| 30 ธันวาคม 2011, 03:14:PM |
|
sunthornvit
|
 |
« เมื่อ: 30 ธันวาคม 2011, 03:14:PM » |
 ชุมชน
|
“โถคนดี แก้วตา หยุดว้าวุ่น
พี่จะบวช แทนบุญ-คุณพ่อ,แม่
เรื่องแต่งงาน การหมั้น จำผันแปร
อย่าวอแว ครวญคร่ำ ทำหน้างอ
พี่ยืนยัน เพียงถึง หนึ่งพรรษา
ลาสิกขา ทันใด ไปสู่ขอ
น้องถนอม ตัวไว้ ให้ลออ
ตั้งใจรอ วิวาห์ อย่าแง่งอน”
บรรพชา ใต้ร่มกา สาวพัสตร์
แจ้งจรัส รสพระธรรม คำสั่งสอน
เกิดซาบซึ้ง พุทธศาสน์ ปราศนิวรณ์
ความรุ่มร้อน ผ่อนสิ้น จากอินทรีย์
ถึงวันสึก แชเชือน เลื่อนกำหนด
ยื้อสมรส สัญญา มารศรี
ครองจีวร เดินธุดงค์ ป่าพงพี
สึกตอนที่ วัยย่าง เข้ากลางคน
กลับถึงเรือน มิประสบ พบคนรัก
ชาวบ้านทัก นินทา โกลาหล
เธอหนีไป กับชาย ท้ายตำบล
จิตร้อนรน เร่งตาม ถามความจริง
ผ่านบ้านน้อง แอบดู อยู่ห่างห่าง
มองเห็นนาง กอดก่าย ลูกชาย,หญิง
น้ำตาหลั่ง รินร่วง สุดท้วงติง
สิ้นทุกสิ่ง เจ็บช้ำ จำอำลา
ตั้งใจบวช อีกครั้ง ทั้งชีวิต
ตัดสนิท กิเลส เพศตัณหา
เคร่งครัดศีล สวดมนต์ จนชรา
เป็นหลวงตา สมถะ ตลอดไป
|
|
|
|
|
|
 ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รพีกาญจน์, ไพร พนาวัลย์, บูรพาท่าพระจันทร์, กังวาน, พิมพ์วาส, Charlie, ♥หทัยกาญจน์♥, สล่าผิน, สุนันยา, ..กุสุมา.., ไม่รู้ใจ, Prapacarn ❀, hort39, ลมหนาว, รัตนาวดี, •ปักษาวายุ○, panthong.kh, สมนึก นพ, นางฟ้า ชาลี, พี.พูนสุข
ข้อความนี้ มี 20 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 30 ธันวาคม 2011, 04:40:PM |
|
พิมพ์วาส
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 30 ธันวาคม 2011, 04:40:PM » |
ชุมชน
|
ตั้งใจบวช อีกครั้ง ทั้งชีวิต
ตัดสนิท กิเลส เพศตัณหา
เคร่งครัดศีล สวดมนต์ จนชรา
เป็นหลวงตา สมถะ ตลอดไป
คราพี่ไปไซร้น้องต้องหมองเศร้า
จิตหงอยเหงาเร้าอาวรณ์น้ำตาไหล
พี่ไปบวชจวญน้องต้องหมองใจ
สวมผ้าไตรใคร่ถือศีลถือธรรม
คราเพลาพากาลผ่านเวียนหมุ่น
คงหมดบุญสุนทานพาลถลำ
ด้วยพี่จากพรากเคหาพาใจจำ
น้องทำกรรมซ้ำใดพี่ไม่มา
คราถึงวันมั้นหมายท้ายกำหนด
น้องสลดพจน์คำพร่ำถึงหนา
รอแล้วเล่าเศร้าใจไยไม่มา
น้องจึงลาพาจิตพิศจากไป
คราพี่กลับเคหามาเห็นน้อง
ตีตราจองพ้องหน้าพาอสงไขย
น้องมีลูกผูกเรือนแสนเชือนใจ
พี่จากไกลไปอีกหนหม่นฤดี |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ♥หทัยกาญจน์♥, Charlie, sunthornvit, บูรพาท่าพระจันทร์, สล่าผิน, รพีกาญจน์, สุนันยา, ..กุสุมา.., สิงขร, ไม่รู้ใจ, Music, กังวาน, ลมหนาว, รัตนาวดี, สมนึก นพ, นางฟ้า ชาลี, พี.พูนสุข
ข้อความนี้ มี 17 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
ความผกผันของเวลา เฉือนเจตนาของอารมณ์
|
|
|
| 30 ธันวาคม 2011, 05:20:PM |
Charlie
Special Class LV2
นักกลอนผู้ก้าวสู่โลกอักษร
คะแนนกลอนของผู้นี้ 54
 ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 97
