ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สมนึก นพ]

วันที่หนึ่งมกราปีห้าห้า
จับปากกาบันทึกใหม่ไดอารี่
สรุปย้อนเหตุการณ์ผ่านหนึ่งปี
ของห้าสี่อย่าเลือนจำเตือนตน

บรรทัดที่สามความมีรับปีใหม่
ฝนตกใหญ่คงอ่วมท่วมอีกหน
เพื่อนเก่าเคาท์ดาวน์จัดนัดหลายคน
ต่างสับสนกลัวน้ำป่ามาเข้าเรือน

ข่าวก็มีแจ้งผ่านเหตุการณ์ร้าย
ที่มุ่งหมายทำลายวอดวายเกลื่อน
พลุฉลองประทัดดังฟังเลอะเลือน
เสียงมันเหมือนระเบิดวางหวังก่อกวน

เปิด ว.ดังฟังไปเหตุไม่มี
เปลี่ยนความถี่เพื่อนบอกย้ำน้ำเข้าสวน
คำร้องขออย่าช้านักเพื่อนชักชวน
ห้ามเรรวนรุกเร้าเตือนเข้ามา

รีบบึ่งรถถึงที่มีแก้ไข
กั้นน้ำไหลเข้าบ้านก่อนนั้นหนา
ครั้นเสร็จสรรพกลับทันคั่นเวลา
กลัวน้ำบ่าขึ้นถนนล้นเส้นทาง

สิบสอง น.เริ่มที่หนึ่งได้ครึ่งวัน
มีเหลือนั้นรอใหม่เหตุใดบ้าง
เว้นอีกห้าบรรทัดรอคัดวาง
ขอไปล้างหน้าก่อนรีบร้อนเกิน.

นพ
1 ม.ค.55

[♥หทัยกาญจน์♥]

ไดอารี่ที่เขียนขีดเริ่มต้น
วันที่หนึ่งซึ่งวนเวียนผิวเผิน
มกรามาย้อนก่อนดำเนิน
ปีแค่เพียงเผชิญเดินก้าวไป

หลายสิ่งเปลี่ยนแปรผันฝันอีกฝั่ง
หันมองแสงแจ้งหวังพลังใหม่
ฟ้าพร่างพราวสกาวส่องผ่องอำไพ
ดวงตะวันนั้นไซร้ใช่! ยังมี

อีกค่ำคืนยืนมองดูท้องฟ้า
แสงพระจันทร์พลันจ้าว่าสดศรี
ดาวดารากลาดเกลื่อนเลื่อนสวยดี
ไดอารี่...เล่มเขียวเทียวบันทึก

คือทรงจำค่ำคืนเมื่อคืนก่อน
ข้ามปีเก่าเล่าย้อนตอนดื่นดึก
เสียงพลุปืนตื่นดังยังอึกทึก
พร้อมองดูรู้สึกตรึกทรงจำ

หทัยกาญจน์
๑ มกราคม พ.ศ.๒๕๕๕
 

[สมนึก นพ]

ฯลฯ
สิบสอง น.เริ่มที่หนึ่งได้ครึ่งวัน
มีเหลือนั้นรอใหม่เหตุใดบ้าง
เว้นอีกห้าบรรทัดรอคัดวาง
ขอไปล้างหน้าก่อนรีบร้อนเกิน.

นพ
1 ม.ค.55

เมื่อเที่ยงครึ่งคะแนนเพิ่มเสริมมาให้
รับปีใหม่ดังประสงค์ลงแต่เนิ่น
คะแนนแรกให้เราเขาไม่เมิน
คงเพลิดเพลินต่อไปในบ้านกลอน

เปิดไปดูรู้ได้ว่าใครนั่น
มอบแก่ฉันลงไดอารี่วันนี้ก่อน
ขอขอบคุณท่านหนาเอื้ออาทร
ขออวยพรให้ร่ำรวยสวยทุกวัน.

