ขอโทษเถิดคนดีที่ผลีผลาม
ขอโทษตามใจตนจนหม่นไหม้
ขอโทษอีกสักครั้งหวังอภัย
ขอโทษใครที่ไม่เจียมเสงี่ยมตัว
สายใยที่มีให้ไม่เคยขาด
จึงบังอาจขัดใจใช่ยวนยั่ว
หวลครวญหาพาใจไปพันพัว
มิหวาดกลัวกิ่งรักจะหักลา
แม้นห่างหายไม่เห็นเช่นเคยรัก
ยังหาญหักตามใจไม่ประสา
เสียใจไหมที่ถามความเป็นมา
หรือมึนชาไม่อาจเห็นเช่นวันวาน
ขอให้รู้หัวใจใครจงรัก
ขอให้รู้รักที่ถักที่แสนหวาน
ขอให้รู้รอยฝันอันตระการ
ขอให้รู้ว่าเมื่อวาน....คือวันคอยhttp://poem.meemodel.com/miss/70632.html กลอนบทนี้ผมไปเห็นที่เว็บแห่งหนึ่ง อ่านแล้วรู้สึกสะดุดใจว่าคุ้นกับสำนวนแบบนี้ แต่ไม่ทราบว่าใครเป็นผู้แต่ง
เลยอยากถามผู้รู้ที่อยู่ในแวดวงกลอนว่ามีใคร ทราบนามปากกาของผู้แต่งกลอนบทนี้บ้างครับ(ผมไม่รู้ว่าผุ้ที่นำมาลง
เขาแต่งเองหรือเปล่า เพียงแต่อ่านแล้วมันรู้สึกคุ้นๆกับสำนวนแบบนี้ แต่นึกไม่ออกว่าเคยผ่านตาจากที่ไหนมาก่อน)
ก็เลยมาถามผู้รู้เผื่อมีใครทราบครับว่ากลอนนี้ใครเป็นผู้แต่ง
