01 มกราคม 2012, 11:32:PM |
รัตนาวดี
|
|
« เมื่อ: 01 มกราคม 2012, 11:32:PM » |
ชุมชน
|
...โอ้...ใจ...
นภาคลุม ความเหงา ใจเศร้าซับ นอนไม่หลับ กลับเหม่อ พร่ำเพ้อหา คนอยู่ไกล ใจคง หลงคืนครา กับคนชิด สนิทพา ร่าเริงรมย์...
เธอคงสุข สนุกฝัน ยามจันทร์เคลื่อน แต่จันทร์เหมือน เตือนฉัน ฝันขื่นขม โอ้..จันทร์จ๋า นภามอง ฉันครองตรม ซึมเศร้าซม ห่มโศก ในโลกครวญ...
โอ้..ใจเอ๋ย เคยเปี่ยม เอี่ยมอ่องรัก โอ้..ใจจัก ภักดิ์ยอม พร้อมวันหวน โอ้..ใจรอ ร่วมรัก สลักชวน โอ้..ใจครวญ หวลไห้ ไล้ตรอมตรม...
รอ..คืนวัน ฝันคล้าย คลายห่วงหา รอ..ทิวา นภาผ่อง คราหมองข่ม รอ..ราตรี มีเธอ เคียงเพ้อชม รอ..คืนวัน ฝันสม ภิรมย์นาน...
จะรู้ไหม? ใครครวญ เฝ้าหวนหา จะรู้ไหม? ใครหนา คอยค่าหวาน จะรู้ไหม? ใครหนอ รอร้อยมาน ร่วมชื่นชม ภิรมย์สาน สมกาลคอย...
รัตนาวดี
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : กังวาน, สุวรรณ, พ่อค้าพเนจร, ปรางทิพย์, นางฟ้า ชาลี, บ้านริมโขง, ลมหนาว, ไพร พนาวัลย์, บูรพาท่าพระจันทร์, ♥หทัยกาญจน์♥, panthong.kh, sunthornvit, สุนันยา, รพีกาญจน์, nisakorn, บุญอักษร
ข้อความนี้ มี 16 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
02 มกราคม 2012, 12:08:AM |
พ่อค้าพเนจร
Special Class LV2 นักกลอนผู้ก้าวสู่โลกอักษร
คะแนนกลอนของผู้นี้ 62
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 72
เร่ร่อนรอนแรมแจมกลอนอ้อนเธอ
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 02 มกราคม 2012, 12:08:AM » |
ชุมชน
|
รึช่องว่าง หว่างดาว ที่พราวฟ้า ห้วงนภา ที่สว่าง พรางเหงาหงอย ทำคนดี ของพี่ น้ำตาปรอย รอพี่หน่อย นา รัตนาวดี ✿ ขอพี่เสร็จ สำเร็จ ธุระก่อน จักวิงวอน อ้อนฟ้า พาสมศรี จะขอโยก โบกปัด เข้าพัดวี ขอคนดี ของพี่ จงรอคอย
✿ ◕ พ่อค้าพเนจร ◕ ✿
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : กังวาน, panthong.kh, นางฟ้า ชาลี, บ้านริมโขง, รัตนาวดี, บูรพาท่าพระจันทร์, ♥หทัยกาญจน์♥, sunthornvit, สุนันยา, รพีกาญจน์, nisakorn
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
02 มกราคม 2012, 12:09:AM |
กังวาน
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 02 มกราคม 2012, 12:09:AM » |
ชุมชน
|
โอ้...กระไรใจจะขาดแสนหวาดหวั่น โอ้...ความฝันลาล่วงดวงใจหงอย โอ้...คนเหงาเศร้าซ้ำน้ำตาปรอย โอ้...หลงคอยฉันกลับเธอนับวัน
จันทร์...เจ้าขาบอกหน่อยคอยอีกนิด จันทร์...ดลจิตเธอไร้ทุกข์ให้สุขสันต์ จันทร์...วานด้วยช่วยส่องแสงเพิ่มแรงจันทร์ จันทร์...นำฝันดีดีไปที่เธอ
วัน...นี้พี่ก็หมองมองเมฆหม่น วัน...ที่ทนรอรักหนักเสมอ วัน...ได้พบสบกันฉันละเมอ วัน...นี้เพ้อพร่ำบอกไม่หลอกลวง
พบ...เมื่อไหร่จะใคร่กอดแม่ยอดหญิง พบ...แล้วอิงแอบใจมิให้ห่วง พบ...เพื่อตอบมอบหัวใจให้ทั้งดวง พบ...แล้วสรวงสวรรค์จงมั่นใจ
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : panthong.kh, พ่อค้าพเนจร, นางฟ้า ชาลี, ปรางทิพย์, บ้านริมโขง, ไพร พนาวัลย์, รัตนาวดี, บูรพาท่าพระจันทร์, ♥หทัยกาญจน์♥, sunthornvit, สุนันยา, รพีกาญจน์, nisakorn, บุญอักษร
ข้อความนี้ มี 14 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
ถ้ารู้สึกพอ ก็เป็นสุขทันที
|
|
|
|
02 มกราคม 2012, 02:19:AM |
บ้านริมโขง
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 02 มกราคม 2012, 02:19:AM » |
ชุมชน
|
...โอ้...ใจ...
