| 02 มกราคม 2012, 11:23:AM |
ดาว อาชาไนย
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 394
 ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 1,472
|
 |
« เมื่อ: 02 มกราคม 2012, 11:23:AM » |
 ชุมชน
|
จากวันนั้นถึงวันนี้ปีใหม่แล้ว
คอยวี่แววจากน้องมอบของขวัญ
สิ่งสูงค่ามามอบปลอบชีวัน
คนคนนั้นแกล้งเลือนไม่เหมือนเดิม
ยังจะพอจำได้หรือไม่หนอ
วันที่ก่อรักเก่าครั้งเราเริ่ม
มาช่วยกันสานต่อมาก่อเติม
ช่วยสร้างเสริมฐานฝันให้มั่นคง
ยังเฝ้ารอขอร้องฉันน้องพี่
เชื่อคนดีไม่ห้ามความประสงค์
เพื่อสัมพันธไมตรีที่ยืนยง
หวังดำรงโลกฝันนานเท่านาน
ใครเล่าที่ลืมเลือนทำเหมือนแกล้ง
ชอบหน่ายแหนงคอยห้ามหวงความหวาน
ถ้าจริงใจแล้วขออย่าทรมาน
ดอกรักบานรับขวัญเถิดวันนี้
สัญญ่าจะถนอมออมความรัก
คอยห้ามหักให้เห็นเป็นสักขี
รับเพียงส่วนซึ่งขอแต่พอดี
น้องของพี่สดใสไร้มลทิน
ผลไม้สุกงอมจึงหอมหวาน
คนต้องการจับจองปองถวิล
หากใครเมินย่อมหล่นปะปนดิน
ขอรักรินรดใจ..ให้อย่าลืม
ดาวอาชาไนย
|
|
|
|
|
|
 ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : นางฟ้า ชาลี, panthong.kh, รัตนาวดี, ♥หทัยกาญจน์♥, สะเลเต, บูรพาท่าพระจันทร์, sunthornvit, เปรียว, amika29, พ่อค้าพเนจร, yaguza, ลมหนาว, กังวาน, สุนันยา, รพีกาญจน์
ข้อความนี้ มี 15 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
เสี้ยวอารมณ์จากใจใครคนหนึ่ง
คงไม่ซึ้งจับใจใครทั้งหลาย
แค่มีใครคนหนึ่งซึ้งไม่คลาย
ก็สมหมายใครคนหนึ่งซึ่งรักกลอน
|
|
|
| 02 มกราคม 2012, 11:42:AM |
|
นางฟ้า ชาลี
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 02 มกราคม 2012, 11:42:AM » |
ชุมชน
|
มอบของวัญ ปีใหม่ ให้ด้วยรัก
ผูกสมัคร ภักดิ์เธอ เผลอดูดดื่ม
ให้ทั้งหมด หัวใจ ใช่ให้ยืม
ให้ด้วยปลื้ม ลืมหลง ตรงความนัย
เป็นสิ่งน้อย ด้อยค่า ราคาต่ำ
แต่ก็นำ เสนอ เธอว่าไหม
หากจะฝาก ทั้งตัว และหัวใจ
มาวางไว้ แทบมือ ให้ถือครอง
เป็นของขวัญ สิ่งเดียว ที่เหนี่ยวไว้
เพื่อจะใข้ กำนัล หมั้นเราสอง
วันปีใหม่ ใสสด งดทดลอง
ปีใหม่ต้อง ของจริง ทุกสิ่งเอย
นางฟ้า ชาลี |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ♥หทัยกาญจน์♥, สะเลเต, บูรพาท่าพระจันทร์, sunthornvit, เปรียว, amika29, พ่อค้าพเนจร, yaguza, ลมหนาว, กังวาน, สุนันยา, รพีกาญจน์, ดาว อาชาไนย
ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 02 มกราคม 2012, 11:56:AM |
