ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สุนันยา]

~~~~****หงุดหงิด คิดถึงเธอ****~~~~

เหมือนสายใย ผูกพัน พลันสิ้นสูญ
หรือยากจูน ใจกลับ เมื่อลับหาย
คงลืมจันทร์ ดวงนี้ ที่เดียวดาย
สิ้นความหมายทั้งเพลง บรรเลงคลอ

ลืมสัญญา เกี่ยวก้อย ไม่ลอยหาย
จูงมือคลาย หม่นหมาง ดั่งร้องขอ
สร้างสัมพันธ์ ไมตรี วันที่รอ
สานสายใย พันก่อ ไม่ท้อทาง

จึ่งมาทวง สัญญา เคยว่าไว้
ลืมแล้วหรือ ดวงใจ ย้ายเปลี่ยนข้าง
ไม่รู้อยู่ ด้านไหน คล้ายปล่อยวาง
ไม่มาร่วม ถากถาง สร้างวิมาน

ปล่อยใครหนึ่ง เฝ้าคอย อย่างน้อยจิต
ช่างไม่คิด ติดตาม นำสื่อสาร
เพียงสักหน่อย ร้อยเรียง ส่งเคียงกานท์
ว่าสุขชื่นสาราญ หรือซานซม

คนที่คอย ฟังข่าว ยังเศร้าอยู่
ด้วยไม่รู้ ร้ายดี มีสุขสม
ห่างหายไป ..คนรอ ท้อระทม
ร้าวอารมณ์ หงุดหงิด คิดถึงเธอ..


“สุนันยา”

[sunthornvit]

                               คิดถึงใคร  ไม่บอก  หลอกให้คิด
               เราหงุดหงิด  เหมือนกัน  ฝันค้างเต่อ
               ค้นหาชื่อ  สำรวจ  ตรวจไม่เจอ
               นั่งเพ้อเจ้อ  เหมาส่ง  คงเป็นเรา

                    อ่านทบทวน  อีกครั้ง  เลยนั่งอึ้ง
               เธอคงคิด คำนึง  แฟนเก่า
               เรารึดัน หลงตัว มัวคาดเดา
               เพ้องี่เง่า  งมงาย  อยู่ฝ่ายเดียว

[panthong.kh]

                               คิดถึงใคร  ไม่บอก  หลอกให้คิด
               เราหงุดหงิด  เหมือนกัน  ฝันค้างเต่อ
               ค้นหาชื่อ  สำรวจ  ตรวจไม่เจอ
               นั่งเพ้อเจ้อ  เดาส่ง  คงเป็นเรา

                    อ่านทบทวน  อีกครั้ง  เลยนั่งอึ้ง
               เธอคงคิด คำนึง ถึงแฟนเก่า 
               เราดันหลง  ตัวเอง มัวคาดเดา
               คิดเลื่อนลอย  งมงาย  อยู่ฝ่ายเดียว

คิดถึงฉัน ทำไม ไม่มาหา
นัดตีห้า จะมา พาไปเที่ยว
นั่งรอเธอ จนหน้า ตาซีดเซียว
เบื่อนักเชียว เหลียวหา ว่าไม่เจอ

ไม่ตอ้งนัด ต้องแนะ แล้วแหละพี่
เบื่อสิ้นดี นัดทีไร ให้คอยเก้อ
ขอสาปส่ง อย่านัด อีกนะเธอ
ไม่อยากหลง ละเมอ นัดเจอใคร
พันทอง

[สุนันยา]

                               คิดถึงใคร  ไม่บอก  หลอกให้คิด
               เราหงุดหงิด  เหมือนกัน  ฝันค้างเต่อ
               ค้นหาชื่อ  สำรวจ  ตรวจไม่เจอ
               นั่งเพ้อเจ้อ  เหมาส่ง  คงเป็นเรา

                    อ่านทบทวน  อีกครั้ง  เลยนั่งอึ้ง
               เธอคงคิด คำนึง  แฟนเก่า
               เรารึดัน หลงตัว มัวคาดเดา
               เพ้องี่เง่า  งมงาย  อยู่ฝ่ายเดียว

คิดถึงใคร บางคน จึงบ่นบอก
ไม่ได้หลอก ให้คิด จนบิดเบี้ยว
ส่วนแฟนเก่า ตัดไป ไกลเลยเชียว
สักเศษเสี้ยว เยื่อใย ไม่เหลือดี

คิดถึงคน ที่ไกล ไม่เห็นหน้า
ฝากเสียงมา หยอกเย้า คราวโศกศรี
อยากเห็นหน้า เสียจัง ตังค์ไม่มี
จึงหงุดหงิด ทุกที ที่หมดตังค์..

