ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[•ปักษาวายุ○]

     -: อาจบางทีคุณนั้นไม่ทันคิด :-
ผมอาจผิดพลั้งไปเผลอใฝ่ฝัน
แค่พบเจอรู้จักเคยทักกัน
เรื่องจากนั้นจบไปไม่จำเป็น

     -: แต่หักจิตห้ามใจก็ไม่อยู่ :-
จึงแวะดูวนวุ่นให้คุณเห็น
แค่ครั้งคราวเช้าสายถึงบ่ายเย็น
เปิดประเด็นสืบถามเรื่องความนัย

     -: เผื่อว่าคุณรู้แล้วมีแววซึ้ง :-
นั่นคือผมคิดถึงเกินทนไหว
เผื่อว่าคุณรู้รับประทับใจ
นับเอาไว้นอนคิดพิจารณา

-: ผมอาจเป็นจุดเล็กเล็กในจักรวาล :-
ที่ไพศาลกว้างใหญ่เกินไขว่หา
แต่คุณคือโลกทั้งใบในสายตา
รู้ไหมว่าขาดคุณไปใครสิ้นลม

          -: ปักษาวายุ :-

              

[Music]

 



อยากขอยืมถ้อยคำ...จำไว้อ้าง
ด้วยกระด้างวางอักษรอ้อนผสม
กลอนไม่เอื้อปากไม่ปริ..ว่านิยม
ใจระทมรวยริน..จวบสิ้นปี

เห็นกันอยู่หน้าจอ...รอจนจาก
ใจกระดากยากเผยเขาเลยหนี
ท่านปักษาวายุ...สุทัศนีย์
เชี่ยวกวีเชิงเปรียบเกินเทียบทาน

อยากจะขอถ้อยคำ...นำไปอ้าง
อาจมีบ้างคนซื่อชอบสื่อสาร
เด่นพิสุทธ์จุดจุดรักครอบจักรวาล
ดลบันดาล...ให้โลกงามไปตามกลอน

       

[Prapacarn ❀]

     -: อาจบางทีคุณนั้นไม่ทันคิด :-
ผมอาจผิดพลั้งไปเผลอใฝ่ฝัน
แค่พบเจอรู้จักเคยทักกัน
เรื่องจากนั้นจบไปไม่จำเป็น

     -: แต่หักจิตห้ามใจก็ไม่อยู่ :-
จึงแวะดูวนวุ่นให้คุณเห็น
แค่ครั้งคราวเช้าสายถึงบ่ายเย็น
เปิดประเด็นสืบถามเรื่องความนัย

     -: เผื่อว่าคุณรู้แล้วมีแววซึ้ง :-
นั่นคือผมคิดถึงเกินทนไหว
เผื่อว่าคุณรู้รับประทับใจ
นับเอาไว้นอนคิดพิจารณา

-: ผมอาจเป็นจุดเล็กเล็กในจักรวาล :-
ที่ไพศาลกว้างใหญ่เกินไขว่หา
แต่คุณคือโลกทั้งใบในสายตา
รู้ไหมว่าขาดคุณไปใครสิ้นลม

          -: ปักษาวายุ :-

             

แม้เป็นดาว ดวงน้อย ท่ามร้อยจุด
ฉันจะหยุด ใจพัก ขอรักห่ม
อาจเป็นแค่ หยาดน้ำค้าง ที่พร่างพรม
สำหรับผม (แซม..อิ..อิ..) คือสายน้ำ ที่ฉ่ำชื้น

จุดเล็ก..เล็ก กลางใจ ใสสะอาด
ป่าวประกาศ ความนัย เหนือใครอื่น
ถ้าคุณจะ ไขว่คว้า หาจุดยืน
ผมจะยื่น ไม้หลัก ให้ปักนะ...