นภาคลุม ความเหงา ใจเศร้าซับ นอนไม่หลับ กลับเหม่อ พร่ำเพ้อหา คนอยู่ไกล ใจคง หลงคืนครา กับคนชิด สนิทพา ร่าเริงรมย์...
เธอคงสุข สนุกฝัน ยามจันทร์เคลื่อน แต่จันทร์เหมือน เตือนฉัน ฝันขื่นขม โอ้..จันทร์จ๋า นภามอง ฉันครองตรม ซึมเศร้าซม ห่มโศก ในโลกครวญ...
โอ้..ใจเอ๋ย เคยเปี่ยม เอี่ยมอ่องรัก โอ้..ใจจัก ภักดิ์ยอม พร้อมวันหวน โอ้..ใจรอ ร่วมรัก สลักชวน โอ้..ใจครวญ หวลไห้ ไล้ตรอมตรม...
รอ..คืนวัน ฝันคล้าย คลายห่วงหา รอ..ทิวา นภาผ่อง คราหมองข่ม รอ..ราตรี มีเธอ เคียงเพ้อชม รอ..คืนวัน ฝันสม ภิรมย์นาน...
จะรู้ไหม? ใครครวญ เฝ้าหวนหา จะรู้ไหม? ใครหนา คอยค่าหวาน จะรู้ไหม? ใครหนอ รอร้อยมาน ร่วมชื่นชม ภิรมย์สาน สมกาลคอย...
รัตนาวดี
ใจรำพันฉันรักเธอ ใจ ปั่นป่วนหวนหาพาสะท้อน ใจ เว้าวอนอ้อนหาพาเหงาหงอย ใจ นับวันฝันสู่ดูเลื่อนลอย ใจ ต้องปล่อยใจร้าง..อย่างระทม
รำพัน ฝากฟากฟ้าพาสื่อสาร รำพัน กานท์ขานขับสดับสม รำพัน เพื่อเกื้อถึงหนึ่งอารมณ์ รำพัน พรมบ่มรักสลักปอง
ฉัน วันนี้มีใจให้เพียงเจ้า ฉัน หวั่นเศร้าเจ้าเหิรเมินสนอง ฉัน วอนขอรอสมภิรมย์ครอง ฉัน ร่ำร้องจากใจให้คำนึง
รักเธอ มาก หลากนิยามในความหมาย รักเธอ คล้าย ย้ายทรวงเข้าพ่วงถึง รักเธอ ล้น จนหลั่งเกินยั้งดึง รักเธอ จึง สุดสวาท..เป็นทาสเธอ.
"บ้านริมโขง"
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รัตนาวดี, panthong.kh, นางฟ้า ชาลี, บูรพาท่าพระจันทร์, ♥หทัยกาญจน์♥, sunthornvit, สุนันยา, รพีกาญจน์, nisakorn, กังวาน, พ่อค้าพเนจร
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
02 มกราคม 2012, 04:03:AM |
รัตนาวดี
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 02 มกราคม 2012, 04:03:AM » |
ชุมชน
|
ใจรำพันฉันรักเธอ ใจ ปั่นป่วนหวนหาพาสะท้อน ใจ เว้าวอนอ้อนหาพาเหงาหงอย ใจ นับวันฝันสู่ดูเลื่อนลอย ใจ ต้องปล่อยใจร้าง..อย่างระทม
รำพัน ฝากฟากฟ้าพาสื่อสาร รำพัน กานท์ขานขับสดับสม รำพัน เพื่อเกื้อถึงหนึ่งอารมณ์ รำพัน พรมบ่มรักสลักปอง
ฉัน วันนี้มีใจให้เพียงเจ้า ฉัน หวั่นเศร้าเจ้าเหิรเมินสนอง ฉัน วอนขอรอสมภิรมย์ครอง ฉัน ร่ำร้องจากใจให้คำนึง
รักเธอ มาก หลากนิยามในความหมาย รักเธอ คล้าย ย้ายทรวงเข้าพ่วงถึง รักเธอ ล้น จนหลั่งเกินยั้งดึง รักเธอ จึง สุดสวาท..เป็นทาสเธอ.
"บ้านริมโขง" ในคำครวญ ชวนใคร่ ใจครวญหา ในวาจา พร่าพรม ห่มเสนอ ในคำรัก สลักพร้อม ย้อมละเมอ ในคำเพ้อ เธอหมาย ใจคลายครวญ...
ฝันพร้อมจันทร์ ครั้นสว่าง พร่างไสว ฝันพร้อมใฝ่ ในจินต์ ถวิลหวล ฝันรักร้อย ถ้อยพรม ภิรมย์นวล ฝันไอรัก สลักชวน รัญจวนใจ...