"สุนันยา"

[สุนันยา]

                               คิดถึงใคร  ไม่บอก  หลอกให้คิด
               เราหงุดหงิด  เหมือนกัน  ฝันค้างเต่อ
               ค้นหาชื่อ  สำรวจ  ตรวจไม่เจอ
               นั่งเพ้อเจ้อ  เหมาส่ง  คงเป็นเรา

                    อ่านทบทวน  อีกครั้ง  เลยนั่งอึ้ง
               เธอคงคิด คำนึง  แฟนเก่า
               เรารึดัน หลงตัว มัวคาดเดา
               เพ้องี่เง่า  งมงาย  อยู่ฝ่ายเดียว

คิดถึงฉัน ทำไม ไม่มาหา
นัดตีห้า จะมา พาไปเที่ยว
นั่งรอเธอ จนหน้า ตาซีดเซียว
เบื่อนักเชียว เหลียวหา ว่าไม่เจอ

ไม่ตอ้งนัด ต้องแนะ แล้วแหละพี่
เบื่อสิ้นดี นัดทีไร ให้คอยเก้อ
ขอสาปส่ง อย่านัด อีกนะเธอ
ไม่อยากหลง ละเมอ นัดเจอใคร
พันทอง

ปู่ขี้ลืม ไม่หยอก ขอบอกเล่า
อย่าได้เฝ้า คิดคอย ปล่อยเหลวไหล
นัดแล้วลืม ปลื้มชั่วคราว ปล่อยเขาไป
ปู่นัดใครเลอะเลือน เหมือนไม่เคย

เห็นบ่นมา มากมาย หลายรายอยู่
บอกว่าปู่ ผิดนัด ผลัดไปเฉย
พอถามไถ่ ไม่ได้ความ อะไรเลย
อย่าเชื่อปู่ น้องเอ๋ย เคยเลอะเลือน..

"สุนันยา"

[nutna]

....คิดถึงเจ้า  เฝ้าพะนอ ใจถดท้อ
นั่งเฝ้ารอ  คนไกลห่าง ในความฝัน
อีกคราใด กายเราสอง ได้ครองกัน
พาสุขสันต์ วันวิวาห์ น่าชื่นชม...
 ^-^....นัทนา...^_^

[ลมหนาว]

ยามไกลห่างร้างลาคราสับสน
คิดถึงคนอยู่ไกลใจโหยหา
จ้องมองดาวพราวพร่างกลางนภา
สุดเหว่ว้าอารมณ์ขื่นขมใจ

เป็นอย่างไรใฝ่หลงพะวงหา
ยอดกานดาเนื้อเย็นเป็นไฉน
เฝ้าคะนึงหนึ่งนางทางฟ้าไกล
อีกเมื่อไรจะประสบพบเจอกัน

[รัตนาวดี]

 

งานยุ่งเยอะ แยะให้ ใจหงุดหงิด
งานมาปิด บิดกาล ใจพานหวั่น
ไม่มีงาน ไม่มีเงิน ไม่มีกัน
หงุดหงิดคั่น วันเวียน มิเปลี่ยนใจ

รัตนาวดี
 

[..กุสุมา..]