นพ
1 ม.ค.55

[กังวาน]

ไดอารี่สีดำนำมาเขียน
มันวนเวียนแต่เรื่องทุกข์ไร้สุขสันต์
คนนั้นทิ้งคนนี้จากลำบากกัน
สิ่งที่ฝันก็คือฝันไม่ผันแปร

น้ำตาเริ่มรินไหลลงไดอารี่
หมดแล้วที่จะเล่าเกาที่แผล
หัวใจเจ็บเหลือทนไร้คนแล
สุดท้ายแค่นั่งมอง...ร้องไห้โฮ

[my smile]

<a href="http://www.youtube.com/v/5g6n9i35pw0&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/5g6n9i35pw0&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

เ ป ลี่ ย น เ ป็ น ไ ด อ า รี่ เ ล่ ม สี ฟ้ า
กระดาษเล่มเดิมที่ผ่านมา..เก็บมันไว้
เขียนบันทึกเรื่องใหม่.เมื่อขอบฟ้าเปลี่ยนปี.. หัวใจเปลี่ยนไป
คำขึ้นต้นคืออย่าเก็บมันไว้.ลงท้ายด้วยเรื่องร้ายร้ายจะผ่านไป..ด้วยดี

ก ร ะ ด า ษ สี ข า ว
กลายเป็นส่วนหนึ่ง.ที่ช่วยเก็บบันทึกเรื่องราว..ในตอนนี้
มีร่องรอยของปากกา..มีคราบน้ำตาที่ปาดไม่ทันและไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะหยุดไหล..ซักที
ไดอารี่เล่มใหม่.แต่ข้อความข้างใน.บันทึกจากหัวใจไม่รักดี..ดวงเดิม

[บูรพาท่าพระจันทร์]

ไดอารี่สีดำนำมาเขียน
มันวนเวียนแต่เรื่องทุกข์ไร้สุขสันต์
คนนั้นทิ้งคนนี้จากลำบากกัน
สิ่งที่ฝันก็คือฝันไม่ผันแปร

น้ำตาเริ่มรินไหลลงไดอารี่
หมดแล้วที่จะเล่าเกาที่แผล
หัวใจเจ็บเหลือทนไร้คนแล
สุดท้ายแค่นั่งมอง...ร้องไห้โฮ

ไดอารี สีด่าง เพราะร้างรัก
ด้วยเพริศพักตร์ หักใจ ไปนานโข
หลังปลอกปลิ้น ลิ้นเล่ห์ ทำเฉโก
น่าโมโห พุทโธ โง่ไปเอง

จึงเตือนใจ ให้กำหนด จารจดไว้
บันทึกไดฯ นัยลิขิต จิตต์โหวงเหวง
น้ำตาหยด รดเปื้อน เหมือนละเลง
เหตุนี้เอง ไดอารี จึงสีด่าง.../

 


 บูรพาท่าพระจันทร์

[สมนึก นพ]

ไดอารี่สีดำนำมาเขียน
มันวนเวียนแต่เรื่องทุกข์ไร้สุขสันต์
คนนั้นทิ้งคนนี้จากลำบากกัน
สิ่งที่ฝันก็คือฝันไม่ผันแปร

น้ำตาเริ่มรินไหลลงไดอารี่
หมดแล้วที่จะเล่าเกาที่แผล
หัวใจเจ็บเหลือทนไร้คนแล
สุดท้ายแค่นั่งมอง...ร้องไห้โฮ

ซื้ออาหารไปหนุนทุนสำรอง
แก่พวกพ้องน้ำท่วมอ่วมอักโข
ทั้งข้าวสารเนื้อไก่หลายกิโล
ร่วมวงโม้ถึงบ่ายได้กลับมา

เปิดไดอารี่บรรจงลงอักษร
คะแนนกลอนเพิ่มใหม่ไปเลขห้า
คลิกเข้าดูเจอผู้เปี่ยมเมตตา
กรุณาให้ฉันบันทึกลง

แต่อีกท่านนั้นหนาสีหน้าคล้ำ
ไดอารี่สีดำมาทำหลง
เจอแต่สาวรักหน่ายไม่มั่นคง
แม่อนงค์หนีไปไม่ใยดี

น้ำหมึกปนน้ำตามาเปรอะเปื้อน
อักษรเลือนลางไปไม่ชัดนี่
ยังไม่สายเกินไปหาใหม่มี
ในบ้านนี้มีสวยด้วยหลายคน.