|
สะเลเต
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 02 มกราคม 2012, 11:56:AM » |
ชุมชน
|
ผลไม้ทนทุกข์...สุกคาต้น
รอวันหล่นร่วงมา...อนิจจาเอ๋ย
กระแทกดินดังแอก...แหลกหมดเลย
ไร้คนเชย...สอยเล่นคงเป็นกรรม
เปลือกเริ่มเหนียวเดียวดายไร้คนสอย
นับวันคอยสิ้นสุขทุกเช้าค่ำ
ความรุ้สึกผลไม้ได้แต่ช้ำ
เฝ้าเพ้อพร่ำรอคอย...สอยฉันที
---สะเลเต---
|
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : panthong.kh, บูรพาท่าพระจันทร์, sunthornvit, ♥หทัยกาญจน์♥, เปรียว, amika29, พ่อค้าพเนจร, yaguza, ลมหนาว, กังวาน, สุนันยา, รพีกาญจน์, ดาว อาชาไนย
ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 02 มกราคม 2012, 12:05:PM |
|
panthong.kh
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 02 มกราคม 2012, 12:05:PM » |
ชุมชน
|
จากวันนั้นถึงวันนี้ปีใหม่แล้ว
คอยวี่แววจากน้องมอบของขวัญ
สิ่งสูงค่ามามอบปลอบชีวัน
คนคนนั้นแกล้งเลือนไม่เหมือนเดิม
ยังจะพอจำได้หรือไม่หนอ
วันที่ก่อรักเก่าครั้งเราเริ่ม
มาช่วยกันสานต่อมาก่อเติม
ช่วยสร้างเสริมฐานฝันให้มั่นคง
ยังเฝ้ารอขอร้องฉันน้องพี่
เชื่อคนดีไม่ห้ามความประสงค์
เพื่อสัมพันธไมตรีที่ยืนยง
หวังดำรงโลกฝันนานเท่านาน
ใครเล่าที่ลืมเลือนทำเหมือนแกล้ง
ชอบหน่ายแหนงคอยห้ามหวงความหวาน
ถ้าจริงใจแล้วขออย่าทรมาน
ดอกรักบานรับขวัญเถิดวันนี้
สัญญ่าจะถนอมออมความรัก
คอยห้ามหักให้เห็นเป็นสักขี
รับเพียงส่วนซึ่งขอแต่พอดี
น้องของพี่สดใสไร้มลทิน
ผลไม้สุกงอมจึงหอมหวาน
คนต้องการจับจองปองถวิล
หากใครเมินย่อมหล่นปะปนดิน
ขอรักรินรดใจ..ให้อย่าลืม
ดาวอาชาไนย
ของขวัญ มอบแทนใจ ในวันนี้
เป็นสิ่งที่ สูงค่า ควรน่าปลื้ม
ทั้งสี่ห้อง ฤทัย ไม่อีมครืม
อย่าเศร้าซึม ส่งถึง อย่างแน่นอน
ในสี่ห้อง หัวใจ ใส่ความรัก
ห้องที่หนึ่ง นั้นชัก จักถ่ายถอน
สีชมพู ตราตรึง ซึ้งบังอร
เพราะแอบซ่อน รักแท้ มอบแด่เธอ
ห้องที่สอง สดใส ไม่หมองศรี
บรรจงคลี่ สีแดง พลางแกล้งเหม่อ
รูปหัวใจ ดอกใหญ่ ให้จริงเออ
มอบเสมอ ยามเจอ เธอภูมิใจ
ห้องที่สาม นงราม กุหลาบขาว
งามวับวาว พราวพร่าง สว่างไสว
ห้องที่สี่ ปรีดิ์เปรม อย่าบอกใคร
ใส่กล้วยไม้ ที่ชอบ มอบตอบแทน
พันทอง
|
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : สะเลเต, บูรพาท่าพระจันทร์, sunthornvit, ♥หทัยกาญจน์♥, เปรียว, amika29, พ่อค้าพเนจร, yaguza, ลมหนาว, กังวาน, สุนันยา, รพีกาญจน์, ดาว อาชาไนย
ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 02 มกราคม 2012, 12:54:PM |
|
บูรพาท่าพระจันทร์
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 02 มกราคม 2012, 12:54:PM » |
ชุมชน
|
ผลไม้ทนทุกข์...สุกคาต้น
รอวันหล่นร่วงมา...อนิจจาเอ๋ย
กระแทกดินดังแอก...แหลกหมดเลย
ไร้คนเชย...สอยเล่นคงเป็นกรรม
เปลือกเริ่มเหนียวเดียวดายไร้คนสอย
นับวันคอยสิ้นสุขทุกเช้าค่ำ
ความรุ้สึกผลไม้ได้แต่ช้ำ
เฝ้าเพ้อพร่ำรอคอย...สอยฉันที
---สะเลเต---
โอ้มดแดง แฝงเงา เหล่าผลสุก
ได้เพียงแล แค่เคล้าคลุก ก็สุขขี
เปรียบเช่นเรา เฝ้ามอง ซึ่งของดี
แต่ไม่มี ปัญญา จะคว้าชม
เกิดชาติหน้า ฉันใด จักไขว่คว้า
รีบเด็ดมา เคียงใจ ให้สาสม
จะไม่ปล่อย ลอยลิ่ว ปลิวตามลม
ให้ตาคม รอคอย คนสอยใจ.../
บูรพาท่าพระจันทร์
|
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : sunthornvit, ♥หทัยกาญจน์♥, เปรียว, amika29, พ่อค้าพเนจร, panthong.kh, ลมหนาว, กังวาน, สะเลเต, สุนันยา, รพีกาญจน์, ดาว อาชาไนย
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
"สั้น-ตรงเป้า-เร้าใจ"
|
|
|
| 02 มกราคม 2012, 01:05:PM |
|
เปรียว
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 02 มกราคม 2012, 01:05:PM » |
ชุมชน
|
จากวันนี้ถึงวันนั้นฉันเศร้าหม่น
คิดถึงคนเคยรักยากผลักไส
ตอนนี้เธอเคียงคู่กับผู้ใด
วันปีใหม่สุดช้ำครองน้ำตา
อยากไปหาพี่ชายใจแทบขาด
แต่มิอาจตัดใจจะไปหา
จำต้องเอ่ยถ้อยคำขออำลา
หวังชาติหน้าเราสองครองคู่กัน
เปรียว |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ช่วงนี้ไม่ว่าง, amika29, บูรพาท่าพระจันทร์, พ่อค้าพเนจร, yaguza, panthong.kh, ลมหนาว, กังวาน, สะเลเต, รพีกาญจน์, ดาว อาชาไนย
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
ในโลกที่สับสน...ยังมีคนที่จริงใจ
|
|
|
| 02 มกราคม 2012, 02:14:PM |
|
TAKA
|
|
« ตอบ #6 เมื่อ: 02 มกราคม 2012, 02:14:PM » |
ชุมชน
|
ผลไม้ทนทุกข์...สุกคาต้น
รอวันหล่นร่วงมา...อนิจจาเอ๋ย
กระแทกดินดังแอก...แหลกหมดเลย
ไร้คนเชย...สอยเล่นคงเป็นกรรม
เปลือกเริ่มเหนียวเดียวดายไร้คนสอย
นับวันคอยสิ้นสุขทุกเช้าค่ำ
ความรุ้สึกผลไม้ได้แต่ช้ำ
เฝ้าเพ้อพร่ำรอคอย...สอยฉันที
---สะเลเต---
รอเวลาพลัดพรากหลุดจากขั้ว เจ้าของกลัวผลช้ำเฝ้าถนอม ปัดแมลงมากมายที่ไต่ตอม ผลไม้สุกงอมหวานหอมเอย |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
