลิกง้องอน อ้อนชาย หมายหมอนแทน.../

 

บูรพาท่าพระจันทร์

[กังวาน]

เรื่องอาเนี้ยเมียพี่มีที่ไหน
บ้านเล็กใหญ่น้องเอ่ยเลยใจหาย
ตั้งแต่เล็กจนโต....โธ่ขี้อาย
เป็นผู้ชายซื่อซื่อไม่ถือตน

หลงรักแซมครั้งแรกแปลกไหมเอ่ย
อย่าไปเปรยณัชชาพาสับสน
เพราะว่าเขาชอบคิดติดกังวล
เดี๋ยวกลัวฝนทั้งคู่...ไม่สู้ใคร

คำสัญญาที่ให้ไม่ผิดหวัง
จะนั่งฟังกลอนหวานช่วยขานไข
ตักพี่อุ่นหนุนนอนไม่อ่อนใจ
อ้อมกอดใหญ่นุ่มนักด้วยรักเธอ

ถ้าแซมพร้อมยอมพี่แค่ปีหน้า
ขันหมากมาสู่ขอ...ข้อเสนอ
โลกจะแตกแยกกันช่างมันเออ
รักเสมอรักทุกวัน...ฉันรักแซม

....อายตัวเองเหมือนกันนะเนี่ย.....