ชื่อนิดหน่อยค่ะ
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 30 ธันวาคม 2011, 05:20:PM » |
ชุมชน
|
“โถคนดี แก้วตา หยุดว้าวุ่น
พี่จะบวช แทนบุญ-คุณพ่อ,แม่
เรื่องแต่งงาน การหมั้น จำผันแปร
อย่าวอแว ครวญคร่ำ ทำหน้างอ
พี่ยืนยัน เพียงถึง หนึ่งพรรษา
ลาสิกขา ทันใด ไปสู่ขอ
น้องถนอม ตัวไว้ ให้ลออ
ตั้งใจรอ วิวาห์ อย่าแง่งอน”
บรรพชา ใต้ร่มกา สาวพัสตร์
แจ้งจรัส รสพระธรรม คำสั่งสอน
เกิดซาบซึ้ง พุทธศาสน์ ปราศนิวรณ์
ความรุ่มร้อน ผ่อนสิ้น จากอินทรีย์
ถึงวันสึก แชเชือน เลื่อนกำหนด
ยื้อสมรส สัญญา มารศรี
ครองจีวร เดินธุดงค์ ป่าพงพี
สึกตอนที่ วัยย่าง เข้ากลางคน
กลับถึงเรือน มิประสบ พบคนรัก
ชาวบ้านทัก นินทา โกลาหล
เธอหนีไป กับชาย ท้ายตำบล
จิตร้อนรน เร่งตาม ถามความจริง
ผ่านบ้านน้อง แอบดู อยู่ห่างห่าง
มองเห็นนาง กอดก่าย ลูกชาย,หญิง
น้ำตาหลั่ง รินร่วง สุดท้วงติง
สิ้นทุกสิ่ง เจ็บช้ำ จำอำลา
ตั้งใจบวช อีกครั้ง ทั้งชีวิต
ตัดสนิท กิเลส เพศตัณหา
เคร่งครัดศีล สวดมนต์ จนชรา
เป็นหลวงตา สมถะ ตลอดไป
มัวธุดงค์ พงไพร ถึงได้เรื่อง
นางขุ่นเคือง แสนขัด อัธยาศัย
เลยหอบผ้า ตามหนุ่ม หายกลุ้มใจ
ทิดสึกใหม่ กลับมา ช้าเสียจริง
พบแม่นาง เนื้อทอง ลูกสอง,สาม
ต้องรินน้ำ ตาหยด รดติ๋งติ๋ง
คิดกลับใจ ใฝ่ธรรม นำน้อมอิง
ปลีกหลีกทิ้ง โลกีย์ หนีไกลทุกข์
ไปบวชใหม่ ใจหวัง ตั้งสัจจะ
อยู่เป็นพระ แหละดี คงมีสุข
รสพระธรรม ฉ่ำเย็น เร้นร้อนรุก
คือการปลุก ใจตน พ้นสบาย
|
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : sunthornvit, บูรพาท่าพระจันทร์, สล่าผิน, รพีกาญจน์, สุนันยา, ..กุสุมา.., สิงขร, ไม่รู้ใจ, ไพร พนาวัลย์, Music, กังวาน, ลมหนาว, รัตนาวดี, ♥หทัยกาญจน์♥, สมนึก นพ, นางฟ้า ชาลี, พี.พูนสุข
ข้อความนี้ มี 17 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
เพียงหนึ่งในฝัน
กลอน ๑๒ อีกหนึ่งนวัตกรรมผลงานที่ภูมิใจนำเสนอ |
|
|
| 30 ธันวาคม 2011, 05:56:PM |
|
sunthornvit
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 30 ธันวาคม 2011, 05:56:PM » |
ชุมชน
|
คราพี่ไปไซร้น้องต้องหมองเศร้า
จิตหงอยเหงาเร้าอาวรณ์น้ำตาไหล
พี่ไปบวชจวญน้องต้องหมองใจ
สวมผ้าไตรใคร่ถือศีลถือธรรม
คราเพลาพากาลผ่านเวียนหมุ่น
คงหมดบุญสุนทานพาลถลำ
ด้วยพี่จากพรากเคหาพาใจจำ
น้องทำกรรมซ้ำใดพี่ไม่มา
คราถึงวันมั้นหมายท้ายกำหนด
น้องสลดพจน์คำพร่ำถึงหนา
รอแล้วเล่าเศร้าใจไยไม่มา
น้องจึงลาพาจิตพิศจากไป
คราพี่กลับเคหามาเห็นน้อง
ตีตราจองพ้องหน้าพาอสงไขย
น้องมีลูกผูกเรือนแสนเชือนใจ
พี่จากไกลไปอีกหนหม่นฤดี [/quote] รสพระธรรม ตราตรึง จึงลืมน้อง
แค่สิบสอง ปีกว่า ช้าหรือนี่
ไม่น่าด่วน ตัดใจ เลิกไยดี
ทำเอาพี่ สึกเก้อ นั่งเหม่อลอย
บวชครั้งนี้ ตั้งใจ ไว้แน่นหนัก
เรื่องความรัก ความใคร่ ไม่ฟื้นฝอย
น้องรักใคร ชอบใคร ไม่ต้องคอย