นพ
1 ม.ค.55

[สะเลเต]

ไดอารี่สีดำนำมาเขียน
มันวนเวียนแต่เรื่องทุกข์ไร้สุขสันต์
คนนั้นทิ้งคนนี้จากลำบากกัน
สิ่งที่ฝันก็คือฝันไม่ผันแปร

น้ำตาเริ่มรินไหลลงไดอารี่
หมดแล้วที่จะเล่าเกาที่แผล
หัวใจเจ็บเหลือทนไร้คนแล
สุดท้ายแค่นั่งมอง...ร้องไห้โฮ

มองไดอารี่สีชมพู...อยู่ตรงหน้า
หยิบปากกาด้ามใหม่จากในโหล
มองมือถือหมองเศร้าเขาไม่โทร
หญิงคนโง่....ผู้หนึ่งซึ่งรอคอย

ทุกเศษเสี้ยวความรู้สึกบันทึกช้ำ
กลั่นกรองคำเขียนลงบรรจงถ้อย
หนึ่งมกราช้ำนักรักหลุดลอย
รักที่เริ่มจากร้อย...ทยอยติดลบ

ฝากน้ำตาเอาไว้กับไดอารี่
บันทึกที่เปื้อนช้ำจำต้องจบ
หยาดน้ำตาท่วมท้นล้นทำนบ
รักที่พบ....พลัดพรากจากกันไกล

---สะเลเต---

[สมนึก นพ]

ไดอารี่สีชมพูดูที่ปก
ดิ้นทองยกขึ้นภาพทาบสวยใส
มีเชือกมัดจัดพู่คู่หัวใจ
ทั้งดอกไม้ใบเถาว์เข้ารูปกัน

แต่ภายในใบแรกยิ่งแปลกนัก
คนอกหักบันทึกไว้ให้อ่านนั่น
วันที่หนึ่งต้นปีมียืนยัน
เปลี่ยนแปรผันพลัดพรากรักหลุดลอย

โทรศัพท์เบอร์เก่าเขามีอยู่
นั่งเฝ้าดูเสียงไม่มีนี่เหงาหงอย
แต่ต้นปีนี้หนามารอคอย
เหลือเพียงรอยน้ำตานำมาลง

อย่าน้อยใจเลยนะเดี๋ยวจะเศร้า
ก็ปีเก่ารักกันนั้นสูงส่ง
เขายังรักอยู่ดีมีมั่นคง
ไม่ลืมหลงเสร็จงานนั้นกลับมา.

นพ
1 ม.ค.55

[สมนึก นพ]

ไดอารี่วางไหนหาไม่เจอ
อัลไซเม่อร์เยี่ยมเยียนเวียนถามหา
สองสามสี่เริ่มต้นมกรา
ตั้งหลายหน้าแล้วนิมิได้ลง

ตั้งสติให้ลึกนึกย้อนหลัง
หลายเรื่องที่ประดังยังคิดหลง
วันที่สองสามผ่านไปได้คิดปลง
เลิกพะวงแล้วนั้นลืมมันไป

วันที่สี่กลอนวาง"ลางสังหรณ์"
หวังออดอ้อนเพื่อนเราเข้าปีใหม่
ผลที่รับเห็นนี้แสนดีใจ
บ้านกลอนไทยรักฉันนั้นเหมือนเดิม

ลงกลอนเสร็จเดินทางต่างจังหวัด
สิ่งของจัดซื้อหาได้มาเพิ่ม
นำฝากเพื่อนประสบภัยให้เต็มเติม
เป็นการเสริมเสบียงเสี่ยงหลายวัน

ระดับน้ำลดลงคงเฉอะแฉะ
ปลิงเยอะแยะติดตมหล่มหลุมนั่น
ไม้กระดานพาดทับกับตัวมัน
จึงค่อยยันกายข้ามเพราะความกลัว