เมื่อเห็นคุณ วุ่นวน สับสนจิต
จึงสะกิด...ว่ามีคน สนใจหละ
และถ้าดาว แอบเฉย แกล้งเลยละ
รักคงจะ หม่นตรม ระทม ทรวง

ถึงคุณเป็น จุด..จุด ไม่หยุดจ้อง
ใฝ่ฝันปอง เท่าไหร่ ได้แค่หวง
โอ้จุดจ๋า  จุดน้อยน้อย เจ้าลอยดวง
แม้นคุณลวง คนสิ้นลม...คือผมเอง...

แซมค่ะ
 

[•ปักษาวายุ○]

 



อยากขอยืมถ้อยคำ...จำไว้อ้าง
ด้วยกระด้างวางอักษรอ้อนผสม
กลอนไม่เอื้อปากไม่ปริ..ว่านิยม
ใจระทมรวยริน..จวบสิ้นปี

เห็นกันอยู่หน้าจอ...รอจนจาก
ใจกระดากยากเผยเขาเลยหนี
ท่านปักษาวายุ...สุทัศนีย์
เชี่ยวกวีเชิงเปรียบเกินเทียบทาน

อยากจะขอถ้อยคำ...นำไปอ้าง
อาจมีบ้างคนซื่อชอบสื่อสาร
เด่นพิสุทธ์จุดจุดรักครอบจักรวาล
ดลบันดาล...ให้โลกงามไปตามกลอน

       

     ใช่เพียงคำนำเอื้อนนะเพื่อนเอ๋ย
อย่าละเลยเกี้ยวพาหน้าสลอน
โผล่ให้สาวได้เห็นทุกขั้นตอน
ส่งให้ถึงหน้าห้องนอนได้ยิ่งดี

 เอ้อ...กลอนมันพาไป ไม่ได้คิดอย่างที่เขียนนะครับ 

[Prapacarn ❀]

เหรอครับ !!!
แต่ผมเขียน อย่างที่คิดนะครับ....
 
แซม

[my smile]

เ ป็ น เ ห มื อ น ด ว ง ด า ว บ น ท้ อ ง ฟ้ า
กระพริบเพื่อเรียกร้อง.ให้บางใครมองมา.เท่านั้น
จุดเล็กเล็กที่คอยวับวาว.เขาก็บอก.ว่าไม่สำคัญ
ความรู้สึกคือเจ็บปวด..แต่ว่ามันจมอยู่.กับความชินชา

แ ค่ เ ศ ษ ฝุ่ น ผ ง
ที่ปลิวไปมาตามลมและเขาคง..ไม่เห็นค่า
ในจักรวาลมีเรื่องราวมากมาย.แค่จุดหนึ่ง..ที่มองผ่านตา
รู้เสมอว่าเล็กน้อย..ไร้ค่า.ไม่เด็น.ไม่หรูหรา..อย่างใคร

[amika29]

เ ธ อ เ ค ย ไ ด้ ยิ น บ้ า ง ไ ห ม
เพียงผีเสื้อกระหวัดปีกไกว...ก็สะเทือนไหวถึงปลายฟ้า
สองคนได้รู้จักกัน...นั่นคือของขวัญจากโชคชะตา
หากมิให้อยากเป็นเพียงแค่ผ่านมา...สองมือเธอต้องคว้ามิให้ผ่านไป

อ ย่ า ม อ ง ว่ า เ ป็ น เ พี ย ง จุ ด เ ล็ ก เ ล็ ก ข อ ง จั ก ร ว า ล
แล้วปล่อยให้เป็นเพียงเสียงลมผ่าน...กระเซร้าดอกหญ้าไหว
หากเชื่อมั่นว่ามันเป็นเสียงความต้องการจากข้างใน
ก็จงตะโกนบอกไป...ให้ก้องในห้วงหัวใจเค้าสักที

เอ-มิ-กา

[กังวาน]

จุดเล็กเล็กของหัวใจในวันก่อน
เกิดขึ้นตอนสบตาเธอเพ้อเหลือที่
จะเอ่ยเอื้อนวาจาไม่กล้ามี
รู้ว่านี่คือความรักมาทักทาย