เชิญยอดสร้อย มูมมาม ตามแต่ใจ
|
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : บูรพาท่าพระจันทร์, สล่าผิน, รพีกาญจน์, สุนันยา, Charlie, กฤษการกลอน, ..กุสุมา.., ไม่รู้ใจ, ไพร พนาวัลย์, Music, กังวาน, ลมหนาว, รัตนาวดี, ♥หทัยกาญจน์♥, สมนึก นพ, นางฟ้า ชาลี, พี.พูนสุข
ข้อความนี้ มี 17 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 30 ธันวาคม 2011, 06:31:PM |
|
sunthornvit
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 30 ธันวาคม 2011, 06:31:PM » |
ชุมชน
|
มัวธุดงค์ พงไพร ถึงได้เรื่อง
นางขุ่นเคือง แสนขัด อัธยาศัย
เลยหอบผ้า ตามหนุ่ม หายกลุ้มใจ
ทิดสึกใหม่ กลับมา ช้าเสียจริง
พบแม่นาง เนื้อทอง ลูกสอง,สาม
ต้องรินน้ำ ตาหยด รดติ๋งติ๋ง
คิดกลับใจ ใฝ่ธรรม นำน้อมอิง
ปลีกหลีกทิ้ง โลกีย์ หนีไกลทุกข์
ไปบวชใหม่ ใจหวัง ตั้งสัจจะ
อยู่เป็นพระ แหละดี คงมีสุข
รสพระธรรม ฉ่ำเย็น เร้นร้อนรุก
คือการปลุก ใจตน พ้นสบาย
[/quote] เป็นเพราะตอน ธุดงค์ เกิดหลงป่า
สิบปีกว่า พูดไป น่าใจหาย
รีบสึกมา หมายจะ อธิบาย
แต่โฉมฉาย ย้ายหนี ไร้วี่แวว
ได้ข่าวว่า ตอนนี้ มีลูกหก
พี่ตระหนก ตกตะลึง ถึงใจแป้ว
ทนเจ็บช้ำ กัดฟัน หันหลังแจว
คงไม้แคล้ว ลาบวช พร่ำสวดมนตร์
|
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รพีกาญจน์, กฤษการกลอน, สุนันยา, ♥หทัยกาญจน์♥, บูรพาท่าพระจันทร์, Charlie, ..กุสุมา.., ไม่รู้ใจ, ไพร พนาวัลย์, Music, กังวาน, ลมหนาว, รัตนาวดี, สมนึก นพ, นางฟ้า ชาลี, พี.พูนสุข
ข้อความนี้ มี 16 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 30 ธันวาคม 2011, 06:54:PM |
|
บูรพาท่าพระจันทร์
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 30 ธันวาคม 2011, 06:54:PM » |
ชุมชน
|
คราพี่ไปไซร้น้องต้องหมองเศร้า
จิตหงอยเหงาเร้าอาวรณ์น้ำตาไหล
พี่ไปบวชจวญน้องต้องหมองใจ
สวมผ้าไตรใคร่ถือศีลถือธรรม
คราเพลาพากาลผ่านเวียนหมุ่น
คงหมดบุญสุนทานพาลถลำ
ด้วยพี่จากพรากเคหาพาใจจำ
น้องทำกรรมซ้ำใดพี่ไม่มา
คราถึงวันมั้นหมายท้ายกำหนด
น้องสลดพจน์คำพร่ำถึงหนา
รอแล้วเล่าเศร้าใจไยไม่มา
น้องจึงลาพาจิตพิศจากไป
คราพี่กลับเคหามาเห็นน้อง
ตีตราจองพ้องหน้าพาอสงไขย
น้องมีลูกผูกเรือนแสนเชือนใจ
พี่จากไกลไปอีกหนหม่นฤดี
แค่สิบสอง ปีกว่า ช้าหรือนี่
ไม่น่าด่วน ตัดใจ เลิกไยดี
ทำเอาพี่ สึกเก้อ นั่งเหม่อลอย
บวชครั้งนี้ ตั้งใจ ไว้แน่นหนัก
เรื่องความรัก ความใคร่ ไม่ฟื้นฝอย
น้องรักใคร ชอบใคร ไม่ต้องคอย
เชิญยอดสร้อย มูมมาม ตามแต่ใจ
ขอโมทนา สาธุ ภิกษุปู่
ที่เรียนรู้ สู่ทาง กระจ่างใส
เรื่องความสุข ทุกข์เคืองขัด ตัดทิ้งไป
มิเหลือใย ใคร่รส สิ้นหมดกัน
ใคร่ออกปาก อยากขอ รอคำตอบ
หวังปู่มอบ ด้วยใจ ไร้โมหันธ์
ด้วยใจภักดิ์ รัก" ย่า " มานานวัน
ขอแจ่มจันทร์ ขวัญตา จะว่าไง?.../