ยามไกลห่างร้างลาคราสับสน
คิดถึงคนอยู่ไกลใจโหยหา
จ้องมองดาวพราวพร่างกลางนภา
สุดเหว่ว้าอารมณ์ขื่นขมใจ

เป็นอย่างไรใฝ่หลงพะวงหา
ยอดกานดาเนื้อเย็นเป็นไฉน
เฝ้าคะนึงหนึ่งนางทางฟ้าไกล
อีกเมื่อไรจะประสบพบเจอกัน

      ฝากดารา อาวรณ์ อ้อนสายลม
พัดพร่างพรม โลมใจ ในคำมั่น
แม้นแสนไกล คะนึง ซึ้งรำพัน
ไม่นานวัน ได้พบ สบอุรา
     คนดีเล่า อยู่ดี ฦๅไฉน
รู้บ้างไหม บางใคร คอยห่วงหา
คิดถึงมาก เขียนฝาก กลางจันทร์ทรา
ห้วงนภา ทุกวัน นั้นมีเธอ
        ..กุสุมา..

[บูรพาท่าพระจันทร์]

แว่วคำครวญ นวลน้อง ร่ำร้องหา
เดือนดารา คราค่ำ พร่ำเสนอ
ฝากคำวอน อ้อนจันทรา ว่าอยากเจอ
ร้องครวญเพ้อ เธอรู้ไหม ไห้อาวรณ์

วอนลมฝาก จากใจ ใครคนนั้น
บอกเดือนจันทร์ ผ่านล่วง ทรวงสมร
ถึงอยู่ไกล ใช่จะพราก ลาจากจร
ยังอาทร บังอรอยู่ มิรู้คลาย.../

 


บูรพาท่าพระจันทร์

[สุนันยา]

....คิดถึงเจ้า  เฝ้าพะนอ ใจถดท้อ
นั่งเฝ้ารอ  คนไกลห่าง ในความฝัน
อีกคราใด กายเราสอง ได้ครองกัน
พาสุขสันต์ วันวิวาห์ น่าชื่นชม...
 ^-^....นัทนา...^_^

มีเพียงสิทธ์ ดิดตามความคิดถึง
ไม่มีสิทธิ์ คิดหึง จึงขื่นขม
รอเวลา พาชื่น กลับขื่นตรม
รักลอยลม ห่างหาย คงไม่เจอ...

"สุนันยา"

[ratikal]

....คิดถึงเจ้า  เฝ้าพะนอ ใจถดท้อ
นั่งเฝ้ารอ  คนไกลห่าง ในความฝัน
อีกคราใด กายเราสอง ได้ครองกัน
พาสุขสันต์ วันวิวาห์ น่าชื่นชม...
 ^-^....นัทนา...^_^

มีเพียงสิทธ์ ดิดตามความคิดถึง
ไม่มีสิทธิ์ คิดหึง จึงขื่นขม
รอเวลา พาชื่น กลับขื่นตรม
รักลอยลม ห่างหาย คงไม่เจอ...

"สุนันยา"

ทำได้แค่แลมองบนท้องฟ้า
ฝากดาราว่าคิดถึงอยู่เสมอ
บอกเขาหน่อยมีคนคอยละเมอ
มีคนเพ้อพร่ำหาทุกราตรี

               ratikal

[สุนันยา]

ยามไกลห่างร้างลาคราสับสน
คิดถึงคนอยู่ไกลใจโหยหา
จ้องมองดาวพราวพร่างกลางนภา
สุดเหว่ว้าอารมณ์ขื่นขมใจ

เป็นอย่างไรใฝ่หลงพะวงหา
ยอดกานดาเนื้อเย็นเป็นไฉน
เฝ้าคะนึงหนึ่งนางทางฟ้าไกล
อีกเมื่อไรจะประสบพบเจอกัน


 Ban

ส่งคิดถึง โผผิน  บินข้ามฟ้า
ให้ดารา ฝากคำ นำสุขสันต์
มอบคนนึ่ง แม้ไกล ใจผูกพัน
ร้อยรำพัน คำรัก จากดวงจินต์

เธอจะรู้ ไหมหนา ว่าใครเขา
พะวงเฝ้า อาวรณ์ นอนถวิล
อ้อนจันทรา พารัก ฝากยลยิน
จากยุพิน อีกฝั่งฟ้า ว่าคำนึง

"สุนันยา"

 

[สุนันยา]

 

งานยุ่งเยอะ แยะให้ ใจหงุดหงิด
งานมาปิด บิดกาล ใจพานหวั่น
ไม่มีงาน ไม่มีเงิน ไม่มีกัน
หงุดหงิดคั่น วันเวียน มิเปลี่ยนใจ

รัตนาวดี
 

พักงานไว้ สักนิด ส่งคิดถึง
อย่าบึ้งตึง หน้าง้ำ ทำอ่อนไหว
งานคือเงิน เงินคืองาน บานตะไท
หยอดน้ำหวาน ให้ใจ (ก่อน)ไปทำงาน...