ตะโกนบอกออกจากปากลำบากยิ่ง
มือไม้นิ่งขาสั่นหวั่นไม่หาย
ช่วยฉันทีทำไงจะไม่อาย
มิอยากกลายเป็นหลุมดำในตำนาน

[•ปักษาวายุ○]

แม้เป็นดาว ดวงน้อย ท่ามร้อยจุด
ฉันจะหยุด ใจพัก ขอรักห่ม
อาจเป็นแค่ หยาดน้ำค้าง ที่พร่างพรม
สำหรับผม (แซม..อิ..อิ..) คือสายน้ำ ที่ฉ่ำชื้น

จุดเล็ก..เล็ก กลางใจ ใสสะอาด
ป่าวประกาศ ความนัย เหนือใครอื่น
ถ้าคุณจะ ไขว่คว้า หาจุดยืน
ผมจะยื่น ไม้หลัก ให้ปักนะ...

เมื่อเห็นคุณ วุ่นวน สับสนจิต
จึงสะกิด...ว่ามีคน สนใจหละ
และถ้าดาว แอบเฉย แกล้งเลยละ
รักคงจะ หม่นตรม ระทม ทรวง

ถึงคุณเป็น จุด..จุด ไม่หยุดจ้อง
ใฝ่ฝันปอง เท่าไหร่ ได้แค่หวง
โอ้จุดจ๋า  จุดน้อยน้อย เจ้าลอยดวง
แม้นคุณลวง คนสิ้นลม...คือผมเอง...

แซมค่ะ
 

     ใครจะกล้าเมินเฉยคำเอ่ยบอก
ทำกลิ้งกลอกพกลมแกล้งข่มเหง
จุดเล็กเล็กเกิดรู้ค่าในตัวเอง
ไม่คว้างเคว้งเรื่อยไปเมื่อใกล้คุณ

[•ปักษาวายุ○]

เ ป็ น เ ห มื อ น ด ว ง ด า ว บ น ท้ อ ง ฟ้ า
กระพริบเพื่อเรียกร้อง.ให้บางใครมองมา.เท่านั้น
จุดเล็กเล็กที่คอยวับวาว.เขาก็บอก.ว่าไม่สำคัญ
ความรู้สึกคือเจ็บปวด..แต่ว่ามันจมอยู่.กับความชินชา

แ ค่ เ ศ ษ ฝุ่ น ผ ง
ที่ปลิวไปมาตามลมและเขาคง..ไม่เห็นค่า
ในจักรวาลมีเรื่องราวมากมาย.แค่จุดหนึ่ง..ที่มองผ่านตา
รู้เสมอว่าเล็กน้อย..ไร้ค่า.ไม่เด็น.ไม่หรูหรา..อย่างใคร

     อาจเป็นแค่ใครคนหนึ่งที่เหมือนจะไม่เคยมีตัวตน
อาจจะเป็นแค่สิ่งมีชีวิตที่คุณไม่สนและคอยผลักไส
อาจเป็นแค่จุดเล็กเล็กในจักรวาลอันกว้างใหญ่
แต่คุณก็คือโลกทั้งใบที่ผมค้นเจอ

[•ปักษาวายุ○]

เ ธ อ เ ค ย ไ ด้ ยิ น บ้ า ง ไ ห ม
เพียงผีเสื้อกระหวัดปีกไกว...ก็สะเทือนไหวถึงปลายฟ้า
สองคนได้รู้จักกัน...นั่นคือของขวัญจากโชคชะตา
หากมิให้อยากเป็นเพียงแค่ผ่านมา...สองมือเธอต้องคว้ามิให้ผ่านไป

อ ย่ า ม อ ง ว่ า เ ป็ น เ พี ย ง จุ ด เ ล็ ก เ ล็ ก ข อ ง จั ก ร ว า ล
แล้วปล่อยให้เป็นเสียงลมผ่าน...กระเซร้าดอกหญ้าไหว
หากเชื่อมั่นว่ามันเป็นเสียงความต้องการจากข้างใน
ก็จงตะโกนบอกไป...ให้ก้องในห้วงหัวใจเค้าสักที