บูรพาท่าพระจันทร์ [/quote] |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : สุนันยา, ♥หทัยกาญจน์♥, ..กุสุมา.., sunthornvit, ไม่รู้ใจ, ไพร พนาวัลย์, รพีกาญจน์, Music, กังวาน, ลมหนาว, รัตนาวดี, สมนึก นพ, นางฟ้า ชาลี, พี.พูนสุข
ข้อความนี้ มี 14 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
"สั้น-ตรงเป้า-เร้าใจ"
|
|
|
| 30 ธันวาคม 2011, 09:29:PM |
|
sunthornvit
|
|
« ตอบ #6 เมื่อ: 30 ธันวาคม 2011, 09:29:PM » |
ชุมชน
|
ขอโมทนา สาธุ ภิกษุปู่
ที่เรียนรู้ สู่ทาง กระจ่างใส
เรื่องความสุข ทุกข์เคืองขัด ตัดทิ้งไป
มิเหลือใย ใคร่รส สิ้นหมดกัน
ใคร่ออกปาก อยากขอ รอคำตอบ
หวังปู่มอบ ด้วยใจ ไร้โมหันธ์
ด้วยใจภักดิ์ รัก" ย่า " มานานวัน
ขอแจ่มจันทร์ ขวัญตา จะว่าไง?.../
บูรพาท่าพระจันทร์[/ center]
หนอยหนอยหนอย ย่าของใคร ใครก็หวง
มาจาบจ้วง พูดตลก เรียกยกให้
ฟังแล้วแสน หงุดหงิด คิดได้ไง
นั่นดวงใจ ของปู่ รู้ไว้เชียว
มากะลิ้ม กะเหลี่ย กล่าวเรี่ยราด
สบประมาท คุณย่า ปู่ตาเขียว
ไม่บวชแล้ว กลับบ้าน สถานเดียว
ไปกลมเกลียว กอดย่า อย่ารบกวน
[/quote] [/quote]
|
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : สุนันยา, ♥หทัยกาญจน์♥, ไม่รู้ใจ, Prapacarn ❀, ไพร พนาวัลย์, รพีกาญจน์, Music, กังวาน, ลมหนาว, รัตนาวดี, บูรพาท่าพระจันทร์, panthong.kh, yaguza, สมนึก นพ, นางฟ้า ชาลี, พี.พูนสุข
ข้อความนี้ มี 16 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 30 ธันวาคม 2011, 10:54:PM |
hort39
ผู้ดูแลทุกบอร์ด
คะแนนกลอนของผู้นี้ 388
ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 1,216
คำพูดที่ให้ร้าย ไม่อาจเปลียนแปลงความจริงทีผ่านมา
|
|
« ตอบ #7 เมื่อ: 30 ธันวาคม 2011, 10:54:PM » |
ชุมชน
|
หวังพึ่งธรรมนำใจท้ายที่สุด
เพื่อจะหยุดชีวันที่ผันผวน
สลัดทุกข์สุขสงบเฝ้าทบทวน
ทุกสิ่งล้วนเกิดดับสับเปลี่ยนไป
ปุถุชนย่อมหลงในสงสาร
มิอาจต้านทานฝืนแข็งขืนได้
จำต้องปลงปล่อยวางอย่างเข้าใจ
ชีวิตใหม่ในธรรมนั้นฉ่ำเย็น
ธรรมแท้จริงเหมือนแก่นแสนล้ำลึก
เฝ้าตรองตรึกนึกอย่างไรก็ไม่เห็น
มันร้อนรุ่มสุมใจให้ลำเค็ญ
เพราะเราเป็นปุถชนคนธรรมดา...
 |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Music, กังวาน, ลมหนาว, ♥หทัยกาญจน์♥, สุนันยา, รัตนาวดี, บูรพาท่าพระจันทร์, รพีกาญจน์, sunthornvit, ..กุสุมา.., สมนึก นพ, ไม่รู้ใจ, นางฟ้า ชาลี, พี.พูนสุข
ข้อความนี้ มี 14 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 30 ธันวาคม 2011, 11:00:PM |
รพีกาญจน์
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 3482
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 3,752
ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
|
|
« ตอบ #8 เมื่อ: 30 ธันวาคม 2011, 11:00:PM » |
ชุมชน
|
.................................