มั่นมอบจิต พิศห่วง กรายลวงรัก มั่นใจภักดิ์ กลัวผิด เกินคิดใฝ่ มั่นมอบฝัน หวั่นเศร้า เฝ้าอาลัย มั่นมอบใจ ฤทัยหน่วง ห่วงรักปอง...
เสมอ..พร้อม เดือนดาว ที่พราวฟ้า เสมอ..พร้อม นภา คราลอยฟ่อง เสมอ..พร้อม ฤทัยสม ภิรมย์ปอง เสมอ...หาก ฝันคล้อง แค่สองเรา...
รัก..ร้อยล้ำ คำหวาน ซ่านเสนอ รัก..เพื่อเธอ เพ้อใฝ่ แม้ใจเหงา รัก..ร่วมคอย ร้อยฝัน ทุกข์บันเทา รัก..ร่วมมั่น ฝันเย้า เฝ้ายืดกาล...
รัตนาวดี
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : บูรพาท่าพระจันทร์, ♥หทัยกาญจน์♥, panthong.kh, sunthornvit, สุนันยา, รพีกาญจน์, nisakorn, กังวาน, บ้านริมโขง, บุญอักษร, พ่อค้าพเนจร
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
02 มกราคม 2012, 07:32:AM |
บูรพาท่าพระจันทร์
|
|
« ตอบ #7 เมื่อ: 02 มกราคม 2012, 07:32:AM » |
ชุมชน
|
หลายครั้งครา น้ำตารื้น ต้องกลืนเก็บ ความหนาวเหน็บ เจ็บกาย เสียงไห้หวน ต้องจำทน หม่นไหม้ ไร้เสียงครวญ แม้คนึง ถึงนวล ยังกวนใจ
หลายครั้งครา นิจจาเอ๋ย มิเคยจำ จึงต้องช้ำ ลำบาก ยากแก้ไข ด้วยใจเรา เฝ้าแต่จำ อยู่ร่ำไป น่าสมเพช เหตุใด ถึงไม่จำ.../
บูรพาท่าพระจันทร์
|
"สั้น-ตรงเป้า-เร้าใจ"
|
|
|
02 มกราคม 2012, 10:26:AM |
สุนันยา
|
|
« ตอบ #8 เมื่อ: 02 มกราคม 2012, 10:26:AM » |
ชุมชน
|
...โอ้...ใจ...
นภาคลุม ความเหงา ใจเศร้าซับ นอนไม่หลับ กลับเหม่อ พร่ำเพ้อหา คนอยู่ไกล ใจคง หลงคืนครา กับคนชิด สนิทพา ร่าเริงรมย์...
เธอคงสุข สนุกฝัน ยามจันทร์เคลื่อน แต่จันทร์เหมือน เตือนฉัน ฝันขื่นขม โอ้..จันทร์จ๋า นภามอง ฉันครองตรม ซึมเศร้าซม ห่มโศก ในโลกครวญ...
โอ้..ใจเอ๋ย เคยเปี่ยม เอี่ยมอ่องรัก โอ้..ใจจัก ภักดิ์ยอม พร้อมวันหวน โอ้..ใจรอ ร่วมรัก สลักชวน โอ้..ใจครวญ หวลไห้ ไล้ตรอมตรม...
รอ..คืนวัน ฝันคล้าย คลายห่วงหา รอ..ทิวา นภาผ่อง คราหมองข่ม รอ..ราตรี มีเธอ เคียงเพ้อชม รอ..คืนวัน ฝันสม ภิรมย์นาน...
จะรู้ไหม? ใครครวญ เฝ้าหวนหา จะรู้ไหม? ใครหนา คอยค่าหวาน จะรู้ไหม? ใครหนอ รอร้อยมาน ร่วมชื่นชม ภิรมย์สาน สมกาลคอย...
รัตนาวดี
โอ้..กระไร ใจเจ้า เฝ้าแต่เพ้อ โอ้..ใจเธอ ไฉน ถึงได้หงอย โอ้..ใจเอย รำพัน ดั่งจันทร์ลอย โอ้..ใจคล้อย เคลื่อนไกล ถึงไหนกัน
รัก..เลือนลา หรือไร ใจจึงพร่ำ รัก..เธอย้ำ ลางเลือน ว่าเหมือนฝัน รัก..คนไกล ห่างแคว้น แสนจาบัลย์ รัก..ผูกพัน วันคืน เฝ้าขื่นตรม
ปัก..ตรึงไว้ ใครหนึ่ง คำนึงหา ปัก..อุรา พาหวั่น จะพลันขม ปัก..ทรวงสอด กอดเงา เฝ้าระทม ปัก..เป็นปม ห่มห่อ บ่นท้อทาง
ใจ..มั่นคง เชื่อฉัน อย่าหวั่นไหว ใจ..มอบใคร ไยต้อง เฝ้าหมองหมาง ใจ..สื่อส่ง ตรงจุด ไม่หลุดจาง ใจ..คงวาง แนบอยู่ ..เป็นคู่กัน
“สุนันยา”
|
ชะตาชีวิต ลิขิตผกผัน....ดิ้นรนฝ่าฟัน..เพื่อฝันที่มี
|
|
|
|