"สุนันยา"
 

[สุนันยา]

   

ฝากดารา อาวรณ์ อ้อนสายลม
พัดพร่างพรม โลมใจ ในคำมั่น
แม้นแสนไกล คะนึง ซึ้งรำพัน
ไม่นานวัน ได้พบ สบอุรา
     คนดีเล่า อยู่ดี ฦๅไฉน
รู้บ้างไหม บางใคร คอยห่วงหา
คิดถึงมาก เขียนฝาก กลางจันทร์ทรา
ห้วงนภา ทุกวัน นั้นมีเธอ
        ..กุสุมา..

ดาราคง รับรู้ ถึงผู้คิด
ช่วยเพ่งพิศ ถ้อยความ งามเสมอ
นำพาคำ รำพัน อันเลิศเลอ
ส่งเสนอ สนอง ดังต้องการ

หวังใครหนึ่ง ซึ่งไกล จักได้รับ
แอบซึมซับ คำคม คารมหวาน
มอบยิ้มชื่น ผ่านนดาว พราววิมาน
ได้ช่วยสาน ส่งใจ ย้อนให้เธอ..

"สุนันยา"

[สุนันยา]

แว่วคำครวญ นวลน้อง ร่ำร้องหา
เดือนดารา คราค่ำ พร่ำเสนอ
ฝากคำวอน อ้อนจันทรา ว่าอยากเจอ
ร้องครวญเพ้อ เธอรู้ไหม ไห้อาวรณ์

วอนลมฝาก จากใจ ใครคนนั้น
บอกเดือนจันทร์ ผ่านล่วง ทรวงสมร
ถึงอยู่ไกล ใช่จะพราก ลาจากจร
ยังอาทร บังอรอยู่ มิรู้คลาย.../

 


บูรพาท่าพระจันทร์

เพราะไกลห่าง บังอร จึงอ้อนฝาก
วอนลมจาก ดวงจิตยามคิดหมาย
ห้วงคำนึง พึงเพียง แทนเคียงกาย
ว่าคงมั่น มิคลาย ในสัมพันธ์

ครุ่นคิดคำ นำร้อย เป็นถ้อยย้ำ
ด้วยลำนำ ยามน้อง เฝ้าปองฝัน
ส่งดวงใจ ผ่านฟ้า วิลาวัลย์
จากหนึ่งใจ คงมั่น นั้นมอบเธอ

"สุนันยา"

[นางฟ้า ชาลี]

จะนั่งลุก ซุกซน ตนหงุดหงิด
คงเพราะฤทธิ์ คิดถึง จึงเสนอ
จะกินนอน สอนเต้น เป็นละเมอ
ได้แต่เพ้อ พร่ำหา คราจากจร

เพราะรักมาก ยากยิ่ง จะกลิ้งกลอก
เพราะรักดอก หยอกเล่น เว้นหลอกหลอน
เพราะเธอหาย ไปลับ ไม่กลับคอน
เพราะเราซ่อน สอนรัก พักกายา

จึงหงุดหงิด สิทธิ์ขาด พลาดไปแล้ว
ต้องกินแห้ว แล้วเรา เฝ้าห่วงหา
เธอไปควง คนใหม่ ในพริบตา
ฉันเลยบ้า หงุดหงิด คิดถึงเธอ

นางฟ้า  ชาลี

[สุนันยา]

....คิดถึงเจ้า  เฝ้าพะนอ ใจถดท้อ
นั่งเฝ้ารอ  คนไกลห่าง ในความฝัน
อีกคราใด กายเราสอง ได้ครองกัน
พาสุขสันต์ วันวิวาห์ น่าชื่นชม...