ยิงปะทะคนร้ายไม่เคยหวาด
แต่มาขลาดปลิงเป็นกระจุกขนลุกทั่ว
ฝนตกซ้ำอีกหนาฟ้าเริ่มมัว
ปลิงยี้ยั้วได้น้ำว่ายตามกัน

ถึงเวลาจะกลับรับยุ่งยาก
อ้างน้ำมากกลัวเท้าเปียกเรียกเพื่อนฉัน
สมดังใจได้ทีขี่คอมัน
กลับนอนฝันที่บ้านดันเห็นปลิง

ที่ในฝันมันไล่ได้เกาะขา
ต้องผวาเข่าทรุดสุดแรงวิ่ง
บอกผู้เฒ่าเล่าฝันนั้นเห็นจริง
ท่านนั่งนิ่งมองเราเขาทำนาย

ในตำราว่าไว้ได้เนื้อคู่
เคียงครองอยู่สุขสมอารมณ์หมาย
เช้าที่ห้าวันใหม่ใจสบาย
รอจนสายเฝ้าดูคู่ของเรา

มาไหมหนอรอลงไดอารี่
ในวันนี้ที่ห้าจะไม่เหงา
พฤหัสบดีนี้ไม่เบา
ฤกษยามเก่าว่าไว้ใกล้เวลา

เจอแล้วไงไดอารี่นี้วางอยู่
เตรียมการรู้ปากกาใหม่ได้ซื้อหา
ลองขีดหมึกลื่นไหลไม่ขาดนา
แผ่นที่ห้าวันที่ตรงเตรียมลงความ.

นพ
5 ม.ค.55

[สมนึก นพ]

ยี่สิบสี่ น.รอได้ยังไม่หลับ
วันที่สับเปลี่ยนใหม่ใจวาบหวาม
นั่งถ่างตาล้ากายหลายโมงยาม
คอยติดตามทำนายในฝันเรา

ได้เนื้อค่งเนื้อคู่ตู่แล้วนั้น
แค่ความฝันจะได้อย่างไรเล่า
มาหลอกลวงรอหวังนั่งซึมเซา
หรือลูกเล่นผู้เฒ่าเอาเพียงฮา

แต่เมื่อวานสตรีมีโทรถึง
ตกตะลึงเนื้อคู่จู่โทรหา
สวัสดีครับรับไว้หมายพูดจา
หล่อนพูดมาเร็วไวให้เราฟัง

คุณเป็นหนี้บัตรเครดิตสามหมื่นบาท
ยื่นคำขาดนำจ่ายหล่อนได้สั่ง
ธนาคารกสิกรไทยไปจ่ายตังค์
เสียงขึงขังให้กดเก้าเข้าเครื่องโทร

รู้ทันทีมีกลลวงมาล้วงหลอก
ดังที่บอกตามมันกลายฉันโง่
บัตรเครดิตไม่เคยใช้ไม่ได้โอ่
คือคนโซตลอดกาลแต่นานมา

บันทึกไว้ไดอารี่วันที่หก
เรื่องโกหกสุ่มเป้าเขาเสาะหา
หลงสิบแปดมงกุฏเจรจา
จะเสียหน้าเสียเงินกดเพลินมัน

หรือผู้เฒ่าทำนายมาทายผิด
นำปะติดปะต่อล้อความฝัน
หรือเนื้อคู่ว่ามีสตรีนั้น
โทรหาฉันตรงวันที่รอคอย

ขออภัยธนาคารกสิกรไทย
มิจงใจล่วงล้ำทำเสื่อมถอย
เขากล่าวอ้างสำทับกำชับบ่อย
หวังจะอ่อยเหยื่อตามหลงคำลวง.