เอ-มิ-กา

     จุดเล็กเล็กคล้ายเศษผงที่เหี่ยวแห้ง
อยากจะลองกล้าเปล่งแสงวงรัศมี
สะเทือนโลกสะท้านดาวดูสักที
หวังไว้แค่ได้มีสายตาคุณหันมามอง

[•ปักษาวายุ○]

จุดเล็กเล็กของหัวใจในวันก่อน
เกิดขึ้นตอนสบตาเธอเพ้อเหลือที่
จะเอ่ยเอื้อนวาจาไม่กล้ามี
รู้ว่านี่คือความรักมาทักทาย

ตะโกนบอกออกจากปากลำบากยิ่ง
มือไม้นิ่งขาสั่นหวั่นไม่หาย
ช่วยฉันทีทำไงจะไม่อาย
มิอยากกลายเป็นหลุมดำในตำนาน

     หากเป็นได้แม้หลุมดำยังดีกว่า
จะดึงดูดเธอเข้ามาฟังถ้อยคำหวาน
ถึงแม้ว่าเธอจะมีท่าทีรำคาญ
แต่ก็คงอีกนานกว่าจะหาทางหลบจากฉันไป

  จบได้แบบว่าตัวโกงมากๆ

[ดิษฐา]

เพียงเศษเสี้ยวเล็กน้อย ช่างด้อยค่า
ไม่งามตาแสงลับ ดูอับเฉา
หลบอาศัย มุมฟ้า ทาสีเทา
เพียงลมเป่าเบาบาง คงคว้างไกล

ได้ไออุ่นแผ่ว แผ่ว เพียงแถวนี้
ใจที่มี เพียงพอ ไม่ขอใกล้
ทำได้เพียงลอบมอง ต้องทำใจ
จากคนไร้ใครรัก แวะทักมา 

 

[Musicok]

ขอบคุณมากเลยครับ กลอนเพราะดี ขอเก็บไว้ใช้ละกัน

[มานพ]

คนอะไรไร้รักทักแล้วทิ้ง
นี่หรือหญิงคนไกลอยู่ปลายฟ้า
แอบเมียงมองจ้องใครในสายตา
อยากบอกว่าคนเหงาเขายังคอย

[Prapacarn ❀]

เพียงเศษเสี้ยวเล็กน้อย ช่างด้อยค่า
ไม่งามตาแสงลับ ดูอับเฉา
หลบอาศัย มุมฟ้า ทาสีเทา
เพียงลมเป่าเบาบาง คงคว้างไกล

ได้ไออุ่นแผ่ว แผ่ว เพียงแถวนี้
ใจที่มี เพียงพอ ไม่ขอใกล้
ทำได้เพียงลอบมอง ต้องทำใจ
จากคนไร้ใครรัก แวะทักมา 

 

เป็นผู้คุม...น้องหวั่นท่านลงโทษ
ถ้าขืนทำให้โกรธ....มีปัญหา
จะฝากรักให้คุณวุ่นอุรา
น้องเกรงว่าถูกจัด....ตัดคะแนน

จึงได้แต่เมียงมองตรงสองจุด
มีพิรุธจุดนี้ที่หวงแหน
จุดเริ่มต้นแต่งเติมเริ่มมีแพลน
ขอคะแนนใส่จุด...สุดเมตตา

จุดที่สองจองแล้ว...อย่าแห้วนะ
จุดประ..ประ.. ปลายใจใคร่ขอว่า
เวลาส่งกลอนประกวดชวดทุกครา
กลอนงวดหน้าขอจุด...อย่าหยุดชม

แซมค่ะ
 

[Prapacarn ❀]

คนอะไรไร้รักทักแล้วทิ้ง
นี่หรือหญิงคนไกลอยู่ปลายฟ้า
แอบเมียงมองจ้องใครในสายตา
อยากบอกว่าคนเหงาเขายังคอย

พี่ทักน้อง แล้วซิ่ง ทอดทิ้งหาย
เป็นเช่นชาย บ้านกลอน อ้อนแล้วถอย
น้องต้องนั่ง เจ็บช้ำ น้ำตาปรอย
คอยแล้วคอย อยู่นาน จนด้านชา

รักไม่เป็น อีกแล้ว แห้วทำพิษ
น้องไม่น่า หลงผิด เชื่อใจว่า
น้ำคำชาย คล้ายลม พร่างพรมมา
หายเหว่ว้า หวนลับ ไม่กลับคืน...