 ^-^....นัทนา...^_^

มีเพียงสิทธ์ ดิดตามความคิดถึง
ไม่มีสิทธิ์ คิดหึง จึงขื่นขม
รอเวลา พาชื่น กลับขื่นตรม
รักลอยลม ห่างหาย คงไม่เจอ...

"สุนันยา"

ทำได้แค่แลมองบนท้องฟ้า
ฝากดาราว่าคิดถึงอยู่เสมอ
บอกเขาหน่อยมีคนคอยละเมอ
มีคนเพ้อพร่ำหาทุกราตรี

               ratikal

คงได้สม พหมสั่ง วางคำกล่าว
ส่งสาส์นคราว  คำนึง ถึงถิ่นที่
ห่างเกินทาง ทาบทอ ก่อเปรมปรีดิ์
มีฝันดี ปลอบปรับ รับขัวญเธอ..

"สุนันยา"

[สายใย]

....คิดถึงเจ้า  เฝ้าพะนอ ใจถดท้อ
นั่งเฝ้ารอ  คนไกลห่าง ในความฝัน
อีกคราใด กายเราสอง ได้ครองกัน
พาสุขสันต์ วันวิวาห์ น่าชื่นชม...
 ^-^....นัทนา...^_^

มีเพียงสิทธ์ ดิดตามความคิดถึง
ไม่มีสิทธิ์ คิดหึง จึงขื่นขม
รอเวลา พาชื่น กลับขื่นตรม
รักลอยลม ห่างหาย คงไม่เจอ...

"สุนันยา"

ทำได้แค่แลมองบนท้องฟ้า
ฝากดาราว่าคิดถึงอยู่เสมอ
บอกเขาหน่อยมีคนคอยละเมอ
มีคนเพ้อพร่ำหาทุกราตรี

               ratikal

คงได้สม พหมสั่ง วางคำกล่าว
ส่งสาส์นคราว  คำนึง ถึงถิ่นที่
ห่างเกินทาง ทาบทอ ก่อเปรมปรีดิ์
มีฝันดี ปลอบปรับ รับขัวญเธอ..

"สุนันยา"

นึกจะไปไปเลยไม่เคยนึก
เผลอรู้สึกก็สายเมื่อใจเผลอ
ละเมอเพ้อถึงเขาเฝ้าละเมอ
ปีใหม่เจอคนรักอีกสักปี

[สุนันยา]

จะนั่งลุก ซุกซน ตนหงุดหงิด
คงเพราะฤทธิ์ คิดถึง จึงเสนอ
จะกินนอน สอนเต้น เป็นละเมอ
ได้แต่เพ้อ พร่ำหา คราจากจร

เพราะรักมาก ยากยิ่ง จะกลิ้งกลอก
เพราะรักดอก หยอกเล่น เว้นหลอกหลอน
เพราะเธอหาย ไปลับ ไม่กลับคอน
เพราะเราซ่อน สอนรัก พักกายา

จึงหงุดหงิด สิทธิ์ขาด พลาดไปแล้ว
ต้องกินแห้ว แล้วเรา เฝ้าห่วงหา
เธอไปควง คนใหม่ ในพริบตา
ฉันเลยบ้า หงุดหงิด คิดถึงเธอ

นางฟ้า  ชาลี

จะทำไง กันดี น้องพี่เอ๋ย
คนคุ้นเคย หลบลี้ ทีเราเผลอ
ปล่อยเราให้ กังวล ซะจนเบลอ
ไม่ได้จอ เพียงนิด หงุดหงุดจัง

ก็เรารัก ของเราเขาก็รู้
แล้วจู่จู่ ห่างหาย ให้ผิดหวัง
เดี๋ยวเถอะนะ จะได้โดน นะจังงัง
หรือไม่ก็ ยาสั่ง จนพังไป

คิดถึงมาก  ฝากคำ ย้ำซ้ำบอก
มิกลับกลอก หลอกเล่น เป็นเผลอไผล
หากไม่มา ให้เห็น จะเป็นไฟ
ลุกลามไหม้ ถึงตัว ไม่กลัวแล้ว...
 
"สุนันยา"