ตั้งใจบวช อีกครั้ง ทั้งชีวิต
ตัดสนิท กิเลส เพศตัณหา
เคร่งครัดศีล สวดมนต์ จนชรา
เป็นหลวงตา สมถะ ตลอดไป
หลับตาลง ปลงได้ อย่างไรเล่า
คืนก่อนเจ้า แขนเกี่ยว เที่ยวที่ไหน
นั่งในผับ คลับบาร์ จ้องหน้าใคร
ยกแก้วไวน์ ชนกัน สนั่นฟลอร์
สุดเสียใจ ไร้สิทธิ์ คิดเอ่ยอ้าง
ยืนหยัดร่าง ยักแย่ ดุจแพถ่อ
เราเด็กวัด ซัดเซ เท่ไม่พอ
ชายรูปหล่อ คลอเคล้า เฝ้าเชยชม
คนต่ำต้อ คอเอียง หมายเคียงฟ้า
ชาติเช่นกา เพียงดิน สิ้นเหมาะสม
ได้แต่ฝัน พลันสลาย กลายเป็นลม
ความขื่นขม โจมจับ ทับทวี
เดินตลอด ทอดใจ บนไหล่ข้าง
ถนนกว้าง เร่งรุด ไกลสุดที่
เห็นจุดหมาย ปลายถึง หนึ่งไม่มี
ปล่อยฤดี หม่นหมอง ครองน้ำตา
ค่ำอาศัย ใต้กุฏี ซุกที่วัด
ดึกสงัด จิตหลอน นอนผวา
เช้าเสียงสวด กรวดน้ำ พร่ำเมตตา
แสนซาบซ่า กระมล ยามยลยิน
กราบนมัส ศรัทธา สัมมาพุทธ
บริสุทธิ์ ผุดใส ใคร่ถวิล
ขอชำระ สะสาง ล้างมลทิน
หายหมดสิ้น รักลวง จากดวงใจ
บิณฑบาตรด้วยกันนะครับ..ท่านสุนทรฯ
รพีกาญจน์ 59 |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : กังวาน, ลมหนาว, ♥หทัยกาญจน์♥, สุนันยา, รัตนาวดี, บูรพาท่าพระจันทร์, Music, panthong.kh, sunthornvit, ..กุสุมา.., สมนึก นพ, ไม่รู้ใจ, นางฟ้า ชาลี, พี.พูนสุข
ข้อความนี้ มี 14 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 30 ธันวาคม 2011, 11:28:PM |
|
กังวาน
|
|
« ตอบ #9 เมื่อ: 30 ธันวาคม 2011, 11:28:PM » |
ชุมชน
|
ทั้งปู่ตาลาบวชผมปวดหัว
ต้องออกตัวขอตามเพื่อถามไถ่
เป็นลูกศิษย์ติดพันทุกวันไป
ส่วนเรื่องไก่ในวัดผมจัดการ
เรื่องสมบัติพัสถานทั้งบ้านช่อง
อีกทั้งน้องหลานเมียเคลียร์ประสาน
พี่รพีฯพี่สุนทรวิทย์จิตเบิกบาน
ขอKaikarnเหมารวด...บวชอย่าสึก |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รพีกาญจน์, สุนันยา, รัตนาวดี, hort39, บูรพาท่าพระจันทร์, Music, panthong.kh, sunthornvit, ..กุสุมา.., ลมหนาว, ♥หทัยกาญจน์♥, สมนึก นพ, ไม่รู้ใจ, นางฟ้า ชาลี, พี.พูนสุข
ข้อความนี้ มี 15 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
ถ้ารู้สึกพอ ก็เป็นสุขทันที
|
|
|
| 31 ธันวาคม 2011, 06:03:AM |
|
บูรพาท่าพระจันทร์
|
|
« ตอบ #10 เมื่อ: 31 ธันวาคม 2011, 06:03:AM » |
ชุมชน
|
ขอโมทนา สาธุ ภิกษุปู่
ที่เรียนรู้ สู่ทาง กระจ่างใส
เรื่องความสุข ทุกข์เคืองขัด ตัดทิ้งไป
มิเหลือใย ใคร่รส สิ้นหมดกัน
ใคร่ออกปาก อยากขอ รอคำตอบ
หวังปู่มอบ ด้วยใจ ไร้โมหันธ์