แซมค่ะ
 

[•ปักษาวายุ○]

เพียงเศษเสี้ยวเล็กน้อย ช่างด้อยค่า
ไม่งามตาแสงลับ ดูอับเฉา
หลบอาศัย มุมฟ้า ทาสีเทา
เพียงลมเป่าเบาบาง คงคว้างไกล

ได้ไออุ่นแผ่ว แผ่ว เพียงแถวนี้
ใจที่มี เพียงพอ ไม่ขอใกล้
ทำได้เพียงลอบมอง ต้องทำใจ
จากคนไร้ใครรัก แวะทักมา 

 

     เจอเพื่อนแก้วหัวอกใจฟกช้ำ
ร่วมเวรกรรมร้าวรักเป็นหนักหนา
โปรดอย่าคิดลังเลเสียเวลา
มีน้ำแข็ง..โซดา..เชิญมาร่วมวง


เอ้า...ฮิ้ว..ว..ว..ว 

[•ปักษาวายุ○]

คนอะไรไร้รักทักแล้วทิ้ง
นี่หรือหญิงคนไกลอยู่ปลายฟ้า
แอบเมียงมองจ้องใครในสายตา
อยากบอกว่าคนเหงาเขายังคอย

     ขอทำใจยอมรับนั่งนับแห้ว
กระป๋องแล้วกระป๋องเล่าจนเราหงอย
เอาเถิดน่ารักช้ำไม่ซ้ำรอย
ครั้งที่ร้อยเท่านั้นไม่หวั่นเลย
     

[amika29]

เ ธ อ เ ค ย ไ ด้ ยิ น บ้ า ง ไ ห ม
เพียงผีเสื้อกระหวัดปีกไกว...ก็สะเทือนไหวถึงปลายฟ้า
สองคนได้รู้จักกัน...นั่นคือของขวัญจากโชคชะตา
หากมิให้อยากเป็นเพียงแค่ผ่านมา...สองมือเธอต้องคว้ามิให้ผ่านไป

อ ย่ า ม อ ง ว่ า เ ป็ น เ พี ย ง จุ ด เ ล็ ก เ ล็ ก ข อ ง จั ก ร ว า ล
แล้วปล่อยให้เป็นเสียงลมผ่าน...กระเซร้าดอกหญ้าไหว
หากเชื่อมั่นว่ามันเป็นเสียงความต้องการจากข้างใน
ก็จงตะโกนบอกไป...ให้ก้องในห้วงหัวใจเค้าสักที

เอ-มิ-กา

     จุดเล็กเล็กคล้ายเศษผงที่เหี่ยวแห้ง
อยากจะลองกล้าเปล่งแสงวงรัศมี
สะเทือนโลกสะท้านดาวดูสักที
หวังไว้แค่ได้มีสายตาคุณหันมามอง

หันมาเห็นฝุ่นใจกล้า...จึงแอบสบตาแล้วยิ้มหวาน
อาจมีเงาของวันวานที่เศร้าหมอง
หากแม้นเจ้าหาญกล้าขอท้าประลอง
โลกใบนี้คงมีบางคนที่หันมอง...ให้เจ้าจับจองหัวใจ

ลองแปล่งแสงวงรัศมี . . . ก็ดีเหมือนกัน
ประกาศให้โลกรู้ว่าคุณน่ะสำคัญ..ขนาดไหน
บางครั้งสิ่งเล็ก ๆ ที่ไม่ยิ่งใหญ่
ก็อาจมีค่ากับใคร..จนเขาขาดคุณไม่ได้เหมือนกัน

เอ-มิ-กา