ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[เปรียว]

ฉันอาจจะเขียนกลอนไม่อ่อนหวาน
ไม่เปรียบปานน้ำผึ้งถึงเดือนห้า
วางรูปภาพครั้งใดไม่ตื่นตา
อุปมาอุปมัยไม่ฉ่ำทรวง

ใช้ถ้อยคำทื่อทื่อไม่หวือหวา
ใช่สรรมาจากสวรรค์ชั้นแมนสรวง
แต่ทุกคำที่บอกไม่หลอกลวง
เขียนจากห้วงหัวใจสั่งให้ทำ

อาจจะดูไม่ซึ้งไม่ตรึงจิต
อาจมีผิดพลาดบ้างอย่านั่งขำ
แต่ละวรรคแต่ละบทจงจดจำ
ทุกถ้อยคำคือรักจริงจากใจ

หากเธอผ่านมาอ่านกานท์บทนี้
ขอคนดีอย่างงอย่าสงสัย
คนที่เขียนกลอนนี้มิใช่ใคร
คือคนใกล้ที่ยังรักภักดีเธอ

เปรียว

[บูรพาท่าพระจันทร์]

ยินถ้อยคำ น้ำอ้อย ก็กร่อยขม
หวานเป็นลม ชมพร่ำ ร่ำเสนอ
หากชายใด ไห้หวน ครวญละเมอ
ด้วยพลั้งเผลอ เจอถึง ซึ่งทุกข์ตรม.../

 

บูรพาท่าพระจันทร์

[ช่วงนี้ไม่ว่าง]

แม้กลอนเธอ  ไม่ไพเราะ  เสนาะหู
แต่อ่านดู  ยังซึ้งใจ  ได้เสมอ
ฉันโหยหา  ยาใจ  ฉันใคร่เจอ
ยังพร่ำเพ้อ  ถึงคนเขียน  เวียนติดตาม

อย่าหาว่า  เรื่องมาก  แค่อยากบอก
รักจึงหยอก  ดอกเจ้า  จึงเฝ้าถาม
แอบคิดฝัน  สักวันคง  พบนงราม
เจ้าโฉมงาม  ใคร่พบ  ใคร่สบตา

รู้บ้างไหม  ใครเล่า  เฝ้าคิดถึง
ความตราตรึง  ซึ้งจิต  ครวญคิดหา
มุ่งหมายปอง  เล้าโลม  โฉมสุดา
ที่บอกมา  ทั้งหมด  ฉันปดเธอ 

 

[yaguza]

ฉันก็เขียน กลอนกร่อย ไม่ค่อยเพราะ
ไม่ฉอเราะ หวานฉ่ำ นำเสนอ
กลอนทื่อทื่อ มิอาจให้ ใครละเมอ
เธออ่านเจอ ก็คงเฉย ผ่านเลยไป

แม้มิอาจ บอกผ่าน งานวิจิคร
ขอใช้สิทธิ์ วิสาสะ จะได้ไหม
จะขอเก็บ คนงาม ไว้ง่ามใจ
ด้วยห่วงใย ตัวเธอ เสมอมา


......ยากูซ่า......

[เปรียว]

ยินถ้อยคำ น้ำอ้อย ก็กร่อยขม
หวานเป็นลม ชมพร่ำ ร่ำเสนอ
หากชายใด ไห้หวน ครวญละเมอ
ด้วยพลั้งเผลอ เจอถึง ซึ่งทุกข์ตรม.../

 

บูรพาท่าพระจันทร์

ทุกน้ำคำกล่าวไว้มิใช่หลอก
ใช่แกล้งบอกให้ใจใครขื่นขม
มิใช่แกล้งทำเป็นเล่นคารม
คำที่พรมพูดเน้นเป็นเรื่องจริง

เปรียว

[เปรียว]

แม้กลอนเธอ  ไม่ไพเราะ  เสนาะหู
แต่อ่านดู  ยังซึ้งใจ  ได้เสมอ
ฉันโหยหา  ยาใจ  ฉันใคร่เจอ
ยังพร่ำเพ้อ  ถึงคนเขียน  เวียนติดตาม

อย่าหาว่า  เรื่องมาก  แค่อยากบอก
รักจึงหยอก  ดอกเจ้า  จึงเฝ้าถาม
แอบคิดฝัน  สักวันคง  พบนงราม
เจ้าโฉมงาม  ใคร่พบ  ใคร่สบตา

รู้บ้างไหม  ใครเล่า  เฝ้าคิดถึง
ความตราตรึง  ซึ้งจิต  ครวญคิดหา
มุ่งหมายปอง  เล้าโลม  โฉมสุดา
ที่บอกมา  ทั้งหมด  ฉันปดเธอ 