นพ
7 ม.ค.55

[สมนึก นพ]

วันที่เจ็ดมกรามีมาต่อ
ไม่รีรอลงไว้ได้หายห่วง
กลบทสิงโตเล่นหางช้างชูงวง
สัมผัสลวงต้นเหตุสังเกตมี

สัมผัสเสียงสองสามและห้าหก
ท่านยังยกผังดูให้รู้นี่
ช้างชูงวงลวงอยู่ดูให้ดี
สามกับสี่ต่างหกเจ็ดกลเม็ดมัน

คุณหทัยกาญจน์ท่านแจ้งชี้แจงให้
ตัวอย่างไว้แบบหัดคัดดูนั่น
คำขอบคุณในไดอารี่มียืนยัน
ไม่นานวันจะลงให้ได้ตรวจทาน.

นพ
7ม.ค.55

[สมนึก นพ]

ใบสุดท้ายเจ็ดมกรามาอ่านนั้น
ทิ้งหลายวันห่างหายไม่ประสาน
เป็นคนไข้ที่โรงพยาบาล
สัปดาห์ผ่านทานยาเวลาดี

ขอหมอกลับบ้านก่อนตอนนั้นนะ
รอจังหวะตรวจใหม่ไม่นานนี่
เขาจะโทรนัดหมายให้อีกที
เวลามีเข้าบ้านกลอนย้อนหลังดู

กลอนธรรมชาติปรัชญามากลอนเหงา
ทั้งบทเก่าบทใหม่ไล่เคียงคู่
บทคิดถึงสำคัญคือวันครู
แต่อยากรู้ข้อสงสัยได้ถามกัน

ต่างความคิดความเห็นเป็นหมายมุ่ง
คุยกับลุงเว็ปมีติชมนั่น
บ้านกลอนไทยขยายไล่ไม่ทัน
ไปถึงขั้นแกแลกซี่ที่จักรวาล

ไดอารี่วันนี้ที่สิบเจ็ด
ยังไม่เสร็จลงมาห้าบทผ่าน
เวลามีเหลือพอรอเหตุการณ์
ทิ้งไว้นานไม่ปลื้มลืมทุกครา.

นพ
17 ม.ค.55

[สมนึก นพ]

วันนี้ที่สิบเก้าเข้ามาเที่ยง
จะไม่เลี่ยงหลบไปหรือหายหน้า
ที่บ้านกลอนเมื่อวานฉันเข้ามา
เจอปัญหาเรื่องใหญ่ไม่ลงตัว

ชั้นลำดับกับคะแนนแสนยุ่งยาก
เสนอฝากความเห็นเน้นสุ่มทั่ว
หลายตำแหน่งเกริ่นมาก็น่ากลัว
จะออกหัวหรือก้อยคอยไม่นาน

หลงไปในหมวดกลอนบอกรักนี่
อกหักดีกว่ารักไม่เป็นอ่าน
พ่อค้าพเนจรแจ้งแถลงการณ์
ซอยข้างบ้านกระเทยเฉิ่มชื่อเบิ้มมี

ขยายความให้เขากลายเรานั้น
ไม่คาดฝันต่างเห็นเป็นฉันนี่
จะลองเป็นดูน่าท่าจะดี
หาลิปสีทาปากลากคิ้วยาว

แต่เสียงคงไม่ไปให้แหลมเล็ก
ตั้งแต่เด็กชอบเล่นเน้นเสียงห้าว
เป็นผู้ร้ายตะคอกความตามเรื่องราว
เลียนเสียงสาวไม่ไหวฝืนใจตน

ไดอารี่วันนี้ที่สิบเก้า
ลงเรื่องราวสิบแปดไว้ไม่สับสน
รีบไปร้านสุกี้มีร้อนรน
เพื่อนหลายคนเป็นเจ้ามือคือกินฟรี.