ด้วยใจภักดิ์ รัก" ย่า " มานานวัน
ขอแจ่มจันทร์ ขวัญตา จะว่าไง?.../
บูรพาท่าพระจันทร์[/ center]
หนอยหนอยหนอย ย่าของใคร ใครก็หวง
มาจาบจ้วง พูดตลก เรียกยกให้
ฟังแล้วแสน หงุดหงิด คิดได้ไง
นั่นดวงใจ ของปู่ รู้ไว้เชียว
มากะลิ้ม กะเหลี่ย กล่าวเรี่ยราด
สบประมาท คุณย่า ปู่ตาเขียว
ไม่บวชแล้ว กลับบ้าน สถานเดียว
ไปกลมเกลียว กอดย่า อย่ารบกวน
อ้าว!ไหนสลัด ตัดกิเลส ถือเพศพรต
ละซึ่งรส หมดจิตต์ ไม่คิดหวน
พวกอ้อยตาล หวานตา น้องหน้านวล
อีกเชิญชวน ลองลิ้ม ชิมรสธรรม
ได้ยังไง ไหนกัน ล่ะท่านปู่
แล้วอยู่อยู่ บ่นบ้า นั่งหน้าคว่ำ
ให้กิเลส เพศตัณหา มาครอบงำ
กลับลืมคำ มินำพา มุสาโกง
ทั้งทั้งที่ มีมาก จนยากนับ
มากเหลือรับ แลเห็น มากเป็นโขลง
ปรนนิบัติ ขัดตัว ทุกชั่วโมง
ให้สบาย กายโหวง เบาโล่งดี
ที่เด่นเด่น เห็นสำอาง เช่นนางฟ้า
สวยจับตา ว่าพันทอง ไร้หมองศรี
อีกอาซ้อ ก็แกมเพชร เก็จมณี
สามนารี นี้สุดงาม สามภพเชียว.../
บูรพาท่าพระจันทร์
|
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รพีกาญจน์, สุนันยา, รัตนาวดี, Music, sunthornvit, กฤษการกลอน, ..กุสุมา.., ลมหนาว, ♥หทัยกาญจน์♥, สมนึก นพ, panthong.kh, ไม่รู้ใจ, กังวาน, นางฟ้า ชาลี
ข้อความนี้ มี 14 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
"สั้น-ตรงเป้า-เร้าใจ"
|
|
|
| 31 ธันวาคม 2011, 07:17:AM |
|
Music
|
|
« ตอบ #11 เมื่อ: 31 ธันวาคม 2011, 07:17:AM » |
ชุมชน
|
สงสัยเธอหนีบวช...มาสามโบสถ์
เลยตั้งโจทย์ผลักดันไว้กันเหนียว
ฟังเพลงแล้วเป็นสุขขนลุกเกลียว
บุรุษเปรียว...หาที่พึ่งเมื่อถึงธรรม
มิได้เกิดร่วมสมัย...แต่ใจชอบ
ผู้แต่งเพลงรู้รอบชอบขยำ
เขียนเสียดสีสังคมประโคมคำ
ผู้รับกรรม..คือคำรณ....โดนรังแก(จริงมั๊ยครับ?...เค้าลือกันว่า..คุณคำรณร้องเพลงเสียดสีสังคมสมัยนั้น..จนโดนสาดน้ำกรด)<![CDATA[<a href="http://www.youtube.com/v/8-TtwaO4ZGs&rel=0&fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/8-TtwaO4ZGs&rel=0&fs=1</a>]]>
|
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Prapacarn ❀, กฤษการกลอน, panthong.kh, sunthornvit, บูรพาท่าพระจันทร์, ..กุสุมา.., ลมหนาว, ♥หทัยกาญจน์♥, สมนึก นพ, รพีกาญจน์, ไม่รู้ใจ, กังวาน, นางฟ้า ชาลี, พี.พูนสุข
ข้อความนี้ มี 14 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
...อย่าคิดว่ายาก.แต่ทำได้../..ควรทำให้ได้.แม้มันจะยาก...