 

รักก็บอกอย่าอายไม่ขายหน้า
เธอห่วงหาตัวฉันนั้นเสมอ
จดหมายมาบ่อยบ่อยอยากคอยเจอ
ไม่ต้องเก้อหรอกพี่พอมีทาง

อย่าทำแกล้งโห่ฮาว่าพูดปด
รู้กันหมดแล้วหนาอย่าทำขวาง
อย่าเฉไฉยักท่าทำหน้าบาง
คำเขียนอ้างทั้งหมดใช่ปดเลย

เปรียว

[ช่วงนี้ไม่ว่าง]

เกลียดเสียจริง    รู้ทัน  ฉันทุกเรื่อง
ไม่ขุ่นเคือง  โฉมงาม  นามเฉลย
อันที่จริง  นั้นใจ  ก็หมายเชย
แต่เพราะเคย  อกหัก  รักมลาย

เห็นโฉมงาม  ทรามวัย  เปรี้ยวใจพี่
เจ้าคนดี  เฉิดฉัน  ดั่งจันทร์ฉาย
ในรู้สึก  นึกรัก  เธอมากมาย
สุดบรรยาย  ความใน  ให้เจ้าฟัง

 

[เปรียว]

ไม่ต้องมาบรรยายมันสายแล้ว
น้องมีแห้วฝากให้ตั้งหลายถัง
ยกให้ฟรีเลยเฮียไม่เสียตังค์
เอาไปนั่งกินให้สบายใจ

ชื่อว่าเปรียวใช่เปรี้ยวอย่าเลี้ยวลด
ให้พี่จดจำมาอย่าเฉไฉ
หลงรักเปรี้ยวก็หาเปรี้ยวอย่าเกี่ยวใคร
นึกสงสัยว่าช่วงนี้พี่จะมึน

เปรียว

[เปรียว]

ฉันก็เขียน กลอนกร่อย ไม่ค่อยเพราะ
ไม่ฉอเราะ หวานฉ่ำ นำเสนอ
กลอนทื่อทื่อ มิอาจให้ ใครละเมอ
เธออ่านเจอ ก็คงเฉย ผ่านเลยไป

แม้มิอาจ บอกผ่าน งานวิจิคร
ขอใช้สิทธิ์ วิสาสะ จะได้ไหม
จะขอเก็บ คนงาม ไว้ง่ามใจ
ด้วยห่วงใย ตัวเธอ เสมอมา

......ยากูซ่า......

กลอนของเธอหวานหยดมดยังไต่
อ่านครั้งใดใจฉันยังฝันหา
เหมือนดั่งมีชีวิตติดตรึงตรา
อ่านกลับมากลับไปก็หลายครั้ง

แต่ใจฉันยังงงแสนสงสัย
ว่าง่ามใจอยู่ไหนหว่าหน้าหรือหลัง
คิดเท่าไรก็ไม่ออกบอกงงจัง
เล่าให้ฟ้งว่าง่ามใจอยู่ไหนกัน

เปรียว

[ช่วงนี้ไม่ว่าง]

ไม่ต้องมาบรรยายมันสายแล้ว
น้องมีแห้วฝากให้ตั้งหลายถัง
ยกให้ฟรีเลยเฮียไม่เสียตังค์
เอาไปนั่งกินให้สบายใจ

ชื่อว่าเปรียวใช่เปรี้ยวอย่าเลี้ยวลด
ให้พี่จดจำมาอย่าเฉไฉ
หลงรักเปรี้ยวก็หาเปรี้ยวอย่าเกี่ยวใคร
นึกสงสัยว่าช่วงนี้พี่จะมึน

เปรียว

อันเรื่องเหล้ายานี้พีไม่แตะ
ไม่ข้องแวะไม่ถองให้ของขึ้น
หุ่นจึงงามมาดแมนแสนบึกบึน
แถมยังกึ๋นก็ดีมีปัญญา

เรื่องซื้อแห้วมาฝากจากใจน้อง
พี่ได้ลองยิ่งซึ้งคะนึงหา
ขอขอบใจยิ่งแล้วนักแก้วตา
เธอรับมาจากใคร ไหงเยอะจริง

คงกินแห้วทุกวันนั่นสิหนอ
จึงมากพอแบ่งชายจากใจหญิง
พี่ขอรับด้วยใจไม่ท้วงติง
เพราะเป็นสิ่งที่ยึดเหนี่ยว(หัว)อกเดียวกัน