นพ
19 ม.ค.55

[Music]

ใช้ชีวิตเดิมเดิมอยู่ซ้ำซ้ำ
แต่ต้องย้ำเขียนใน...ไดอารี่
เล่าความทุกข์ระทมปมชีวี
ซึ่งไม่มีเธออยู่...ดูแลใจ

ไดอารี่...
เขียนบางที่เพื่อย้ำ...ว่าจำได้
เธอชอบทำ-ชอบทาน-มองการณ์ไกล
เมื่อจากไปสู่สวรรค์..ฉันสั่นคลอน

ไดอารี่...
มีบางที่.ตอบกลับ.ฉันหลับก่อน
มุมกระดาษถูกพับ...ทับตรงกลอน
เหมือนเว้าวอน.ชี้..ซ้ำ...คำ..ว่า.."รัก"


> รัก   

[สมนึก นพ]

วันนี้ที่ยี่สิบสองมกรา
ยังคงช้า งานมากยากจะพัก
เช้ายันเย็นไม่ละแทบกระอัก
งานล้างซักเสื้อผ้ามาหม้อจาน

จึงมาเปิดไดอารี่วันนี้ดู
เพื่อจะรู้ผู้ใดได้มาอ่าน
คือเพื่อนฉันก่อนเก่าเราพบพาน
มีหลายท่าน ดั่งมนต์ขลังกำลังใจ

เมื่อสิบเก้ามกราผ่านมานี้
คำตอบที่สิบสี่มีมาใหม่
คุณ MUSIC ลงแน่แต่เมื่อใด
ตรวจดูไปวันนั้นบันทึกมา

เพื่อความจำนำลงไดอารี่
เศร้านักนี่ตีความตามเนื้อหา
ก็เห็นใจตามนั้น กัลยา
กระดาษหนาถูกพับทับบทกลอน

เป็นหมายเหตุเน้นไว้ให้มาอ่าน
เริ่มสะท้านความมีที่บทก่อน
ข้อเขียนไร้ซึ่งสุขทุกบทตอน
เหมือนเว้าวอนทวงรักที่จากไป

วันนี้ที่ยี่สิบสองมกรา
จับปากกาบันทึกลงตรงหน้าใหม่
วันเกิดคุณมานพบ้านกลอนไทย
อวยพรให้สุขสันต์ล่วงนานปี

และเล่นซึงคลึงเสียงสำเนียงอ้อน
ที่ยอกย้อนรักหล่อน ก่อนคือพี่
สารภาพจากใจอยู่ในที
ว่าผมนี้ ฮักพี่ครับขับเพลงฟัง

เสียงประทัดข้างบ้านเนื่องวันตรุษ
ที่เขาจุด ตกใจหนาหน้าลืมหลัง
นั่งเขียนกลอนเคลิ้มไปไม่ระวัง
มีเสียงปัง ปังปัง ทิ้งปากกา.

นพ.
22 ม.ค.55

[รัตนาวดี]

 

....ตื่นขึ้นมา ตาซน ยลไดอารี่...
ของคนดี พี่นพ เขียนทบว่า
วันนี้คือ ถือหยุด สุดสัปดาห์
ตรุษจีนหนา พาจินต์ ถวิลทวน...

...มิเคยเขียน เจียรแอบ แนบไดอารี่
เพราะไม่มี ทีท่า จำคราหวน
ด้วยงานมาก หลากลี่ ทวีมวล
วันวันต้อง ปองชวน ไร้ครวญกาล...

...มิตรองหา คราหลัง เพื่อนั่งหม่น
ไม่อยากทน ลนลาน ตำนานผ่าน
เคยมีแต่ แย่เยือน ทุกข์เฉือนพาน
หากตรวจทาน มานลูบ ต้องจูบตรอม...

รัตนาวดี

[สมนึก นพ]

สิบเก้า น.ขออ่านงานบันทึก
ที่จารึกหมึกดำคำหวานกล่อม
ไดอารี่มีค้างกลางเครื่องคอมพ์
ตั้งใจพร้อมน้อมรับกับบทความ

คุณรัตนาวดีมีลงไว้
ย้อนหลังไปใกล้นี่ล่วงตีสาม
สิบหกชั่วโมงโยงใยไล่นับตาม
คุณคนงามตามอ่านที่ผ่านมา

สารภาพทราบไว้ไม่เคยเขียน
เก็บมุมเปลี่ยนเวียนวนยากค้นหา
กลัวความหลังครั้งก่อนย้อนอุรา
กลัวน้ำตามาซ้ำเป็นตำนาน

ตรุษจีนนี้มีพ้องต้องวันเกิด
แสนประเสริฐเลิศหรูอยู่นะท่าน
ขอสดใสใจสุขสันต์วันชื่นบาน
หน้าที่งานการมีที่รุ่งเรือง

ภูกวินท์ยินชื่อคือนักกลอน
ทุกบทตอนท่อนเขียนเซียนปราดเปรื่อง
ขอนำลงตรงนี้อย่ามีเคือง
แผ่นใบเขื่องเหลืองสีที่วันจันทร์.