|
|
|
| 31 ธันวาคม 2011, 08:33:AM |
กฤษการกลอน
Special Class LV2
นักกลอนผู้ก้าวสู่โลกอักษร
คะแนนกลอนของผู้นี้ 70
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 109
|
|
« ตอบ #12 เมื่อ: 31 ธันวาคม 2011, 08:33:AM » |
ชุมชน
|
 เมื่อหมองหม่นหมกมุ่นครุ่นคิดมาก
จำใจจากเจ้าจริงดังโจษจัน
หวังวิเวกเว้นว่างมานานวัน
เก็บกดกลั้นกลบเกลื่อนไม่เคลื่อนกาม
นวลน้องนางนุ่งน้อยคอยโผล่หน้า
ตรึงติดตาแต่ตนจนต้องถาม
ไยเย้ายวนอยากหยอกทุกชั่วยาม
เพศพระพราหมณ์เพียงเพราะเคราะห์ภัยใด
สุดสงสัยทรวงสั่นหวั่นศีลขาด
ขอแคล้วคลาดคร่ำเคร่งเร่งคำใส่
ผ่องผิวพรรณผ่านผันไม่พ้นตาย
พึ่งสุดท้ายพระธรรมนำรอดตัว
|
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Prapacarn ❀, Music, ..กุสุมา.., ลมหนาว, sunthornvit, ♥หทัยกาญจน์♥, panthong.kh, สมนึก นพ, รพีกาญจน์, ไม่รู้ใจ, กังวาน, นางฟ้า ชาลี, พี.พูนสุข
ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
มโนปุพพัง คมา ธรรมา
มโน เสฐฐา มโน มยา
|
|
|
| 31 ธันวาคม 2011, 08:47:AM |
|
..กุสุมา..
|
|
« ตอบ #13 เมื่อ: 31 ธันวาคม 2011, 08:47:AM » |
ชุมชน
|
หนอยหนอยหนอย ย่าของใคร ใครก็หวง
มาจาบจ้วง พูดตลก เรียกยกให้
ฟังแล้วแสน หงุดหงิด คิดได้ไง
นั่นดวงใจ ของปู่ รู้ไว้เชียว
มากะลิ้ม กะเหลี่ย กล่าวเรี่ยราด
สบประมาท คุณย่า ปู่ตาเขียว
ไม่บวชแล้ว กลับบ้าน สถานเดียว
ไปกลมเกลียว กอดย่า อย่ารบกวน
อ้าว!ไหนสลัด ตัดกิเลส ถือเพศพรต
ละซึ่งรส หมดจิตต์ ไม่คิดหวน
พวกอ้อยตาล หวานตา น้องหน้านวล
อีกเชิญชวน ลองลิ้ม ชิมรสธรรม
ได้ยังไง ไหนกัน ล่ะท่านปู่
แล้วอยู่อยู่ บ่นบ้า นั่งหน้าคว่ำ
ให้กิเลส เพศตัณหา มาครอบงำ
กลับลืมคำ มินำพา มุสาโกง
ทั้งทั้งที่ มีมาก จนยากนับ
มากเหลือรับ แลเห็น มากเป็นโขลง
ปรนนิบัติ ขัดตัว ทุกชั่วโมง
ให้สบาย กายโหวง เบาโล่งดี
ที่เด่นเด่น เห็นสำอาง เช่นนางฟ้า
สวยจับตา ว่าพันทอง ไร้หมองศรี
อีกอาซ้อ ก็แกมเพชร เก็จมณี
สามนารี นี้สุดงาม สามภพเชียว.../
บูรพาท่าพระจันทร์
ฮ่วย..อาเฮีย เบี่อซ้อ ขอไปบวช
ทีจะชวด คุณย่า ทำตาเขียว
ลื้อมุสา น่าฟาด กบาลเจียว
รอสักเดี๋ยว จัดให้ ตะไทเลย
ไม่รักดี ใช่ไหม ไม่ถือศีล
พอได้ยิน คำขอ ห้อลิ่วเฉย
ซ้อหวังอยู่ ผู้เดียว เที่ยวเสบย
พิโธ่เอ้ย.. ของตายตาย น่าหน่ายจริ้ง
..กุสุมา..