นพ
23 ม.ค.55

[สมนึก นพ]

ครั้งสุดท้ายหายห่างดังปรากฏ
ลืมไปหมดจดไว้คิดหมายนั่น
ยี่สิบสามมกรามานานครัน
ยี่สิบวันผันผ่านนานพอดู

วันนี้ที่สิบสองของกุมภา
จึงเปิดหน้ามาใหม่ใจอดสู
ความหลังเก่าเราก่อนหลายตอนรู้
นั่งนึกอยู่ครู่ใหญ่ไม่จดจำ

เจอกระทู้อยากต้อนรับน้องใหม่
MUSICได้วางท่อนบทกลอนขำ
มีทั้งอ้อนหลอนหลอกแกล้งหยอกอำ
เป็นการย้ำเข้มแข็งคือแรงใจ

อยากลาออกบ้านกลอนตอนนี้นะ
แล้วผมจะสมัครเข้ามาใหม่
ตรงยินดีต้อนรับคนทั่วไป
มีช่องใส่ผู้ใช้ลงทะเบียน

กำหนดชื่อรหัสผ่านต้องอ่านซ้ำ
เพื่อให้จำก่อนนี้ที่จะเขียน
สู่ระบบกดไปไม่แปรเปลี่ยน
ใช้เมาท์เวียนบทกลอนต้อนรับเรา

อยากโดนหลอกโดนอำให้ฉ่ำจิต
เพื่อชีวิตต่อไปไม่โง่เขลา
วาเลนไทน์ครั้งก่อนย้อนยอกเอา
จึงทนเศร้าสะสมซมเกือบปี

ได้สร้างภูมิคุ้มกันอันแน่วแน่
คงไม่แย่แล้วนั้นตัวฉันนี่
กันโดนหลอกครั้งใหม่ในสิบสี่
คือเดือนนี้กุมภาถึงมาไว

จึงบันทึกหลักฐานหยิบอ่านง่าย
กลัวจะสายคัดลงตรงหน้าใหม่
อีกสองวันนั้นหนาว่ามั่นใจ
วาเลนไทน์เชิญหนาเชิญมาลวง.

นพ
12 ก.พ.55

[สมนึก นพ]

เมื่อสิบสองกุมภามาลงไว้
คือก่อนวาเลนไทน์งานใหญ่หลวง
มีหลายคู่นั้นหนาพาคู่ควง
ยังรักหวงจดทะเบียนเวียนกลับไป

วันนี้ที่สิบเจ็ดกุมภาพันธ์
ย้อนหนึ่งวันผันเปลี่ยนเวียนมาใหม่
คือวันเกิดฉันนี้แสนดีใจ
บ้านกลอนไทยเพื่อนหลายให้พรมา

เข้าอยู่บ้านหลังนี้หลายปีผ่าน
ทั้งได้อ่านได้เขียนเรียนภาษา
ปทานุกรมซื้อวางกางตำรา
เพื่อค้นหาคำถูกมาผูกกลอน

หลายครั้งที่เผลอไผลได้เขียนผิด
ท่านสกิดให้รู้คือผู้สอน
ยามหลงจิตคิดพลาดขาดบางตอน
ยังแง่งอนน้อยใจศิษย์ไม่จำ

มาวันนี้เจอกลอนท่อนกำหนด
กลบทรักร้อยสร้อยคมขำ
สามและสี่ที่เห็นมาเล่นซ้ำ
แต่แปดคำคงนะจะหัดดู.

นพ
17 ก.พ.55