|
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Prapacarn ❀, บูรพาท่าพระจันทร์, ลมหนาว, สุนันยา, sunthornvit, ♥หทัยกาญจน์♥, สมนึก นพ, รพีกาญจน์, ไม่รู้ใจ, กังวาน, นางฟ้า ชาลี
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 31 ธันวาคม 2011, 09:19:AM |
|
|
|
| 31 ธันวาคม 2011, 11:27:AM |
|
|
|
| 31 ธันวาคม 2011, 11:46:AM |
|
sunthornvit
|
|
« ตอบ #16 เมื่อ: 31 ธันวาคม 2011, 11:46:AM » |
ชุมชน
|
หลับตาลง ปลงได้ อย่างไรเล่า
คืนก่อนเจ้า แขนเกี่ยว เที่ยวที่ไหน
นั่งในผับ คลับบาร์ จ้องหน้าใคร
ยกแก้วไวน์ ชนกัน สนั่นฟลอร์
สุดเสียใจ ไร้สิทธิ์ คิดเอ่ยอ้าง
ยืนหยัดร่าง ยักแย่ ดุจแพถ่อ
เราเด็กวัด ซัดเซ เท่ไม่พอ
ชายรูปหล่อ คลอเคล้า เฝ้าเชยชม
คนต่ำต้อ คอเอียง หมายเคียงฟ้า
ชาติเช่นกา เพียงดิน สิ้นเหมาะสม
ได้แต่ฝัน พลันสลาย กลายเป็นลม
ความขื่นขม โจมจับ ทับทวี
เดินตลอด ทอดใจ บนไหล่ข้าง
ถนนกว้าง เร่งรุด ไกลสุดที่
เห็นจุดหมาย ปลายถึง หนึ่งไม่มี
ปล่อยฤดี หม่นหมอง ครองน้ำตา
ค่ำอาศัย ใต้กุฏี ซุกที่วัด
ดึกสงัด จิตหลอน นอนผวา
เช้าเสียงสวด กรวดน้ำ พร่ำเมตตา
แสนซาบซ่า กระมล ยามยลยิน
กราบนมัส ศรัทธา สัมมาพุทธ
บริสุทธิ์ ผุดใส ใคร่ถวิล
ขอชำระ สะสาง ล้างมลทิน
หายหมดสิ้น รักลวง จากดวงใจ
บิณฑบาตรด้วยกันนะครับ..ท่านสุนทรฯ
รพีกาญจน์59
อกหักเดิน คอเอียง เดี้ยงมานั่น
โถใครกัน ใจดำ ช่างทำได้
พ่อรพีฯ หนักแน่น แสนจริงใจ
ทุ่มเทให้ ทุกสิ่ง กลับทิ้งลง
คิดลาบวช ตามสุนทรฯ สอนธรรมะ
คงเป็นพระ รูปงาม ตามประสงค์
บิณฑบาต ถึงไหน ให้พะวง
สีกาหลง ตามอุปถัมภ์ ทำยังไง
[/quote] |
|
|
|
|
| 31 ธันวาคม 2011, 12:14:PM |
|
sunthornvit
|
|
« ตอบ #17 เมื่อ: 31 ธันวาคม 2011, 12:14:PM » |
ชุมชน
|
ทั้งปู่ตาลาบวชผมปวดหัว
ต้องออกตัวขอตามเพื่อถามไถ่
เป็นลูกศิษย์ติดพันทุกวันไป
ส่วนเรื่องไก่ในวัดผมจัดการ
เรื่องสมบัติพัสถานทั้งบ้านช่อง
อีกทั้งน้องหลานเมียเคลียร์ประสาน
พี่รพีฯพี่สุนทรวิทย์จิตเบิกบาน
ขอKaikarnเหมารวด...บวชอย่าสึก
คิดรวบรัด ซัดเป็ด ให้เสร็จศึก
วิทยายุทธ์ ท่าทาง ช่างลุ่มลึก
พ่อคงคึก เอาการ มานานนม
หวังรวบหัว รวบหาง ถ่างน้องเมีย
ไม่อ่อนเปลี้ย เพลียใจ หมายถล่ม
กลัวพักเดียว ไม่รอด นอนจอดจม
เกิดมีอัน สิ้นลม นมติดคอ |
|
|
|
|
| 31 ธันวาคม 2011, 01:00:PM |
|
สมนึก นพ
|
|
« ตอบ #18 เมื่อ: 31 ธันวาคม 2011, 01:00:PM » |
ชุมชน
|
บิณฑบาตผ่านบ้างทางบ้านฉัน
ต้องคอยกันเด็กถือย่ามตามหลวงพ่อ
ด้วยน้องเมียและภรรยามาเฝ้ารอ
ใจจดจ่อตักบาตรไม่ขาดวัน
กลัวไก่วัดหมดไปหวังไก่นอก
ต้องรีบบอกรู้ไว้ไก่ใครนั่น
ถึงใจบุญอย่างไรไม่แบ่งปัน
ขอยืนยันเป็นตายได้เห็นดี
ใส่บาตรเสร็จรับพรพระสอนสั่ง
เด็กข้างหลังแอบแฝงระแวงนี่
น้องเมียได้บอกกล่าวเล่าทุกที
เด็กวัดนี้วอนขอรอเบอร์โทร
แต่วันนี้ต่อไปในวันหน้า
ตื่นเช้ามาพกปืนงามให้ด้ามโผล่
ยังตาหวานเข้าใส่ลั่นไกโชว์
ปืนลูกโม่ป้องภัยไก่บ้านเรา.
นพ
31 ธ.ค.54 |
|
|
|
|
| 31 ธันวาคม 2011, 01:07:PM |
|
|
|
|
